นางฟ้าคาราโอเกะ - นางฟ้าคาราโอเกะ นิยาย นางฟ้าคาราโอเกะ : Dek-D.com - Writer

    นางฟ้าคาราโอเกะ

    บทโหมโรงก่อนการร้องรำทำ...รัก

    ผู้เข้าชมรวม

    854

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    854

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  22 ต.ค. 51 / 12:33 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้หญิงคนนี้ควรจะนับเป็น นางฟ้าของผมหรือไม่?

       

      บ่อยครั้งที่ผมตั้งคำถามกับตัวเอง โดยวิถีการโคจรของเธออาจไม่ดีนักเมื่อเทียบกับผู้หญิงอีกหลายคนในชีวิตของผม เพราะเธอทำงานอยู่ในสถานที่เรียกกันว่า อโคจร

       

      ผมเจอเธอที่ร้านคาราโอเกะ นั่นคือเหตุผลที่ผมเรียกเธอว่า นางฟ้าคาราโอเกะ  ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาระหว่างผมและเธอ

       

      E: พี่มาคนเดียวเหรอคะ?

      G: อืมม

      E: อกหักเหรอคะ?

      G: อกหักกับชีวิต

      E: เหมือนอกหักที่ถูกแฟนทิ้งมั้ยคะ?

      G: หนักกว่า

      E: ขอหนูนั่งเป็นเพี่อนนะคะ?

      G: เชิญ

      E: รบกวนสั่งเครี่องดื่มให้หนูสักดริ้งค์ได้มั้ยคะ?

      G: เอาสิ

      E: พี่ไม่สั่งอะไรมาแกล้มสาเกหน่อยเหรอคะ อาหารญี่ปุ่นที่นี่หลายเมนูอร่อยนะคะ หนูลองมาหมดแล้วค่ะ

      G: หิวเหรอ?

      E: นิดนึงค่ะ บางวันรีบมาทำงานมาก ๆ ไม่ทันได้หาอะไรรองท้องก่อน ก็เลยต้องมาอาศัยทานกับแขกอยู่บ่อย ๆ น่ะค่ะ

      G: อยากกินอะไรก็สั่ง

      E: งั้นขอหนูไม่รบกวนพี่มากหรอกค่ะ ขอปูอัด แซลมอนย่างซีอิ๊ว หมึกทอดกระเทียม เนื้อกระทะ โอมั้ยคะ?

      G: นั่นน่ะไม่มากเลยใช่มั้ย?

      E: พี่จะได้ทานด้วยไงคะ ดื่มแต่เหล้าไม่ทานกับแกล้มจะไม่ดีต่อตับนะคะ เดี๋ยวตับแข็งเร็วกว่าปกตินะคะ ทีนี้อดดื่มเหล้าเลย

      E: ปูอัดมาแล้วค่ะ พี่ทานมั้ยคะ?

      G: เชิญหนูตามสบาย

      E: หนูชอบปูอัดค่ะ ที่จริงหนูชอบวาซาบิมากกว่า แต่ทานวาซาบิอย่างเดียวไม่ได้ไงคะ ก็เลยต้องทานกับปูอัด...อย่างนี้...ดูนะ...โอว..อูวว..ซื้ดดด...สุดยอด จี๊ดขึ้นสมองเลย หนูช๊อบ...ชอบ

      G: กินบ่อย  ?

      E: เกือบทุกวันค่ะ ลูกค้าร้านคาราโอเกะที่นี่ส่วนใหญ่เป็นญี่ปุ่นค่ะ หนูก็เลยได้ทานอาหารญี่ปุ่นทั้งปี

      G: ทำมาเป็นปีแล้วเหรอ?

      E: ค่ะ เมื่อก่อนก็เคยทำงานโรงงาน เป็นพนักงานห้าง แต่ไม่เวิร์ค ไม่อิสระ เจอเจ้านายงี่เง่า ผู้จัดการขี้บ่น เพื่อนร่วมงานปากหอยปากหู ชอบนินทา หนูรับไม่ได้ค่ะ ก็เลยลาออกมาเป็นเด็กเชียร์เบียร์ แต่ก็ไม่ไหวอีก เจอแต่พวกหัวงู มือไวเป็นหนวดปลาหมึก สุดท้ายก็เลยมาเป็นเด็กนั่งดริ้งค์

      G: เป็นเด็กนั่งดริ้งค์ไม่โดนลวนลามหนักกว่าเหรอ?

      E: ขึ้นอยู่กับร้านค่ะ อย่างที่นี่เขาจะมีกฎเลยว่า ห้ามแขกทำอะไรพวกหนูไม่งั้นโดนรุมตื้บ

      G: ขนาดนั้นเชียว!

      E: ล้อเล่นค่ะ ก็จะมีคนคอยห้ามคอยเตือน แต่นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ไม่เป็นไร ถือว่าให้หมามันกิน

      G: โดนลวนลามบ่อยมั้ย?

      E: มันก็ต้องมีบ้างค่ะ

      G: แล้วทำไง?

