พยัคฆ์อัปสร

​

"กูใคร่สงสารท่านออกญาโหราธิบดียิ่งนัก ที่ไปรับสองแฝดจากเมืองสองแควนั่นมาดูแล"

"ทำไมวะ"

"คนหนึ่งก็วิปลาส พูดจาประหลาด กิริยาราวกับม้ากระทืบโรง มิมีหญิงใดในอยุธยาเหมือน ส่วนอีกคน..."

"อย่างไร?"

"ดุเสียยิ่งกว่าเสือ กิริยาแลวาจาดุดันแสนร้ายกาจ แถมยังมือหนักใช่เล่นเลยเชียว"

"มึงรู้ได้อย่างไรวะ ว่าแม่หญิงเขามือหนัก"

"วันนั้นข้าเห็นคนทะเลาะกันที่ตลาด อีกฝ่ายเข้ามาหาเรื่องก่อนนั้นแล แม่หญิงท่านเลยตบหน้าเข้าให้ มึงเอ๊ย"

"กระไร?"

"เลือดกบปากเลยว่ะ"

☼

☽

"หลานว่ากระไรนะ?"

"หลานมิอยากออกเรือนกับคุณพี่เดชเจ้าค่ะ  คุณพี่เดชมิได้พึงใจในตัวหลานแต่พึงใจในตัวพี่เกศอีกทั้งหลานก็มิได้พึงใจในตัวคุณพี่เดช"

"หลานแน่ใจฤา แล้วหลานมีคนที่หลานพึงใจอยู่แล้วฤาไม่?"

"ไม่มีและไม่คิดจะมีเจ้าค่ะ หลานสาบานตนเอาไว้ ว่าชาตินี้ทั้งชาติจักมิออกเรือน เป็นสาวเทื้อยันตายเจ้าค่ะคุณลุง"

"..."

"แม่การะเกด!!!"

☼

☽

"คุณหนู..ฮึก..ฮือ...เจ็บฤาไม่เจ้าคะ.."

"เจ็บตัวมิเท่าเจ็บใจดอกพี่ผินพี่แย้ม เอามีดมาให้ข้าที"

.

.

"กูขอสาบานนับแต่นี้เป็นต้นไป หากใครบังคับขืนใจให้กูต้องเป็นเมียหรือบังคับให้กูจักต้องแต่งงาน พวกมันจักต้องพบกับความฉิบหาย ตายภายใน ๓ วัน ๗ วัน และหากผัวกูมีเมียอื่นนอกจากกูแล้วไซร้ ขอให้มันทั้งคู่ตายตกตามกันในวันมะรืนวันพรุ่ง!"

☼

☽

"สรุปแล้วพี่จะเอายังไง"

"..."

"รักเขาแล้วใช่มั้ย ผู้ชายคนนั้น"

"พี่ขอโทษ"

"พี่มีเวลารักเขาอีกแค่ 3 เดือนพี่เกศ เพราะถ้าวันสุริยุปราคาฤกษ์เวลาตามที่ฉันต้องการมาถึง เราจะกลับบ้าน"