My Kitty [ GD x CL]

ข้อมูลเบื้องต้น

กลับมาเจอกันอีกแล้ว

คิดถึงรีดเดอร์มั่กๆ <3

สำหรับ You're the only one

ไรท์เตอร์ต้องขออภัยจริงๆ ที่การต่อล่าช้า

เพราะยุ่งมากๆ เลย TT

แต่คราวนี้กลับมาพร้อมกับ

MY KITTY

ส่วนคู่รักคู่เลิฟก็พ้น SKYDRAGON ไปไม่ได้

55555555555

ใครที่เป็นแฟนคู่นี้ห้ามพลาดนะค๊าาา

ม๊วฟๆ -3-

เนื้อเรื่อง

My Kitty

“สวัสดีค่ะ  ยินดีต้อนรับท่านผู้ชมสู่รายการเฮลโคเรียยามเช้านะคะ  ดิฉันปาร์ค ยูจินจะทำหน้าที่มอบความสุขทุกอณูแวดวงคนดังให้ประจักษ์แก่ท่านผู้ชมค่ะ และวันนี้เราก็ได้อยู่กับชายหนุ่มคนนึงซึ่งมีลีลาการแด๊นซ์มัดใจสาวไปตามๆ กัน  ใบ้ให้ว่าเป็นลีดเดอร์หนุ่มทรงเสน่ห์ทั้ง 6 แห่ง YG Entertainment ใช่แล้ว เชิญพบกับ คุณควอนจียงเลยค่า”

“สวัสดีครับ”

“ค่ะ ครั้งแรกเลยใช่มั้ยคะสำหรับการมาเยือนรายการของเรา”

“ฮ่ะๆ ใช่ครับ ตื่นเต้นมากๆ ผมเกือบจะลืมสคริปอยู่ร่อมร่อตอนอยู่ข้างหลัง”

“เรามาเข้าประเด็นกันเลยนะคะ  ได้ข่าวมาว่าตอนนี้พวกคุณหกคนเนี่ยยุ่งมากๆ ทั้งงานในประเทศเรา ไหนจะยังที่ญี่ปุ่นอีกจริงมั้ยคะ”

“ครับ ก็ตั้งแต่มินิอัลบั้มตัวใหม่พวกเราถูกปล่อย ก็ยังวุ่นวายกันนิดๆ  แต่ก็สนุกดีครับ ได้อะไรหลายๆ อย่าง นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ก็ยังวิ่งวุ่นกันอยู่”

“หืม.. ทำงานหนักขนาดนี้ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอคะ”

“ไม่ครับ พวกเราอยากให้แฟนๆ ได้รับสิ่งที่ดีที่สุดให้คุ้มค่ากับการรอคอยครับ”

“อ้าว แล้วทำงานยุ่งแบบนี้ จะมีเวลามองหาคนรู้ใจมาอยู่ข้างๆ บ้างมั้ยคะ”

“ฮ่าๆ เล่นเอาซะผมตอบไม่ถูกเลย  คือจริงๆ พวกเรายังไม่อยากให้เรื่องนี้มาปนกับงานน่ะ ก็เลยยังไม่ได้สนใจเรื่องนั้นครับ”

“อ่อ... แต่ได้ข่าวว่าคุณจียงมีดินเนอร์กับสาวน้อยคนนึงเมื่อสองวันก่อนที่ย่านเมียงดงนะคะ  ...และมีคนเห็นว่าสาวน้อยคนนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คุณลีแชริน หรือ ซีแอล ลีดเดอร์คนสวยแห่งทูเอนี่วัน จริงหรือเปล่าคะ”

“ตาไวกันจริงๆ ฮ่ะๆ ครับ ผมไปดินเนอร์กับน้องแชรินมา แต่ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ พอดีว่าวันนั้นท่านประธานวานให้ผมพาแชรินไปหาแรงบันดาลใจสำหรับมินิอัลบั้มใหม่ของเขา ก็เลยแวะไปทานข้าว ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ”

“ได้ยินแบบนี้สาวๆ คงสบายใจกันแล้วนะคะ เอาเป็นว่ายังไงทางรายการก็ต้องขอบคุณคุณควอนจียงที่สละเวลามาพูดคุยกับเรา ขอบคุณมากค่า”

“ครับ ขอบคุณครับ”

-พรึบ-

ภาพทั้งหมดดับวืบ แทนที่ด้วยสีดำเรียบๆ บนจอแอลซีดีขนาดใหญ่เท่านั้น  คนกดปิดโยนรีโมทลงบนโต๊ะ เอนหลังลงบนโซฟาตัวยาวเซ็งๆ

พ่อหนุ่มผมทองที่เมื่อครู่ปรากฏบนจอโทรทัศน์หันมองคนข้างตัวอย่างไม่เข้าใจ ว่ามันเป็นอะไร...