      E: คนอื่นหนูไม่รู้ แต่ถ้าหนูโดนลวนลามหนูจะลุกหนีเลย ไม่รอให้ครบชั่วโมงด้วย

      G: แฟนไม่ว่าเหรอมาทำงานแบบนี้?

      E: ก็มันนั่นแหละเป็นคนแนะนำให้หนูมาทำงานที่นี่

      G: ใจกว้างจัง

      E: ใจกว้างอะไร มันน่ะโคตรเลวเลยพี่ หนูเคยว่าน้องชายหนูเลวที่เกาะชายกระโปรงผู้หญิง มาเจอมันนะ น้องชายหนูชิดซ้ายลงคลองแสนแสบไปเลย

      G: เลวยังไง?

      E: แรก ๆ ก็ยังไม่เลวหรอกพี่

      G: ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ 3 เดือน 6 เดือน

      E: โอ๊ย!!! อย่างงั้นถือว่าดีโคตร ๆ แล้ว ของหนูแค่ 3 วัน 7 วัน มันเริ่มแล้ว พอมันเอาหนูแล้วทีนี้มันก็เริ่มออกลายแล้ว

      G: ลายอะไร?

      E: ลายพาดกลอนไงพี่ มาเป็นแผง ๆ เลย

      G: เสือ

      E: ช่ายยยย แม่งเสือผู้หญิงดี ๆ นั่นเอง แต่แรก ๆ มันก็เหมือนจะดีนะพี่ มารับมาส่งตลอด แล้ววันหนึ่งมันโทรศัพท์มาบอกว่าเลิกงานแล้วให้หนูกลับเอง มอเตอร์ไซค์เสีย  หนูก็ว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวหนูติดรถเพื่อนหรือแขกไปได้ แล้ววันนั้นลูกค้าแขกน้อยไง หนูก็เลยขอผู้จัดการกลับเร็ว  พอไปถึงหนูก็เห็นมันนอนอยู่กับเพื่อนหนูที่ทำงานที่เดียวกันกับหนู หนูงี้โกร๊ธโกรธ ด่ามัน ตบมัน ไล่ตะเพิดมันออกไปจากห้องทั้งคู่เลย แต่มันออกไปได้เดี๋ยวเดียวก็ย้อนกลับมา

      G: กลับมาขอโทษ 

      E: ขอกุญแจรถ

      G: อ้าว! เป็นงั้นไป

      E: แล้วหลังจากนั้นหนูก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย ทุกวันนี้นึก ๆ แล้วหนูยังแค้นใจ ไอ้ผัวเฮงซวย ไอ้เพื่อนทรยศ

      G: แล้วตอนนี้ล่ะ?

      E: ก็อยู่ตัวคนเดียว

      G: ไม่เหงาเหรอ?

      E: ทำงานแบบนี้ไม่เหงาหรอกพี่ เปลี่ยนหน้าไปเรื่อย

      G: หมายความว่าไง เปลี่ยนหน้าไปเรื่อย

      E: ก็เปลี่ยนคู่นอนไงพี่

      G: ก็ไหนว่ามีกฎห้ามลวนลามเด็กนั่งดริ้งค์

      E: ห้ามแต่ในร้าน แต่ไม่ให้ห้ามอ๊อฟค่ะ

      G: เปลี่ยนไปเรื่อยแบบนี้ก็ช้ำแย่เลยน่ะสิ

      E: ไม่ค่ะ ไม่ช้ำค่ะ

      G: จะไม่ช้ำได้ยังไง ก็บอกว่าทำมาเป็นปีแล้ว

      E: ก็หนูนอนกับแขกพร่ำเพรื่อซะเมื่อไหร่กัน ไม่ใช่ว่าใครอยากอีอฟหนูไปอึ๊บก็ได้นะคะ หนูเลือกแขกค่ะ

      G: เลือกได้ด้วยเหรอ?

      E: อ๊ะ! ก็ได้สิคะ

      G: ได้ยังไง จะเลือกได้ยังไง?

      E: เอางี้ พี่มองดูหนูนะ ไม่ต้องเขินค่ะ

      G: ก็ชวนมองดื้อ ๆ  เป็นใครก็ต้องเขินสิ

      E: แต่หนูชอบเวลาพี่เขินนะ ดูเหมือนเด็ก ๆ ดี

      G: อ่ะ มองแล้ว แล้วไง?

      E: พี่ว่าหนูสวยมั้ย?

      G: สวย!

      E: หนูเป็นพวกสวยเลือกได้ค่ะ ทีนี้ Get หรือยังคะ?

      G: คนอื่น ๆ เขาก็สวย แล้วเขาคิดเหมือนหนูมั้ย?

      E: ก็ไม่ทุกคนหรอกค่ะ บางคนก็นั่งดริ้งค์อย่างเดียว เลิกแล้วก็รอแฟนมารับ

      G: ส่วนใหญ่มีแฟนแล้วเหรอ?

