รักแรกแตกดัง เพล้ง!

เนื้อเรื่อง

          สวัสดีฮะทุกๆคนผมชื่อ บอย อยู่มหาลัยปี 1 ...

  เมื่อวันที่25เดือนตุลาคมปีนี้แหละ(ปีไหนล่ะฟะ:เอลฟ์)ผมรับ

  น้องใหม่หรือที่เรียกง่ายๆว่าเฟรชชี่นั่นแหละ ผมเห็นรุ่นพี่

  ปี 3 คนหนึ่งน่ารักมากๆผมสั้นและไปซอยมาซึ่งตอนนั้น

  แหละเมื่อผมเห็นรุ่นพี่คนนั้นผมก็ตกหลุมทันที...อืม...อย่างนี้

  เขาเรียกว่ารักแรกพบรึป่าวนะ...

                                                   วันต่อมา

  วันที่26เดือนตุลาคมปีเดิม(ปีไหนล่ะฟะระบุซิ:ภูต)ผมตีสนิท

  เพื่อนผู้หญิงได้คนหนึ่งเธอชื่อว่า พลอย เธอเป็นคนซ่าๆ

  ชนิดโซดาเรียกพี่ เธอรู้จักรุ่นพี่ปี 2 และ 3 ได้เกือบทั้งหมด

  และได้มาเป็นพวกหลายคนแล้ว   ตอนนี้ผมกำลังกินข้าว

  กลางวันอยู่ตอนนี้ผมกำลังสงสัยอยู่ว่า ยัยพลอยหายไป

  ไหนหรือว่า...หนีเรียน...เวรกรรมแล้วผมจะปรึกษาเรื่อง

  รุ่นพี่คนนั้นกับใครล่ะเนี่ย  อ้ะ!นั่นมันยัยพลอยนี่นาดีล่ะ...

  กินข้าวเสร็จพอดีเก็บจานแล้วไปหาดีกว่า

  "ยัยพลอย..."

  "อ้าว!บอย...มีธุระอะไรกับพลอยหรอ"

  "คือ...ตอนคาบ 1 คาบ 2 คาบ 3 เธอหายไปไหนน่ะ"

  "อ๋อ!ตามเคยไงก็คาบแรกมันของยัยอาจารย์มะลิหน้าเหี่ยว

  ที่ดีแต่บ่นๆๆๆๆคาบ 2 ก็ยัยอาจารย์วิไลที่ดีแต่ให้การบ้าน

  ส่วนคาบ 3 ก็ของยัยอาจารย์ศิรินทร์ที่ดีแต่เขียนจนมือหงิก

  มืองอไปหมดน่ะสิ"

  "อ๋อ...แต่วันนี้อาจารย์ศิรินทร์ไม่มานะเลยให้อาจารย์ป๊อป

  มาสอนแทน"

  "หา!อาจารย์ป๊อปน่ะเหรอ...ว้า!เสียดายจังอาจารย์ป๊อป

  ฉันชอบซะด้วย"

  "เออ...แล้วก็..."

  "อะไร"

  "เธอรู้จักรุ่นพี่ปี3ที่ซอยผมสั้นแล้วหน้าตาน่ารักๆรึป่าวอ่ะ"

  "อืม...รุ่นพี่ปี3คนที่น่ารักๆซอยผมสั้นแล้วดัดฟันสีฟ้าใช่

  ป่าว"

  "อือ...ใช่ๆๆคนนั้นแหละ"

  "อ๋อ!พี่คนนั้นน่ะเขาเป็นดาวเด่นของมหา'ลัยเลยแหละเขา

  ชื่อพี่โมน่ะ"

  "หรอ"

  "เออ...คิดว่าฉันจะโกหกแกหรอไอ้บอย"

  "ขอโทษจ้า..."

                                             และอีกวันต่อมา

  "พลอย..."

  "อะไร"

  "พี่โมอยู่ห้องไหนอ่ะ"

  "ปี3ห้องb"

  "ขอบใจจ้า..."

