คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2
หลังจากที่ทั้ง4ทีมผ่านศึกการต่อสู้มาอย่างยากลำบากและก็ได้รับความพ่ายแพ้แต่หลังจากนั้นผู้สังหารพระเจ้าเมระกับเมโระประกาศเชิญชวนทุกคนเข้าร่วมเกมอวสานโลกโดยให้ทุกคนเดินทางมาที่ปราสาทและกลุ่มก็เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังปราสาทต่างเส้นทางของตัวเอง
“ มนุษย์ของโลกนี่เป็นอะไรกันหมดแล้วเนี่ยนะห๊าาาา ” ลอว์ร่าตะโกนบ่นออกมาอย่างสุดเสียงหลังจากที่กลุ่มของพวกเธอเดินทางมาถึงเป็นกลุ่มแรกด้วยรถไฟแต่พอได้พูดคุยกับประชาชนในเมืองก็รู้ถึงความผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด
“ พูดก็พูดเถอะ แต่มันก็แปลกจริงๆนั่นแหละ ”
“ ไม่ว่าไปถามใครก็มีแต่บอกว่า กำลังถูกจอมมารอาร์คทำร้าย ไม่ก็บอกตรงเลยว่าอาร์คเป็นคนควบคุมพวกสัตว์ประหลาดอยู่ในปราสาทมาตรงๆ ”
“ ไม่ว่าจะถามกับใครไปก็ได้แต่คำจอบคล้ายๆกันหมด ”
“ แถมร้านค้าเองก็ปิดทุกทีเลยด้วย ”
“ โอ้ยยยย เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงเนี่ย!!! ”
“ เน่ๆ จะโวกเวกโวยวายอะไรนักน่าเนี่ย มันหนวกหูน่า ” ไวซ์ถึงกับหันไปโวยวายใส่ลอว์ร่าที่เอาแต่ตะโกนไม่หยุด
“ หนวกหูย่ะ! ”
“ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากกลุ่มคนพวกนั้นและคนที่ชื่ออาร์คจริงๆสินะ ”
“ พูกะ พูกะ ” พูกะจู่ๆก็ได้พูดพร้อมกับส่ายหัวไปมาเหมือนจะพยายามบอกว่าไม่ใช่แต่ทุกคนนั้นก็ไม่เข้าใจ
“ เป็นอะไรไปเหรอพูกะ? ” เนออนและมาชิโระต่างหันไปมองตัวของพูกะที่เหมือนจะมีท่าทางไม่ค่อยดี
“ หิวจนหน้ามืดแล้ว ” เสียงนึ่งที่ได้บ่นท้องหิวแต่เสียงนั้นกลับทำให้อามาเนะที่ได้ยินก็รู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมากจึงหันไปก็พบกับกลุ่มคนกลุ่มนึ่งกำลังเดินตรงมาที่พวกเธออยู่
“ ยุยจังหิวอีกแล้วเหรอ ก่อนหน้านี้เราก็พึ่งกินกันมานะ ” โทวมะได้หันไปถามกับยุยที่บ่นหิวมาอีกแล้ว
“ แหะๆๆ ”
“ ทุกท่านโปรดอดทนอีกนิด เดียวก็จะถึงปราสาทแล้วละค่ะ ” โซระก็ได้หันไปส้งกำลังใจให้กับทุกคนให้อดทนแล้วมุ่งหน้ากันต่อ
“ นั้นสินะ เราพักที่นี่เพื่อชาร์จพลังให้เต็มที่ ”
“ ยุย! โซระจัง! / มานัตสึ! ” อามาเนะ ลอว์ร่าและมาชิโระที่เห็นกลุ่มของโซระที่กำลังเดินมาแล้วได้พบกับเพื่อนที่ผลัดพรากทั้งสามก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที
“ เอ้ะ อามาเนะจัง / ลอว์ร่าา ” ยุยและมานัตสึเห็นก็รีบวิ่งเข้าไปหาอย่างดีใจโดยเฉพาะตัวของโซระพอได้เห็นมาชิโระปลอดภัยดี
“ คุณมาชิโระ! ”
“ โอ้วววว อิกกิ ”
“ ไวซ์!! ” อิกกิพอได้เห็นไวซ์ก็รีบวิ่งเข้าไปหาด้วยเหมือนกัน
“ สเตซี่นายก็อยู่ด้วยงั้นเหรอ ” ไคโตะได้ลองเพ้งมองก็เห็นว่าสเตซี่ก็อยู่ด้วยจึงโบกไม้โบกมือไปมาทักทายแน่นอนว่าสเตซี่ก็ได้โบกมือตอบ
“ ยันมะ เจรามี่พวกนายไม่เป็นไรนะ ”
“ ของมันแน่อยู่แล้วเจ้าบ้าทานุกิ ”
“ ก็ตามนั้นแหละ ”
ทั้งสองกลุ่มที่เห็นเพื่อนของตัวเองปลอดภัยก็ได้วิ่งกันเข้าหาด้วยความดีใจแต่ในระหว่างที่ทุกคนกำลังดีใจนั้นสายตาของพูกะนั้นกลับจับจ้องไปที่พรีมอย่างหวดากลัวแล้วภาพในอดีตที่ตามหลอกหลอนนั้นก็ได้ห้วนกลับมาแท้จริงแล้วคนที่ทอดทิ้งพูกะนั้นก็คือพรีมที่มากับพวกโซระ
“ ทำไมถึงอยู่ที่นี่ ” พรีมที่มองไปที่พูกะแล้วพูดออกมาอย่างเย็นชานั้นเลยไปกระตุ้นพลังของพูกะเข้าทำให้พูกะซัดพลังลงพื้นจนทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนเป็นวงกว้าง
“ แบบนี้อีกแล้วเหรอ? ” เนออนถึงกับอุทานออกมาก่อนที่เธอจะโดนตัวของเจรามี่อุ้มขึ้นบ่าแล้วถอยหนีออกมาจากระยะของพลังพร้อมกับสเตซี่ทำให้ไม่ร่วงตกลงไปได้อย่างหวุดหวิด
“ เห้ยๆๆๆ ล่วงแล้ว!!! ” ไวซ์ที่พยายามแวกอากาศบินแต่ก็ลืมไปว่าตัวเองบินไม่ได้ทำให้ล่วงตกลงไป
“ ไวซ์มานี่ ” อิกกิได้รีบเอาเร็กซ์ไวซ์แสตมป์ขึ้นมาแสตมป์ตัวเองทำให้ดึงตัวของไวซ์เข้ามาที่ร่างอย่างปลอดภัยแต่คนอื่นไม่โชคดีอย่างนั้น
“ โนโดกะจัง! ” เซ็นโตะที่เห็นตัวของโนโดกะจะร่วงตกลงไปตัวเองจึงได้ยื่นมือไปคว้ามือของโนโดกะเอาไว้ได้แต่แต่พื้นที่ตัวเองอยู่ก็เกิดถล่มจนตัวเขาเองก็ล่วงตกลงไปด้วยพร้อมกับร่างพูกะที่เหมือนจะหมดสติ
“ โซระจัง ”
“ คุณมาชิโระ ”
“ ไปที่ปราสาท....พวกฉันจะตามไปแน่ ”
“ มานัตสึด้วยนะ! ”
“ สัญญาเลย! ”
พวกมาชิโระได้ล่วงตกลงไปลึกมาจนพวกโซระมองไม่เห็นแล้วทิ้งไว้แต่หลุมขนาดใหญ่ที่พรากเอาเพื่อนๆของพวกเธอไปทำเอาคนที่เหลืออยู่ได้แต่ไม่เข้าใจว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง
“ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ” กีระที่ยังคงงงเกี่ยวกับหลุมขนาดใหญ่นี้แน่นอนว่าทุกคนเองก็อยากจะรู้คำตอบจนกระทั้งพวกยันมะได้ข้ามมาทางฝั่งของพวกเขา
“ เป็นพลังเจ้าภูติที่เหมือนกระต๋ายสีเทานั้นแหละ ”
“ภูติที่เหมือนกระต๋ายเหรอ? ”
“ เด็กคนนั้น....เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังมหาศาลหลับใหลอยู่แต่ดูเหมือนจะยังมีปัญหาที่ควบคุมพลังไม่ได้อย่างใจอยู่ ก็เลยเป็นอย่างที่เห็น ” เจรามี่ได้เข้าอธิบายเพิ่มเติให้กับทุกคนได้เข้าใจ
“ หวังว่าทุกคนจะไม่เป็นไรนะ ” เนออนในตอนนี้ได้แต่หวังว่าทุกคนที่ตกลงไปนั้นจะปลอดภัยดี
“ โห้วววว นี่มันหลุมอะไรเนี่ย ” อาเกฮะที่พึ่งเดินมาถึงพร้อมกับกลุ่มของเธอก็ได้ร้องออกมาอย่างประหลาดใจที่เห็นรุมขนาดใหญ่ตรงหน้า
“ คุณอาเกฮะ ”
“ ที่ผ่านมาพยายามได้ดีมากเลยโซระจัง ” อาเกฮะที่พอเจอตัวโซระก็ได้โอบกอดด้วยความเป็นห่วงแต่เธอก็กอดแน่นซะจนโซระเริ่มหายใจไม่ออก
“ คุณอาเกฮะ...หายใจไม่ออก ”
“ เคนโตะดีใจจริงที่เจอนาย ”
“ อ่าฉันเองก็ด้วย ” โทวมะและเคนโตะที่ได้เจอกันก็ได้ชนหมัดกันขณะที่เนออนก็ได้กระโดดกอดตัวของซาเอะอย่างคิดถึง
“ คุณซาเอะไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ”
“ ฉันก็ด้วย ”
“ ดูเหมือนว่าคิงโอเจอร์เกือบจะมาเจอกันครบแล้วสินะ ” กีระได้มองเช็คสมาชิกในทีมที่เจอในตอนนี้มียันมะ ริต้า คาบูรากิ เจรามี่ขาดเพียงแค่ฮิเมโนะที่ยังมาไม่ถึงเช่นเดียวกับทางฝั่งของไรเดอร์ DGP ที่ตอนนี้มีมิจินากะ เนออน ซาเอะ และฮาเรลูย่าจาดเพียงแค่เคย์วะเท่านั้น
“ อย่างนิ้อยก็รู้แล้วว่าพวกพ้องของพวกเราอยู่ที่โลกนี้จริงๆ ”
“ รุน...ต้องหาเจอให้ได้เลยรุน ”
“ ทำไมถึงมีไฟกับเรื่องของคนอื่นได้ถึงขนาดนั้นล่ะ ” พรีมที่จู่ๆก้ได้โพลงพูดขึ้นมาทำเอายูคาริและลาล่าที่อยู่ใกล้หันไปมองและในขณะเดียวกันนั้นอะสุมิเองก็เริ่มจะรู้สึกงถึงบางอย่างเกี่ยวกับโลกนี้แต่ก็ยังไม่พูดอะไรเพราะเธอยังไม่ได้ยืนย
“ ทุกคน ไปกันเถอะค่ะ ”
ตัดมาทางฝั่งพวกมาชิโระที่ล่วงตกลงมานั้นพูกะที่หมดสติไปก็พึ่งจะได้สติกลับมาพูกะได้รีบเด้งตัวขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆก็พบว่าที่ทีตัวของพูกะล่วงลงมานั้นเต็มไปด้วยผลึกลูกบาศก์สักอย่างเต็มไปหมด
“ ฟื้นแล้วเหรอ พูกะ ” มาชิโระที่อยู่ใกล้ก็ได้ทักทายกับพูกะทันที
“ พลังของเธอเนี่ยจะระเบิดระเบ้อดีจริงๆนะ ”
“ ไม่เป็นไรมากใช่มั้ย ” เซ็นโตะได้เข้าไปดูตามตัวของโนโดกะด้วยความเป็นห่วงในทันทีทำเอาตัวของโนโดกะเกรงใจจนรีบบอกให้เซ็นโตะสงบสติอารมณ์ลง
“ ขอบคุณนะคะ ฉันไม่เป็นไรขอบคุณนะคะ คุณเซ็นโตะ ” โนโดกะพูดให้ตัวของเซ็นโตะใจเย็นลงแล้วโชว์ให้ดูว่าตัวของเธอไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร “ แต่ตอนที่ตกลงมาคุณปกป้องฉันเอาไว้ตลอด....บอกได้ไหมคะว่าทำไมถึงต้องถึงขนาดนั้นด้วย ”
