[บทเรียนของชีวิต บทสรุปของความรัก]

เนื้อเรื่อง

เฮ้อ…1 ปีกับอีก 3 เดือน

ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้วันนั้นฉันจะไม่ไปที่นั่น ที่ๆทำให้ฉันต้องเสียเธอไป

- -13 มิถุนายน 2548 - -

ในแชทของเวปๆหนึ่ง

ฉันได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งเขาชื่อว่า "เต้ย" ไม่รู้ทำไมนะ ฉันถึงได้รู้สึกถูกชะตากับเต้ยจัง จีบกันไปจีบกันมา จนเรา2คนตกลงคบกันดู กระทั่งดึก เต้ยต้องไปนอน เต้ยก็ขอเบอร์ฉัน แต่ฉันไม่ได้ให้ไปหรอก ฉันขอเบอร์เต้ยมาแทน เต้ยให้เบอร์มาแล้วบอกให้โทรไปปลุก แล้วเราก็บอกราตรีสวัสดิ์กัน…..

ฉันคิดแล้วคิดอีกว่าจะโทรไปหาเต้ยดีรึป่าว อยู่ดีๆความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามา ฉันเลยส่งข้อความกุ๊กกิ๊กๆไปให้

เช้าวันต่อมาฉันก็ยิงไป ป่านนี้เต้ยจะตื่นรึยังนะ  ตลอดวันนั้นฉันก็ใช้ชีวิตไปตามปกติ แม้จะแอบคิดถึงเต้ยนิดๆ แล้วเต้ยก็โทรเข้ามา ถามว่าฉันเป็นใคร...?  กำ เพิ่งจะคุยกันเมื่อคืนจำกันไม่ได้ซะแล้ว ฉันก็บอกไปว่าเป็นใคร แล้วเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย….

ฉันไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับเต้ยมาก เพราะคบกันทางเน็ตนี่มันเป็นรักแท้ได้ยาก อีกอย่างก็อยู่กันคนละจังหวัด ยิ่งยากเข้าไปอีก ก็กะจะคบแค่ผ่านๆ ไม่ต้องมีอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่า…คบเล่นๆ....

แต่แล้วเวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆ ทำให้มีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นในใจของฉัน ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะเรียกมันว่า รัก หรือ ชอบ ความรู้สึกทั้ง 2 นี้เริ่มทำให้ฉันสับสนว่าจะคบต่อไปดีหรือตัดความสัมพันธ์ไว้เท่านี้ เพราะในใจลึกๆก็กลัวว่าจะรักเต้ยเข้าจริงๆ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจคบต่อ ก็เต้ยดีขนาดนี้จะให้ทิ้งไปยังไงล่ะ ……

เต้ยทำให้ฉันอยากไปโรงเรียนมากกว่าเดิม ทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเขา แม้แต่เสียงสายเรียกเข้าที่เป็นของเต้ยก็ทำให้ฉันยิ้มหน้าบานได้ทั้งวัน ตั้งแต่เต้ยเข้ามาในชีวิตก็ทำให้ชีวิตฉันเปลี่ยนไปมากมาย เต้ยทำให้ฉันมองเห็นโลกอีกมุมหนึ่งที่สดใสจากโลกเดิมๆที่ฉันเคยอาศัยอยู่ โลกใบเก่าของฉันมีแต่ความเหงา อ้างว้าง และหว้าเหว่ มันเป็นความรู้สึกของคนที่ไม่มีใคร คนที่คิดว่าตัวเองไร้ค่า แต่เมื่อได้รู้จักกับเต้ย ฉันก็มองเห็นคุณค่าของตัวเองมากขึ้น เต้ยเป็นทั้งเพื่อน ทั้งคนรัก ทั้งที่ปรึกษา หรือบางทีก็เป็นเหมือนลูกเลยละมั้ง ก็เต้ยน่ะ ขี้อ้อน เหมือนเด็กๆเลยล่ะ กวนๆบ้าง บางทีก็ออกจะน้ำเน่า แต่ถ้าฉันมีปัญหาก็ได้เต้ยนี่ล่ะคอยช่วยแก้มัน จนฉันรู้สึกว่าฉันชักจะรักเต้ยเข้าจริงๆแล้วล่ะ.......

.....ตลอดเวลาที่เรา2คนคบกันก็มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันนิดหน่อย แต่ส่วนใหญ่แล้วฉันนี่แหละที่เป็นคนขี้งอน แต่เต้ยก็ไม่เคยเบื่อที่จะง้อ ฉันงอนเต้ยง้อ เต้ยอ้อนฉันจัดให้ สิ่งที่ทำให้ฉันประทับใจเต้ยมากคือข้อความหนึ่งที่เต้ยส่งมาให้ในวันที่เราคบกันครบ1เดือน ข้อความมีอยู่ว่า ตั้งแต่คบกันมาทุกสิ่งที่เป็นของเต้ยมันเป็นของขวัญหมดแล้ว ตอนที่ได้อ่านข้อความฉันจึงมั่นใจในตัวผู้ชายคนนี้และรู้สึกว่าคำพูดที่เต้ยคอยย้ำซ้ำๆตลอดเวลาว่าเต้ยรักฉันมากขนาดไหนเริ่มจะได้ผล.........

