ภาษาของเรา (Our language)

ภาษา เป็นสมบัติที่ติดตัวทุกคนมาแต่กำเนิด ทุกคนบนโลกนี้ต่างพูดภาษาได้อย่างน้อยหนึ่งภาษา แม้ว่าจะเป็นคนที่มีปัญหาทางการพูด ก็ยังมีภาษามือให้ใช้ จะเห็นได้ว่า ภาษามีความสำคัญมาก เพราะภาษาทำให้ผู้คนแต่ละคนเข้าใจความรู้สึก ความต้องการได้อย่างชัดเจน ไม่ใช่แต่เพียงภาษากายเท่านั้น เพราะด้วยภาษากายเพียงอย่างเดียว อาจจะสื่อความรู้สึกหรือความต้องการไม่ได้ทั้งหมด

วันหนึ่ง ผมได้ไปเจอเพลงชาติของประเทศหนึ่ง ซึ่งเป็นหนึ่งในเพลงชาติที่ผมประทับใจ ซึ่งก็คือเพลงชาติของประเทศมอลโดวา เพลงชาติของเขามีชื่อว่า ลิมบา โนอัสเตร (Limba noastră) มีความหมายว่า ภาษาของเรา (และก็เป็นเหตุผลที่ผมตั้งชื่อเรื่องด้วย) เพลงชาติของเขาสื่อให้คนในประเทศของตนหันกลับมาใช้ภาษาบ้านเกิด ซึ่งก็คือภาษาโรมาเนีย 

ลองไปฟังเพลงชาติของมอลโดวากันดีกว่า

Limba noastră-i o comoară

În adîncuri înfundată

Un șirag de piatră rară

Pe moșie revărsată.

Limba noastră-i foc, ce arde

Într-un neam, ce fără veste

S-a trezit din somn de moarte,

Ca viteazul din poveste.

Limba noastră-i frunză verde,

Zbuciumul din codrii veșnici,

Nistrul lin, ce-n valuri pierde

Ai luceferilor sfeșnici.

Limba noastra-i limbă sfântă,

Limba vechilor cazanii,

Care-o plâng și care-o cântă

Pe la vatra lor țăranii.

Răsări-va o comoară

În adâncuri înfundată,

Un șirag de piatră rară

Pe moșie revărsată

ลองไปดูคำแปลที่ผมเรียบเรียงเป็นกลอนสุภาพ

สมบัติของทุกคนคือภาษา

อุบัติมาจากอดีตอันเงียบเหงา

สืบทอดมาแต่เขามาสู่เรา

นานปีเข้าท่องเอาแล้วเฝ้ามอง

อันเขาว่าภาษาดุจเปลวไฟ

ลุกขึ้นในดวงใจเราทั้งผอง

ให้ต่อสู้ฟาดฟันทั้งกลั่นกรอง

เพื่อปกป้องดุจบรรพ์ในวันวาน

...

อันเขาว่าภาษาคือไม้ดอก

ที่มันออกลอกแฉกอันเขียวเขิน

ในป่าอันนิรันดร์นานเหลือเกิน

ซ่อนแสงเพลินแห่งดาวพราวกระจาย

...

อันเขาว่าภาษายิ่งศักดิ์สิทธิ์

สลักจิตใจชนมิบาดหมาง

ทั้งเรียบเรียงเพียงตนให้ปล่อยวาง

ในที่ทางของคนอย่างชนดี

ที่ตื่นขึ้นคือภาษาดุจสมบัติ

ได้กระจัดมารวมอย่างคงที่

มิแปรผันทันเปลี่ยนอย่างท่วงที

ธรณีมีทั่วคั่วกันไป