“ เอ้ะ....อ่อ คือแบบว่า ” เซ็นโตะโดนยิงคำถามแบบนั้นมาก็ทำเอาไปไม่ถูกเลยว่าจะใช้คำพูดอะไรอธิบาย “ พอดีว่าโนโดกะจังนะค่อนข้างเหมือนคนๆนึ่งที่ฉันรู้จักนะ ไม่ว่าจะนิสัยหรือน้ำเสียงจนทำให้นึกถึงเด็กสาวคนนึ่งที่รู้จักนะ ” เซ็นโตะได้ยอมบอกออกไปว่าตัวของโนโดกะแอบคล้ายเด็กสาวคนนึ่งที่ตัวเองรู้จัก
“ ไม่หรอกคะ แสดงว่าเด็กสาวคนนั้นคงเป็นคนสำคัญสำหรับคุณเซ็นโตะมากเลยสินะคะ ”
“ ก็ทำนองนั้นแหละ ”
“ แต่ยังโชคดีที่ยังรอดกันมาได้นะ ” อามาเนะได้เงยมองขึ้นไปจากจุดที่พวกเธอตกลงมาค่อยข้างสูงอย่างบอกไม่ถูก
“ ทำหนัาแบบนั้นทำไม ”
“ พูกะ พูกะ ” พูกะที่พูดออกมาทั้งน้ำตาก่อนที่โนโดกะจะเดินเข้ามาจับมือของพูกะที่ยังเรื่องแสง
“ ไม่เป็นไรหรอก ” โนโดกะได้ใช้ความอ่อนโยนของเธอเข้าหาตัวของพูกะแต่พูกะเห็นว่ามือของเธอกำลังได้รับอิธิพลจากพลังของพูกะ “ ไม่เป็นไรหนอกนะ ฉันบอกแล้วไง ”
“ ไม่เป็นไรหรอก ราบี้ ” ราบิรินเองก็ได้เข้ามาจับมือของพูกะอีกคนก่อนที่แสงในมือทั้งสองจะหายก่อนที่โนโดกะจะดึวตัวพูกะเข้ามากอด
“ ถึงจะไม่รู้สาเหตุแต่เธอกลัวมากสินะ ” โนโดกะได้พยายามปลอบตัวของพูกะอย่างอ่อนโญนทำให้พูกะรู้สึกถึงความเป็นห่วงจากเธอและทุกๆคนแต่ในระหว่างนั้นเองตัวของเซ็นโตะก็เริ่มมีความสงสัยเกี่ยวกับพลังของพูกะขึ้นมาและท่าทางของพูกะทุกครั้งที่ใช้พลัง
“ พวกเธอ....ไม่บาดเจ็บตรงไหนนะ ” เสียงนึ่งได้กล่าวถามขึ้นมาทำให้ทุกคนต่างหันไปมองก่อนจะพบกับชายแก่คนนึ่งที่วิ่งเยาะๆเข้ามาหาซึ่งเขาก็คือ ทันบะ อิตเท็ตสึ
“ คุณลุง ทันบะ ” มาชิโระได้เรียกทันบะอย่างประหลาดใจที่แม้แต่ตัวเขาก็มาอยู่ที่โลกนี้ด้วยแบบนี้
“ อ้าวๆ แม่หนูปลอยดภัยดีสินะ เอาล่ะตามลุงมาเลย หากเราเดินไปตามทางนี้จะเชื่อมไปยังปราสาทได้เลย ” ทันบะได้ชี้ทางด้านหลังของเขาพร้อมกับบอกข่าวดีว่าทางนี้มันเชื่อมไปถึงปราสาทได้
“ งั้นเรารีบไปทำให้พวกมานัตสึตกใจกันดีกว่า ”
ตัดมาทางกลุ่มมานัตสึที่ตอนนี้เดินทางมาถึงหน้าปราสาทแล้วไม่รอช้ามานัตสึก็ได้ใช้มือทั้งสองผลักเปิดประตูบานใหญ่ทั้งสองพร้อมตะโกนกล่่าวทักทายออกมาสุดเสียง
“ ซาหวัดดีค่าาาาา ”
“ คุณอาร์ค ขอรบกวนด้วยคะ ”
“ โอ๊ะโหยวววว นี่เข้าประตูหน้าเหลยเหรอรุน ”
“ ตรงดีเนอะ / ประหยัดเวลาได้เยอะเลย ” ยูคาริและอาเกฮะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าแบบนี้ดีก่อนที่เบื้องหน้าของพวกเธอทีที่แรกนั้นเป็นเพียงแค่ห้องเปล่าๆกลับเต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด จามาโตะและบั๊คนารัคจำนวนมากกำลังยืนต้อนรับอยู่
“ พวกเรามานี่ เพราะแค่อยากคุยกับอาร์คเองนะรุน ”
“ แต่ดูฝั่งนั้นจะไม่สนใจจะคุยกับพวกเราเลยนะคะ ”
“ แบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องมั่วเสียเวลา.....จะได้ไปเตะก้นไอ้เจ้าทานุกิตัวปลอมให้สิ้นซากไปเลย ” ยันมะได้ชักโอเจอร์คาลิเบอร์ออกมาแล้วบอกให้ทุกคนฝ่าดงศัตรูไปเลย
[ Set ]
“ แปลงร่าง ”
[ Zombie! / Monster! ]
[ Beats!/ Boots! ]
[ Ready Fight! ]
[ Qua God! / Tone boy! / Pop it on! / Hatch it! / Guy Go! ]
“ สวมเกราราชันย์ ”
[ You are the King, You are the, You~ are~ the King~! ]
[ Kuwagata! / Tonbo! / Papillon! / Hanchi! / Spider Kumonos ]
[ Rex! ]
[ Come On R-R-Rex! ]
“ แปลงร่าง! ”
[ Buddy Up! ]
[ Ohing! Shoning! Rolling! Going! Kamen Rider! Revi! Vice! Revice! ]
“ ยะฮู้ววววว มาสไรเดอร์รีไว กับ มาสไรเดอร์ไวซ์ ครับผม!”
[ Brave Dragon! / Lamp Doru Alangina ]
[ Rekka / Ikazuchi Battou! ]
“ แปลงร่าง! ”
[ Brave Dragon~! / Lamp Doru Alangina~!]
[ Rekka Issatsu! Yuki no ryuu to Kaenken Rekka ga majiwaru toki, shinku no tsurugi ga aku wo tsuranuku! ]
[ Lamp Do Alangina! Ikazuchi Issatsu! Lamp no sei to Raimeiken Ikazuchi ga majiwaru toki inazuma no tsurugi ga hikari kagayaku! ]
“ เซนไคเชนจ์ / อังโคะคุเชนจ์ ”
[ 45 Bang! Zenkizer / Fe-ban! Stacaesar! ]
“ พลังจอมพิฆาต เซนไคเจอร์ ”
“ พลังแห่งความมืด สเตซีซาร์ ”
“ สองคนรวมพลังเป็น....เซนไคเจอร์! ”
[ Kirame-Go! ]
“ คิราเม เชนจ์ ”
“ มีดหมอผ่าอันน่าทึ่ง คิราเมพิงค์ ”
“ ฮีโร่การุเชนจ์ สกาย / บัตเตอร์ฟลาย ”
“ ท้องนภา สีคราม ทีแผ่ขยายอย่างไร้ขอบเขต เคียวสกาย! / ความวันเดอร์ฟูลที่แผ่กว้างอย่างไฮเปอร์ เคียวบัตเตอร์ฟลาย! ”
“ พริตตี้เคียวทอร์ปิคัล เชนจ์ / ดิลิเชี่ยส แสตนบาย! ”
“ ฤดูร้อนที่เร้าใจนิรันดร์ เคียวซัมเมอร์! / เติมพลังให้เต็มเปี่ยมด้วยข้าวสวยร้อนๆ เคียวพรี่เชียส! ”
“ พริตตี้เคียว โอเปอร์เรชั่น / สตาร์ คัลเลอร์ เพนเดนท์ คัลเลอร์ชาร์จ / เคียวลา โหมด เดโคเชั่น มาการอง”
“ เคียวมาการอง พร้อมเสิร์ฟแล้วจ๊ะ / ทางช้างเผือกที่แผ่ไปทั่วสวรรค์ เคียว มิลกี้ / สายลมทั้งสองที่ผูกผันข้ามกาลเวลา เคียวเอิร์ธ ”
“ ลุยกันเลยทุกคน! ” เคียวสกายได้พูดพร้อมกับทุกคนได้พุ่งเข้าใส่ศัตรูตรงหน้าอย่างไม่ลังเลสุพรีมที่ตอนแรกยืนมองดูการต่อสู้กับพวกเคียวสกายอยู่ครู่นึ่งก่อนที่ตัวเองจะเข้าไปร่วมวงด้วย
การต่อสู้ได้ดำเนินไปเกิดเสียงระเบิดดังสนั่นออกมาจนกลุ่มของพวกเคย์วะที่พึ่งมาถึงก็เห็นอย่างชัดเจนจากตรงที่พวกเขาอยู่
“ อะไรน่ะ? ”
ตัดมาทางฝั่งของพวกมาชิโระก็ได้พุ่งทะลุขึ้นมาถึงปราสาทได้สำเร็จด้วยความช่วยเหลือเคียวฟินาเล่แต่เหมือนว่าพวกเธอดันมาโผล่กลางวงล้อมของศัตรูซะอย่างนั้น
“ แย่แล้วสิ ดันกะแรงพลาดไปหน่อย ”
“ สุดท้ายทำไมถึงลงเอ๋ยแบบนี้เนี่ย? ”
“ ไอ้คนที่ชื่ออาร์คมันอยู่ไหนกันแน่ ”
“ ต้องทางนี้แน่รุน ” เคียวมิลกี้ได้เป็นคนวิ่งนำขึ้นบันไดไปทันทีก่อนที่คนอื่นจะวิ่งตามกันมาติดๆ
“ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นทางนี้ละ? ”
“ ของมันแน่อยู่แล้ว ”
ทางฝั่งของพวกปริซึมก็เริ่มเปิดฉากต่อสู้เหมือนกันโดยที่บิลด์นั้นได้เปลี่ยนเป็นร่างแทงค์แทงค์ฟอร์มเปิดฉากยิงถล่มใส่ศัตรูเพื่อเปิดทางให้พวกเคียวเกรซวิ่งนำกันขึ้นไปก่อน
“ ในเวลาแบบนี้ ต้องอยู่บนสุดของปราสาทอยู่แล้วละราบี้ ”
“ ตรงนี้เดียวให้คนแก่อย่างฉันลุยเองเถอะ….พวกเธอรีบไปเถอะ ”
“ ไหวแน่เหรอ ” คามาคิริโอเจอร์ได้หันไปถามกับตัวของทันบะเพื่อความแน่ใจเพราะจำนวนศัตรูที่เหลืออยู่นั้นเยอะมากจนเธอไม่คิดว่าตัวทันบะจะรับมือได้หมด
“ น่าๆๆ....เพราะดูยังไงให้คนแก่ๆอย่างฉันวิ่งขึ้นบันไดไปก็เป็นตัวเกะกะหนุ่มๆสาวๆพวกเธออยู่ดี....ขอให้คนแก่คนนี้เป็นบันไดให้พวกเธอไปยังดีกว่าอีก ฮ่าฮ่า ”
“ ไม่มีทางเลือกพวกเราต้องไปแล้ว ” บิลด์ได้หันมาเรียกให้ทุกคนขึ้นไปในขณะที่ตัวเองได้ใช้ฟูลบอทเทิลบลาสเตอร์กระหน้ำรั่วยิงเพื่อลดจำนวนศัตรูให้กับทันบะไปด้วย
“ รีบไปเถอะ....ขอฝากโลกของลุงให้พวกเธอจัดการที่นะ ”
“ เข้าใจแล้ว ” คามาคิริโอเจอร์รับปากก่อนที่จะวิ่งออกไปก่อนที่เคียวปริซึมจะลงเข้าไปหาทันบะพร้อมจับมือของเขาเพื่อให้กำลังใจ
“ ระวังตัวด้วยนะคะ ” เคียวปริซึมได้ให้กำลังงใจเสร็จก่อนจะตามคนอื่นๆไปก่อนที่เหลือแค่ทันบะที่ยืนอยู่เบื้องหน้าศัตรูจำนวนมาก
[ Set ]
“ แปลง....ร่างง ฮึบ! ”
[ Armed Propeller ]
