วิวาห์จำยอม เจ้าสาวจำแลง

ผู้หญิงทุกคนต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะมีชีวิตคู่ที่สมบูรณ์แบบ

มีชีวิตรักที่มั่นคง...สวยงาม...ดั่งเฉกเช่นเจ้าหญิงในเทพนิยาย ที่จะได้แต่งงานกับเจ้าชายผู้สมบูรณ์แบบ

เวนิตาเองก็เป็นหนึ่งในหญิงสาวที่แสนโชคดี ซึ่งเธอได้แต่งงานกับเจ้าชายที่แสนสมบูรณ์แบบ…ดั่งเช่นในเทพนิยายที่เธอเคยอ่านในวัยเด็ก

แต่มันกลับเป็นเพียงฉากหน้าเท่านั้น…เมื่อเจ้าชายของเธอ ดันเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ไส้รู้พุงกันจนต้องเบือนหน้าหนี

เจ้าชายที่สมบูรณ์แบบผู้ได้ชื่อว่าเป็นสุนัขจิ้งจอกตัวผู้ กับ เธอที่เปรียบดั่งสุนัขจิ้งจอกตัวเมีย

ร้ายกับร้ายจะอยู่ร่วมกันได้อย่างไร ต่างฝ่ายต่างรู้ทัน แต่กลับเสแสร้งแกล้งทำเป็นโง่

นี่สิมันถึงจะเรียกว่า…รสชาติของชีวิตคู่ที่แสนสมบูรณ์แบบ

**************************

“ทำบ้าอะไรของมึงเนี่ย?” เสียงทุ้มต่ำของสามีของฉันตะโกนถามฉัน

ฉันในตอนนี้กำลังสวมใส่เพียงชุดนอนสายเดี่ยวแสนวาบหวิวอยู่ภายในห้องของสองเรา ฉันจงใจจะยั่วสามีของฉันเล่นเท่านั้น

แต่แทนที่เขาจะรู้สึกสยิวไปกับฉัน แต่เปล่าเลยเขากลับดูหงุดหงิด เมื่อเห็นฉันอยู่ในสภาพนี้ ทั้งๆ ที่ฉันอุตส่าห์แต่งตัวรอเขากลับบ้าน ตั้ง 2 ชั่วโมงแท้ๆ

ฉันถึงกับไปไม่เป็น เหมือนสามีหนุ่มอย่างสายฟ้า ไม่คิดจะแยแสฉันเลย “คุณย่าบอกว่า ถ้าเกิดกูมีเหลนให้ท่านได้ ท่านจะยกที่ดินที่นครนายกให้กู กูเลยอยากลองยั่วมึงดู เผื่อมึงจะทำลูกให้กูบ้าง” ฉันพูดออกมาด้วยรอยยิ้มอันสดใส

สิ้นคำพูดนั้นของฉัน สามีหนุ่มของฉัน เขากลับแสดงสีหน้าที่ดูเจ้าเล่ห์ ซึ่งฉันเริ่มรู้สึกได้ถึงบรรยากาศรอบๆ ตัว ที่มันแปลกประหลาดแตกต่างไปจากปกติ เขาถอดเสื้อสูทที่ใส่อยู่ แล้วเดินตรงเข้ามาหาฉัน มือของเขายังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาว เผยให้เห็นแผนอกกว้างที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตนั้น

แน่นอนว่าฉันรีบถอยห่างจากเขาในทันที เพราะสมัยเรียน สายฟ้าได้ฉายาว่าเป็นเสือมาก่อน

“ไหนบอกว่า…จะหย่ากับกูทันที หลังจากที่คุณย่าเสียไง” สายฟ้าพูดออกมาด้วยใบหน้าอันแสนเรียบเฉย

ฉันใจดีสู้เสือเสแสร้งฉีกยิ้มกว้าง และ หยุดเดิน “ไม่ล่ะ…จะรีบหย่าไปทำไม? ในเมื่อกูตกถังข้าวสารใหญ่ขนาดนี้…หย่าให้โง่สิ!” ฉันกล้าๆ กลัวที่จะมองหน้าของสายฟ้า

ชายหนุ่มพยักหน้าน้อยๆ สักพักเขาก็ค่อยๆ ฉีกยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ ทันใดนั้นเขากลับเดินเข้ามาพร้อมกับโอบกอดรัดเอวของฉันแน่น ในตอนนี้ใบหน้าของเขาอยู่ห่างกับใบหน้าของฉันเพียงแค่คืบเดียว

“ถ้ามึงต้องการ…กูก็พร้อมที่จะสนอง เดี๋ยวพี่จะจัดจนน้องเดินไม่ได้เลย” สายฟ้าพูดจบเขาก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของฉัน

ฉันรีบเบือนหน้าหนี พร้อมกับคิดว่า เขาเอาจริงเหรอ? ฉันแค่จะแกล้งเขาเล่นก็เท่านั้น ไม่ได้จริงจังอะไรขนาดนั้นซะหน่อย

“ยั่วดีนะ” เขากระซิบข้างหูของฉัน

ฉันคิดว่า…ตัวเองร้ายมาตลอด แต่พอเอาเข้าจริง ฉันยังเป็นเด็กน้อยสำหรับสายฟ้าอยู่ เด็กน้อยที่ไม่เคยเสียจูบแรกให้ใคร แต่กลับต้องมาเสียให้ไอ้เพื่อนเฮงซวยคนนี้ในวันแต่งงานเนี่ยนะ!! ไม่อยากจะเชื่อ!!