คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มองไม่เห็น [Original; TH/EN/ES/RU]
ภาษาไทย
"ันหวัว่าพวเาะลับมาบ้าน" เป็นำอออเล็านรา เ็สาววัย 16 ปี ทุ ๆ บ่ายหลัลับมาาโรเรียน เธอ็ะหยุอยู่ที่หน้าประูบ้านและหวัว่าพ่อแม่ะลับมาแล้ว แ่ทุรั้พอเปิประูเ้าไป ็มีแ่วามว่าเปล่าที่รออยเธออยู่ เพื่อนบ้าน็พยายามะ่วยเธอ แ่เธอ็ปิเสธอย่าสุภาพทุรั้ และลับันเธอ็วนพวเามาที่บ้าน นที่รับำวนนั้น็หายัวไป หลาย ๆ นเื่อว่านี่เป็นฝีมือออเล็านรา ็เลยโทรหาำรว พอำรวมาถึ ็มา้นบ้านเธอนทั่ว แ่็ไม่เอร่อรอยอนที่หายัวไปเลย ยเว้นลิ่นเลือที่ลอยลุ้อยู่ในห้อ านั้นำรว็ถามหาเพื่อนบ้านที่หายไป เธออบว่าพวเาอยู่ที่นี่ลอ เธอีใที่พวเาทุนมาอยู่้วยันับเธอ และเธอ็เสียใที่พ่อแม่ยัไม่ลับมาบ้าน ท้ายที่สุำรว็ทำอะไรไม่ไ้ ึาไป
ทุวันเธอ็ยัเฝ้ารอพ่อแม่อเธอให้ลับมา และยัทำอย่าที่เยทำทุวันเสมอ บาทีเธออาะรู้ว่าเพื่อนบ้านเธอไปไหน แ่ระนั้นสิ่หนึ่ที่เธอไม่เยไ้รู้ือพ่อแม่อเธอ็อยู่ลับเธอนั่นแหละ เพียแ่เธอมอไม่เห็นเท่านั้นเอ
ภาษาอัฤษ
“I wish they had come home.” is a wish of Alexandra, a 16-year-old girl. Every afternoon after school she stops at the front door and says the wish, but everytime she opens the door, only emptiness awaits her. Her neighbours try to help her, but she always politely rejects them. Instead, she invites them to her house. Anyone who accepts the invitation is disappeared without a trace. Many believe that it is Alexandra who did that, so they called the police. When policemen arrive, they search throughout the house, but there is no trace of those who have been disappeared, except for the smell of blood. Then they question her where are the disappeared neighbours. Alexandra answers that they always have been here. She is happy that they have already stayed with her, and is sad that her parents doesn't come home yet. Policemen can't do anything, then they decide to leave for now.
Each day she is still waiting for her parents. She keeps doing that everyday. It is possible that she knows where her neighbours are. However, the one thing she never knows is that her parents is always there with her, she just can't see them.
ภาษาสเปน (้นบับ)
-Ojalá hayan regresado a casa- es un deseo de Alejandra, una niña de 16 años. Todas las tardes, después del colegio, está parada frente de la entrada principal y espera que ya hayan regresado sus padres. Pero cada vez, solo la espera el vacío. Los vecinos tratan de ayudarla, siempre los rechaza educadamente, y en cambio ella los invita a su casa. Los que acepta la invitación desaparecen por completo. Muchos creen que Alejandra es la culpable, así que llaman a la policía. Cuando llega la policía, registra toda la casa, pero no hay ningún rastro de los desaparecidos, excepto del olor de sangre. Entonces la pregunta dónde estén los vecinos desaparecidos. Alejandra responde que siempre están aquí. Se alegra que todos ya se hayan quedado con ella y se entristece que todavía no hayan regresado sus padres. La policía no puede hacer nada, entonces decide salir por ahora.
Cada día sigue esperando a sus padres. Sigue haciendo lo que hace diariamente. Es posible que Alejandra sepa dónde están sus vecinos. Sin embargo, lo que no sabe nunca es que sus padres siempre están con ella, solo no puede verlos.
ภาษารัสเีย
«Я надеюсь, что они уже вернутся домой.» – желание шестнадцатилетней девушкы Александры. Каждый день после уроков она останавливает в входной двери, и надеется, что они вернутся домой, но каждый раз пустота её только ждет. Соседи пытается ей помочь, но всегда она вежливо отвергает их. Вместо етого, она приглашает их в свой дом. Любой, кто принимает приглашение исчезает без следа. Многие считают, что в этом виновата Александра, поэтому звонят в полицию. Когда приедет полиция, он обыскивает дом, но нет следа тех, кто исчезли, кроме запаха крови. Потом они её спрашивают, где исчезавшие соседи. Она отвечает, что они всегда здесь. Она счастлива, что всё остаются с ней, и ей грустно, что её родители ещё не вернутся домой. Полиция ничего не может сделать, потом она пока оставляет.
Ежедневно Александра ещё ждёт своих родителей и ещё делает то, что делает каждый день. Вполне возможно, что она знает, где соседи. Однеко единственное, что она никогда знает, это то, что её родители всегда с ней, она только не может их видеть.
ความคิดเห็น