“ เอาล่ะ....อย่างเพิ่มกร๊อบนะ กระดูกสันหลังของฉัน ” ทันบะได้ทำการแปลงร่างเป็นมาสไรเดอร์เคย์โรแล้ววิ่งเข้าไปลุยด้วยใบพัดในมือการต่อสู้ของเขาจะเฉื่องช้าและสะเปะสะปะนิดหน่อยแต่ก็ยังพอจะลากศัตรูไปทางอื่นได้จนกระทั้งจังหวะนึ่งนั้นเสียงกระดูกหลังของเขาก็ดังลั่นทันที “ โอ้ย...โอ้ย มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ ” เคย์โรถึงกับทรุดไปกับพื้นเมื่อหลังของของเขาสู้ไม่ไหวแล้ว
“ แต่ไม่ถอดใจหรอกนะ ” เคย์โรที่ถึงแม้สังขารจะไม่ไหวแล้วก็ยังใจสู้ลุกขึ้นมาสู้ต่อแต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสู้ในสภาพแบบนี้ จนโดนรุมกินโต๊ะก่อนจะมีบางอย่างที่เหมือนการ์ดเข้าโจมตีศัตรูที่กำลังรุมกระทืบเคย์โรอยู่จนรอดมาได้
“ ฮอปเปอร์! ”
“ อะไรน่ะ? ” เคย์โรที่ได้การ์ดช่วยก็ได้มองไปที่การ์ดใบนั้นทีมีลวดลายเป็นตั๊กแตนพร้อมมีตัวอักษรบนการ์ดที่เขียนว่า ฮอปเปอร์วันอยู่
“ การ์ดตั๊กแตนเหรอ? ”
“ หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!! ” เคย์โรที่กำลังจะหยิบการ์ดใบนั้นก็ได้มัเสียงตะโกนนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกับมีบางอย่างพุ่งมาจากกำแพงปรากฎเป็นรถขนาดใหญ่ที่เหมือนเรือกวาดพุ่งชนซัตรูที่อยู่รอบๆแล้วใช้ปืนใหญ่เข้าโจมตีศัตรูที่เหลือทั้งหมดลง
[ MadPirate ]
“ได้ตัวแล้ว ” ร่างรถขนาดใหญ่นั้นได้เข้ามาก่อนจะใช้มือที่บืดออกมาจากข้างลำตัวจับตัวของเคย์โรเอาไว้ทันทีโดยไม่พูดพล้พทำเพลง
“ ปะ...เป็นใครก็ไม่รู้หรอกนะ แต่มาทำกับคนแก่แบบนี้มันไม่ดีน้อ ”
“ เอ้ แต่คุณลงเป็นคนไม่ดีไม่ใช่เหรอ? ”
ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังถกเถียงกันนั้นก็ได้มัจามาโตะตัวนึ่งได้พุ่งเข้ามาจะโจมตีทั้งสองแต่ก็ได้การ์ดใบนั้นกระโดดเข้ามาแล้วมีร่างตั๊กแตนพุ่งออกมาจากการ์ดเตะเสยใต้คางของจามาโตะตัวนั้นจนหน้าหงายไป
“ โอ๊ะ...โอ้ววว สุดยอดเลย ”
“ ฮอปปเปอร์วัน อยากช่วยคนๆนี้เหรอ? ”
“ ฮอปเปอร์! ฮอปเปอร์ ”
“ งั้นเหรอ คนไม่ดีคือเจ้าพวกนั้นนี่เอง ถ้างั้นก็คุยง่ายหน่อย มาร่วมสู้ไปกับฉันทีนะ ” ร่างรถขนาดใหญ่ที่ตอนนี้เหมือนจะเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดแล้วก่อนจะขอยืมพลังจากฮอปเปอร์วันโดยที่ตัวของมันได้กลับเข้าไปในการ์ดตามเดิมพร้อมกับอีกมือก็มีการ์ดอีกใบที่มีรูปรถไฟที่มีอักษรเขียนว่า สตรีมไรเนอร์ขึ้นมา
[ Hopper1 Steamliner ]
[ Gotcha & Go! ]
[ Steam Hopper ]
ตัวของรถนั้นได้เปลี่ยนร่างกลายเป็นมาสไรเดอร์เกราะสีน้ำเงนเขียวแว่วว้าวพร้อมกับผ้าพันคอสีขาวที่ปลิวไสวไปตามสายลมที่พัดผ่านเข้ามา
“ นี่เธอเป็นใครกันแน่ละเนี่ย ”
“ ชื่อของฉันก็คือ มาสไรเดอร์ก็อทชาร์ด นักเล่นแร่แปรธาตุผู้ไล่ตามฝันอันยิ่งใหญ่ไงล่ะ! ” ก็อทชาร์ดได้แนะนำตัวเองให้กับเคย์โรได้ฟังก่อนที่พวกจามาโตะและบั๊คนารัคจะแห่กันเข้ามาตัวเขาก็ตอบโต้ด้วยการใช้การเล่นแร่แปรธาตุเปลี่ยนพื้นตรงหน้าให้กลายเป็นน้ำทำให้พวกที่วิ่งนำมาได้จมลงหายไป
ไม่รอช้าก็อทชาร์ดได้พุ่งเข้ามาทุ่มร่างของจามาโตะตัวนึ่งอัดลงกับพื้นเป็นตัวแรกแล้วเริ่มเปิดฉากเข้าต่อสู้ซึ่งพวกศัตรูก็ได้แห่กันเข้ามาไม้หยุดหยั่งก็อทชาร์ดได้ใช้พลังกระโดดของขาหลบไปมาจนเผลอถอยมาติดมุม
“ ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นมาจากเพียงหนึ่งสิ่ง ” ก็อทชาร์ดที่จู่ๆก็พึมพำบางอย่างแล้วเอามือแตะตามกำแพงซึ่งเป็นการใช้การเล่นแร่แปรธาตุแปรเปลี่ยนให้เหล็กที่ฝั่งอยู่ข้างในออกมาขยับเหมือนมีชีวิตเข้าโจมตีจามาโตะและบั๊คนารัคอย่างไม่เลือกหน้าจนเหลือตัวของจามาโตะตัวเดียว
“ เยี่ยม...ดีละที่เหลือก็แค่แกตัวเดียวแล้ว ” ก็อทชาร์ดได้เดินตรงเข้าไปหาตัวของจามาโตะตัวนั้นช้าๆแล้วทำการดึงสลักตรงไดรฟเวอร์จนปรากฎเสียงเตรียมใช้ท่าไม้ตายโดยที่ก็ได้โดดย่อๆไปมาเพื่อเตรียมจะออกวิ่ง “ ปิดฉากละน่ะ ”
[ Steam Hopper Fever! ]
ก็อทชาร์คได้พุ่งทะยานออกไปแล้วซัดหมัดเข้าใส่ร่างของจามาโตะตัวนั้นอย่างรวดเร็วจนร่างของมันระเบิดเป็นเสี่ยงๆโดยที่มีเคย์โรยืนปรบมือ
“ อ่าาา คุณตาเมื่อกี้ขอโทษนะ ตามกฏของนักเล่นแร่แปรธาตุแล้ว จะให้เข้าพวกนี้เข้าใกล้คนไม่ดีไม่ได้น่ะ” ก็อทชาร์ดกล่างขอโทษกับเคย์โรที่เมื่อกี้ดันทำตัวเสียมารยยาทใส่ก่อนจะหยิบการ์ดฮอปเปอร์วันขึ้นมาโชว์พร้อมอธิบายเหตุผลให้เข้าใจ “ ดีจังเลยที่คุณตาเป็นคนดี งั้นช่วยรับเจ้านี้ไว้แทนคำขอโทษทีนะ ” ก็อทชาร์ดได้ทำการส่งมอบการ์ดเปล่าให้กับเคย์โรซึ่งเจ้าตัวก็รับมาด้วยความเต็มใจ
“ หวังว่าจะก็อทช่าชัยชนะมาได้ ไปก่อนละ ” ก็อทชาร์ดได้บอกลาก่อนจะเดินจามไปโดบที่มีเคย์โรยืนโบกมือให้
“ ก็อทชาเหรอ? ” เคย์โรยังไม่เข้าใจว่าก็อทช่าคืออะไรก่อนจะหันมาสนใจการ์ดในมืออย่างสงสัย “ แล้วนี่มันอะไรนะ? ”
“ พุ่งทะยาน บัตเตอร์ฟาย เพรส ” บัตเตอร์ฟายได้ใช้ท่าโจมตีของเธอจัดการกับปีศาจตัวใหญ่ที่ขว้างจนร่างมันโดนพลังของเธอกดจนทะลุลงพื้นไป
“ พริตตี้เคียว มิลกี้ ช็อค ” เคียวมิลกี้ได้กระโดดนำออกไปแล้วใช้พลังสายฟ้าเพื่อเคลียร์พวกที่อยู่รอบด้วยการโจมตีของเธอ
“ เคนโตะ ” เซเบอร์ได้หันไปส่งซิกกับเอสปราด้าก่อนที่พวกเขาจะทำการอัญเชิญวอนเดอร์มอนสเตอร์จากไรด์บุ๊คที่ไดรฟเวอร์ออกมา
“ ย้ากกกก!!! ” รีไวและไวซ์ได้ร่วมกันเป็นร่างรีมิกซ์แล้ววิ่งพุ่งออกไปพร้อมกับเบรฟดราก้อนและอาราจิน่าเปิดเส้นทางให้กับทุกคน
“ เห็นประตูแล้ว! ” คูวากาตะโอเจอร์เห็นประตูที่อยู่สุดทางเคียวสกายก็ไม่รอช้าพุ่งทะยานจังหวะเดียวกันกับที่เคียวปริซึมก็ไดด้พังประตูเข้ามาถึงยอดปราสาทในที่สุดและก็ได้พบร่างยักษ์ขนาดใหญ่ที่อาจจะเป็นอาร์คที่พวกเธอตามหานั้นยืนอยู่
“ นั่นนะเหรอ อาร์ค ” บิลด์ได้มองไปที่ร่างตรงหน้าที่ไม่มีการตอบกลับใดๆก่อนที่ร่างนั้นจู่ๆก็ล่วงล้มลงไปกองกับพื้นแล้วแน่นิ่งไปสร้างความมึนงงกับพวกเธอเป็นอย่างมาก
“ อ้าว? ” เสียงนึ่งได้อุทานดังขึ้นมาทำให้ปริซึมหันไปมองก็พบกับกลุ่มของวิงค์ที่เหมือนจะมาถึงก่อนหน้ากลุ่มปริซึมก็กำลังงง
“ อย่าบอกนะว่าชนะเขาแล้วนะ? ” ไทคูนมองร่างขงอาร์คตรงหน้าอย่างงงๆที่พึ่งโดนการโจมตีของเคียวฟลิเช่ไป
“ เหมือนจะไม่ใช่นะคะ ”
“ ชักไม่ชอบพากลแปลกๆไปนะ ” คามาคิริโอเจอร์เริ่มรู้สึกไม่ชอบมาพากลก่อนที่จะมีเสียงเรียกตัวของวิงค์ดังขึ้นมา
“ วิงค์ ”
“ ปริซึ่ม ”
เคียวปริซึมที่กำลังจะโบกมือทักทายประตูอีกฝั่งของเธอก็ถูกพังด้วยฝีมือของเคียวสกายแน่นอนว่าพอเธอเห็นปริซึมก็มองไปด้วยความโล่งอก
“บัตเตอร์ฟลาย ”
“ โอ้ววว วิงค์ เอลจัง ”
“ เกรซ / ฟินาเล่ / ลาแมร์ ”
“ ซัมเมอร์ /เพรเชี่ยส / เอิร์ธ ”
ทุกคนที่ถูกพลักพรากต่างก็วิ่งเข้ากอดกันและพูดคุยกันอย่างคิดถึงโดยที่มีเหล่าไรเดอร์และเซนไตทุกคนต่างยืนมองด้วยความดีใจยกเว้นเคียวมาการอง เคียวแองจ์ เคียวฟลอร่า เคียวฟลิเช่ เคียวมิลกี้ ที่เหมือจะไม่ได้เจอเพื่อนๆของเธอ ก็ได้แสดงความยินดีกับพวกเธอเหล่านั้น
“ ทางนั้นมีความสุขก็ดีแล้วละ แต่ดูเหมือนเรื่องนี้จะยังไม่ได้คลี่คลายอะไรเลย ” เคียวมาการองนั้นมองไปยังร่างของอาร์คตรงหน้าแน่นอนว่าความสงสัยของเธอทำให้คนที่เหลืออยู่ตรงนี้ก็รู้สึกไม่ต่างกัน
“ แบบนี้ที่เราบุกฝ่ามานี้ก็สูญเปล่าสิรุน ”
“ เนื้อสัมผัสแบบนี้....ดูยังไงก็ไม่น่าจะเป็นของสิ่งมีชีวิตเลยสักนิด ” คิราเมะพิงค์ได้เดินเข้าไปลองสัมผัสตัวของอาร์คดูเธอก็รู้สึกได้ทันทีว่าผิวสัมผัสมันไม่เหมือนกับสิ่งมีชีวิตเลยสักนิด
“ ดูออกด้วยงั้นเหรอ...แสดงว่าเจ้าคงจะเป็นหมอสินะ ” คามาคิริโอเจอร์ได้เดินเข้ามาก่อนเอ๋ยชมตัวของเธอคิราเมะพิงค์ที่มองออก
