My Man นายเป็นของฉัน

วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันแรกของผม ซึ่งปิดเทอมครั้งนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปเที่ยวไหน จะกลับประะเทศไทยดีไหม หรือจะอยู่เกาหลีต่อดี 
อยู่เกาหลีต่อดีกว่า เพราะตั้งแต่ผมย้ายมาเรียนที่นี่ผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เอาแต่เรียนกับเรียน ปิดเทอมครั้งนี้ผมจะเที่ยวให้มันทั่วเกาหลีเลย ฮริ๊งง!   
    งั้นเดียวผมต้องโทรไปชวนเพื่อนผม เพื่อนรัก ดีกว่า 
"เฮ้!! ยูคยอมครับ" ผมกรอกเสัยงใส่โทรศัพท์ แบบหวานแหวว เพื่อที่จะให้ปลายสายรู้ว่าผมต้องการอะไร
"กูรู้น่ะว่ามึงต้องการจะพูดอะไร อั้ยแบมแบม!" เป็นไปตามคราด คริคริ 
"ยูคคือนี้มันเป็นวันปิดเทอมวันแรกใช่ไหม คือเราอยากไปเที่ยว เที่ยวทั่วเกาหลีเลย เพราะตั้งแต่เปิดเทอม เรียนแล้วก็เรียน ไม่มีเวลาไปเที่ยวเลย น่ะๆๆ ไปน่ะๆๆ " ผมร่ายยาววว และส่งท้ายด้วยเสียงอ้อนแบหวานๆเพราะอั้ยยูคยอมแพ้เสียงอ้อนของผม อะคริอะคริ ผมเลยต้องใช้ลูกอ้อน แบบนี้กับอั้ยยูคมันตลอด 
"งั้นเดียวเจอกัน" พอมันพูดเสร็จมันก็ตัดสายผมทันที เฮ้ย! ผมยังไม่ได้ถามมันเลยน่ะว่าจะไปเที่ยวไหน แหม่!อั้ยเพื่อนคนนีนิ แต่ชั่งเหอะ ยังไงมันก็พาผมไปอยู่ดี เพื่อนคนนี้มันน่ารักจริงๆ เพราะงั้นผมกับมันถึงเป็นเพื่อนที่รักกันมากไง สนิทกันมากอีกต่างหาก
    ว่าแล้วผมก็ไปขอแม่ดีกว่า 
"แม่ครับแม่!"ผมวิ่ง ร้องตะโกน ลงมาจากชั้นบน 
"อะไรลูก มีอะไร"แม่ทีกำลังจัดเตรียมอาหารกลางวัน อยู่ในครัว รีบวิ่งออกมาดูผม ที่ร้องตะโกน สะตกใจ 
"แม่ฮะคือผมอยากไปเที่ยวฮะแม่ ผมไปได้ไหมฮะ ไปกับยูคยอมฮะแม่"ผมกอดแม่ แล้วก็ใช้ลูกอ้อน ก็บอกแล้วว่าใครๆก็แพ้ลูกอ้อนของผม
"ได้สิลูก แล้วจะกลับตอนไหนหล่ะ แล้วเที่ยวที่ไหน?"
"โหยย แม่ฮะ ยิงคำถามใส่ผมเป็นชุดเชียวน่ะฮะ"ผมทำหน้ายู้ใส่คุณแม่สุดที่รักเล็กน้อย ก่อนที่จะหอมแก้มของแม่ฟอดใหญ่ 
"ไม่ต้องเป็นห่วงฮะแม่ อั้ยยูคมันดูแลผมดีจะตาย คริคริ ขอบคุณฮะแม่" แม่กอดผม แล้วผมก็กอดแม่ แม่เป็นแม่ที่ดีของผมมากที่สุดผมรักแม่ฮะ 











"ไงอั้้ยยูคยอมเพื่อนรัก"ผมตะโกนบอกมันที่ตอนนี้มันยืนพิงรถสุดหรูของมันอยู่ที่หน้าบ้านผม ผมกับมันเป็นนักเรียนที่เรียนดีเรียนเ่ด่น และฐานะทางบ้านของผมกับมัน ค่อนข้างจะรวย รวยมากก ก็เลยไม่มีปัญหาสะเท่าไร
"รีบๆมาเหอะ สาย" มันพูดปัดๆไปแบบเอื้อมระอา เป็นไรของมันเนี่ย ถ้าไม่อยากไปเเล้วตอบตกลงผมตั้งแต่แรกทำไหม ผมทำคิ้วยุ่ง ยืนกอดอกอยู่หน้าบ้าน แล้วผมก็พูดขึ้น แบบเอื้อมระอาเหมือนกัน
"ถ้าไม่อยากไป แล้วตอบตกลงตั้งแต่แรกทำไหม" ผมหันหลังเตรียมจะเดินเข้าบ้าน ถ้าไม่อยากไปอย่าตอบตกลง! ผมแม่งโคตรนอยเลยฮะ เชอะ!
        หมับ!
ผมกำลังจะเดินเข้าบ้าน แต่มืออั้ยยูคยอมกับกระชากผมสะแรงจนผมเซถลาไปชนกับอกแกร่ง ละ...แล้ว มันก็กอดผมตอบ เฮ้ย! มันทำบ้าอะไรของมันเนี่ย ไม่ใช่แค่มันกอดผมน่ะ หน้ามันยังอยู่ใกล้หน้าผมอีก พูดง่ายๆ มันจะจูบผมอยู่แล่วว 
"ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย" ผมทั้งดิ้นทั้งทั้งสะบัดตัวออกจากอกแกร่งของอั้ยยูคยอมเจ้าร่างยักย์นี้ แต่ผมกับสู้แรงของมันไม่ได้ 
"อยากไปเที่ยว ไม่ใช่หรอ ขึ้นรถสิ"
"นะ..นายก็ปล่อยก่อนสิ" ผมพูดตะกุกตะกัก แล้วอั้ยยูคยอมก็ปล่อยผมเป็นอิสระก่อนที่มันจะเดินไปเปิดรถแล้วเข้าไปนั่งตกคนขับ ผมก็เดินตามอย่างกล้าๆกลัว แล้วเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งข้างอั้ยยูคยอม 
"อั้ยยูค แล้ว จะพา เราไปเที่ยวไหน?" ผมหลบสายตาต่ำแล้วถามออกไป 
"ถึงแล้วเดียวก็รู้" ผมเบิกตากว้าง หันหน้าไปประจันหน้ากับมัน ก็เพราะอั้ยคำว่าเดียวก็รู้ของมันทำให้ผมต้องซวยตลอด ดูมันสิพอพูดเสร็จ มันก็หันมาหยักคิ้วสองทีและยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย มันคงไม่พาผมไปทำมิดีมิร้ายหรอกน่ะ 







#เอาแล้ว ยูคยอมเพื่อนรักแบมจะพาแบมไปไหนว้าาา ตอนหน้าเรามาลุ้นกันค่าาา 
ฝากติดตาม ผลงานชิ้นแรกของไรท์ด้วยน่าาา ถ้าไม่ดียังไงติเตือนได้ค่าาา ไรท์จะได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขเนาะ 
อ่านจบแล้วฝากติดแท็ก #My Man นายเป็นของฉัน  ดัวยน่ะค่ะ รักคนอ่านค่าาา จุ๊บๆๆ