เตชิต

​กดติดตามนิยายกันไว้ด้วยนะคะ

*เรื่องนี้เป็นแนวบ้านไร่ ไร่ส้ม ที่ไม่ได้เน้นไร่ส้ม (ฮ่าาา) แต่เน้นความสัมพันธ์ของตัวละคร หากใครต้องการอ่านแนวบ้านไร่จ๋า อาจไม่ตอบโจทย์ ถ้าต้องการความฟินพระนาง ถูกใจแน่นอนค่า

#เรื่องย่อ

เพียงเพราะหลงใจดี ให้ความช่วยเหลือคนที่กำลังเดือดร้อน พ่อเลี้ยง ‘เตชิต’ แห่งไร่เติมรักจึงพลาดท่าตกเป็นเครื่องมือที่ ‘เจ้าเอย’ ใช้ดึงตัวเองออกมาจากการบงการของป้า

หญิงสาวอ้างว่าเคยหลับนอนกับเขา ทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก เพราะไม่ปรารถนาที่จะเป็นนางบำเรอของชายสูงวัยที่ป้าหามาให้

‘เขา’ ต้องมารับผิดชอบในความผิดที่ไม่ได้ก่อ มีภาระเป็นเมียในปกครองเพิ่มมาหนึ่งคน เพื่อไม่ให้ถูกสังคมประณาม

ขณะที่ ‘เธอ’ ต้องอดทนต่อการกลั่นแกล้งและคำดูแคลน ยอมรับชะตากรรมอย่างจำนน เพื่อชดใช้ให้อีกฝ่ายจนสาแก่ใจ

แต่แทนที่เตชิตจะมอบบทเรียนให้กับคนลวงโลกอย่างที่ตั้งใจ เมียตัวน้อยกลับทำให้เขาเผลอไผล ลุ่มหลงมัวเมาจนยากจะถอนตัวถอนใจไปจากเธอ…

#โปรยฉาก

“ถ้าเอยอยากเป็นเมียพี่มากขนาดนั้น มาสิ ไว้จะทำให้ดูว่าการเป็นผัวเมียกัน เขาทำอะไรยังไง...”

“...”

“ดีไหม”

“...”

“เป็นใบ้เหรอเอย ถึงไม่ตอบ”

โดนเร่งรัดกดดันจนรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก เจ้าเอยจึงต้องจิกเล็บลงบนหลังมือตัวเองระบายความอึดอัด จากที่เคยเบาใจว่าเขาไม่ได้พิศวาสอยากจะแตะต้องตัวกัน พอมาวันนี้เธอชักเริ่มไม่แน่ใจ อีกทั้งยังรู้สึกกลัวเขามากขึ้นกว่าเดิม

“ดีค่ะ...ตอบมาสิ” เห็นท่าทางหงอจนตัวสั่นของคนตัวเล็ก เตชิตจึงยิ่งแกล้งข่มให้เธอกดดันหนักขึ้นกว่าเก่า

“เอยจะทำหน้าที่เมียให้พี่เตเองค่ะ...พูดมาสิเอย”

ยิ่งถูกบังคับให้พูดตามในประโยคที่เธอไม่ปรารถนาจะเอื้อนเอ่ย เจ้าเอยก็น้ำตาคลอเบ้า เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าระหว่างตกอยู่ในมือของนักการเมืองรุ่นใหญ่อย่างส.ส.ดำรงค์ กับพ่อเลี้ยงเตชิตที่เคยคิดมาตลอดว่าเขาเป็นคนใจดี แบบไหนกันแน่ที่โหดร้ายกับเธอมากกว่ากัน

“งั้นแค่พยักหน้าก็ได้”

ไม่พูดเปล่า คนมากเล่ห์ยังเอื้อมมือไปกดศีรษะเธอเธอให้ผงกลงเบา ๆ เป็นการตอบรับเขากลาย ๆ เจ้าเอยตกใจเงยหน้าจ้องเขาตาโต น้ำใสปริ่มขอบตาทำท่าจะหยดลงมาอยู่รอมร่อ เตชิตมองแล้วเหยียดยิ้ม

“โอเค ถือว่าตกลงกับพี่แล้วนะ ห้ามคืนคำ เพราะไม่งั้นเอยจะต้องได้รับบทลงโทษ”

.

** เป็นดราม่านิด ๆ ที่มีความโรแมนติกเป็นหลัก ฝากคุณเตชิตคนขี้แกล้งด้วยนะคะ ส่งกำลังใจให้น้องเอยกันเยอะ ๆ น้า