“เฮ้ ...ซึงฮยอน แกเป็นอะไรวะ”

“สงสารยัยหมวยที่เป็นข่าวกับแก”

“ทำไมวะ  เป็นข่าวกับฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยไง๊?”

“ก็ไม่เชิงว่ะ” ร่างสูงยักไหล่ ก่อนจะลุกพรวดออกไปทิ้งพ่อคนดังไว้คนเดียว จียงเกาหัวงงๆ  อะไรของมัน?

“นูน่า  ลูกแมวของผมอยู่ไหนอ่ะ เอ่อ...หมายถึง แชริน”  

ถามทันทีที่ก้าวเข้ามาถึงห้องพักทูเอนี่วัน  สาวใหญ่ทรงพลังเสียงพยักเพยิดหน้าไปทางห้องนั่งเล่น  ก่อนจะหยิบคุ๊กกี้ในโหลใส่ปากเคี้ยวหยุบหยับ  คนถามส่ายหน้าเนือย  ขยันกินเหลือเกินนะแม่คุณ...อ้วนจนชุดจะใส่ไม่ได้อยู่ละ.... ก็ได้แต่คิดในใจ และผละตัวตรงไปทางห้องนั่งเล่น

“ดัลออง  ดาดุงงับทัมทัมใหญ่เลยดูดิ”

ร่างบางพูดน้ำเสียงตื่นเต้น เมื่อเจ้าลูกแมวตัวน้อยลายเสืองับตุ๊กตาทัมทัมอย่างชอบใจ  ดวงตาตี่ลงอีกเมื่อเธอยิ้ม

ร่างสูงได้แต่ยืนอมยิ้มอยู่แอบมองอยู่ตรงประตูเงียบๆ ...ไม่รู้ว่ามองลูกแมวแสนน่ารักในตระกร้าใบน้อย หรือมองลูกแมวของเขาเองกันแน่

“แฮ่! / เฮ้ย!”

เด็กสาววัยย่างเข้าสิบแปดปีบริบูรณ์หัวเราะท้องแข็ง แกล้งใครก็ไม่สนุกเท่าแกล้งจียงโอปป้าอีกแล้ว ^o^

“มิงกิ! เดี๋ยวโอปป้าตีก้นลายเลย เล่นอะไรไม่รู้เรื่องอีกแล้ว”

“แล้วทีโอปป้าล่ะ มายืนด้อมๆ มองๆ อะไรในห้องคนอื่นเขา?” กงมินจี กระตุกยิ้มเจ้าเล่  มีความสุขจริงจริ้ง  เข้าทางมิงกิแล้วโอปป้า “มาหาแชรินออนนีเหรอคะ”

“ใช่ เอ้ย ไม่ใช่  แวะมาเยี่ยมพวกเธอเฉยๆ  โอปป้าคิดถึงมิ้นๆ ไงคะ <3”  จียงคว้าน้องเล็กมาโอบ ปากยื่นทำท่าจะหอม  เด็กน้อยนึกสยองดันแผงอกกว้างออก โธ่ ทำเป็นคิดถึงเค้าที่แท้ก็คิดถึงอีกคนต่างหาก ฟอร์มจัดชะมัดพี่ใครวะคะ?       พี่เรานี่หว่า - -

“จะอ้วกอ่ะโอปป้า  พี่จะยืนดูตรงนี้หรือจะเข้าข้างในก็ตามสบายนะ  ฉันไปล้างหน้าก่อน  หยึย~ ขนลุก” มินจีว่าก่อนจะผละตัวเข้าห้องตัวเอง  เหลือแต่เขาแล้วสิทำไงดีล่ะ? ไม่อยากบอกว่าควอนจียงก็เขินเป็นนะ >///<  ยัยลูกแมวของเขาทำท่าน่ารักกว่าดาดุงเสียอีก

“ไงสาวๆ”

สุดท้ายก็เข้าไป - -*

“นายยังมีหน้าโผล่มาอีกเรอะ  น้องสาวของเราเป็นข่าวก็เพราะนายนะ ทำอะไรไม่รู้จักระวังเลย แล้วได้ข่าวว่านายเป็นคนชวนแชรินออกไปนะ ไม่ใช่ประธาน”