 ฉันทุ่มเทความรักที่มีให้กับเต้ยโดยที่ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม ทั้งที่หน้าก็ไม่เคยเห็น ได้ยินแต่เสียง แต่ฉันก็รู้สึกว่าฉันรักเต้ยมากอยากจะทำทุกอย่างเพื่อเต้ย ดูเหมือนทุกอย่างจะราบรื่นจนกระทั่งปิดเทอมฉันต้องไปอยู่กับพ่อที่ต่างอำเภอ ตอนนั้นสัญญาณโทรศัพท์เครือข่ายที่ฉันใช้ยังเข้าไม่ถึงฉันเลยขาดการติดต่อกับเต้ยไปพักใหญ่  ด้วยระยะทางห่างและหัวใจเต้ยก็เริ่มห่าง ช่วงที่ไม่ได้คุยกับฉัน เต้ยก็ได้คุยกับใครอีกคน พอฉันมีโอกาสได้โทรหา ฉันรับรู้ได้จากน้ำเสียงเต้ยว่าเต้ยเริ่มเปลี่ยนไปไม่เหมือนเต้ยคนเดิม ฉันตัดสินใจถามให้รู้เรื่องไปเลย  เต้ยตอบมาตามจริง ระหว่างที่ไม่ได้คุยกัน ความสัมพันธ์เล็กๆกับใครอีกคนก็ได้เติบโตขึ้นมาในใจ ทำให้เต้ยสับสน ถึงเวลาที่เต้ยต้องเลือกแล้วล่ะ ฉันได้แต่ลุ้นว่าคนที่เต้ยเลือกคงเป็นฉัน แต่สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดมันก็ซัดใส่เข้ามาที่ฉันเข้าจังๆ เต้ยเลือกเขา เราเลิกกันนะ โทรศัพท์ตกลงจากมือ เพียงคำพูดไม่กี่คำทำให้น้ำตาฉันไหลได้โดยไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่ เหลือก็แต่ความเจ็บปวดที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเผชิญ  ฉันไม่โทษเต้ยแต่ฉันโทษตัวเองที่ต้องมาที่นี่ทำให้ฉันห่างกับเต้ย เต้ยถึงได้มีคนใหม่......

 ฉันใช้เวลานานในการทำใจให้ลืมทุกสิ่ง ลืมคำพูดหวานๆของเต้ย ลืมคำรักต่างๆนานา ลืมเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมด แต่จนถึงวันนี้ 13 ก.ย. 49 เข้าไปแล้ว ฉันก็ยังจำทุกอย่างได้ขึ้นใจ ภาพวันเวลาเก่าๆยังคงวนเวียนอยู่ในสมองฉันตลอดเวลา แต่ฉันไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนเดิมแล้วล่ะ ฉันเลือกที่จะเก็บเอาความทรงจำดีๆเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ไว้เป็นแรงใจให้ฉันสู้ต่อไป ส่วนความเจ็บปวดที่ฉันได้รับในเหตุการณ์ที่ผ่านมาฉันเลือกที่จะเก็บมันไว้เป็นบทเรียนของชีวิต ว่าไม่มีใครรักเราเท่ากับเรารักตัวเอง...

                                                 * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - *

ความรัก

ความรักสำหรับฉันนั้นฉันมองว่ามันเป็นทั้งสิ่งที่สวยงามและเจ็บปวด

ความรักสามารถทำให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้

ความรักทำให้มือซ้ายไม่ว่างเปล่า

ความรักสามารถทำให้ร้องเพลงรักได้อย่างมีความสุข

ความรักทำให้ความจำดีเพราะต้องจำวันพิเศษ

ความรักทำให้ไม่ต้องกลับบ้านคนเดียว

ความรักทำให้ยิ้มระรื่นได้ตลอดวัน

ความรักทำให้รู้จักห่วงคนอื่นมากขึ้น

ความรักทำให้มีแรงที่จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไป

ความรักทำให้โลกทั้งโลกเป็นสีชมพู

ความรักทำให้รู้รสของความคิดถึงได้ลึกซึ้ง

ความรักทำให้เห็นเกมส์สำคัญน้อยลง

ความรักทำให้พูดคำว่ารัก ขอโทษ ขอบคุณได้เต็มปาก

ความรักทำให้คนหลายๆคน มีความสุขได้ตลอดเวลาและก็ทำให้เจ็บปวดได้เหมือนกัน

เมื่อความรักจากไปทำให้คนเราต้องเสียน้ำตาT_T

ความรักทำให้ต้องจมอยู่กับอดีต

ความรักทำให้ความจำดีเพราะลืมไม่ลง

ความรักทำให้ต้องเหงาอีกครั้ง

ความรักทำให้ถามตัวเองบ่อยครั้งว่า ทำไม...

ความรักทำให้ต้องแอบร้องไห้คิดถึงเขาอยู่คนเดียว

ความรักทำให้ร้องเพลงอกหักได้อย่างเข้าถึงอารมณ์

ความรักทำให้นอนไม่หลับได้อย่างเดิม

ความรักทำให้คิดวิตกกังวลมากมาย

ความรักทำให้กลับไปใช้ชีวิตอย่างเดิมได้ยาก

ความรักทำให้ต้องเดินกลับบ้านคนเดียว

ความรักทำให้ต้องไม่เหลือใคร......

ความรักก็มีทั้งด้านที่ดีและไม่ดี อยู่ที่เราจะสัมผัสด้านใดมากกว่า แต่คงจะไม่มีใครจะสัมผัสด้านใดด้านหนึ่งเพียงอย่างเดียวหรอก ด้านที่ดีหรือสิ่งสวยงามของความรัก ก็ควรจะเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี และ ให้มันเป็นแรงที่ทำให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไป ส่วนด้านที่ไม่ดีหรือความเจ็บปวดนั้น ก็ให้เราเรียนรู้อยู่กับมัน เรียนรู้ที่จะเจ็บ สักวันก็คงจะลืมสิ่งร้ายๆนั้นได้ และจะได้เริ่มชีวิตใหม่โดยที่ไม่ต้องจมอยู่กับอดีตอีกแล้ว

เป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ต่อไป

                                         * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - *