คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : os air gun
air gun
#skypagekh
blood still stains when the sheets are washed
sex don't sleep when the lights are off
kids are still depressed when you dress them up
ก้อนหมากฝรั่งเคี้ยวแล้วไม่เป็นทรงถูกคายออกมาป้ายกับขอบตอไม้ใหญ่ นิ้วยาวยกขึ้นจับไกปืนพร้อมกับกลืนน้ำลายจนได้ยินเสียงลูกกระเดือกเคลื่อน ใบหน้าคมก้มลงแนบแก้มสากชิดพายท้ายปืน ขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูนยามดวงตาคมจ้องมองกวางที่ยืนอยู่ริมลำธารผ่านลำปืนยาว
ปัง!
มือหนายกสายคล้องปืนขึ้นสะพายบนไหล่ซ้ายก่อนจะกระดกกาแฟในขวดสเตนเลสที่เหน็บเอวขึ้นดื่ม ขายาวก้าวตรงไปหาร่างกวางป่าที่นอนเลือดอาบอยู่บนโขดหิน น้ำในลำธารกลางป่าใหญ่กลายเป็นสีแดงประหลาดเมื่อเลือดกวางหนุ่มไหลลงรวมกับตะกอนข้างใต้ ร่างสูงก้มลงวักน้ำขึ้นลูบหน้าผากปลุกร่างกายจากความอ่อนล้า ตาข่ายผืนใหญ่พันรอบตัวกวางหนุ่มผู้โชคร้าย มือหนาลากซากหนักหลายกิโลยาวเป็นทางคดเคี้ยวกลางป่าในเวลาเช้ามืด ต้นไม้สูงละฟ้าขึ้นเรียงแถวกลายเป็นกำแพงแบ่งโลกสัตว์ป่าออกจากมนุษย์ เปลือกไม้สีน้ำตาลแก่ส่งกลิ่นชื้นจากน้ำค้างที่เกาะอยู่ แสงกระบอกไฟฉายในมือหนาส่องผ่านหมอกกลุ่มใหญ่ที่ปกคลุมผืนป่า รองเท้าบูทเก่าๆ ก้าวไปตามเส้นทางอย่างชำนาญ ฤดูล่าหลังหน้าหนาวเริ่มต้นขึ้นแล้ว
เสียงซู่ซ่าจากจอทีวีที่ฉายภาพขยุกขยิกดังคลอตลอดเวลาขณะที่ชายแก่ร่างอ้วนท้วมนั่งนับเงินบนหน้าตัก
"ดี พวกวิปริตแบบนี้ให้มันหมดประเทศไป" มือใหญ่ยกขึ้นตบเข่าดังฉาดจนแบงค์บนหน้าขาปลิวกระจาย เนื้อหาข่าวที่กล่าวถึงการรุมทำร้ายผู้รณรงค์เพศที่สามจนเสียชีวิตทำให้คนฟังชอบใจจนต้องแสดงท่าทางออกมา ร่างสูงที่ยืนนิ่งเงียบรอรับค่าตอบแทนอยู่จึงต้องก้มลงไปเก็บแบงค์ที่ปลิวว่อนมาให้
"ไอพวกนี้มันบ้า ทำอะไรผิดมนุษย์ เอ็งว่ามั้ยไอใบ้" ชายร่างท้วมยื่นเงินปึกหนาให้ชายหนุ่มข้างๆ จงอินเช็ดคราบเลือดแห้งกรังที่ติดอยู่ตามซอกนิ้วกับกางเกงยีนส์ที่สวมอยู่ก่อนจะรับเงินมาแล้วพับครึ่งยัดใส่กระเป๋าข้างซ้ายโดยไม่พูดอะไร
