หากขาดเจ้า แม้นสวรรค์ข้าก็ไม่อยู่

     

     เป็นเพราะราชโองการของเสด็จลุงแท้ๆเลย ข้าถึงต้องมาหนีเจ้าแม่ทัพบ้านั่นหัวปั่นอยู่แบบนี้ ที่ต้องหนีเพราะข้ารู้ตัวเองว่าสู้เขาไม่ได้แน่ๆ ฮึ่ย ก็ใครใช้ให้เขาเป็นจวิ้นอ๋องแห่งแดนสวรรค์แล้วข้าเป็นเจ้าหญิงแห่งเผ่าวิหกเล่า ไม่รู้แหละยังไงข้าก็จะหนีต่อให้หนีลงไปรับเคราะห์ที่โลกมนุษย์ข้าก็จะไป ฮึ หากท่านแน่จริงก็ตามลงไปจับข้าให้ได้สิท่านแม่ทัพ 

     "หก ชาติภพของข้าที่อยู่บนโลกมนุษย์จะขอหนีท่าน หากสุดท้ายท่านสามารถผูกมันข้าไว้ได้ครบทั้ง หก ชาติ เมื่อข้ากลับขึ้นมาบนสวรรค์ ข้าจะยอมรับราชโองการอภิเสกนั้นแต่โดยดี!!!!"

     .

     .

     .

     "สายเลือดกษัตริย์ตรัสแล้วไม่อาจถอนคืนได้...เจ้าเตรียมขึ้นเกี้ยวตัวเถิด"

     เรื่องนี้เป็นจินตนาการของไรท์นะคะ ไม่ได้อ้างอิงถึงประวัติศาตร์ของที่ใดทั้งสิ้น 

นิยายเรื่องนี้ได้รับแรงบรรดาลใจมาจากนิยายหลายๆเรื่องที่ไรท์เคยอ่านมาเกือบทั้งหมดค่ะ เอามายำรวมกันในเรื่องนี้ ด้วยความชอบส่วนตัวค่ะ ขอให้วิจราณญาณในการอ่านนะคะ 

เรื่องนี้จบแบบแฮปปี้แน่นอนค่ะ จะไม่พยายามดราม่าเพราะไรท์แต่งดราม่าไม่ค่อยเป็น 555

ใครเผลอหลงทางมาก็แวะพักลองอ่านสักนิดนะคะเผื่อเราจะไปกันได้และยินดีต้อนรับนักอ่านผู้หลงทางทุกคนค่ะ