陈情令ปรมาจารย์ลัทธิมาร : จิ้งจอกน้อยเยว่ซิน (ซีเฉิน) - นิยาย 陈情令ปรมาจารย์ลัทธิมาร : จิ้งจอกน้อยเยว่ซิน (ซีเฉิน) : Dek-D.com - Writer
×

    陈情令ปรมาจารย์ลัทธิมาร : จิ้งจอกน้อยเยว่ซิน (ซีเฉิน)

    เยว่ซินจิ้งจอกน้อยเก้าหาง มีบิดาเป็นผู้ปกครองเผ่าจิ้งจอกเก้าหางแห่งเขาไป่ มีเหตุต้องไปที่ดินแดนมนุษย์เพื่อบำเพ็ญเพียรจิ้งจอกน้อยจึงต้องอาศัยที่แดนมนุษย์เพื่อเพิ่มพลังเยว่ซินจะทำได้หรือไม่ถ้ามีอุปสรรค

    ผู้เข้าชมรวม

    1,206

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    1.2K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    68
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 มิ.ย. 65 / 10:51 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    นิยายเรื่องนี้มีต้นฉบับมาจากนิยายซีรีส์ของจีนปรมาจารย์ลัทธิมารส่วนเนื้อหาในนิยายแฟนฟิคจิ้งจอกน้อยเยว่ซินจะมีต้นฉบับแบบ

    ในซีรีส์หรือนิยายแต่ไม่ได้เอามาทั้งหมดจะมีเฉพาะบางตอนเพราะไรท์เตอร์ก็จำไม่ค่อยได้ตัวเอกทั้งสองของต้นฉบับไรท์เตอร์จะไม่แยกเขาออกจากกันเพราะไรท์เตอร์ก็ชอบ


    จะมีบางฉากที่ทิ้งไม่ได้อย่างฉากสำคัญไรท์เตอร์จะไม่ละทิ้งไปจะเอาต้นฉบับมาเลยอาจจะเศร้าบ้าง พอถึงตรงนี้คนอ่านคงนึกถึงได้ที่ไรท์เตอร์ไม่เปลื่ยนเพราะว่ามีตัวละครมาเพิ่มอย่างเยว่ซินแต่บางตอนจะมีเปลื่ยนไปเล็กน้อย หรือเปลื่ยนไปเลยก็มี


    ภาษาอาจจะไม่สวย มีคำผิดบ้างหรือบรรยายไม่ดีเพราะเป็นเรื่องแรกของไรท์เตอร์แจ้งได้นะ พอจบเรื่องไรท์จะทำการรีใหม่ถ้ามีบางส่วนที่ไม่ถูกต้องแจ้งได้ 


    จิ้งจอกเก้าหางไรท์เตอร์เอามาจากสามภพสามชาติแต่ไม่ทั้งหมดเอามาแค่เรื่องราวของเผ่าจะคล้ายหน่อยแต่ชื่อไรท์เตอร์แต่งเอง คนอ่านไม่ว่าอะไรนะ


    นามปากกาของไรท์เตอร์คือ petitepoupee



    _______________________________


     “ องค์หญิงสี่เล่อเยว่ซินจากตำหนักซูเซียว ขอเข้าเฝ้าพะยะค่ะ! ”

    เล่อเยว่ซินเดินไปเดินมาอยู่หน้าตำหนักของเสด็จพ่อของตนด้วยอารมณ์ไม่คงที่ ใจกระวนกระวายไม่อยู่กับร่องกับรอยแม้แต่เสียงรับสั่งของเสด็จพ่อก็ไม่เข้าหูเลยแม้แต่น้อยใจลอยถึงสาเหตุที่ตนต้องมาอยู่ตรงนี้ก็ให้หนักใจมิรู้ว่าเสด็จพ่อจะอนุญาตตนให้ไปบำเพ็ญเพียรถึงแดนมนุษย์ได้หรือไม่ 

    “ องค์หญิงเพคะ....องค์หญิงเล่อเยว่ซิน! ” 

    เสียงข้ารับใช้คนสนิทเรียกนงคราญที่มิได้รับฟังคำจากองค์เหนือหัวก็เอ่ยขานนามให้รู้สึกตัว 

    “ วะ..ว่าอย่างไร ”

    “ หวงช่าง¹เสด็จให้พระองค์เข้าเฝ้าได้แล้วเพคะ ”

    เมื่อนางได้ยินอย่างนั้นก็รีบก้าวเดินเข้าพระตำหนักทันที 

    “ มีสิ่งใดที่ลูกของเราต้องการเช่นนั้นหรือถึงได้มาถึงตำหนักของเราเช่นนี้ ”

    นางก้าวเดินมาข้างในพระตำหนักก็ได้ยินเสียงของเสด็จพ่อที่เอ่ยล้อตนที่มาถึงพระตำหนักในยามนี้

    “ ลูก..เออ..ลูก ”

    “ พ่อมิใจร้ายใจมารต่อลูกของพ่อหรอก "

    มองหน้าเสด็จพ่อที่อยู่ข้างหน้าก็เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนที่ส่งมาให้นางก็โล่งใจ 

    “ ลูกขอเสด็จพ่อเดินทางไปบำเพ็ญเพียรที่แดนมนุษย์ได้หรือไม่เจ้าคะ "

    “ ไปทำสิ่งใดมาหรือ "

    นางนึกถึงเหตุการณ์ก่อนที่ตนจะมาที่นี่ให้เสด็จพ่อรับฟังตั้งแต่เหตุการณ์แรกจนมาถึงเหตุการณ์ที่พลังตบะของนางลดถึงครึ่งหนึ่งของพลังทั้งหมด

    “ ดูแลตนให้ดีอย่าให้ต้องปวดกายและใจแดนมนุษย์อยากได้อยากมีในสิ่งที่มิใช่ของตนจงรักษาเนื้อรักษาตัวสิ่งของที่ลูกได้รับจงใช้เมื่อจวนตัวเพราะมิเช่นนั้นจะเกิดเหตุการณ์ล่าของวิเศษที่ลูกมีได้ ” 

    นางสดับรับฟังคำของเสด็จพ่อที่เอ่ยออกมาทั้งหมดแล้วพยักหน้าเข้าใจ 

    “ ลูกจะทำตามที่เสด็จพ่อตรัสให้ลูกฟังทุกอย่างเจ้าค่ะ ” 


    _________________________________


    ¹ ฝ่าบาท (คำเรียกหวงตี้) 

    petitepoupee

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น