l.o.v.e รักใสๆยัยจอมยุ่ง

(โรงเรียน ฟราน เชส  )

"ฮือๆๆๆๆ เอมฉันสอบตกอะ...กะอีแค่คะแนนเดียวก็จะผ่านแล้ว..ครูก็ไม่ปัดให้ฉันเลยอะ"

ยัยมีนาเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉันนั่งคร่ำครวญมาเป็นชั่วโมงแหละ (เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลหนึ่ง ไม่สนิทได้ไงเน๊อะ)
ยัยเนี๊ยนะถ้าจัดลำดับในห้อง (โดยตัวฉันเอง *) ก็ถือว่าอยู่ในลำดับท้ายๆ..ก็เลยขยันสอบตกเสมอ....ยัยนี้สอบตกไม่ใช่ประเด็นแต่ทำไมฉันต้องเครียดกับยัยนี่ด้วยเนี๊ยถ้าเครียดปกติก็คงไม่แปลก...แต่ฉันมันดันแปลกคน..แค่เพื่อนสอบตกฉันเครียดถึงขั้นน้ำตาไหล...ยังกะเป็นเรื่องจริงของตัวเองซะงั้น...ก็ฉันมันขี้สงสารนี่ (วันก่อนแม่ฉันตบยุงตาย  ฉันสงสารยืนร้องไห้แล้วก็ไว้อาลัยให้กับยุงเลยละ) *0* /เออ นางเองเรื่องนี้ยังปติดีอยู่นะค่ะ/

"ฮึกๆๆ ไม่เป็นไรหรอกเพื่อนเดี๋ยวฉันติวให้น๊า" ฉันปล่อยโฮออกมา
"ฮือๆ ว่าแต่แกร้องไห้ไมเนี๊ย ฉันตกนะไม่ใช่แกซะหน่อย -3-" ยัยมีนาถามด้วยสีหน้างงๆ
"...ก็ฉันสงสารแกอะ ฮึกๆ #^# "
" ฮือๆ ยัยเอมเพื่อนร๊ากกก "