“ ใช่แล้วละ...เธอเองก็ด้วยเหรอ? ”
“ ใช่เราเป็นถึงราชินีของอิชาบาน่าที่อาณาจักรที่โดดเด่นความสวยงามและการแพทย์เชียวนะ ” คามาคิริโอเจอร์ได้อวดความเป็นมาของเธออย่างยกใหญ่ “ เจ้านี่ที่ชื่อว่าอาร์คนะแค่มองด้วยตาเปล่าก็รู้แล้วว่าเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา ”
“ ดีไม่ดีไม่ใช่แค่อาร์คด้วย ศัตรูที่พวกเราสู้มาจนถึงตอนนี้ก็อาจจะถูกสร้างขึ้นมา ”
“ อย่างที่เจ้าบ้าทานูกิสองสีพูดนั้นแหละ เจ้ายักษ์ใหญ่นี่คงเป็นนกต่อให้พวกเรามาร่วมกันที่นี่ซะมากกว่า ” ทงโบะโอเจอร์ได้เดินเข้ามาพูดเสริมในสิ่งที่บิลด์และคามาคิริโอเจอร์ได้พูดไปก่อนหน้านี้
“ ยินดีด้วยที่ทุกคนขึ้นมาถึงยอดปราสาทแห่งนี้จนได้....เป็นไงชอบใจลาสบอสของเค้ามะ ” เสียงนึ่งได้พูดขึ้นมาทำให้ทุกคนในห้องต่างหันไปตามต้นเสียงจนได้พบกับเมระและเมโระที่ได้ปรากฎตัวปลอมกับลูกโป้งจำนวนมาก
“ ผู้สังหารพระเจ้า เมระกับเมโระ พวกทำเรื่องแบบนี้ทำไมกันคะ? ” โซระได้ยิงคำถามใส่พวกเมระทันทีเพื่อหวงัจะทราบถึงเหตุผลที่ทำทุกอย่างหมดนี่
“ มันต้องมีเหตุผลด้วยงั้นเหรอ? ก็แค่อยากจะสนุกเท่านั้นเอง ”
“ สมเป็นเมโระเลยย ”
“ เอาล่ะ ขอแนะนำให้รู้จักกับซุปเปอร์ไอเทมที่จะทำให้เกมน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นไปอีกดีกว่า ” เมระได้ทำการหยิบบูสมาร์9บัคเคิลสีดำขึ้นมาพร้อมกับที่เอวของเข้าได้ปรากฎดีไซ์เกมเมอร์ไดรฟเวอร์
[ X Geats! Black Out! ]
“ แปลงร่าง ”
[ Revolve On! Darkness Boost! X Geats! ]
[ Ready? Fight! ]
“ กีทส์ สีดำ ”
“ ใช่ ฉันได้ดูดกลืนกีทส์ที่เป็นพระเจ้าของพวกนายไปไงล่ะ ”
“ เท่ห์สุดๆไปเลย อ่ะ จะว่าไปชื่ออะไรดี ให้เรียกว่าอะไรดี? ” เมโระได้ตรงเข้ามาชื่นชมเมระก่อนที่เธอจะถามกับเมระว่าควรเรียกเมระในร่างนี้ว่าอะไรดี
“ ครอสกีทส์ ไงค้าบบบ ”
“ อ๊าาาาา เท่ห์จริงๆ ใจเมโระละลายเลยง่าาา ” เมโระพอได้ฟังชื่อครอสกีทส์ถึงกับตัวบิดไปมาพร้อมกับใบหน้าเต็มไปด้วยความฟิน
“ ดันทำเรื่องไม่เป็นเรื่องซะได้ ” บัฟฟ่าไม่รอช้าตรงเข้าไปโจมตีครอสกีทส์ทันทีโดยที่ฝั่งของครอสกีทส์ใช้อาวุธทั้งสองในมือในการป้องกันของบัฟฟ่าเอาไว้แล้วส่วนกลับ
“ Come On My King ” ครอสกีทส์ได้ชูดาบในมือขึ้นก่อนที่ร่างปลอมของพวกกีระจะปรากฎตัวออกมาพร้อมกัน6คน
[ Qua God! / Tone boy! / Come and Kick it! / Pop it on! / Hatch it! / Guy Go! ]
“ สวมเกราราชันย์ ”
[ You are the King, You are the, You~ are~ the King~! ]
[ Kuwagata! / Tonbo! / Kamakiri! / Papillon! / Hanchi! / Spider Kumonos ]
“ คิงโอเจอร์ตัวปลอม แกคนสร้างขึ้นมางั้นเหรอ ” ปาปิญองโอเจอร์ได้หันโอเจอร์คาลิเบอร์ไปที่ตัวของครอสกีทส์เพราะจากที่เห็นก่อนหน้านี้ว่าครอสกีทส์เป็นคนเรียกออกมากับตา
“ ใช่แล้ว...ก็แค่ยืมมานิดหน่อย แต่ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าตัวจริงเป็นหลายเท่าเลย ” ครอสกีทส์ก็ยอมรับโดยไม่ผิดปิดหวังเลยว่าคนสร้างเหล่าคิงโอเจอร์ตัวปลอมก็คือตัวเขาเอง “ Let’ Go ”
ครอสกีทส์ดีดนิ้วส่งสัญญาณให้เหล่าคิงโอเจอร์ตัวปลอมแยกกันออกไปต่อสู้ตัวจริงของตัวเองแน่นอนว่าบรรยากาศโดยรอบนั้นเต็มไปด้วยความวุ่นวายแต่ตัวของบัฟฟ่าที่ไม่สนใจตัวของคิงโอเจอร์ปลอมนั้นก็หมายที่จะพุ่งตรงเข้าไปสู้กับครอสกีทส์เพียงอย่างเดียว
“ ย๊าาาา ” เอซที่เหลือเพียงส่วนเดียวเห็นทุกคนกำลังต่อสู้ตัวเองก็เดินดิ่งอยากจะเข้าไปร่วมวงต่อสู้โดยที่เป้าหมายแรกของเขาก็เดินปรีเข้าไปหาฮาจิโอเจอร์ตัวปลอมที่กำลังสู้อยู่กับตัวจริงเคียวมาการองและเคียวมิลกี้
“ เกะกะน่าขอรับ ” ฮาจิตัวปลอมที่เห็นเอซเดินตรงปรีเข้ามาก็ได้จัดการโจมตีเข้าใส่เอซในทันที
“ มาการอง จูลีเอ็น ” เคียวมาการองได้ใช้การโจมตีของเธอเบี่ยงการโจมตีของฮาจิโอเจอร์ตัวปลอมออกไปก่อนที่เอสปราด้านจะเรียกยักษ์จินนี่ออกมาพาตัวของเอซออกไปห่าง
“ มิลกี้ช็อค / เทรโน เดสโตรเดอร์ ” มิลกี้และเอสปราด้าได้ร่วมพลังสายฟ้าแล้วโจมตีออกไปใส่ตัวของฮาจิโอเจอร์ตัวปลอมผนวกร่วมกันคลื่นดาบเพลิงของฮาจิโอเจอร์เข้าใส่ตัวปลอมจนกระเด็นไป
ตัดมาทางฝั่งของปาปิญองโอเจอร์ได้พุ่งเข้าไปสู้กับตัวปลอมของตัวเองโดยมีเคียวบัตเตอร์ฟลายและเคียวเอิร์ธช่วยสนับสนุนทั้งคู่ได้เอาคิงส์เวพอนกันและกันออกมาแล้วแลกกันยิงใส่กันไม่หยั่ง
“ อ่อนหัด ” ปาปิญองโอเจอร์ตัวปลอมเอาอีกชักโอเจอร์คาลิเบอร์ขึ้นมารับการหมัดของเคียวบัตเตอร์ฟลายเอาไว้
“ ใครบอกละ ” บัตเตอร์ฟลายได้พูดออกมาแบบนั้นทำให้อีกฝ่ายพึ่งรู้สึกตัวก็ถูกการโจมตีของปาปิญองโอเจอร์ที่มีรวมพลังของเคียวเกรซ เอิร์ธและคิราเมะพิงค์เสริมเข้าไป
ฝั่งของคามาคิริโอเจอร์และทงโบะโอเจอร์ได้เข้าปะทะกับตัวปลอมของทั้งคู่โดยได้งัดเอาคิงส์เวพอนออกมาต่อสู้แน่นอนว่าทางฝั่งของตัวปลอมก็ใช้เช่นกัน
“ พริตตี้เคียว โอเชี่ยนบับเบิ้ลชาวเวอร์ ” เคียวลาแมร์ได้ทำการยิงการโจมตีของเธอที่เป็นเหมือนฟองสบู่นับพันเข้าใส่เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของทงโบะโอเจอร์ตัวปลอมกับคามาคิริโอเจอร์เอาไว้กับที่ “ ตอนนี้แหละ ”
เคียวลาแมร์ได้ให้สัญญาณก่อนที่เคียววิงค์จะบินพุ่งเข้าไปพร้อมฟินาเล่ ฟลิเช่ ฟลอร่า แองจ์ได้ร่วมพลังส่งมาให้ที่ตัวของวิงค์เพื่อบินพุ่งทะลวงเข้าโจมตีตัวของทั้งสอง
[ Ohger Shooting / Slash ]
ทงโบะโอเจอร์และคามาคิริโอเจอร์ได้ทำการโจมตีซ้ำเข้าไปใส่ร่างปลอมของตัวเองซ้ำเข้าไปทำให้ศัรูล่วงลงไปกองกับพื้น
สลับไปทางคูวากาตะโอเจอร์และสไปเดอร์โครโมนอสเข้าต่อสู้กับตัวปลอมของตัวเองก่อนที่ทั้งคู่จะถูกจับแยกกันคนละมุมตัวของสไปเดอร์โคโรโมนอสโดดตัวปลอมตัวเองซัดจนอัดมุมและเกือบะเสียท่าแต่ก็ได้ตัวของเคียวซัมเมอร์ เคียวฟรี่เชียสเข้าช่วย
“ พวกเราก็จะช่วยได้ ” ซัมเมอร์ได้หันมายกนิ้วให้ก่อนจะพุ่งออกไปพร้อมกับฟรี่เชียสโดยที่ทั้งคู่รั่วหมัดเข้าใส่สไปเดอร์โครโมนอสตัวปลอมอย่างต่อเนื่องก่อนที่ทั้งคู่จะพร้อมใจหมัดเสยใต้คางอัดเข้าใส่สไปเดอร์โครโฒนอสตัวปลอมจนลอยขึ้นไปบนฟ้า
“ ตอนนี้แหละ ”
“ ลุยแบบสุดขีดเต็มพลังไปเลย ” เซนไคเซอร์ได้เดินเข้ามาพร้อมกับเสซี่และเคียวปริซึม หันไปบอกกับสไปเดอร์โครโมนอสโจมตีปิดฉากพร้อมกัน
“ ฟังดูไม่เลวเลย ”
“ จงพุ่งทะยาน ปริซึ่มช็อต นี่แน่ะ! ”
[ Mad Gec Hydro Venom ]
ทั้ง4ได้ยิงการโจมตีผสานเข้าใส่ตัวของสไปเดอร์โครโมนอสตัวปลอมที่บอยอยู่บนฟ้าจนร่างร่วงตกลงไปกองกับพื้นอีกรายในที่สุด
ตัดมาทางฝั่งของคูวากตาะโอเจอร์กับเคียวสกาย
“ โซระ ” คูวากตะโอเจอร์ได้โยนบางอย่างไปให้กับตัวของเคียวสกายซึ่งเธอก็รีบรับมาปรากฎเป็นดาบคิงเคียวคิงกาบุริคาลิเบอร์
“ นี่มัน...ดาบเหรอ ”
“ ปิดฉากพร้อมกันเลย ”
“ ค่ะ! ”
[ Ohger Finish / King Vamola Mucho ]
คูวากาตะโอเจอร์และโซระได้กัวดแกว่งดาบในมือของตัวเองแล้วซัดการโจมตีผสานเข้าใส่ตัวของคูวากาตะโอเจอร์ตัวปลอมจนร่างไปร่วมกับตัวปลอมของคิงโอเจอร์คนอื่นๆ
“ เบื่อที่จะดูเรื่องราวจอมปลอมเต็มกลืนแล้ว ”
“ ถึงเวลาจบเรื่องของเราแล้วละขอรับ ”
“ คำตัดสินของพวกแกคือ ประหาร ”
“ ความสวยงามจอมปลอม ไม่มีทางที่จะแข็งแกร่งไปกว่าของจริงได้หรอก ”
“ ลาขาดกันแค่นี่แหละไอ้เจ้าทานุกิปลอม ”
“ ขบวนการจมอราชันย์คิงโอเจอร์มีเพียงแค่กลุ่มเดียวก็คือพวกเรา ” เหล่าคิงโอเจอร์ทั้ง6ได้ทำการชูดาบของตัวเองขึ้นฟ้า “ สวมเกราะรานชันย์ คมเขี้ยวแห่งการปรปักษ์!!! ” ทั้ง6ได้ทำการผสานพลังของช็ก็อดตัวเองเข้ากับร่าง