"เอ็งนี่ก็แปลก พูดได้แต่ไม่พูดจนข้าจะคิดว่าเอ็งเป็นใบ้จริงๆ อยู่แล้ว" คนแก่กว่าหัวเราะเสียงดังลั่นกับตัวเองก่อนจะหยิบรีโมตเพื่อกดเพิ่มเสียงทีวี
"ข้าจ้างผ่าฟืนด้วย ทำเสร็จเอาไปไว้ห้องเก็บของข้างนอกนู่น" จงอินพยักหน้ารับคำแล้วเดินออกมา เขาว่ามันน่ารำคาญที่ต้องถูกเรียกว่าไอใบ้ แต่ก็นั่นแหละมันคงน่ารำคาญยิ่งกว่าหากเขาต้องคอยบอกเหตุผลกับใครต่อใครว่าทำไมถึงไม่พูดและหยุดเรียกว่าไอใบ้สักที
จงอินเป็นพวกลงมือทำแบบไม่ขยับปาก เขาไม่ชอบพูดอะไรมากความขณะที่มือวางนิ่งๆ อยู่กับที่ แค่ต้องฟังเรื่องไร้สาระที่คนอื่นพูดก็น่าเบื่อมากพอแล้ว เขาคงไม่โต้ตอบแสดงความเห็นให้บทสนทนายืดยาวเสียเวลาชีวิตหรอก ทัศนคติมันเป็นเรื่องที่จับต้องไม่ได้ แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนเราถึงชอบจับมาปั้นเป็นทรงยัดใส่กล่องแปะป้ายเหมือนคัดแยกอะไรสักอย่าง เราใช้กล่องพวกนั้นมาเรียงเป็นกำแพงกั้นคนที่คิดต่างออกไปแทนที่จะใช้มันเป็นทางเดินเข้าหากัน คนกลุ่มมากที่ได้รับการยอมรับแทนที่จะใช้ชีวิตของตัวเองกลับปั้นทัศนคติเหล่านั้นเป็นปืนมาจ่อหัวคนอีกกลุ่ม แทนที่เราจะเดินสวนไปมาอย่างปกติกลับกลายเป็นการมองคนที่ถือกล่องต่างสีด้วยสายตารังเกียจ ใช้ทัศนคติของตัวเองกราดยิงคนอื่นหวังจะให้โลกเป็นเหมือนสิ่งที่คิดในหัว ทั้งๆ ที่ความคิดของเราก็คือของเรา ความคิดของเขาก็คือของเขาเช่นกัน
โลกมันวุ่นวายที่คนรักข้ามเพศเหยียดคนรักร่วมเพศหรือในทางกลับกัน ทุกอย่างมันวุ่นวายเพราะเราปั้นทัศนคติตัวเองเป็นอาวุธแทนที่จะปล่อยให้มันอยู่ในหัวแล้วใช้ชีวิตปกติของตัวเองไป จับมันมายัดใส่รูปทรงต่างๆ แล้วโยนทำร้ายฝ่ายตรงข้าม มันแย่ที่เรามองข้ามทางออกง่ายๆ ไป มองข้ามการใช้ชีวิตของตัวเองไปสนใจชีวิตของคนอื่นแทน คนโง่ที่มองหาทางออกไม่เจอเยอะจนล้นโลก น่าเสียดายยิ่งกว่าที่คนฉลาดซึ่งหาทางออกเจอต้องถืออาวุธความคิดปลอมๆ พลางตัวรวมกับคนโง่ส่วนมากไปด้วย พลางตัวรวมกับละแวกบ้านให้ตัวเองอยู่รอดไปด้วย
