Anime Lonely ตามล่าหัวใจ นายโอตาคุ! - นิยาย Anime Lonely ตามล่าหัวใจ นายโอตาคุ! : Dek-D.com - Writer
×

    Anime Lonely ตามล่าหัวใจ นายโอตาคุ!

    ทำไม. ทำไมกันนะ ทำไมโชคไม่เข้าข้างฉันบ้าง - -" ฉันว่าสิ่งที่ฉันเจอมันร้ายมากๆๆๆๆๆ. แต่มาเจออีตาบ้าคลั่งโลลิค่อนหรืออีตา "เทเนอร์"เนี้ยยยยย โชคร้ายของโชคร้ายสุดๆเลยย. TT กดขี่ฉันยังกะทาส หน็อยๆๆๆๆ รู้จักฉันน้อยไปซะแล้ววว แล้วจู่ๆดันมาพูดว่า "ถ้าภายใน

    ผู้เข้าชมรวม

    95

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    95

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 มิ.ย. 57 / 00:00 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม? ฉันเป็นคนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ จนกระทั่งได้เจอมิตรภาพดีๆแบบคนพวกนี้

    1 เดือนก่อน

    ตึกๆๆๆ~
    "เฮ้ยยย ไวๆดิเดี๋ยวเข้าเรียนของมิสจาเซ็นสายหรอก" ยัยเอมิรี่หรือยัยเอ็มเร่งฉันที่กำลังรีบวิ่งขึ้นบันได เพราะอะไรน่ะหรอ ฉันตื่นสาย U_U เมื่อคืนฉันดันไปดูคอนเสริต์ของวงโปรดกลับมาถึงบ้านตี 2 เลยตื่นสายย
    โอยยย....พับผ่า!!!
    "ไวๆดิ๊ จะสายแล้วววววว"
    คุณคงสงสัยว่าทำไมยัยนี่ถึงเร่งฉันนัก เพราะมิสจาเซ็น เป็นอาจาร์ยที่เข้าตรงเวลาเป๊ะๆ หักคะแนนเป็นว่าเล่นเป๊ะๆเหมือนกัน TT

    ตุ้บบบ!!!!!

    ฉันกับยัยเอ็มชะงัก แล้วหยุดดู เห...มีเรื่องหรอออ อ้ากกก ดันขวางทางอีก ถอยหน่อยดิ๊ ><
    "เอ่อ...พี่คะ"
    ฉันเรียกรุ่นพี่คนนึงที่ง้างมัดจะต่อยคนๆนั้น น่าจะเป็นคู่กรณี รอดตายไปนะแกร -w-
    "หืม..อะไร"
    กรี๊ดดดดด >0< นักเรียนหรือเทพบุตรจุติมาบังเกิดด หล่อโฮกกกกก สูงพอๆกับนักบาส ผมสีน้ำตาลประกายวิ้งๆอีกก*0*เทน่าตักไม่สิ เททั้งกระบุง รักหมดใจไปเลยจ้าาาาาา
    พี่เค้าหล่อและ....
    "นี่เทอ!!!!....เรียกฉันทำไม ยัยงั่ง"
    และปากเสีย =_=
    "หนูขอทางได้ไหมค่ะ หนูจะไปเข้าเรียน"
    ฉันพูดพลางกับหน้าตาอ้อนวอน ส่วนยัยเอ็มก็ยืนอึนอยูสงสัยตระลึ่ง ส่วนฉันนะหรอออ ฉันมีหวานใจของฉันอยู่แล้ววว คิคิ ถ้าว่างๆฉันจะบรรยายให้ฟัง ><~ ตอนนี้ขอไปเรียนให้ทันก่อนเน้ออ ToT

    "ไม่ ฉันยุ่งอยู่ อีกอย่างทำไมฉันต้องหลีกเธอ ยัยงั่ง!!" ไอ้เทพบุตรปากหมาพูดกลับมาซะเจ็บบบ
    "ฉันขอทางหน่อยน่ะค่ะ ฉันจะไปเรียนนะคะ!!!"กัดฟันพูดสุดๆ ส่วนยัยเอ็ม
    อะ...อ้าว ยัยเอ็มไปไหนแล้วล่ะ (' ' )( ' ') กรี๊ดดด >0< ยัยเอ็มมันเดินเข้าห้องเรียนไปแล้วววววว ยัยบ้าา ทิ้งเพื่อนน่ารักๆอย่างฉันได้ยังไง UoU ยัยเพื่อนใจร้าย

    กริ๊งงง ~ กริ๊งงง
    เสียงออดบอกว่าหมดเวลาในคาบแรกแล้วว ฉันยังไม่ได้ย่างก้าวเข้าห้องเลย มิสจะเช็คฉันโดดไหมเนี่ยย ถ้ามิสเช็คฉันโดดทางโรงเรียนก็จะส่งเอกสารไปให้ผู้ปกครองอ่านน ตายแน๊ ตายแน่ๆ อ้ากกกก T^T

    ฉันมัวยืนอึนประมาณ 3 นาที มิสจาเซ็นมองไปรอบๆจนมาสะดุดเห็นฉัน มิสจาเซ็น ก้าวฉับๆมาหาฉันอย่างไว แต่ที่ฉันรู้สึกคือ ทุกครั้งที่มิสก้าวเหมือนมีดปักหัวใจฉันทีละนิดๆอย่างเชื่องช้า งื้อออ ToT
    "นางสาวสุรัสสวดี เอื้อราชนลัย "
    มิสเอ่ยเสียงเงียบๆแนรอยยิ้ม (ยิ้มเย็นยะเยือก )
    "ข...ขา มิส ><"
    นี่สินะ ใจดี สู้มิสจาเซ็น U_U เพิ่งเข้าใจคำว่ายอมรับขะตากรรมก็วันนี้แหละ แง้ๆๆ
    "ฉันให้เวลาคุณสามนาที หาข้ออ้างที่มีเหตุผลที่สุดมา ว่าทำไมคุณโดดเรียน"
    มิสพูดหวานๆแล้ว...ยิ้ม ทุกคนค่ะ มิสยิ้มค่ะ แต่ฉันรู้สึกเหมือนมิสอยากขย้ำฉันเต็มที่ แต่แปลกๆนะ เทพบุตรปากหมากับไอ้รอดตายไปไหนแล้วล่ะ. คงชิ่งหนีไปแล้ว ฮืออออๆๆๆๆๆๆ ทิมเปิ้ลจะฟ้องแม่ แม่จ๋าาาาา ช่วยทิมเปิ้ลด้วยยย.~

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น