อุดหูแทบไม่ทัน ถ้ารู้ว่าเข้ามาแล้วจะโดนพี่สาวตัวเล็กด่าขนาดนี้ไม่เข้าซะก็ดี ดาร่านูน่าถ้าจะโหดขนาดนี้เดี๋ยวพ่อก็ให้ยองเบมาปรามซะก็ดี  เขาหันมาส่งยิ้มหวานให้คนข้างๆ ดาร่าที่กำลังอุ้มดาดุงอย่างทะนุถนอม  อิจฉาแมวว้อยยยย!!!  แชรินยิ้มบางๆ พอเป็นพิธี  ทำไมบรรยากาศมันหดหู่ขนาดนี้น๊า...

“โอปป้าขอโทษนะแชริน มามะ เดี๋ยวโอปป้าจะกอดเธอถนอมกว่าเธอกอดดาดุงอีก”

ปั้ก!

“โอ้ย! ...นูน่า เล่นไรเนี่ย !” ร่างสูงลูบหัวป้อยๆ ตะโกนถามคนเล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง 

ปาร์คบอมยักไหล่เคี้ยวคุ้กกี้แก้มตุ่ย

“คุ้กกี้ร่อน พอดีหาจานร่อนไม่เจอเลยได้คุ้กกี้แก้ขัดไปก่อนไม่งั้นป่านนี้นายหัวแตกไปแล้วจียง ฉันใจดีใช่มั้ยล่ะ”

“ใจดีกับผีล่ะสิ” พึมพำเบาๆ กับตัวเอง แต่คนหูดีก็ยังอุตส่าได้ยิน

“ย่าาาส์!!!! นายด่าอะไรฉัน”

“เปล่า!!  แมวน้อยของโอปป้า เธอทนอยู่กับพี่สาวจอมโหดนี่ได้ไงกันนะ มามะขวัญผวาแย่” งานถนัดของควอนจียงคือ ฉวยโอกาส ! ได้สักนิดจิตแจ่มใส แกล้งทำเป็นปลอบขวัญแชรินด้วยการลูบหัว แต่ไอ้มืออีกข้างน่ะ  อยู่ที่เอว !

“สมควรละ ทะลึ่งดีนัก”

“=[]=” ß หน้าจียง

“เลิกทำหน้าอย่างนั้นเถอะ พี่ไม่ใช่เด็กแล้วนะ” แชรินเอ็ดเบาๆ เธอยังคงสาละวนกับการลูบท้องเจ้าดาดุงที่นอนน่ารักน่าเอ็นดู กลิ้งไปมาบนผ้าผืนสีชมพู “แล้วก็อีกอย่าง มือน่ะ เยอะนะ - -+” ร่างสูงยิ้มเจื่อนก่อนจะชักมือกลับ(แทบไม่ทัน)  แชรินไม่คิดจะสนใจเขาสักนิด มัวแต่เล่นกับดาดุงอยู่นั่นแหละ  สักวันพ่อจะจับทำต้มยำแมวซะ  วะฮะฮ่าๆๆ สะใจ ....ข้อความข้างต้นน่ะก็ได้แต่คิด -.-

“ลมอะไรพัดนายมาถึงนี่หะ  งานการไม่มีทำหรือไง” บอมถาม

“ก็มี แต่คิดถึงลูกแมวอยากคลอเคลีย”

“ก่อนคลอเคลียอยากคอขาดก่อนมั้ยจียง”

“โธ่ นูน่า จะสามสิบอยู่รอมร่อแล้วอย่ามาทำเป็นหวงน้องหน่อยเลย ห่วงตัวเองก่อนเถอะ เอาแต่แทะข้าวโพดระวังชเวซึงฮยอนของวีไอพีต้องผันตัวไปทำไร่ข้าวโพดแทนนักร้องนะคร้าบบบ” ก่อนที่หัวจะแตกคนปากดีต้องรีบวิ่งออกมาเสียก่อน แต่ก็ไม่วายหันกลับไปบอกลาเจ้าของฉายาลูกแมวน้อยอีกครั้ง

“โอปป้ารักคิตตี้นะ จุ๊บๆ -3-“

“ย่าาาาส์!!! เลิกหยอดน้องฉันได้แล้ว !”

“…โอปป้าบ้า....”

อมยิ้มกับคำพูดตัวเองซึ่งเป็นเพียงเสียงกระซิบของเธอคนเดียวเท่านั้น  ริมฝีปากอิ่มจูบเบาๆ บนขนนุ่มบริเวณหน้าผากกลมของเจ้าดาดุง

.