“ จงกรีดรร้องออกมาซะ ” เหล่าคิงโอเจอร์ได้ตะโกนออกมาสุดเสียงแล้วเหวี่ยงดาบที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของเหล่าชูก็อคฟาดฟันเข้าไปที่ตัวปลอมของพวกเขาจนร่างพวกนั้นระเบิดเป็นเสี่ยงๆปิดฉากคิงโอเจอร์ตัวปลอมลง
ขณะเดียวกันทางฝั่งของบัฟฟ่าที่เข้าต่อสู้กับตัวของครอสกีทส์อย่างไม่ท้อถอยก่อนจะโดนอีกฝ่ายใช้ปืนรั่วยิงกระสุนไฟสีดำเข้าใส่จนกระเด็นลงไปนอนกองกับพื้นก่อนที่นาโกะและโลโป้จะพุ่งเข้ามาลอบโจมตีจากด้านหลังแต่ก็โดนผ้าคลุมสีดำของครอสกีทส์โจมตีเข้ามาจนทั้งคู่กระเด็นลงกองกับพื้นตามไปอีก
“ เป็นไงพลังจากพระเจ้าของพวกนาย เป็นไงบ้างล่ะ ไม่สิน่าจะแรงกว่านิ เพราะมีพลังมีพลังในการสังหารพระเจ้าของฉันอยู่ด้วยนี่นะ หรือก็คือแข็งแกร่งสุดๆยังไงละ ”
“ แข็งแกร่งสุดบ้าอะไรของแก!” พังค์แจ็คพร้อมกับไทคูนได้พุ่งเข้ามาแล้วดันร่างของครอสกีทส์ไปติดมุมแต่ทั้งคู่ยังไม่ทันได้โจมตีหรืออะไรก็โดนฟันส่วนจนปลิวออกมา
[ Brave Dragon ]
[ Saber Battou Xross Saber! ]
เซเบอร์ได้เปลี่ยนเป็นครอสเซเบอร์แล้วตรงเข้าไปทำการดวลดาบกับครอสกีทส์ไปมาแต่ก็โดนครอสกีทส์เล่นตุกติกด้วยการยิงส่วนปืนในระยะเผาขน
“ ต่อให้เลยมาๆๆๆ ” ครอสกีทส์นึกพิเรนโยนอาวุธในมือทิ้งทั้งหมดแล้วกระดิกมือเชิญให้ครอสเซบอร์บุกเข้ามา
[ Haou Hissatsu Read! Kidoku Juu Seiken! ]
[ Haou Xross Sei Retsuzan! ]
ครอสเซบเอร์ได้ทำกาาเรียกเหล่าดาบศักดิ์สิทธิ์ทั้ง10ออกมาให้พุ่งเข้าไปหาตัวของครอสกีทส์อย่างรวดเร็วแต่ว่าดาบทั้ง10ก็ถูกเป่าหายจากพลังของครอสกีทส์สร้างความตกใจกับครอสเซเบอร์เป็นอย่างมาก
“ งงๆ ไปไม่เป็นเลยละสิ ” ครอสกีทส์ชอบใจรีแอคชั่นของครอสเซเบอร์เป็นอย่างมากกก่อนที่ตัวเองจะเป็นฝ่ายเริ่มตอบโต้บางด้วยการซัดหมัดเข้าที่ชายโครงกลางอกของครอสเซเบอร์แล้วปิดท้ายเตะตัดเข้าที่กลางลำตัวเต็มแรงจนร่างของครอสเซเบอร์อัดกับกำแพง
[ Zero Two Big bang! / Revice Giffard Finish! ]
ซีโร่ทูกับรีไวและไวซ์ในร่างกิฟฟาดได้พุ้งเข้าไรเดอร์คิกส์ใส่ครอสกีทส์พร้อมกันแต่ว่าการโ๗มตีของทัง้สามนั้นกลับถูกครอสกีทส์รับการโจมตีอย่างง่ายดายก่อนที่จะแล้วทำการหมุนตัวกลางอากาศให้ดาบในมือทั้งสามฟันเข้าใส่จนกระเด็นไปคนละทิศละทาง
ซีโร่ทูได้ใช้ความเร็วของตัวเองกระหน้ำเข้าโจมตีครอสกีทส์อย่างรวดเร็วจนหยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้กับที่ได้ทำให้ตอนนี้ครอสกีทส์เป็นฝ่ายตั้งรับแต่ก็ไม่นานเมื่อครอสกีทส์กระหน้ำรั้วยิงมั่วรอบๆจนมีมีกระสุนยิงโดนตัวของซีโร่ทูเข้าทำให้เสียจังหวะ
“ โกหกน่าตามความเร็วของซีโร่ทูทันงั้นเหรอ ”
“ ต่อให้เร็วแค่ไหนก็ไม่มีทางรอดพ้นสายตาของฉันคนนี้ไปได้หรอกนะ ” ครอสกีทส์เดินตรงเข้ามาหาซีโร่ทูพร้อมเก็ดาบขึ้นก่อนที่จะทำการชาร์จพลังลงดาบในมือทั้งสองแล้วฟันเข้าใส่เป็นตัวXฟาดฟันใส่ตัวของซีโร่ทูไป
[ Cross-z Build ]
“ บิลด์อัพ! ”
[ Rabbit Dragon Be The One Cross-z Build Yeahh ]
บิลด์ได้แปลงร่างเป็นครอสบิลด์แล้วตรงเข้าไปพร้อมฟูลบอทเทิลบลาสเตอร์และบีทโครเซอร์ในมือครอสกีทส์ได้หันไปรับมือก่อนที่จะโดนครอสบิลด์ดันไปติดกับเสาของห้อง
“ คิดเหรอว่าจะต่อกรกับผู้สังหารพระเจ้าได้นะ ” ครอสกีทส์ได้แทงเข่าเข้าที่ท้องของครอสบิลด์แล้วรอดผ่านใต้แขนใช้ดาบในมือฟันตัดเข้าที่กลางอกจนครอสบิลด์กระเด็นถอยไปเล็กน้อย
“ ผู้สังหารพระเจ้าดูยังไงก็เหมือนกับตัวตลกที่แสร้งเป็นเล่นมุขฝืดเท่านั้นแหละ ” ครอสบิลด์โดนเล่นงานไปก็ค่อยตั้งหลักแล้วพูดจายั่วโมโหตัวของครอสกีทส์
“ อย่ามาทำเป็นเก่งแต่ปากหน่อยเลย ” ครอสกีทส์ที่ไม่หลงไปกับคารมณ์ของครอสบิลด์ก่อนที่จะทำการรวมพลังไว้ที่ดาบในมือทั้งสองอีกครั้งขณะที่ครอสบิลด์ก็ได้หมุนคันโยกที่ไดรฟเวอร์
[ Ready Go? ]
ครอสบิลด์ได้ยิงพลังจากหมัดขวาออกไปเป็นมังกรสีเงินที่ปกคลุมไปด้วยออร่าสีทองขณะที่ครอสกีทส์ได้ฟันคลื่นดาบกากบาทสีดำเข้าปะทะแน่นอนว่าการโจมตีของครอสบิลด์โดนปัดเป่าออกไปทำให้รับการโจมตีของครอสกีทส์ไปเต็มๆ
“ ไงจ๊ะ เหล่าผู้ชมทุกคน จับตาดูเวลาที่โลกจะล่มสลายเอาไว้ให้ดีน้า” เมโระได้เดินเข้ามาพร้อมยกมือถือขึ้นมากำลังไลฟ์สดให้ผู้คนในอนาคตได้ดูกันพร้อมกับแพลนกล้องไปให้เห็นสภาพพวกบัฟฟ่าที่นอนหมดสภาพกัน
“ แหมโลกนี้นี่ ช่างน่าสงสารจริงนะ ต้องบันทึกเอาไว้เลย ฮ่าฮ่า ” ครอสกีทส์ได้เข้ามาเฟรมพร้อมกับชูสองนิ้วแล้วหัวเราะอย่างสะใจ
“ ทุกคน ” เคียวสกายที่เห็นพวกบัฟฟ่าเล่นงานลงไปนอนกันหมดแล้วก็กำลังจะเข้าไปช่วยพร้อมกับคนอื่นๆแต่ก็ได้มีลำแสงจำนวนมากยิงถล่มมาที่พวกเธอจนแต่ละคนล่วงลงไปนอนกองกับพื้นคนละทิศละทาง
ในขณะที่ทุกคนหลังจากรับรู้ความจริงว่าพวกเขาได้แพ้ให้กับสุพรีมไปแล้วหนนึ่งร่วมถึงโลกที่กำลังอยู่ก็ถูกสร้างขึ้นซึ่งหลายคนล้วนก็ยังคงช็อคกับความจริงซึ่งก็มีแต่ครอสบิลด์ที่ดูจะไม่ได้มีอาการช็อคอะไรกับความจริงเรื่องนี้เพราะเคยมีประสบการณ์และแบบนี้มาก่อนแล้วจนกระทั้งเสียงขลุ่ยเพี้ยนได้เป่าดังขึ้นทำให้ทุกคนต่างหันไปมอง
ก็พบกับเอซจากใบหน้าเต็มไปด้วยความว่างเปล่าก็เปลี่ยนไปใบหน้าที่เต็มไปด้วยความจริงจังจนตัวของไทคูนที่อยู่ด้วยกันยังแอบตกใจ
“ เอซ... ”
“ คุณเอซ ”
“ มีธุระอะไรงั้นเหรอ พ่อหนุ่มเศษเสี้ยวคุง ” ครอสกีทส์ได้หันไปหาตัวของเอซพร้อมเรียกชื่อเล่นแปลกๆที่ตั้งให้เพราะเอซที่อยู่ตรงหน้าเป็นเพียงเศษเสี้ยวที่ตัวเขาไม่เห็นค่าเอซไม่สนใจคำพูดของครอสกีทส์แล้วนำเอาไดรฟเวอร์ของตัวเองมาสวม
[ Set ]
“ แปลงร่าง ”
[ Magnum Ready Fight! ]
เอซทำการแปลงร่างเดินตรงเข้าไปหาครอสกีทส์พร้อมกับหันแม็กนั่ม48Xในมือของเขากระหน้ำยิงเข้าใส่ไม่หยั่งแน่นอนว่าการโจมตีของเขาไม่อาจจะทำอะไรครอสกีทส์ได้แต่ก็ยังคงวิ่งเข้าไปพร้อมกับยิงอย่างต่อเนื่องแต่พอเข้าถึงตัวก็โดนครอสกีทส์ฟันทีเดียวลงไปนอนกองกับพื้น
“ ว่าแล้วเชียว เศษเหลือนี่มันเศษเหลือจริงๆ ”
“ ว้ายว้ายย มีค่าแค่ตัวแถม ”
“ อะ....อึก.... ” กีทส์ได้ค่อยดันตัวลุกขึ้นมาแม้จะอยู่ในสภาพที่บาดเจ็บจนยืนไม่อยู่ก็ตาม
“ ยังมีแรงลุกขึ้นมาอีกเหรอเนี่ย ” ครอสกีทส์รู้สึกประหลาดใจที่กีทส์ยังมีแรงลุกขึ้นมาก่อนที่กีทส์จะวิ่งดับเครื่องชนเข้ามาก็โโนตัวเขาฟันเข้านึ่งทีจนล่มแต่กีทส์ก็ลุกกลับขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง “ ชักเริ่มรำาคาญแล้วสิ ”
“ อ่าา....อึก....อ๊ากก ” กีทส์ที่ล้มเป็ฯครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ก็ยังจะลุกขึ้นมาอีกครั้งจนตัวครอสกีทส์เริ่มขี้เกียจจะเล่นด้วย
“ ยังจะลุกขึ้นมาได้อีกนะ ” ครอสกีทส์ได้ดึงตัวทริกเกอร์ของแม็กนั่มQB9ของเขาแล้วทำการชาร์จกระสุนเต็มเปี่ยมแล้วยิงซัดเข้าร่างของกีทส์จนกีทส์คืนร่างด้วยการยิงเพียงนัดเดียว
“ หว่าาา เจ็บน่าดูเลยน่า ” เมโระได้เดินเข้ามาถ่ายสภาพหน้าของเอซที่เต็มไปด้วยบาดแผลจากการโจมตีเมื่อกี้
“ อะ....อึก ” เอซที่จุกและเจ็บทั่วร่างกายแต่กลับยังลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล
“ ทำไมถึงอยากสู้ขนาดนั้น ไม่ว่าจะพลัง ความรู้หรือดวง ก็ถูกชิงมาหมดแล้วแท้ๆ ”
“ นั้นเป็นเพราะ....สิ่งที่สำคัญที่สุดมันอยู่ตรงนี้ ” เอซได้พูดพร้อมกับทุบกลางอกของตัวเองให้อีกฝ่ายได้รับรู้ “ ข้างในนี้ยังไงล่ะ ตราบใดที่ยังไม่แพ้ ตราบใดที่ยังคิดคำนึงถึง สักวันความปรารถนาจะต้องเป็นจริง ”