      E: มีหมดแหละค่ะ ทั้งแฟน ทั้งแมง

      G: แมงอะไร

      E: แมงกุ๊ดจี่มั้งคะ พี่ไม่น่าถามหนูแบบนี้เลย พี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอคะ?

      G: ไม่รู้จริง ๆ

      E: ก็แมงดาไงคะ ผู้หญิงนั่งดริ้งค์หายากค่ะที่จะมีแฟนเป็นลูกชายนักการเมืองแบบคุณโอ๊ค ได้เสี่ยโง่ ๆ คนนึงก็หรูแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกหาเงินให้ผู้ชายใช้อีกต่อหนึ่ง เมื่อก่อนหนูก็ใช่ค่ะ แต่ตอนนี้หาเลี้ยงน้องชายเลว ๆ คนเดียวก็แทบจะรากเลือดอยู่ ก็แฟนเก่าหนูคนนั้น มอเตอร์ไซค์คันนั้นหนูก็เป็นคนซื้อให้มันเป็นของขวัญวันเกิด

      G: เวรกรรม

      E: โคตรเวรกรรมเลยค่ะ

      G: ตอนนี้ก็เลยอยู่เป็นโสด

      E: แต่ไม่สนิทค่ะ ก็ได้แขกที่ร้านนี่ละค่ะที่ช่วยไม่ให้เหงา แต่หนูก็เลือกแขกอย่างที่บอกพี่

      G: เลือกยังไง?

      E: อย่างแรกเลย ถ้าเป็นคนไทยหนูไม่เอา

      G: แล้วมาคุยกับพี่ทำไม?

      E: ก็แค่มาคุยตามหน้าที่ มาคุยเฉย ๆ  หนูเห็นพี่นั่งหง็อง ๆ หง็อย ๆ อยู่คนเดียว หนูก็เลยอยากมานั่งเป็นเพื่อนพี่ แล้ววันนี้แขกก็น้อยด้วย หนูก็เลยอยากจะหาอะไรทำแก้เซ็ง พี่อย่าโกรธนะที่หนูพูดตรง ๆ หนูเป็นคนพูดตรง ๆ แบบนี้ล่ะค่ะ

      G: ตามสบาย จะพูดตรง ๆ หรืออ้อม ๆ ก็ได้

      E: แต่ถ้าพี่อยากนั่งคนเดียวก็บอกมาตรง ๆ นะคะ หนูลุกไปตอนนี้เลยก็ได้

      G: เปล่า! มานั่งก็ดีแล้ว นั่งต่ออีกเดี๋ยวเถอะ

      E: พี่เห็นเพื่อน ๆ หนูที่นั่งอยู่มุมนู้นมั้ย?

      G: เห็น ทำไมเหรอ?

      E: แล้วเห็นไอ้คนนมตู้ม ๆ นั่นมั้ย?

      G: ที่หน้าเหมือนพอลล่าน่ะเหรอ?

      E: ฮ่ะ ๆ  ๆ พี่ดูมันเหมือนพอลล่าเลยเหรอ หนูว่ามันเหมือน พรหล้ามากกว่า

      G: แต่เขาก็สวยนะ?

      E: สวยยังไงก็ยังน้อยกว่าหนู

      G: จ้ะ แม่คนสวยเลือกได้

      E: นั่นล่ะ ตอนแรกมันจะเข้ามาหาพี่ แต่มันกลัว

      G: กลัวอะไร?

      E: ไม่รู้ มันบอกว่ามันกลัวเฉย ๆ พี่อยากให้มันมานั่งด้วยมั้ยล่ะ เดี๋ยวหนูไปเรียกให้ มันคุยสนุกนะ

      G: ไม่ต้อง คุยกับหนูคนเดียวก็พอแล้ว ทั้งสนุกทั้งเสียวด้วย?

      E: งั้นหนูขอสั่งเพิ่มอีกดริ้งค์นะคะ?

      G: เอาสิ ตามสบาย

      G: หนูว่าบางทีเพื่อน ๆ มันอาจจะกลัวที่พี่เป็นคนไทย อย่างที่หนูบอก ปกติที่นี่จะมีแต่แขกต่างประเทศ ญี่ปุ่น เกาหลี ฮ่องกง จีน สิงคโปร์ นาน ๆ ทีจะมีฝรั่ง พวกแขกขาว แล้วนานน๊านนานมาก ๆ ก็จะมีคนไทยแบบพี่นี่ล่ะที่พลัดหลงเข้ามา ก็เลยไม่มีใครกล้าเข้ามานั่งดริ้งค์ด้วย

      G: กลัวไม่มีตังค์เลี้ยงดริงค์เหรอ?

      E: บางคนก็อาจจะคิดแบบนั้น แต่หนูไม่ หนูพูดตรง ๆ นะ ถ้าพี่เป็นแขก หนูหมายถึงแขกชาวต่างชาติ แล้วมานั่งในสภาพแบบนี้ แขกแบบนี้แหละที่หนูอยากจะนั่งดริ้งค์ด้วย

      G: เพราะอะไร?

