ลุ้นรักที่ไม่แน่นอน

เนื้อเรื่อง

"ฮันยังฮาเซโยจร้า...เพื่อนๆ"สาวน้อยนัยต์ตาน้ำตาลพูดลั่นห้องจนทำให้เพื่อนสนิทสาวหันมามอง

"วันนี้มาแปลก...ยัยนี่"วัน  หนุ่มคู่อริ(รัก)พูดขึ้น

"เป็นไงบ้าง...อ่านหนังสือมาป่าว...วันนี้สอบแกรมม่าเทสนะ"อึ้งทึ่งครับท่าน...วิชาอังกฤษแสนทรหดเวียนมาถึงแล้ว  คนที่ผ่านวิกฤตนี้มาคงรู้ดี

"เอ่อ...คือ...ไม่ได้อ่านอ่ะ"ไอซ์พูดแล้วยิ้มแหยๆ

"ยัยไอซ์...เธอเป็นงี้อีกแหละหรอ...ฉันไม่ใช่ลอกหรอก"พลอยร้องอย่างตกใจ เพราะไอซ์เป็นงี้ทุกที  ดังนั้น...

"เดี่ยว...ขอลอกหน่อยดิ..."ไอซ์อ้อนวอน

"(-_- ) ( -_-)"เดี่ยวส่ายหน้าเป็นการบอก

"ไรว่ะ...งกจริง"ไอซ์โวยใหญ่  แล้วหน้ายึ้งทันที  "อะตอมสุดหล่อ...จอลอกหน่อยนะ"ไอซ์ชะโงกหน้าไปหาอะตอมทันที

"ไม่ต้องเลย...ไอ้ไอซ์...แกลอกมากี่รอบแหละ"โดน!เลย  ไอซ์เลยหงอยไป 'อีผู้ชายงก...แย่จริงๆเลย'ไอซ์คิดในใจอย่างเคียดแค้น  แล้วก็เหลือบไปเห็นความหวังสุดท้าย

"วัน...ลอกหน่อยดิ"คำพูดติดปากก็พูดออกมา  เจ้าของชื่อมองอย่าเคืองๆ

"พูดงี้คัยจะให้"วันหันมาบอก  เออ!มันก็จริง

"ก็ได้...วันขา..."

"พอๆๆ...ขนลุกโว้ยยย  หน้าไม่เหมือนโฟร์มดยังจะพยายามอีก"วันพูดพลางส่ายหน้า

"แค่นี้ไม่ให้ก็ไม่ให้  ถ้าตายไปนะ ฉันจะจดชื่อนายลงบัญชีดำซะเลย  ให้ยมราชรับตัวนายไปแน่  นายณัฐภัทร"ไอซ์รัวภาษาที่มีอยู่บนโลกทั้งหมดออกมาก่อนที่อาจารย์ปัรันย่า เอ้ย!อาจารย์ปีราพันธุ์จะเดินเข้าห้องมา  เนี่ยแหละ ครูอังกฤษ

"วันนี้สอบแกรมม่าเทสนะ  หวังว่า  คะแนน  จะเป็น  ที่พึงพอใจ "อาจารย์เน้นหนัก ทำให้พลอย เดี่ยว อะตอม หันมามองไอซ์กันใหญ่  ยกเว้นวันที่มองด้วยสายตาหยิ่ง

'วันนี้วันมองเรายังกะจะฆ่ากันเลยนะ...ไม่เห็นเหมือนวันคนเดิม'ไอซ์คิดก่อนจะหันไปดูวันอย่างสำรวจ

      การสอบครั้งนี้ผ่านไปด้วยดีพอสมควร เพราะเดี่ยวกับอะตอมหันมาช่วยกัน  ดังนั้นจึงต้องตอบแทน

~ตอนเย็น~

"เรื่องเมื่อเช้า...ขอบคุณนะ"ไอซ์พูดพลางส่งยิ้มให้เดี่ยวกับอะตอม  ก่อนจะยื่นกล่องอะไรบางอย่างให้ทั้งสอง  "ถือว่าของขวัญขอบคุณ"ไอซ์พูดแล้วยิ้มอีกครั้ง

     จากนั้นทั้งสองสาวก็เดินกลับบ้านกัน  ระหว่างทางรถบีเอ็มสีดำคันงามเลี้ยวหักมุมออกมาจากโรงเรียน  2  สาวมองตามรถคันนั้นไป

"วัน"สองคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน  เนื่องจากวันไม่เคยยุ่งกับรถบีเอ็มเลยสักนิดเดียวเลยแหละ  แต่วันนี้กลับนั่งได้...เป็นเพราะอะไร?

           หลังจากที่ครุ่นคิดมาตลอดทางจนถึงบ้านนั้น  ไอซ์รีบลาพลอยทันที  ตรงรี่ไปหยิบโทรศัพท์มา

"ฮัลโหล"เสียงปลายสายดังขึ้น

"วัน..วันนี้ไปโรงเรียนป่ะ"

"เปล่านิ...เมื่อวานบอกแล้วไงว่าวันนี้อยู่บ้านต้อนรับพี่"วันพูดเสียงเข้ม

"หรอ  แต่...เออ"ไอซ์ไม่กล้าพูด

"อะไรหรอ"

"พรุ่งนี้ไปบ้านวันนะ...อาจารย์สั่งรายงาน  คู่เดิม"ไอซ์พูด

"อืม...งั้นพรุ่งนี้ไปเรียนล่ะกันนะ"วันบอกก่อนที่ต่างคนจะวางโทรศัพท์

      ไอซ์วางโทรศัพท์แล้วขึ้นห้องไป  ล้มลงบนเตียงอย่างอ่อนล้า  คิดในใขอย่างหนักกับเรื่องวัน  แล้วเข้านอน

~เช้าแล้ว~

     ไอซ์ตื่นมาในตอนเช้ากับอากาศสดใส   ไม่นานนักประตูไม้ก็ถูกเปิดออก  เสียงฝีเท้าเร็วบวกกับเสียงหายใจถี่ๆของไอซ์นั้นทำให้วันนี้ไปถึงโรงเรียนเร็วกว่าปกติ

"หวัดดี"พลอยยกมือขึ้นทักทาย

"จ๊ะ...วันนี้มากับเดี่ยวหรอ"ไอซ์ถามขึ้น

"ป่าวหรอก...มากับอะตอม"พลอยพูดเสียงเศร้า  แต่ไอซ์เองก็สงสารอยากซักถามอยู่เหมือนกัน   แต่มีงานที่ต้องทำอยู่แล้ว...จึงเดินออกไปทันที

"ไอซ์"เสียงเรียกจากด้สนหลัง  ไอซ์หันไป

"วัน"เจอวันที่นั่งยิ้มอยู่หลังห้อง  ในช่วงเช้านั้น  วันและไอซ์ไปคุยกันหลังโรงเรียนและตอนกลับบ้าน  ทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน   ซึ่งวันนี้ไอซ์ไปบ้านวัน  

       ประตูเหล็กวาวเปิดออกทันที...เมื่อไปถึง   แม้ไอซ์จะมาหลายครั้งแล้ว   ก็ยังตื่นตาตื่นใจอยู่ดี  ไอซ์จึงไปสะดุดตาบนโซฟา

"วัน...2...คน"ไอซ์พูดออกมาอย่างตกใจ

"เอ่อ...โทดนะ  ที่ไม่ได้บอกก่อน  นี่หนะ  พี่ชายเราเอง   พี่วิน"ไอซ์ยิ้มแห้งๆแล้วยกมือสวัสดี

'มิน่าล่ะ...นิสัยไม่เหมือนกันเลย'ไอซ์คิดก่อนที่พี่วินจะส่งสายตามา

"ไปเถอะ"วันบอกก่อนจะจับมือเดินไป  วันพาไอซ์ไปนั่งที่ในสวน

"พี่นายนิ...ดุจัง"ไอซ์บอกก่อนจะทำท่าพรึงกลัว

"555...พี่วินนะหรอ   ไม่ดุหรอก  แต่ฟอร์มจัดเท่านั้นเอง"วันพูดพลางหัวเราะ

"เมื่อวานตกลง