  ฮิๆ อุตส่าห์เตรียมดอกกุหลาบสีแดงสดเอาไว้ให้พี่โมเลยนะ

  เนี่ย ฮิๆเอ...ว่าแต่ปี3นี่อยู่ชั้นไหนเนี่ยปี1อยู่ชั้น2กับ3ปี2อยู่

  ชั้น4 หา...นี่ผมต้องขึ้นไปถึงชั้น5เลยหรอเนี่ย(บอยอยู่ชั้น2:

  แฟรี่)

  แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆเหนื่อยจริงๆนี่ชั้นไรแล้วนี่

  หา...นี่ผมวิ่งเลยขึ้นมาถึงชั้น7เลยหรอนี่งั้นผมก็ลงไปอีก2ชั้น

  ล่ะสิ เวรกรรมแล้วผมก็ต้องลงไปอีก2ชั้น(แหงล่ะจะให้ลงไป

  5ชั้นเลยหรือไง:ทั้งเอลฟ์ ภูตและแฟรี่)

  นั่นไงพี่โมสงสัยขึ้นมาเรียนวิทย์(ห้องวิทย์อยู่ชั้น 6 )

  "สวัสดีครับพี่โมผมมีดอกไม้มาฝากพี่โมโปรดรับไว้ด้วยนะ

  ครับ"

  แล้วผมก็ให้ เอ๊ะ!ต้องเรียกว่ายัดมากกว่า แล้วผมก็ยัดกุหลาบ

  ใส่มือพี่โมแล้วก็วิ่งหนีไป...
 
  วันต่อมาผมก็ไปหาพี่โมอีกแต่ไม่เจอเลยวางดอกกุหลาบไว้ใต้

  โต๊ะพี่โม ผมทำอย่างนี้ทุกวัน ทุกวัน จนกระทั่งผมอยากรู้จักพี่ 
  โมมากกว่านี้เลยขอให้พลอยช่วยหาเพื่อนที่รู้จักพี่โมดีมาหาที่

  สวนดอกฟ้าในวันพรุ่งนี้

  แล้วก็อีกวันต่อมา ผมมารอพลอยกับรุ่นพี่ที่จุดนัดพบ ผมนัด

  พลอยไว้ 7 โมงนี่ปาไปจะ 8 โมงแล้วทำไมยัยพลอยยังไม่มา

  ซะที  อ้ะ!นั่นพลอยนี่นามาได้ซะที

  "ยัย...พลอย..."

  "อ้าว!บอย...ขอโทษๆพอดีกำลังหาพี่เขาอยู่น่ะ"

  "อือ...แล้วพี่เขาอยู่ไหนล่ะ"

  "อ๋อ!พี่เขาไปหาพี่โมแปปหนึ่งอีกเดี๋ยวก็คงมาแหละ"

  "อือ...อ้ะ!ใครน่ะกำลังวิ่งมาทางนี้แล้ว(ใครๆก็วิ่งมาทางนี้ได้นะ

  ยะบอย... :เอลฟ์ ภูตและแฟรี่)"

  "อ้ะ!พี่ลัยมาแล้วนี่นา คนนี้แหละที่รู้จักพี่โมเป็นอย่างดี"

  "อือ..."

  "พลอย...พี่ขอโทษทีนะพอดีโดนโมรั้งตัวไว้น่ะ"

  "อืม...พลอยไม่โกรธหรอกแต่เพื่อนพลอยน่ะ ไม่แน่"

  จะโกรธได้ไงฟะ ขืนโกรธก็อดรู้เรื่องพี่โมพอดีเลย

  "พี่ขอโทษนะน้อง...น้อง..."

  "บอยครับ...ผมไม่โกรธพี่หรอก"

  "ขอบใจจ้ะน้องบอย"

  "ผมชอบ...พี่โมน่ะครับอยากรู้ราลละเอียดของพี่โมมากกว่านี้

  น่ะครับ"

  "..."

  "เอ่อ...ผม...ผมพูดอะไรผิดหรอครับ"

  "555555555555555555555555555555555555555"

  พี่ลัย(มาลัย)หัวเราะไม่หยุดเลย...การที่มีคนชอบพี่โมนี่ผิด

  มากนักหรอไง

  "555 พี่ชอบโมหรอ...55 โม...โมมันเป็นทอมนะน้อง55555"

  พี่โมเป็นทอม

  พี่โมเป็นทอม...

  ในหัวสมองผมมีแต่ประโยคนี้ อะจึ๋ย!

  "หา!คนน่ารักๆอย่างพี่โมเนี่ยนะเป็นทอม"

  จึ๋ย...งานนี้ขอบายดีกว่าเรา

  "เอ่อ...ขอบคุณครับ...พี่ช่วยให้ผมหูตาสว่างขึ้นเยอะเลยครับ

  ลาล่ะครับ"

  แล้วผมก็วิ่งหนีออกไปตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่ไปหาพี่โมอีกเลย

แล้วพี่โมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมผมไม่ไปหาแหม...ถ้าคุณพี่

โมไม่เป็นทอมผมก็คงไปหาพี่โมจนพี่โมเบื่อเลยล่ะคร้าบ...

                                           จบ