      E: เพราะมันได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวมากกว่าจะมาสั่งดริ้งค์แล้วก็ชวนพูดจาแทะโลมสำเร็จความใคร่ด้วยปากเรื่อยไป แบบนั้นหนูไม่ชอบ

      G: จะบอกว่าแม้แต่ตอนนั่งดริ้งค์ก็เลือกแขกด้วยเหรอ?

      E: เปล่าค่ะ หนูหมายความว่าถ้าเลือกได้หนูจะเลือกแขกแบบพี่ แต่ตอนดริ้งค์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยเลือกหรอกค่ะ ยิ่งถ้าคืนไหนแขกน้อยยิ่งเลือกไม่ได้ ขืนเลือกก็อดตายแน่นอน แต่บางคืนอย่าว่าแต่จะเลือกแขกเลยนะคะ วิ่งรอกรับแขกกันแทบตีนพลิกเลยค่ะ

      G: เยอะขนาดนั้นเชียว?

      E: ก็อย่างคืนวันศุกร์แห่งชาติไงคะ

      G: แล้วชอบแขกชาติไหนมากที่สุด?

      E: ฝรั่งมั้งคะ ทิปหนักดี หนูเคยได้ทิปจากฝรั่งคนหนึ่งตั้งห้าสิบดอลลาร์

      G: ไปนอนกับเขาเหรอ?

      E: เปล่า! แค่นั่งดริ้งค์นี่ล่ะค่ะ

      G: แล้วถ้าไปนอนด้วยล่ะ คิดค่าตัวยังไง ขอโทษนะที่ถามตรง ๆ พี่แค่อยากรู้ ขอถามเป็นความรู้หน่อย

      E: นี่พี่ไม่ได้มาหลอกถามเอาไปทำข่าวหรือสกู๊ปเปิดโปงชีวิตคนกลางคืนอย่างพวกหนูนะ ไหนขอหนูดูก่อน มีกล้องซ่อนไว้ตรงไหนหรือเปล่า?

      G: กลัวจริง ๆ เหรอ?
      E: ก็ต้องกลัวสิคะ

      G: ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดจะต้องกลัวอะไร?

      E: กลัวกล้องค่ะ แต่ที่จริงหนูก็ชอบดูรายการพวกนี้นะคะ พวกรายการอย่างเรื่องเน่าเช้านี้ แฉแม่งเลย เม้าท์กระเจิง จับอกคุย สะเก็ดคาว เรื่องจริงไม่ผ่านจอ คนค้นควาย โดยเฉพาะรายการ มืดแปดด้านด้วย หนูชอบมากค่ะ หนูชอบเสียงคุณหน๋อย ชาดี หนูช๊อบชอบ พี่เคยดูมั้ยคะ ที่จะออกอากาศทุกคืนตอนตีสองครึ่งน่ะค่ะ มันเป็นเวลาที่กลับถึงบ้านพอดี?

      G: เปลี่ยนเรื่องคุยเถอะ

      E: พี่ไม่ได้มาหลอกถามหนูแน่นะ

      G: พี่ดูเหมือนนักข่าวหรือคนทำรายการทีวีหรือเปล่าล่ะ?

      E: ก็เหมือนนะ พี่ดูเซอร์ ๆ อาร์ต ๆ โทรม ๆ ซกมกนิด ๆ แต่หนูว่าพี่เหมือนนักดนตรีมากกว่า พี่ทำงานอะไรคะ?

      G: เมสเซนเจอร์ พี่เป็นเมสเซนเจอร์?

      E: หนูไม่เชื่อ พี่อย่ามาอำหนูหน่อยเลย บุคลิกอย่างพี่ไม่ใช่เมสเซนเจอร์แน่นอน ถ้าพี่บอกว่าเป็นมือปืนหนูยังจะว่าน่าเชื่อวะกว่า แต่ก็ช่างเถอะค่ะ ในเมื่อพี่ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกก็ได้ค่ะ หนูถามไปอย่างงั้นเอง

      G: เรื่องของพี่ไม่น่าสนใจหรอก คุยเรื่องของหนูดีกว่า?

      E: ดู ๆ ไปพี่ก็มีส่วนคล้ายแฟนเก่าของหนูเหมือนกันนะ

      G: คล้ายตรงส่วนไหน?

      E: ผม ไว้ผมยาวเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าจะยาวและใหญ่เหมือนกันมั้ย?

      G: ว่าไงนะ?

      E: พี่ได้ยินว่าไงล่ะ?

      G: ไม่รู้ว่าจะยาวและใหญ่เหมือนกันมั้ย?

      E: หูดีจัง

      G: ก็ยังไม่แก่นี่

      E: พี่อยากฟังเรื่องผัวเก่าหนูมั้ย?

      G: อยากเล่าก็เล่าเถอะ

      E: ผัวเก่าหนูเป็นพวกหื่นเซ็กส์จัด

      G: จัดขนาดไหน?

      E: มันเอาเก่ง บางวัน 4 ครั้ง เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน

      G: แต่ครั้งนานมั้ย?