.

.

.

“แชรินเดี๋ยวออนนีสองคนไปพบประธานก่อนนะ  ไม่รู้จะมีเรื่องอะไรอีก เฮ้อ...”

“ฉันว่าคงเป็นเรื่องที่ออนนีแอบกินข้าวโพดไม่เลิกแน่ๆ เลย  เนอะดัลอองออนนี” คนถามหัวเราะชอบใจเลยโดนพี่ใหญ่ฟาดเข้าให้ทีนึง  ก่อนที่ทั้งคู่จะฝากฝังความเป็นห่วงอีกอย่าง

“วันนี้มิงกิไม่อยู่ เธออยู่คนเดียวถ้าจียงมาห้ามเปิดนะ !”

“ทำไมอ่ะ?”

“เออน่า เชื่อออนนีสิ”

“อื้มๆ  รีบไปกันได้แล้ว”

ก๊อกๆ

“ใครคะ?”  เสียงหวานเอ่ยถามผู้มาเยือนหน้าประตู เธอวางหรี่ไฟที่เตาแก๊สลงเล็กน้อยและปล่อยให้สตูที่เตรียมไว้เดือดตามต้องการ

“พิซซ่าหน้าความรักมาส่งคร้าบ” เสี่ยวเว่อ....

“อย่ามาเน่าแถวนี้สิคะโอปป้า  ถ้ามีอะไรพี่ช่วยมาตอนค่ำๆ ได้มั้ย  ตอนนี้ฉันยุ่งมากๆ ”

มือบางปิดปากแอบรู้สึกผิดเล็กๆ ที่ต้องโกหกคำโตขนาดนั้นแต่ทำไงได้ พี่สาวจอมโหดสั่งถ้าไม่ทำทูเอนี่วันอาจจะไม่มีลีดเดอร์อีกต่อไป TT

“...งั้นเหรอ  ไม่เป็นไร โอปป้าวางพิซซ่าหน้าความรักสั่งพิเศษเพื่อลูกแมวที่รักไว้ตรงนี้นะคะ อย่าปล่อยให้มันเน่าซะก่อนล่ะ ...รบกวนมากไป ก็ขอโทษเธอจริงๆ พี่ไปละ”

เสียงฝีเท้าค่อยๆ ก้าวห่างออกไป เธอลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ ...คนนึงก็พี่อีกคนก็พี่ ให้เลือกแบบนี้ฉันก็เครียดนะ ! TT

ดวงตาคู่สวยลอบมองผ่านช่องตาแมว เมื่อไม่เห็นใครจึงเปิดออก พิซซ่าถาดใหญ่พอสี่คนกินถูกวางอยู่กับพื้น บนฝากล่องที่ถูกปืดอย่างดียังคงมีริบบิ้นเส้นเล็กสีเหลืองผูกไว้น่ารักพอตัว  เธอยกมันขึ้นมาอย่างทะนุถนอมปนงงนิดๆ ...ยังอุ่นอยู่เลย ทำเองหรือไงกัน?

สองมือค่อยประคองวางลงบนโต๊ะก่อนจะเปิดฝาขึ้น กลิ่นหอมของชีสลอยฟุ้งแตะจมูก แต่เมื่อแสงแวววับบางอย่างส่องประกาบออกมาจากศูนย์กลางของพิซซ่าทั้งถาดก็อดจะหยิบขึ้นมาดูไม่ได้ ....จี้ห้อยคอรูปดาวกำลังเปล่งประกายอยู่ในมือแชริน  เธอหัวเราะน้อยๆ พลางคลี่จดหมายซึ่งแนบมากับฝากล่อง

‘หน่ะๆ  ยิ้มอยู่อะดิ รู้นะ แสดงว่าเห้นแล้วใช่มั้ยล่ะ...รู้มั้ยทำไมโอปป้าถึงเลือกดาวมาให้เธอ เพราะว่าเธอจะได้ส่องแสงอยู่ตลอดเวลาไง ทั้งบนเวทีและในชีวิตเธอ ที่สำคัญจะได้สว่างอยู่ในใจพี่ด้วย ><’

รักลูกแมวตัวนี้มาก ♥

 

 

.

.

.

.