“ หรือว่าจะ... ” นาโกะที่ฟังคำพูดของเอซทำให้เธอนึกย้อนไปถึงคำพูดแบบเดียวกันที่เอซเคยบอกกับเธอขึ้นมา
‘ อย่าได้ลืมอุดมคติของตัวเองเด็ดขาด ตราบใดที่ยังคิดคำนึกถึงสักวันมันจะเป็นจริง ’
“ นั้นสินะ....ตราบใดที่ยังไม่ลืมอุดมคติของตัวเอง สักวันจะต้องเป็นจริง ” นาโกะได้ระลึกถึงคำพูดของเอซในตอนนั้นขึ้นมาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเธอลุกขึ้นพร้อมกับโลโป้ที่อยู่ข้างๆ
‘ ตราบใดที่ยังไม่ยอมแพ้...ก็ยังมีโอกาสอยู่ ’
“ ยังพอมีโอกาสอยู่ใช่ไหม....เอซ ” พังค์แจ็คเองก็โดนคำพูดของเอซฉุดให้ลุกขึ้นมาเช่นเดียวกัน
‘ อย่าคิดแต่จะเตรียมใจตาย ต้องเชื่อมั่นสิว่าตัวเองจะต้องชนะ ’
“ ต้องเชื่อมั่นว่าตัวเองจะชนะ ” ทันบะที่ยั่งหมดแรงอยู่หลังจากได้ฟังคำพูดของเอซผ่านการถ่ายทอดสดของเมโระคำพูดของเอซก็ผุดขึ้นมา
‘ ถ้าไม่ยอมแพ้ สักวันที่จะชนะก็จะมาถึง จะกี่ครั้งฉันก็จะเป็นคู่มือให้ ’
“ ฉันยังไม่แพ้...ต่อให้จะแข็งแกร่งมากแค่ไหนก็จะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะชนะ ” บัฟฟ่าได้ท้าวซอมบี้เบรคเกอร์ในมือเพื่อพยุงตัวเองลุกขึ้นพร้อมกับไทคูน
“ เลิกพล่ามไร้สาระได้แล้ว ” สุพรีมที่เบื่อที่จะฟังเอซพล่ามไปมากกว่านี้แล้วก็ได้ยื่นมือแล้วยิงพลังจากปลายนิ้วของเธอเข้าใส่ร่างของเอซแต่ซีโร่ทู ครอสเซเบอร์ร่วมถึงอัลติเมทรีไวและอัลติเมทไวซ์ก็ได้วิ่งเข้ามารับการโจมตีของสุพรีมจนพวกเขากระเด็นไปคนละทิศละทางแล้วคืนร่างในทันที
“ พรีม ทำอะไรนะ? ” เคียวฟรี่เชียสได้ถามกับสุพรีมว่าทำไมเธอเธอถึงโจมตีพวกเธอก่อนที่สุพรีมจะหันไปยิงทำลายร่างของอาร์คอีก
“ เดิมที่แล้วเจ้านั้น คือตัวร้ายที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้ฉันโค่น รวมถึงโลกนี้ที่ฉันสร้างขึ้นมาเป็ฯสนามซ้อม แต่ว่าท้ายที่สุดมันก็ดันไร้ค่าซะได้ ”
“ นี่เธอ....พูดเรื่องอะไรอยู่ ” เคียวบัตเตอร์ฟลายได้ลุกขึ้นแล้วตรงไปเพื่อจะไปถามให้เข้าใจ
“ อย่าเข้าไปใกล้นะ ” เคียวมาการองได้รีบเตือนบัตเตอร์ฟลายเอาไว้จะเป็นตัวของเธอที่โดนสุพรีมยิงโจมตีจนร่างกระเด็นอัดบี้กับกำแพง “ เรื่องเป็นแบบนี้เองสินะ....ภูเขาอิจิโกะ เคยพบร่องรอบบางอย่างอยู่ที่เมืองของพวกฉัน ”
“ พบร่องรอยที่เมืองสุโกะยากะด้วยเหมือนกันค่ะ และที่สำคัญความรู้สึกที่สามารถสัมผัสได้จากโลกใบนี้ เหมือนกับโลกหมดทุกอย่างเลยค่ะ ”
“ ค้นพบ...สมการของโลกใบนี้แล้ว ” ครอสบิลด์พอได้ยินจากปากของมาการองและเอิร์ธตามที่พวกเธอเล่าทำให้ตัวเขาเข้าใจในขอสงสัยของตัวเองในที่สุด “ คนที่สร้างโลกใบนี้ก็คือเธอใช่มั้ย” ครอสบิลด์ได้หันไปทางสุพรีมพร้อมกับถามคำถามที่ถึงแม้จะรู้คำตอบอยู่แก่ใจแล้วก็ตาม
“ ถูกต้องแล้ว ที่นี่ก็คือโลกของพวกเธอยังไงล่ะ ”
“ หมายความว่าไง ”
“ จำกันไม่ได้เลยสักอย่างสินะ ” วงแหวนบริเวณรอบแขนของสุพรีมได้ส่องแสงทำให้ความทรงจำบางอย่างได้ผุดเข้ามาในหัวของทุกคนที่อยู่ที่นี่
“ นี่มัน... ” เคียวสกายได้เห็นภาพตัวบางอย่างก่อนที่สุพรีมจะทำการระเบิดพลังจนทำให้ทุกอย่างถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวโพลนและภาพในความทรงจำก็ได้แสดงขึ้นมาให้ได้เห็น
ณ บนพื้นผิวดวงจันทร์ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยร่างของเหล่าพริตตี้เคียว มาสไรเดอร์และซุปเปอร์เซนไตจำนวนมากต่างล้มนอนบาดเจ็บที่พื้นเต็มไปหมดมีเพียงแค่เคียวสกายที่ยังยืนอยู่เผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่รูปร่างเหมือนมังกรสีขาว
“ พริตตี้เคียว สตาร์พันซ์!!! / สองพันกิโลแคลอรี่พันซ์!!! ”
“ ร็อคเก็ตดริล คิกซ์!!! / เซย่าาา!!! ”
“ เรกูลัส อิมแพค!! / วอร์คานิคแอคแทค!! ”
เคียวพรี่เชียสพร้อมกับเคียวสตาร์และ โฟร์เซ่ โอส ชิชิเรดกับเรดบัสเตอร์ได้ร่วมพลังพุ่งเข้าโจมตีสิ่งมีชีวิตสีขาวพร้อมกันก่อนที่พวกเขาจะถูกคลื่นพลังตีกลับจนกระเด็นไปคนละทิศละทาง
“ จงมาจุติ คิงโอเจอร์! ”
“ จงมาจุติ ก็อด ทารันทุร่า! ”
คิงโอเจอร์และทารันทุร่าไนท์ได้พุ่งเข้าโจมตีใส่ร่างสุพรีมพร้อมกับแต่เพียงแค่คลื่นการโจมตีที่ปล่อยออกมาเพียงการโ๗มตีเดียวทำให้เหล่าหุ่นทั้งสองกระจัดกระจายไปพร้อมกับเหล่าราชาทั้ง6ที่กระเด็นลงมานอนกับพื้นอย่างสะบักสะยอม
“ นั่นมัน...เป็นตัวอะไรกันแน่ ” เคียวแองจ์ที่อยู่ด้านหลังของเคียวสกายตะโกนออกมาอย่างสิ้นหวังเพื่อถามกับสิ่งมีชีวิตตรงหน้า
“ เราคือสุพรีม เราได้เดินทางไปทุกมิติเพื่อต่อสู้พิสูจน์ความแข็งแกร่งของตัวเองในโลกแต่ละใบ ” สุพรีมเอ๋ยชื่อของตัวเองพร้อมกับบอกจุดประงสงค์ของตัวเองในการมาของมัน
“ ด้วยเหตุผลแค่นั้น ”
“ พวกเราสองคน ”
“ ไม่ยอมให้ทำลายโลกได้หรอก ” เคียวแบล็คและไวท์ได้ลุกก่อนที่พวกเธอจะร่วมพลังแล้วยิงออกไปเข้าใส่สุพรีม
“ ตราบใดที่พวกเรายังอยู่…ตราบใดที่ยังลุกขึ้นสู้ก็จะขอทุ่มสุดตัวเพื่อโลกในอุดมคติของทุกคน ” กีทส์ได้ลุกขึ้นก่อนจะนำเอาบูสมาร์ค9บัคเคิ้ลขึ้นมาแล้วทำการเปลี่ยนร่างเป็นกีทส์ไนท์
[ Set Ignitions ]
[ Dynamite Boost! GeatsIX Ready, fight! ]
นอกจากกีทส์แล้วเหล่าไรเดอร์คนอื่นทุกคนก็ได้เปลี่ยนร่างเป็นร่างสุดยอดกันพร้อมหน้าและเหล่าเซนไตทุกคนได้ขึ้นขับหุ่นรบของตัวเองเรียงหลายล้อมรอบตัวของสุพรีม
“ ไม่ว่าจะเป็นมาสไรเดอร์ ซุปเปอร์เซนไต พริตตี้เคียว พวกเราก็จะขอปกป้องโลกใบนี้เอาไว้ ” คูวากาตะโอเจอร์ที่อยู่ในห้องควบคุมของคิงโอเจอร์ก็ได้ป่าวประกาศออกมาก่อนที่จะเริ่มเปิดฉากโจมตีท่าไม้ตายระดมเข้าใส่ตัวของสุพรีมทันทีพร้อมเหล่าพริตตี้เคียวและมาสไรเดอร์ที่นำโดยกีทส์
[ Boots-IX Strike ]
การโจมตีของเหล่ามาสไรเดอร์ ซุปเปอร์เซนไตและพริตตี้เคียวได้เข้าปะทะกับตัวของสุพรีมอย่างหนักหน่วงพร้อมกับพลังที่ถาโถมเข้าใส่ตัวของสุพรีมรู้สึกถึงพลังอันแข็งแกร่งก่อนที่ตัวของมันจะมองเห็นเหล่าพริตตี้เคียวและมาสไรเดอร์กับซุปเปอร์เซนไตคนอื่นที่หมดสภาพก็ค่อยลุกขึ้นมา
เคียวสกายเองก็ได้คัวของปริซึมยื่นมือมาหาเพื่อช่วยเธอให้ลุกขึ้นตัวเธอไม่รีรอที่จะจับมือนั้นสุพรีมที่เห็นดังนั้นก็ได้ปลดปล่อยคลื่นพลังมหาศาลเข้าใส่จนทุกคนที่อยู่รอบตัวต่างกระเด็นไปคนละทิศละทางไม่พอสุพรีมก็ได้ใช้พลังสูงสุดของตัวเองเริ่มทำการทำลายล้างทุกสิ่ง
“ ทุกคน! ” เคียวสกายได้มองไปรอบก็เห็นแต่ละคนค่อยๆสลายหายไปด้วยพลังของสุพรีมเหลือเพียงแค่ตัวของเธอและปริซึมที่ต่างฝ่ายต่างก็พยายามยื่นมือหากันและกันจนกระทั้งตัวของปริซึมได้สลายหายไปต่อหน้าของเธอ “ คุณมาชิโระ!!! ”
วินาทีต่อมานั้นตัวของเคียวสกายเองก็กำลังจะหายไปแต่ในเสี้ยววินาทีนั้นเธอได้มองเห็นตัวของกีทส์ไนท์ที่ยังรอดด้วยพลังพระเจ้า
“ อย่าพึ่งหมดหวัง....ตราบใดที่ยังมีความปรารถนาอันแรงกล้า ก็จะสามารถสร้างโลกในอุดมคติของตัวเองขึ้นมาใหม่ได้ ” กีทส์ยังคงไม่ยอมแพ้ถึงแม้จะตัวคนเดียวก่อนจะบินพุ่งทะยานเข้าไปหาสุพรีมอีกครั้ง
[ Dynamite Boots Time! ]
[ Boots-IX Victory! ]
กีทส์ได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดตรงเข้าโจมตัสุพรีมหวังจะจัดการลงด้วยทุกอย่างที่มีตัวของสุพรีมที่ได้เห็นพลังอันแรงกล้าของกีทส์และความตั้งใจนั้นก่อนที่จะมีพลังบางอย่างแทรกแซงจนทำให้ทุกคนหยุดนิ่งยกเว้นเพียงแค่สุพรีม
“ อะไรนะ ” กีทส์ที่ตกใจกับปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่ร่างของเขาจะแยกออกเป็น4ส่วนแล้วสลายหายไปแน่นอนว่าคนที่ทำแบบนั้นก็คือเมระกับเมโระ