      E: โอ๊ย! เรื่องนานไม่ต้องพูดถึง ผัวเก่าหนูนะ บทจะนานก็น๊านนานจนหนูแสบไปหมด แต่จะเร็วก็เร็วซะจนหนูยังไม่ถึงไหนเลย

      G: ไม่มีอุปกรณ์หรือเทคนิคพิเศษบ้างเหรอ?
      E: อุปกงอุปกรณ์อะไรไม่มีหรอก  เทคนิคพิส่งพิเศษอะไรก็มี ก็ดูดก็ไซร้มันก็ไม่เคยใช้กับหนูหรอก อ๋อ! ถ้ามันอยากแล้วหนูไม่อารมณ์ก็จะใช้วาสลีนช่วย ของมันทั้งใหญ่ทั้งยาวไง แบบนี้ถือเป็นอุปกรณ์ได้มั้ย แล้วถ้ามันทำให้หนูถึงแบบสุด ๆ นะ หนูจะร้องลั่นคอนโดเลย แล้วหนูก็จะชอบจิกหรือข่วนมันด้วย มันเป็นไปเอง มันเหมือนใจจะขาด ร่างจะแตกไปในตอนนั้นเลยอ่ะ

      G: เล่าซะเห็นภาพเลย

      E: พี่อยากเอากับหนูแล้วใช่มั้ย?

      G: ถามอะไรตรง ๆ แบบนั้น

      E: ก็หนูกอยากรู้ อยากรู้หนูก็ถามตรง ๆ พี่อย่าถือนะคะ

      G: แล้วต่างกันมั้ย ระหว่างนอนกับ เอ้อ! ผัวเก่ากับนอนกับแขก

      E: ต่างกันมากกกกกกกก

      G: ต่างยังไง?

      E: กับผัวเก่าหนูจะปล่อยเต็มร้อย กับแขกหนูจะกั๊ก ๆ ไว้

      G: กั๊กได้ด้วยเหรอ?

      E: จะเรียกกั๊กก็คงไม่ถูก มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ ความรู้สึกที่มีให้ผัวกับความรู้สึกที่มีให้ใครก็ไม่รู้

      G: เกี่ยวกับค่าตัวมั้ย? ถ้าให้น้อยก็บริการแบบหนึ่ง ถ้าให้มากก็บริการเต็มที่

      E: บางทีก็เกี่ยว บางทีก็ไม่เกี่ย

      G: พอจะบอกได้มั้ยคิดค่าตัวเท่าไหร่?

      E: แล้วแต่แขกจะให้ค่ะ

      G: ถ้าเขาให้แค่ร้อยเดียวล่ะ?

      E: ถ้าร้อยดอลล่าร์ก็โอค่ะ?

      G: แล้วถ้าร้อยบาทล่ะ?

      E: โห! พี่ ค่าตัวหนูนะไม่ใช่ซื้อผักซื้อปลาจะถูกขนาดนั้น แต่พูดก็พูดเหอะ ถ้าถูกใจนะหนูให้ฟรีก็ยังได้ แถมจ่ายโรงแรมให้อีกด้วยเลยอ่ะ

      G: จริงเหรอ?

      E: จริง

      G: แล้วให้ฟรีบ่อยมั้ย?

      E: ก็แฟนเก่าหนูนั่นแหละ

      G: อ้าว! ไหนบอกว่าแฟนเป็คนชวนมาทำงานนี้?

      E: หนูเล่าข้ามไปนิดนึงค่ะ คือตอนเลิกจากเป็นเด็กเชียร์เบียร์ หนูไปเป็นเด็กนั่งดริ้งค์อยู่ที่ร้านคาราโอเกะที่อื่นก่อนจะมาที่อยู่ที่นี่ แล้วแฟนหนูเขาไปเจอหนูที่นั่น เขาบอกว่าอยู่ร้านคาราโอเกะลูกค้าคนไทยไม่เวิร์คหรอก มาทำที่นี่ดีกว่า ส่วนใหญ่เป็นแขกต่างประเทศ เงินดี ทิปก็ดี เขารู้จักผู้จัดการร้าน เป็นเพื่อนกัน หนูก็เลยมาทำงานที่นี่

      G: แสดงว่ามีอะไรกันตั้งแต่ตอนที่อยู่ร้านเก่า?