“โอ้ยยย  ไม่ไหวจะตื่นแล้ววว” น้องเล็กแห่งบิ๊กแบงบ่นโอดครวญ ไม่อยากจะกระดิกตัวเลย ให้ตาย ! รายการอะไรก็ไม่รู้นึกอยากจะถ่ายวันหยุดอีก คนหล่อก็เหนื่อยเป็นนะฮะพี่น้อง TT

“แกเลิกบ่นแล้วรีบๆ เตรียมตัวสักทีเหอะซึงริ เดี๋ยวเอาขี้เถ้ายัดปากซะดีมั้ย”

“จียงฮยอง  โหดไปมั้ยคร้าบวันนี้ แมวหายเหรอไง”

“ไอ้แด้ แกหยุดพูดเลยนะ ถ้ายังไม่อยากให้ฉันเปลี่ยนใจจากซึงริเป็นแก”

“ครับๆ ทราบแล้วครับ TT”

แล้วน้องๆ ก็สลายตัวกันในพริบตา ลีดเดอร์กุมขมับพลางหย่อนก้นลงบนโซฟา ชเวซึงฮยอนตบบ่าเพื่อนร่วมวงให้กำลังใจ

“ยัยหมวยไม่รับรักเหรอวะ”

“เปล่า  ไม่ใช่ไม่รับ แต่ไม่สนเลยต่างหาก...เฮ้อ ทำไงดีวะ ไม่เคยชอบใครจริงจังแบบนี้ด้วยดิ”

“อย่าคิดมากดิ เค้าไม่ตอบใช่ว่าเค้าจะไม่สนสักหน่อย อาจจะแบบสปาร์กก็ได้นะเว้ย ฮ่าๆๆ”

“ตลกละ อย่าเอาแมวฉันมาล้อเล่นนะเว้ย พ่อหวงๆ”

“แกเองก็ฟอร์มเยอะ ออกสื่อทำเป็นปฏิเสธโน่นนี่ อะโด่...”

“ก็ไม่อยากให้น้องเค้าเสียหาย”

“ไม่อยากให้น้องเสียหายหรือไม่อยากให้ตัวเองมีปัญหากันแน่วะ”

“...ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ได้ขนาดนั้นทีโอพี” พูดจบก็ลุกจากไปทันที ทิ้งให้ร่างสูงนั่งงงกับอารมณ์ขึ้นลงของลีดเดอร์คนเดียว

ลมพัดปะทะหน้าเย็นสบาย ควอนจียงยืนทอดน่องถอนหายใจอยู่ครู่หนึ่งแล้ว ณ ริมระเบียงนี้  เครียดๆๆ  คอยากเจอยัยลูกแมวใจจะขาดแล้วว้อย

“เฮ้อ... อ๊ะ ! ชะ...แชริน” จียงอ้าปากหวอ เหมือนฟ้าบันดาล คนสวยอันเป็นที่รักกำลังยืนอยู่ข้างๆ เขา

“ถอนหายมใจเป็นคนแก่ไปได้โอปป้า”

“ก็มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย”

“อืม...เหมือนฉันเลย  พี่เครียดอะไรก็บอกฉันได้ คนกันเอง” แชรินยิ้มหวาน  โอ้ย คนหล่อจะตาย... แล้วเขาก็ตัดสินใจว่าจะบอกเธอเลยดีมั้ย

“อันที่จริงพี่คิดมากเรื่องเธออยู่”

“ฉัน?”

“อืม... แค่ไม่อยากให้เธอเกลียดขี้หน้าพี่เท่านั้นเอง ก็เล่นตื๊อขนาดนั้น ฮ่ะๆๆ”

“ไม่ต้องฝืนขำก็ได้นะ - -*”

“ช่างเถอะ ว่าแต่เธอกลุ้มใจอะไรอยู่”

“...ฉันเองก็ คิดเรื่องพี่อยู่เหมือนกัน”

“....”

“ฉันคิดว่า...จะลองศึกษากันดูก็...คงไม่เสียหายอะไร”

โลกนี้คงดูเป็นสีชมพูขึ้นมาทันทีสำหรับจียง เมื่อกี้เขาไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย ศึกษากันดู...แปลว่า จะคบกัน...กับเขาใช่มั้ย?

“จริงหรือเปล่าเนี่ย ! ”

“อือ”

“จริงๆ นะ !”

“อื้ม...ถ้าพี่ถามอีกรอบ เลิก !”