“ คุณเอซ!! ”
ภาพความทรงจำได้จบลงตรงนั้นพร้อมกับทุกคนที่ยังเหลือรอดก็นอนหมดสภาพเต็มเกลื่อนพื้นไปหมดโดยที่แต่ละคนต่างก็กำลังตกตะลึงกับความทรงจำพวกนั้น
“ นึกออกแล้ว...พวกเราตอนนั้น เคยแพ้ไปแล้ว ” เคียวสกายนอนพึมพำถึงความจริงเกี่ยวกับความทรงจำเมื่อกี้ที่ได้เห็น
“ แม้แต่เอซ...ก็ยัง ” ไทคูนเองก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่อยากเชื่อว่าในตอนนั้นแม้แต่เอซที่ทุ่มพลังทั้งหมดก็โดนเล่นงาน
“ เป็นเพราะพลังของฉันเอง...ที่แยกพระเจ้าของพวกนายออกเป็น 4 ส่วนก็เพื่อจะได้ความรู้ พลัง และโชคมาไว้ในมือยังไงล่ะ ฮิฮิ ”
“ เป็นแผนการที่แยบย้นจริงๆเลยน่า ”
“ ในเมื่อจำกันได้แล้ว แต่จงภูมิใจกันเอาไว้เถอะพลังทที่สามารถทำลายโลกได้นั้นน่ะ เป็นครั้งแรกที่เราต้องใช้เพราะมีคนอย่างพวกเธออยู่ ” สุพรีมได้กล่าวพร้อมกับหยิบเศษหินก้อนนึ่งขึ้นแล้วใช้พลังทำลายให้ได้ดู “ บอกตามตรงตกใจมากเลยที่จะแข็งแกร่งมากได้ถึงขนาดนั้น เพราะแบบนั้นเราถึงไดสนใจในตัวของพวกเธอเป็นพิเศษ ก็เลยสร้างโลกแบบของพวกเธอขึ้นมาใหม่ แทนที่โลกเก่าที่ได้ถูกทำลายไป ก่อนสร้างพวกอ่อนแอและตัวร้ายที่แข็งแกร่งขึ้น รวมถึงร่างกายแบบมนุษย์ของเราด้วย โดยมีต้นแบบมาจากพวกพริตตี้เคียว ”
“ นั้นเพราะเราสนใจยังไงละ เราจึงเริ่มต้นทดลองต่อสู้กับเหล่าตัวร้ายบนโลกใบนี้ เพื่อเราจะได้เข้าใจถึงแก่นแท้ของพลังพริตตี้เคียวและ มาสไรเดอร์ร่วมถึงซุปเปอร์เซนไต แต่ส่วนเรื่องที่พวกเธอที่น่าจะสลายไปแล้วยังมีตัวตนอยู่นั้น น่าตกใจจริงๆหรือนี่จะเป็นพลังของพวกเธอ หรือเป็นเพราะเจ้านั้น ” สุพรีมได้เล่าตั้งแต่เริ่มว่าโลกใบนี้เป็นเพียงสนามซ้อมให้กับตัวเธอในเวลาเดียวกันนั้นเธอก็ตกใจที่พวกเคียวสกายและทุกคนที่น่าจะโดนลบหายไปกลับยังมีชีวิตอยู่ซึ่งเธอก็คงเดาว่าเป็นเพราะตัวของเอซแน่นอนที่ได้ช่วยเหลือทุกคนเอาไว้
“ ทำลายและสร้างโลกขึ้นใหม่...ก็ไม่แปลกเท่าไหร่ก็พลังเหนือล้ำขนาดนั้นนินะ ” ครอสบิลด์ได้ฟังสุพรีมพูดถึงเรื่องทำลายล้างโลกและสร้างโลกใหม่ออกมาได้หน้าตาเฉยแต่ก็ไม่รู้แปลกใจเพราะพลังของสุพรีมอยู่ในระดับที่เหนือกว่าแพนโดร่าบ็อกซ์ที่เคยเจอด้วยซ้ำ “ แต่ที่น่าตกใจกว่าถึงขั้นยอมสร้างร่างกายของตัวเองขึ้นมาใหม่แบบนี้..จะเหนือล้ำเกินไปแล้ว ”
“ ถ้างั้น...แล้วปะป๋ากับหม่าม้า รวมถึงคนอื่นล่ะ? ” เคียวปริซึมได้ถามถึงพ่อแม่และร่วมถึงคนที่เธอรู้จักกับสุพรีม
“ เราไม่สร้างของที่ไม่จำเป็นพวกนั้นขึ้นมาหรอก ” สุพรีมได้ตอบคำถามนั้นแทบจะในทันทีและคำตอบนั้นทำเอาตัวของปริซึมก็ได้ร้องไห้ออกมา “ พูดถึงของไม่จำเป็นแล้วก็คงนัรวมแกด้วยนี่ ” สุพรีมที่พอพูดถึงเรื่องของไม่จำเป็นก็ได้พูดถึงตัวของพูกะซึ่งเจ้าตัวที่หลบอยู่หลังเสาก็ได้สะดุ้งให้กับน้ำเสียงที่แสนเย็นชานั้น
“ ตอนนั้นเราลองสร้างภูตจิ๋วแบบที่พวกเธอมีติดตัวขึ้นมาดูบ้างเหมือนกัน แต่ว่า... ” สุพรีมได้พูดไปพร้อมกับนึกย้อนไปในตอนที่สร้างพูกะขึ้นมาแล้วพูกะนั้นกลับไม่ยอมใช้พลังที่ตัวของเธอแบ่งไปสายตาของเธอที่มองไปพูกะเป็นเพียงตัวไร้ประโยชน์และต้องการจะกำจัด
“ เพราะแบบนั้น...เจ้าทานุกินั้นถึงได้หวาดกลัวจนควบคุมพลังตัวเองไม่ได้งั้นเหรอ ” ทงโบะโอเจอร์ที่ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทำไมตลอดเวลาที่ผ่านพูกะถึงค่อยหวาดระแวงสิ่งรอบตัวและพลังของตัวเองขนาดนั้น
“ เรื่องแบบนี้มัน... ”
“ โหดร้ายเกินไปแล้ว...ปีศาจชัดๆ ” ไวซ์ที่นอนอยู่ข้างๆกับอิกกิยังถึงกับต่อว่าตัวของสุพรีมว่าเป็ฯปีศาจแต่คำด่าของเขานั้นก็ไม่มีทางสะเทือนจิตใจตัวของสุพรีมได้
“ ตอนนี้เราสนใจแค่พวกเธอ อยากรู้ถึงความแจ็งแกร่งทั้งหมดที่พวกเธอมี ก็เลยลองร่วมเดินทางไปพร้อมกับพวกเธอดู แต่สุดท้ายมีแต่ก็การพูดจาไร้สาระ ไม่ได้รู้อะไรขึ้นมาเลย ” สุพรีมรู้ผิดหวังที่เธอเธอลงทุนร่วมเดินทางไปพร้อมกับพวกเคียวสกายมันไร้ความหมายทำเอา ซัมเมอร์ พรี่เชียส เซนไคเซอร์ อิกกิ โทวมะร่วมถึงคูวากาตะโอเจอร์ฟังก็รู้สึกปวดใจที่ต้องมาโดนคนที่ร่วมเดินทางมาพูดแบบนั้น “ ทุกอย่าง ช่างไร้ความหมาย เอาเป็นว่ามาจับมันกันเถอะ ”
สุพรีมได้เดินก้าวมาอยู่ตรงกลางของห้องโถงก่อนที่พลังของเธอจะปลดปล่อยออกมาค่อยย้อมชุดสีขาวของเธอกลายเป็นสีดำร่วมถึงผมและสีผิวกลายเป็นออกโทนสีดำ
“ เพราะคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือเรา ไม่เปลี่ยนแปลง ”
หลังจากที่สุพรีมเปลี่ยนร่างของเธอที่ปลดปล่อยพลังทั้งหมดเคียวฟินาเล่และฟลิเช่ก็ได้พุ่งเข้าโจมตีพร้อมกันแต่ก็โดนสุพรีมรับการโจมตีเอาไว้แทบจะในทันทีก่อนที่พวกเะอทั้งคู่จะโดนสุพรีมโยนทะลุออกจากยอดปราสาทไป
“ ย้าาาาา ” เคียวมิลกี้ได้พุ่งเข้ามาใช้สายฟ้าของเธอในการโจมตีก่อนที่สุพรีมจะตอบโต้โดยพลังจากปลายนิ้วของเธอ
“ ขืนเป็นแบบนี้ ปราสาทได้พังลงมาหมดแน่ ” เคียวแองจ์ได้เข้ามาแล้วใช้พลังของเธอในการยันการโจมตีของสุพรีมเอาไว้แต่ก็ไม่ได้นานจนเธอพร้อมกับมิลกี้จะโดนซัดกระเด็นออกไป
บัฟฟ่าและพังค์แจ็คก็ได้พุ้งตรงไปพร้อมกับเอสปราด้าและสเตซี่แต่ก่อนจะถึงตัวของสุพรีมครอสกีทส์ก็โผล่เข้ามาแล้วใช้ดาบในมือโจมตีใส่ทั้ง4
“ เห้ๆๆ....อย่าลืมสิว่าฉันคนนี้ยังอยู่นะ ” ครอสกีทส์ได้ร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้ด้วยก่อนที่เซนไคเซอร์ พร้อมกับคิงโอเจอร์ทั้ง6จะวิ่งเข้ามารุมครอสกีทส์แน่นอนว่าครอสกีทส์ได้ตอบโต้ด้วยการใช้คลื่นดาบสีดำฟันออกเป็นวงกว้างเซนไคเซอร์และฮาจิโอเจอร์เป็นด้านหน้าก็รับการโจมตีเข้าไปเต็มๆ
ปาปิญองโอเจอร์พร้อมกับทางโบะโอเจอร์ฉละสไปเดอร์โครโมนอสได้กระโจนเข้ามายิงโจมตีพร้อมกันครอสกีทส์ก็ได้รีบกระโดดหลบกระสุนที่ยิงเข้ามาแล้วยิงตอบโต้ตัวของปาปิญองโอเจอร์และทงโบะโอเจอร์รับกระสุนสีดำเข้าไปเต็มๆยกเว้นเพียงแค่สไปเดอร์โครโมนอสที่ถอยหนีออกมาได้ก่อน
คิราเมะพิงค์พร้อมกับนาโกะและโลโป้ก็ได้เข้ามาเป็นกำลังเสริมให้กับสไปเดอร์โครโมนอสทำให้ครอสกีทส์รับมือศัตรูพร้อมกัน4คน
“ ชักจะเยอะเกินไปแล้วนะ....นี่ขอยืมแรงที่จะได้ไหม? ” ครอสกีทส์หันไปขอความช่วยเหลือกับสุพรีมที่ตอนนี้ตัวเธอก็รับมือกับเคียวลาแมร์และเคียวฟลอร่าอยู่
“ ช่วยไม่ได้ ” สุพรีมได้บ่นออกมาเล็กน้อยก่อนที่เธอนั้นจะใช้พลังของเธอในการสร้างกำลังเสริมให้กับครอสกีทส์เป็นร่างของคิงส์คูวากาตะโอเจอร์สีดำ
“ นั้นมัน ”
“ ชื่อของข้า ราชาแห่งทรราช เดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์ เหล่าลิ้วล่อทั้งหลายจงกรีดร้องและพุบเข่าต่อหน้าราชาแห่งทรราชผู้นี้ซะ! ” เดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์ได้กล่าวเอ๋ยเรียกตัวเองก่อนจะเรียกโอเจอร์คลาวแลนด์ที่เต็มไปด้วยพลังของทำลายล้างของสุพรีมโจมตีใส่พวกสไปเดอร์โครโมนอส
“ ราชาแห่งทรราชคือฉัน!! ” คูวากาตะโอเจอร์ที่เห็นเดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์ที่แถบจะถอดแบบมาจากตัวเขาถึงกับบ่นก่อนที่ตัวของเดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์จะหันมาโจมตีจนได้ตัวของไทคูนในคาถาวิชานินจาช่วยคูวากาตะโอเจอร์หนีออกมาได้อย่างฉิวเฉียด
[ King-Ohger Finish! ]
เดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์ร่วมพลังจากเหล่าชูก้อดสีดำทั้ง6ร่วมที่โอเจอร์คลาวแลนในมือแล้วฟาดฟันโจมตีเข้าใส่ทั้งคู่จนกระเด็นไปคนละทิศละทางแถมการโจมตียังกวาดไปโดนคนอื่นๆที่อยู่แถวนั้นไปด้วย
“ ตอนนี้ยังสัมผัสได้ถึงโลกรวมถึงความรู้สึกของผู้คน ยังไม่ได้สลายไปค่ะ ” เคียวเอิร์ธที่มั่นใจเพราะเธอยังรู้สึกถึงโลกได้อยู่
“ ยังพอที่จะมีโอกาสทำให้ทุกอย่างกลับคืนมาอยู่....ต้องหาสมการแห่งชัยชนะตรงนั้นให้เจอ ”
“ เอาเป็นว่ายังมีโอกาสแก้ไขทุกอย่างได้ก็พอแล้วใช่มั้ยละ....งั้นก็ขอฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน ” บัตเตอร์ฟลายได้ยินเคียวเอิร์ธกับครอสบิลด์ยืนยันแบบนั้นเธอก็ได้วิ่งออกไปในทันที
“ บัตเตอร์ฟลาย! ”
“ ขอซีนให้ผู้ใหญ่อย่างฉัน...ได้เฉิดฉายหน่อยก็แล้วกัน ” เคียวบัตเตอร์ฟลายได้วิ่งตรงเข้ามาเป็นจังหวะเดียวกันที่เคียวลาแมร์และฟลอร่าโดนเล่นงานจนกระเด็นออกไปเธอได้เข้าประชิดตัวของสุพรีมแล้วยิงอัดเข้าระยะประชิดจนเธอได้รับบาดเจ็บแต่ก็ทำให้ตัวของสุพรีมกระเด็นลอยขึ้นไปกลางอากาศ
เคียวเอิร์ธได้โจมตีเข้าใส่สุพรีมที่ลอยอยู่กลางอากาศเข้าไปก่อนที่ตัวของเคียวเกรซและมาการองจะโจมตีซ้ำเข้าไปอีกครั้งแต่การโจมตีของพวกเธอนั้นกลับถูกป้องกันเอาไว้ได้
“ สมแล้วจริงๆ ” สุพรีมได้เอ๋ยชมก่อนเคลื่อนตัวมาอยู่เหนือหัวของพวกเคียวเอิร์ธแล้วใช้พลังโจมตีเข้าใส่ทั้งสามในทันที
“ พรีม!!! ” เคียวซัมเมือร์และฟรี่เชียวได้พุ่งเข้าไปพร้อมกับเรียกชื่อของสุพรีม
“ สุพรีมต่างหาก ” สุพรีมได้แย้งชื่อนั้นก่อนที่จะยิงพลังเข้าใส่จนทั้งสองนั้นปลิวกระเด็นออกจากปราสาทไป
“ พรี่เชียส! ซัมเมอร์! ”
หลังจากที่สุพรีมได้ซัดซัมเมอร์และพรี่เชียสออกไปทำให้ในตอนนี้คนที่ยังรอดมีเพียงแค่เคียวสกาย ปริซึม วิงค์ ไทคูน คูวากาตะโอเจอร์ บิลด์ เอซเท่านั้น แถมเบื้องหน้าของพวกเขาก็มีทั้งสุพรีม ครอสกีทส์และเดม่อนคิงส์คูวากาตะโอเจอร์
“ ที่เหลือก็แค่พวกแกเท่านั้น....มาปิดฉากเกมนี้ให้เสร็จๆไวเลยดีมั้ย ฮิฮิ ” ครอสกีทส์ได้หันดาบในมือชี้เรียงตัวพร้อมกับหัวเราะเยาะออกมาในขณะเดียวกันนั้นตัวของอารุโตะ โทวมะ อิกกิและไวซ์ที่โดนเล่นงานไปก็ได้ลุกขึ้นมาแล้วมายืนขว้างตัวระหว่างพวกสุพรีมกับเคียวสกายเอาไว้
“ ยังคิดที่จะต่อสู้อีกเหรอ...เจ็บหนักขนาดนี้แล้วแท้ๆ ” สุพรีมได้ถามกับตัวอพวกอารุโตะที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดยที่ตัวของเธอไม่เข้าใจว่าทำไมทั้ง4ยังลุกขึ้นมาได้อีกทั้งๆที่เจ็บหนักขนาดนั้นแท้ๆ
“ ปิดฉากตอนนี้...มันยังเร็วไป ”
“ บทสรุปของเรื่องราว...ยังไม่จบสักหน่อย ”
“ ต่อให้ล้มสักกี่ครั้งพวกเราก็จะลุกขึ้นมาใหม่เรื่อยๆ.... ”
“ ใช่แล้ว พวกเราเป็นพวกดื้อด้านยังไงล่ะ ”
[ Zero-Two Jump / Brave Dragon / Giffard Rex! ]
“ แปลงร่าง!! ”
[ Kamen rider Zero-Two / Xross Saber / Kamen Rider! Revi! Vice! Let's go! Come on! Giffa! Giffa! Giffard Rex! ]
“ ทุกคน.... ” เอซได้มองดูเหล่าไรเดอร์ทั้ง4ที่ยืนประจันหน้าศัตรูโดยที่ต้องการปกป้องพวกเขาในขณะนั้นเองครอสบิลด์ได้เจอกับพูกะที่เหมือนจะบาดเจ็บเล็กน้อยจากการโดนลูกหลงการต่อสู้จึงรีบเข้าไปดูอาการ
“ ไม่เป็นไรนะ... ” ครอสบิลด์ได้ถามด้วยความเป็นห่วงขณะที่ตัวของพูกะก็ได้พยักหน้าให้ขณะนั้นเองครอสบิลด์ก็ได้พยายามใช้หัวสมองพยายามคิดหาวิธีที่จะแก้ไขสถานการณ์จนนึกไปถึงกรณีของบันโจกับอีโวลท์ขึ้นมา
“ งั้นเหรอ....แบบนี่เองสินะถ้าหากว่าเป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆละก็ ” ครอสบิลด์ได้มองไปที่พูกะที่กำลังสั่นกลัวในวินาทีนั้นเหมือนว่าครอสบิลด์จะคิดบางอย่างขึ้นมาได้ก่อนจะก้มลงไปอุ้มตัวของพูกะขึ้นมา “ พูกะ...ผลลัพธ์สมการแห่งชัยชนะของเราก็คือเธอ ”
“ พูกะ? ” พูกะที่เหมือนจะไม่เข้าใจว่าตัวของครอสบิลด์จะสื่อสารอะไรก่อนที่ตัวของครอสบิลด์จะเดินเข้าไปหาพวกเคียวสกายแล้วส่งตัวของพูกะให้กับคูวากาตะโอเจอร์
“ เด็กคนนี้ คือสิ่งที่จะพลิกสถานการณ์ของพวกเราได้…ปกป้องให้ดีเข้าใจนะ ” ครอสบิลด์ได้เน้นย้ำกับทุกคนก่อนที่คูวากาตะโอเจอร์จะรับมาโดยที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจ
“ เอซถึงนายจะ ไม่มีพลังที่ใช้ปราบศัตรู ความรู้ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมกับศัตรู หรือแม้แต่โชคที่พาตัวเองสู่ชัยชนะ แต่นายก็คือเอซที่พวกเรารู้จัก ” ไทคูนได้เดินเข้ามาหาเอซและเป็นตัวแทนพูดถึงสิ่งที่ตัวเขาคิดเกี่ยวกับตัวของเอซที่ยืนอยู่ตรงนี้
“ ไทคูน... ”
“ ทุกคนครับขอฝากเจ้าหญิงด้วยนะครับ ” วิงค์ได้บอกกับทุกคนก่อนที่ตัวเขานั้นจะชกลงพื้นทำให้พื้นพังทลายลงตัวของเคียวสกายที่อุ้มเอลลี่ได้ร่วงตกลงไปพร้อมกับปริซึม เอซ คูวากาตะโอเจอร์และพูกะ
“ เพื่อโลกปรารถนาของทุกคน ”
[ Set Avenge! ]
[ Black General Bujin Sword Ready Fight! ]
ไทคูนได้เปลี่ยนเป็นร่างบูจินซอร์ดก็ได้ชักดาบคาตานะในมือออกมาก่อนที่ตัวเขาและไรเดอร์คนอื่นๆจะวิ่งตรงเข้าไปเข้าลุยกับศัตรูที่อยู่ตรงหน้า
“ จวพุ่งทะยาน วิงค์แอคแท็ค!! ” เคียววิงค์ได้เคลือบไปด้วยพลัแล้วทำการบินพุ่งทะยานเข้าใส่สุพรีมหลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นโดยที่พวกเคียวสกายที่กำลังตกลงไปนั้นก็ได้ยินและรู้ชะตากรรมของพวกเคียววิงค์ในทันที
“ วิงค์!! ” เคียวสกายได้แต่ตะโกนก่อนที่พวกเธอนั้นจะร่วงตกลงไปในส่วนลึกของปราสาทในขณะที่ทางด้านบนนั้นเคียววิงค์พร้อมกับพวกไทคูนก็นอนหมดสภาพไปตามระเบียบ
“ เป็นความพยายามที่เปล่าประโยชน์จริงๆ ” สุพรีมได้มองดูกลุ่มสุดท้ายที่สิ้นท่าไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นมาได้อีกแต่เธอนั้นคิดผิดเมื่อเห็นไทคูนยังลุกขึ้นมา
“ ยัง….หรอกน่า ”
นอกจากไทคูนแล้วครอสบิลด์ ซีโร่ทู ครอสเซเบอร์ อัลติเมทรีไวและไวซ์ก็ยังกัดฟันลุกขึ้นมาอีกครั้งถึงแม้จะโดนสุพรีมเล่นงานไปขนาดนั้นแล้วก็ตาม
“ เห้อ…..นอนไปแบบนั้นก็ดีแล้วแท้ๆ…บ้ารึไง ”
“ เน่ๆ แล้วพวกที่หนีไปได้จะทำยังไงเหรอ ”
“ อย่ามาดูถูกพวกเรามาสไรเดอร์หน่อยเลย ”
“ ไม่ใช่แค่พวกแกสักหน่อย ” เสียงของทงโบะโอเจอร์ได้ดังขึ้นตัวเขาก็ได้ลุกขึ้นพร้อมกับราชาที่เหลือก็ยังลุกขึ้นมา
“ เห้ยๆๆ หันมันน้อยๆหน่อย….หายไปพร้อมกับโลกนี้ซะเถอะ ” ครอสกีทส์เริ่มหมดความอดทนกับความดื้อด้านของไรเดอร์และเซนไตตรงหน้าก่อนที่ตัวเองขะทำการกดที่ตัวบั๊คเคิลเพื่อเตรียมจะปิดบัญชี
[ Darkness Boots Time! ]
“ เกมโอเวอร์แค่นี้แหละ!! ” ครอสกีทส์ได้พุ่งทะยานขึ้นบนกลางอากาศแล้วทำการระเบิดพลังทำลายล้างทุกสิ่งออกมาจากร่างกายแน่นอนว่าด้วยพลังทำลายรพะเจ้าร่วมกับพลังพระเจ้าที่ขโมยมาจากเอซทำให้พลังรุนแรงจนแทบจะกวาดล้างทุกสิ่งบนโลกไปได้เลยแน่นอนว่าตัวของพวกไทคูนก็ไม่สามารถหลบได้จึงรับพลังการทำลายล้างของครอสกีทส์ไปเต็มๆ
[ X Geats Victory! ]
พลังทำลายล้างของครอสกีทส์ที่กำลังลุกลามออกไปแต่ว่าจู่ๆพลังของครอสกีทส์นั้นกลับสลายหายไปดื้อๆจนแม้แต่เจ้าตัวยังต้องตกใจแต่ก็รู้ได้ในทันทีว่าใครเป็นคนทำ
“ ใครใช้ให้แกทำลายโลกใบนี้กัน ” สุพรีมได้พูดต่อว่าตัวของครอสกีทส์ถือวิสาสะทำลายล้างโลกของเธอที่สร้างขึ้นมาเองโดยที่ได้ยื่นนิ้วออกไปเตรียมจะยิง
“ โอ้วววว โน่วโน่วโน่ว โทษทีพอดีเผลอตัวไปหน่อย ” ครอสกีทส์ยกมือไหว้ของร้องอ้อนวอนไม่ให้ถูกสุพรีมลบตัวเขาออกไป
“ อย่าลืมสิว่าคนที่มอบพลังสังหารพระเจ้าให้กับแกก็คือเรา…..ถ้าทำอะไรออกนอกหน้าไปมากกว่านี้เราจะลบเจ้าออกไป ”
“ ครับ…เข้าใจแล้วครับ ”
“ คนที่จะทำลายโลกใบนี้ มีแค่เราเท่านั้น ”
ความคิดเห็น