      E: ครั้งแรกในชีวิตด้วยค่ะ

      G: โอ..พระเจ้า เขาได้หนู แล้วก็ชวนหนูมาทำงานที่นี่ มาให้หนูรับแขกที่นี่

      E: วันแรกที่มาสมัครงาน หนูได้ยินมันพูดกับผู้จัดการร้านว่า ขอแค่มานั่งดริ้งค์อย่างเดียว ไม่มีอ๊อฟไม่มีอึ๊บ หนูได้ยินมันพูดว่า คนนี้ผมรักจริงหวังแต่ง รักจริงเชี่ยอะไร แม่งฟันแล้วทิ้ง สันดานผู้ชาย แถมยังมาหลอกฟันเพื่อนหนูอีกคน แต่หนูว่าป่านนี้มันคงเลิกกันไปแล้วมั้ง

      G: แล้วมีใครอีกที่หนูให้เขานอนด้วยฟรี ๆ

      E: ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นหนูทั้งรักทั้งหลงมันจริง ๆ นะ หนูเคยคิดว่าชีวิตนี้หนูคงขาดผู้ชายคนนี้ไม่ได้

      G: แล้ว

      E: แล้วหนูก็ตาสว่างตั้งแต่นั้นมา จากที่คิดว่าจะนั่งดริ้งค์เฉย ๆ พอมันทิ้งหนู หนูก็เลยทำแบบ Full Option เลย แล้วหนูก็ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหาเก็บอย่างเดียว หนูสัญญากับตัวเองว่าต่อไปนี้หนูจะรักตัวเองให้มาก ๆ

      G: ทำงานแบบนี้จะรักตัวเองได้ยังไง? มีแต่จะเปลืองเนื้อเปลืองตัว ทำลายตัวเองลงไปทุกวัน

      E: แบบนั้นน่ะมันอาจจะเกิดกับผู้หญิงคนอื่นแต่ไม่ใช่หนู

      G: หนูพิเศษกว่าคนอื่นยังไงวะ?

      E: พี่อย่าพูด 'วะ' กับหนู หนูไม่ชอบ หนูชอบให้พี่พูดหวาน ๆ ค่ะ

      G: ขอโทษ พี่แค่สงสัยว่าหนูทำงานแบบนี้ทุกคืน ถึงจะเลือกแขกยังไงแต่หนูก็ยังต้องรับแขกบ่อย ๆ แล้วหนูจะมีวิธีรักตัวเองหรือดูแลตัวเองสักขนาดไหนเชียว

      E: พี่ว่าหนูสวยมั้ยล่ะ?

      G: ถามอีกแล้ว

      E: ถามแล้วก็ถามอีกได้นี่คะ เดี๋ยว! ก่อนตอบช่วยตั้งใจมองสำรวจหนูตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกที ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ ดูให้เต็มตาเลย

      G: จะให้ดูเพื่ออะไร?

      E: พี่ก็ดูสิ แล้วพี่ช่วยบอกว่าเห็นอะไรในตัวหนู

      G: พี่จะเห็นอะไรในตัวหนูได้ยังไง ก็เห็นแต่หน้า

      E: go on please!

      G: ก็เป็นคนสวย

      E: อย่าพูดแบบเหมาอย่างนั้นสิคะ ดูให้หนูดีสิคะแล้วช่วยบอกว่าหนูสวยตรงไหน?

      G: โอเค ผมสวย หน้าผากสวย คิ้วสวย ตาสวย จมูกสวย แก้มสวย คางสวย ปากสวย ฟันสวย ยิ้มสวย

      E: ดูให้ทั่วอะไรสวยอีก

      G: นี่หนูเมาหรือเปล่า?

      E: โห! พี่ เพิ่งจะสองดริ้งค์ อีกสิบดริ้งค์หนูก็ไม่เมาค่ะ เร็ว ๆ หนูสวยตรงไหนอีก?

      G: มือ นิ้ว เล็บ

      E: หมดแล้วเหรอ?

      G: ก็เท่าที่มองเห็น ไอ้ที่มองไม่เห็นก็ไม่รู้จะชมยังไง

      E: จินตนาการสิคะ

      G: พี่จินตนาการไม่เก่งซะด้วยสิ

      E: หรือจะลองใช้มือก็ได้ค่ะ ปกติหนูหวงนะ แต่สำหรับคนน่ารักแบบพี่ หนูยอมให้เป็นพิเศษค่ะ

      G: จะดีเหรอ?

      E: ดีค่ะ

      G: ไม่ดีกว่า เอาเป็นว่าพี่ยอมรับก็แล้วกันว่าหนูสวยทั้งตัวเลย

      E: ไม่เอา ๆ พี่ชมเพราะรำคาญหนู พี่ไม่ได้ชมจากความรู้สึกจริง ๆ

      G: ดูเพื่อน ๆ หนูสิ มองมาทางนี้แล้วหัวเราะคิก ๆ กันใหญ่เลย เขาขำอะไรกันเหรอ?

      6.

      E: พี่อย่าไปสนใจพวกมัน พวกมันอิจฉาที่หนูได้ดริ้งค์จากพี่เท่านั้นเองค่ะ คืนนี้แขกน้อยด้วย มันก็เลยนั่งเม้าท์แตกกันแบบนั้นได้

      G: ปกติแขกเยอะเหรอ?

      E: เอ๊ะ! พี่อย่าเพิ่งเฉไฉไปเรื่องอื่นสิ  ช่วย Concentrate กับหนูหน่อย

      G: ภาษาอังกฤษดีนะเราเนี่ย?

      E: ไม่แข็งแรงหรอกค่ะ บ่แม่นลาว ถ้าจังซั้นล่ะก็...ม่วนหลาย

      G: เป็นคนอีสานเหรอ?

      E: คนสุโขทัยค่ะ

      G: อ้าว! แล้วทำไมเว้าจังซั้นได้ล่ะ

      E: ผัวหนูคนก่อนก็เป็นลาวค่ะ หนูได้ยินทุกวัน ก็เลยจำมาพูด ว้า! พี่นอกเรื่องอีกแล้วนะ มีสมาธิกับหนูหน่อยดิ นะ...นะ

      G: อ้อนอย่างนี้กับแขกทุกคนหรือเปล่า?

      E: เปล่าค่ะ แค่อ้อนกับพี่

      G: ทำไมล่ะ?
      E: ก็พี่ดูอบอุ่น น่าออดอ้อน น่าออเซาะฉอเลาะด้วย

      G: แล้วไม่กลัวพี่จะเบื่อเหรอ?

      E: ก็กลัวเหมือนกัน พี่เบื่อหนูหรือยังล่ะ?

      G: เฮ้อ!

      E: อย่าเพิ่งหงุดหงิดนะคะ นะ...นะ หนูป้อนปูอัดให้นะ พี่อยากสั่งอะไรเพิ่มเติมมั้ย?

      G: ไม่ล่ะ?

      E: งั้นหนูขอสั่งอีกดริ้งค์นะคะ?

      G: ตามสบาย

      E: พี่ใจดีจัง

      G: เคยดื่มมากที่สุดกี่ดริ้งค์?

      E: ก็หลายสิบดริ้งค์ค่ะ ไม่เอาคุยเรื่องของหนูต่อ

      G: หนูมีหน้าที่ต้องตามใจแขกไมใช่เหรอ?

      E: ก็ใช่ค่ะ แต่หนูไม่ค่อยเจอแขกคนไทยไงคะ แล้วหนูก็รู้สึกถูกชะตากับพี่มาก ๆ คืนนี้พี่ช่วยตามใจหนูหน่อยนะ

      G: มีงี้ด้วย

      E: นะ...นะ

      G: ก็ได้ ตามใจก็ตามใจ แล้วไงต่อ?

      E: แล้วก็มาชมหนูต่อไงคะ

      G: เป็นคนหลงตัวเองมาก ๆ เลยนะ

      E: แล้วพี่ว่าหนูควรจะหลงตัวเองมั้ยล่ะในเมื่อมีดีถึงขนาดนี้?

      G: ก็ก็สมควรอยู่ แต่...

      E: โดยเฉพาะ (เอามือจับนมตัวเอง ขยับยกอวด) ส่วนนี้

      G: เฮ้ย!

      E: นมหนูก็สวย หนูว่าสวยที่สุดในตัวหนูเลย

      G: พูดเฉย ๆ ไม่ต้องเอามือจับก็ได้

      E: ก็หนูให้พี่จับแล้วพี่ไม่ยอมจับ หนูก็เลยต้องจับให้พี่ดูแบบนี้ไง แล้วพี่ว่ามันสวยมั้ยล่ะ

      G: เอามือลงก่อน

      E: ที่นี้เชื่อหรือยัง?

      G: เอาเป็นว่าเชื่อในเรื่องขนาดก็แล้วกัน แต่ในเรื่องของรูปทรงสีสันคงต้องเห็นจึงจะบอกได้ว่าสวยหรือไม่?

      E: แล้วพี่ไม่อยากเห็นเหรอ? พี่แค่บอกหนูคำเดียวว่าพี่อยากเห็นนมหนูมั้ย?

      G: ถามอะไรแบบนั้น พี่เป็นผู้ชายนะ ของสวย ๆ งาม ๆ พี่ก็ต้องอยากเห็นสิ แต่พี่อยากรู้มากกว่าหนูผ่านผู้ชายมาตั้งเยอะ มันจะสวยอยู่ยังไง?

      E: สวยอยู่ได้ค่ะ ทั้งขนาดของนม ความกระชับของรูปทรง และสีสันของหัว....

      G: รู้ รู้ ไม่ต้องพูดหมดก็ได้

      E: พี่ก็เห็นว่าหนูเป็นคนผิวขาว เพราะฉะนั้นตรงหัว...

      G: รู้ รู้ ว่าสีอะไร ไม่ต้องลงรายละเอียดก็ได้

      E:  ก็หนูกลัวพี่ไม่รู้ว่ามันยังเป็นสีชมพูระเรื่ออยู่ยังไงยังงั้น

      G: เฮ้อ! ไปโรงแรมกันเลยดีกว่า

      E: อะไร! อยู่ ๆ มาชวนเขาเข้าโรงแรม ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะ

      G: ก็เล่นพูดซะอย่างงั้น

      E: ก็หนูอยากรู้ว่าพี่จะสนใจมั้ย?

      G: สนใจแล้วก็อยากเห็นด้วยว่าทำไมมันถึงยัง...ดีอยู่

      E: ต้องดีสิ เพราะเวลาไปนอนกับแขก หนูจะบอกว่า ให้เอาอย่างเดียว ห้ามจูบ ห้ามเลีย ห้ามบีบ ห้ามขยำ ห้ามดูด ห้ามลงลิ้น

      G: ทำไมห้ามเยอะจัง แล้วมันจะสนุกตรงไหนวะ?

      E: พูดวะอีกแล้ว

      G: ขอโทษ ไปห้ามเยอะ ๆ แบบนั้น แล้วแขกจะยอมเหรอ?

      E: ก็ต้องยอมสิ ก็บอกแล้วไงหนูเป็นพวกสวยเลือกได้

      G: เดี๋ยว ๆ ไปนอนด้วยกัน มันก็ต้องมีการโอบกอดจูบลูบไล้โลมเลีย แล้วไปห้ามแขกตั้งหลายกระบวนท่าแบบนั้น ขอโทษนะ แล้วหนูคิดค่าตัวเท่าไหร่?
      E: ก็สามสี่พันนั่นแหละ บางคนก็ห้าพัน

      G: โอเค คิดง่าย ๆ แบบนี้ก็แล้วกัน สมมุติว่าเขาจ่ายหนูห้าพันบาท หนูจะบอกว่า เงินห้าพันนั้นสำหรับค่าไปแก้ผ้าเอากันเพียว ๆ ใช่มั้ย?

      E: ทำไมพูดจาหยาบคายอย่างนั้น?

      G: ก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ใช่มั้ย?

      E: ค่ะ

      G: ถ้าแขกอยากจูบล่ะ?

      E: ก็บวกไปห้าร้อยบาท

      G: ถ้าแขกอยากเลีย?

      E: ก็บวกอีกห้าร้อย

      G: ถ้าแขกอยากบีบอยากขยำ

      E: ก็ห้าร้อยบวกห้าร้อย

      G: หมายความอย่างละห้าร้อย ทุกอย่างบวกห้าร้อย

      E: ค่ะ ยกเว้นดูดนมกับเลียจิ๋ม หนูขอเพิ่มอย่างละ 1,000

      G: อะไรวะ?

      E: วะอีกแล้ว พี่นี่หยาบคายจัง

      G: ขอโทษ!!! พี่กำลังคิดว่าทำไมมันกลับตาลปัตรแบบนั้น ปกติหนูต้องชอบไม่ใช่เหรอที่มีคนกล้าใช้ปากใช้ลิ้นด้วย แต่นี่หนูกลับใช้เป็นเงื่อนไขในการขอค่าตัวเพิ่ม

      E: ก็ถ้าพี่ได้เห็นของหนู ไม่ว่านมหรือจิ๋ม พี่ก็จะไม่รู้สึกเสียดายเลยที่จะจ่ายเงินเพิ่ม

      G: แบบนี้ถ้า Full Option มันไม่เป็นหมื่นเลยเหรอ?

      E: ก็ประมาณนั้น

      G: ไม่อยากจะเชื่อเลย

      E: หนูพูดจริง ๆ นะ จะเอาหนูไปสาบานที่ไหนก็ได้ หนูถึงได้บอกไงว่าหนูรักตัวเองมาก

      G: ตลกจัง แล้วพี่จะได้เห็นมั้ย?

      E: ถ้าคืนนี้พี่เลี้ยงดริ้งค์หนูสิบแก้ว พี่ก็...อาจจะได้เห็น

      G: ถ้าอยากมากกว่าได้เห็นล่ะ?

      E: หนูขอพูดกับพี่ตรง ๆ ก็แล้วกันนะคะ

      G: ว่าไปเลย

      E: พี่จะเชื่อมั้ย ถ้าหนูจะบอกว่า หนูจินตนาการว่าหนูกระโดดขึ้นเตียงกับพี่ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

       

      ตัดไปที่ห้องของ E ในคอนโดมีเนียมแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท

      G: ห้องน่าอยู่นะ วิวสวยดี มองเห็นรถไฟฟ้าด้วย

      E: มีไว้แค่ซุกหัวนอนเท่านั้นค่ะ

      G: อยู่คนเดียวจริง ๆ เหรอ? ทำไมพี่รู้สึกเหมือนได้กลิ่นผู้ชาย

      E: โห! คุณพี่ขา จมูกจะไวเกินไปหน่อยมั้ยคะ?

      G: จริง ๆ นะ ได้กลิ่นสาบ ๆ สาง ๆ

      E: อาจจะมาจากห้องข้าง ๆ ก็ได้ค่ะ

      G: กลิ่นมันอบอวลอยู่ในห้องนี้แหละ

      E: จะกลิ่นอะไรก็ช่างมันเถอะ พี่อย่าเพิ่งมาเล่นบทนักสืบอะไรตอนนี้เลย หนูมีเวลาน้อย เดี๋ยวผัวหนูก็กลับมาแล้ว เอาแบบฟาสต์ฟู้ดนะ ถอดกางเกงจับยัด ๆ จิ้ม ๆ  น้ำแตกก็แยกย้าย!!!

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×