“มายแชริน~~ โอปป้ารักเธอที่สุด T^T”

“อย่าร้องไห้น่ะโอปป้า เว่อร์ไปละ” แชรินยู่หน้าใส่เมื่อเห็นว่าที่ “แฟน” ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ เขาอุ้มเธอหมุนไปรอบๆ ด้วยความดีใจ ก่อนจะกอดเธอไว้แน่น

“จียงโอปป้า...ขอบคุณสำหรับจี้นี้นะ” เธอก้มหน้างุดเขินอาย มือจับจี้สีเงินที่คอ ไว้หลวมๆ  เธอแลดูเหมือนลูกแมวเวลาอ้อน เธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อยแรกเริ่มบิน และเธอก็เหมือนเป็นทุกๆ อย่างของเขาเช่นกัน

ดวงหน้าหล่อขยับเข้าหาดวงหน้าหมวยทีละนิดจนห่างกันเพียงแค่คืบก่อนที่ริมฝีปากทั้งสองจะทาบลงอย่างอบอุ่น และเนิ่นนานกว่าจะถอนออก

“จียงโอปป้า ...นอลซารังแฮ ...”

#Special#

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับท่านผู้ชมสู่รายการเฮลยามเช้าเสาร์-อาทิตย์นะคะ ดิฉันลี ซอนเยจะทำหน้าที่มอบความสุขทุกอณูแวดวงคนดังให้ประจักษ์แก่ท่านผู้ชมค่ะ และวันนี้เราก็ได้อยู่กับชายหนุ่มคนนึงซึ่งมีลีลาการแด๊นซ์มัดใจสาวไปตามๆ กัน ใบ้ให้ว่าเป็นลีดเดอร์

หนุ่มทรงเสน่ห์ทั้ง 6 แห่ง YG Entertainment ใช่แล้ว เชิญพบกับ คุณควอนจียงเลยค่า”

“สวัสดีครับ”

“ค่ะ ครั้งแรกเลยใช่มั้ยคะสำหรับการมาเยือนรายการของเรา”

“ฮ่ะๆ ใช่ครับ ตื่นเต้นมากๆ ผมเกือบจะลืมสคริปอยู่ร่อมร่อตอนอยู่ข้างหลัง”

“เรามาเข้าประเด็นกันเลยนะคะ ได้ข่าวมาว่าตอนนี้พวกคุณหกคนเนี่ยยุ่งมากๆ ทั้งงานในประเทศเรา ไหนจะยังที่ญี่ปุ่นอีกจริงมั้ยคะ”

“ครับ ก็มียุ่งบ้างแต่ก็เริ่มโอเคแล้วครับ"

“หืม.. ทำงานหนักขนาดนี้ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอคะ”

“ไม่ครับ พวกเราอยากให้แฟนๆ ได้รับสิ่งที่ดีที่สุดให้คุ้มค่ากับการรอคอยครับ”

“อ้าว แล้วทำงานยุ่งแบบนี้ จะมีเวลามองหาคนรู้ใจมาอยู่ข้างๆ บ้างมั้ยคะ”

“ฮ่าๆ เล่นเอาซะผมตอบไม่ถูกเลย คือจริงๆ พวกเรายังไม่อยากให้เรื่องนี้มาปนกับงานน่ะ ก็เลยยังไม่ได้สนใจเรื่องนั้นครับ”

“อ่อ... แต่ได้ข่าวว่าคุณจียงไปเลือกแหวนคู่กับสาวน้อยคนนึงเมื่อสองวันก่อนที่ย่านเมียงดงนะคะ ...และมีคนเห็นว่าสาวน้อยคนนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คุณลีแชริน หรือ ซีแอล ลีดเดอร์คนสวยแห่งทูเอนี่วัน จริงหรือเปล่าคะ”

“ฮ่าๆ แสดงว่ามีรูปหลุดแล้วสิ จริงครับ...ก็แฟนกันจะไปเลือกของคู่ก็เป็นเรื่องธรรมดานี่ครับ”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดจากทั่วห้องส่งดังระงม เหล่าแฟนคลับอมยิ้มบ้าง ร้องไห้ดีใจและผิดหวังบ้าง

“แต่ผมยังให้ความสำคัญกับวีไอพีเหมือนเดิมครับ ไม่รักน้อยลงเลย”

“ค่ะ...ก็...// พรึบ!”

ยังไม่ทันที่รายการจะจบ โทรทัศน์แอลซีดีเครื่องใหญ่ก็ถูกปิดลง คนดูอารมณ์เดือดปุดๆ เหมือนจะระเบิดอยู่รอมร่อและ...


“ควอนจียง แกตายยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!”


“บอมออนนี๊~~~~ ใจเย็นนนนนนนนน~~”


- THE END -