ข้อมูลเบื้องต้น
มึงกูโคตรชอบมึงเลย
ชีวิตคนเราถูกกำหนดให้มามีทั้งด้าน การใช้ชีวิต การงาน และรวมถึงความรักที่เราขาดมันไปไม่ได้เลย ลองมาอ่านเรื่องที่ผมจะเขียนให้ดูนะครับ
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง มีนักเรียนจำนวนมากมายที่หลั่งไหลเข้ามาเรียน รวมถึงผมที่เข้าโรงเรียนนี้ได้ ตอนที่ผมเข้ามาใหม่ ผมได้เจอเพื่อนที่ผมไม่เคยเจอกันมาก่อน มีทั่งกลุ่มเพื่อนที่ดีตั้งใจเรียน และกลุ่มที่ไม่ดีเอาแต่โดดเรียน ผมได้เห็นเพื่อนคนหนึ่งเขาชื่อ"เด่น"เป็นเพื่อนที่เจ้าระเบียบและสงบเงียบมากผมได้ทำความรู้จักกับเขา จนได้รู้ว่าเราสองคนสนิทกันจนสนิทกันมากขึ้น แชทหากันถามเขาว่า ทำการบ้านยัง กินข้าวยัง เป็นไงบ้างเขาก็รู้สึกเมินเฉยและเย็นชากับผมอยู่ตอนนั้นคือผมรู้แต่ว่าผมรักเค้าคนเดียว มีเรื่องราวหลายๆอย่าง เพื่อนในห้องรู้ว่าเราสนิท วันหนึ่งเป็นวันวาเลนไทน์ ผมแชทไปหาเขาว่า HappyValentineDay ผมก็ตอบเออขอบคุณซึ่งในใจของผมรู้สึกจะบ้าตายอยู่แล้ววันหนึงผมนึกได้ยังไงไม่รู้ ซื้อดอกกุหลายไปให้เด่นแล้วใส่ไว้ใต้โต๊ะพอเด่นกับเพื่อนมาตรงโต๊ะเขาจึงเอ่ยมาด้วยสำเสียงเข้มขลังว่าเฮ้ย!ใครเอามาใส่โต๊ะกูวะ เราก็นั่งเงียบ จนมีเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยปากบอกว่า ผมเป็นคนเอาดอกไม้ไปใส่ในโต๊ะของเด่น ขณะนั้นผมพูดไปว่าเราไม่ได้ทำ เด่นก็เงีบยไปพอตกตอนเย็นเลิกเรียนเพื่อนทั้งห้องมาช่วยกันทำกิจกรรมภาษาไทย เด่นได้ถือดอกกุหลาบแล้วบอกผมว่า เองเป็นคนให้ดอกไม้เค้าหหรอ! ผมบอกไปด้วยน้ำเสียงสั่นรัวๆว่าเราไม่ได้เป็นคนให้ดอกไม้เอง ตอนนั้นคือความรู้สึกของผมตื่นเต้นมาก พอคุยจบ เด่นเดินไปตรงถังขยะแล้วทึ้งดอกกุหลาบลงไป แล้วเดินจากไป คือผมจะร้องให้ออกมาแล้วคือผมกั้นมันไว้แล้วกลับบ้านทันใดเลย พอถึงบ้าน เด่น แชทมาหาผม ถาม มึงเอาดอกกุุหลาบมาให้กูใช่ไหม เราก็ตอบด้วยความมั่นหน้าเลยว่า !!เออกูเป็นคนทำ!!! เด่นบอกว่า อย่าทำอย่างงี้อีกเราไม่ชอบ เรารู้ว่ารักเราแต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เองจะมารักเราคือวันนั้น ร้องไห้หนักมาก2วันไม่กินอะไรเลยมี่เพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อพลอย เราก็บอกว่ามึงช่วยกูหน่อยดิกูทะเลอะกับเด่นมา มันบอกว่า ใจเย็นนะเว้ยมึงต้องสู้ต่อไปในอนาคตมึงต้องเริ่มต้นชีวิตมึงใหม่ พอมันตามมาคือ ผมมีพลังท่ต้องสู้ วันจันทร์เป็นวันกิจกรรมมีการจัดนิทรรศการหนังสือและมี่กล่องจบหมายส่งรัก คือผม ไม่เคยเล่นมาก่อน คือเพือนสนิทมันเขียนว่า รักเด่นมาก ตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามันทำอะไร พอเลิกกิจกรรม เพื่อนที่มันจัดกบ่องจดหมายส่งรักมันมาส่งคือเด่นมันอ่าน เพื่อนอีกคนนึงมันก็แอบชอบเด่นเหมือนกัน มันก็บอกว่าสงสัย!คนสนิทมากๆๆๆส่งให้แน่ๆๆเราก็ตกใจด้วยคือในความความคิด กูโดนอีกนะเฮ้อ!!เราก็ตอบไปว่า เราไม่ได้เป็นคนเขียนเลย เพื่อนมันก็บอกว่า แล้วใครจะเขียนพอมีเหตุการณ์ครั้งนี้คือผมไม่ผิดนิพอเลิกเรียน ผมถึงบ้าน เด่นมัน แชทมาว่า มึงเขียนอีกแล้วใช่ไหม ผมก็ตอบตรงๆว่าผมไม่ได้เขียน พอหลังจากเหตุการณ์นี้คือ ผมไม่ได้ยุ่งกับเด่นมาประ3-8เดือน หลังขึ้นม.3 เราก็เริ่มตีสนิทใหม่ และเริ่มปรับชีวิตเราใหม่ จนเราคือสามารถที่จะเอาชีวิตของตนเองรอดแล้ว เรื่องเด่นคือ ผมตามง้อเขามาตลอดจนยังไมาสำเร็จ คือผมยังไม่บอก ว่าผมชอบเค้าเลยผมก็กำลังทำใจว่าจะบอกเค้าจบแชทเค้าเด้งมาว่า!! ต้นมึงชอบกูหรอ!!คือผมแบบโคตรมีความสุข เราก็ตอบว่า เออกูขอบมึง ความรักของเราลงเอยได้อย้างนั้น ถ้าถามเราสองคน คงตอบว่ามันคือ พรมลิขิตก็เท่านั้น
ความคิดเห็น