เสื้อคลุมตัวใหญ่ถูกถอดพาดไว้กับด้ามจอบที่ตั้งอยู่ริมรั้วไม้ แสงแดดสว่างจ้าสะท้อนกับก๊อกน้ำสีเงินทำให้คิ้วหนาต้องขมวดหันหน้าหนี ร่างสูงนั่งยองลงกับพื้นแล้วเปิดน้ำวักขึ้นล้างหน้าล้างตา มือหนาถูเอาคราบเลือดกับเศษดินตามซอกนิ้วออก ลูบน้ำเย็นขึ้นมาจนถึงหัวไหล่หนา ท่อนแขนบึกบึนตามประสาคนทำงานใช้แรงเกาะพราวไปด้วยหยดน้ำเสริมให้ผิวสีแทนดูดียามถูกแสงแดด มือหนาเสยผมสีดำสนิทที่เปียกโชกขึ้นก่อนจะลูบสันกรามคมแล้วจับท้ายทอยเอียงคอซ้ายขวาจนเสียงกระดูกลั่นดังกรอบแกรบ
ปลายเสื้อยืดแขนกุดสีขาวถูกดึงขึ้นมาเช็ดใบหน้าคมเผยกล้ามเนื้อมัดสวยบนหน้าท้องแกร่ง มือหนาคว้าด้ามขวานที่วางไว้ข้างตอไม้ใหญ่ก่อนจะเริ่มผ่าฟืนตามที่ถูกสั่งมา
จงอินโยนด้ามขวานลงกับพื้นดินหลังจากไม้ท่อนสุดท้ายถูกผ่าออกเป็นสองซีก ร่างสูงก้มลงผูกแท่งฟืนเป็นมัดๆ ก่อนจะขนมาวางกองรวมไว้หน้าประตูไม้สีแดงซีด มือหนายกมัดแรกขึ้นแบกบนไหล่กว้าง บิดลูกบิดเหล็กเข้าไปก่อนจะชะงักฝ่าเท้ากะทันหัน
(cut)
ปึก!
มือหนาจามขวานผ่าไม้ท่อนใหญ่ออกเป็นสองซีก ขวดน้ำเปล่าถูกบีบแล้วโยนทิ้งหลังจากร่างสูงกระดกดื่มจนหมด
ปัง!
ปืนล่าสัตว์กระบอกยาวถูกลากพื้นมาพร้อมกับเด็กหนุ่ม มุมปากเล็กที่แตกเป็นแผลเปื้อนเลือดสีแดงสดยกยิ้มอย่างมีความสุข แก้มกลมขึ้นรอยฝ่ามือสีแดงเถือก เซฮุนก้มลงถุยเลือดในปากลงบนพื้นหญ้าก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ข้างเจ้าของปืน
อย่าลืมสิ, ปืนอากาศพวกนั้นถึงยิงได้มันก็ไม่เจ็บหรอก กระสุนมันไม่ใช่ลูกเหล็กแบบนี้นี่
แขนเรียวสองข้างยกขึ้นเท้าคางยิ้มกว้างยามมองกลับไปยังบ้านแสนสุข บานหน้าต่างห้องนั่งเล่นฝั่งซ้ายด้านล่างที่ขึ้นสีแดงสดต่างจากช่องอื่น
kids are still depressed
when you dress them up
talk : แฮปปี้เบิร์ดเดย์โอเซฮุน เอนจอยรีดดิ้งค่า #skypagekh
ps. มีคนงงตอนจบ เราขออธิบายนิดนึงน้า ตอนจบเซฮุนตัดสินใจยืมปืนของจงอินเพื่อใช้ยิงลุงของตัวเองค่ะ เพราะเบื่อที่จะต้องถูกทำร้ายจากทัศนคติเกลียดเพศที่สามของลุง แล้วก็ในมุมของตัวเซฮุนเองมองว่าทัศนคติมันก็แค่ความคิดเหมือนอากาศรอบๆ ตัว ถึงใครจะเอามันมาตัดสินเราใช้ทัศนคติเป็นปืนมาจ่อหัวเรายังไงกระสุนมันก็ไม่เจ็บเพราะมันเป็นแค่ความคิดเป็นแค่คำพูดถ้าเราไม่หยิบมาใส่ใจซะอย่าง มันก็ทำอะไรเราไม่ได้ ประมาณนี้ค่ะ
ความคิดเห็น