เครียดไม่เครียดไม่อ่านมิได้สะแว้วมาอ่านเร็ว ฮู้!

นิ่ม"ว้ากก"   เด็กน้อยตัวเตี้ยๆไม่ผอมมากใส่ผ้าคลุมหูยาวผมสีชมพูอ่อนๆสะดุดก้อนหินล้ม นิ่ม"เจ๊บจัง"
นิ่ม"อะ แย่ละ"   นิ่มมองไปด้านหลังได้เจอกับหมาป่า   หมาป่า"แฮ่"   นิ่ม"นี้แน่ะ!"   นิ่มพยายามต่อสู้แต่ว่า...
นิ่ม"มากเหลือเกินสู้ไม่ไหวแน่ๆเลย"   ย้าก เสียงตะโกนจากข้างหลัง   นาค"ไปซ่อนก่อนเร็ว!"   นิ่ม"ครับ"
นิ่มทำตามคนๆนั้น   นาค"เข้ามาเลย"   เด็กหนุ่มร่างกายแข็งแรงเข้ามาช่วยนิ่มเขามีตาสีเขียวสวยใส่ชุดเกราะหนัก  นาค"โอ๊ย"   หมาป่ากัดที่ขาเขา   นิ่มออกมาจากที่ซ่อนและเอาหนังสือมาอ่าน  นาค"ออกมาทำไหม?"
นิ่ม"....."   นิ่มได้ท่องคาถาบ้างอย่างดูเหมือนว่าจะทำให้แผลของเด็กหนุ่มหายได้   นาค"อะ แผลหายแล้ว?!"
นิ่ม"จะช่วยพี่เองฮะ"   นาค"ขอบใจมาก ระวังลูกหลงด้วยละ"   นิ่ม"ครับ"   พวกเขาได้ร่วมมือกันต่อสู้กับหมาป่าจนชนะ   นิ่ม"แฮ่กๆ ไหวไหมครับ"   นาค"อืม ว่าแต่นายชื่ออะไรมาแถวนี้ทำไหมที่นี้มีหมาป่าเยอะนะ"
เด็กหนุ่มสีหน้ายังปกติถามเด็กน้อยข้างๆเขา นิ่ม"ชื่อว่า นิ่ม ครับ ผมต้องการมาเมืองแถวๆนี้ อีกเดี่ยวก็ถึงแล้วครับ ขอบคุณมากเลยนะครับ"   นิ่มยิ้มให้เขา นาค"ฉันชื่อนาคยินดีที่ได้รู้จัก"   นิ่ม"ครับ"  นิ่มลุกขึ้น
นิ่ม"ผมคงต้องไปแล้วผมรีบมาก"   นาค"ฉันไปส่งไหม?"   นิ่ม"ก็ดีครับ"   นาค"ว่าแต่เห็นเอลฟ์ตาสีส้มๆไหม? ได้ยินว่าจะเมืองบานิสต้า พระราชา เลยให้ฉันออกมารับ"   นิ่ม"ผมนี้ละครับ"   นาคก็ได้เปิดหมวกทีคลุมหัวอยู่ปรากฎว่า...