คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Shetani ✤Command(4)...Change llll14.029percentlllll
Shetani✤Command ( 4 ) ... Change
ทำไม โรงเรียนนี้ถึงไม่หยุดให้นักเรียนได้พักได้ผ่อนกันบ้างเลย เพิ่งสอบเสร็จเมื่อวานวันสุดท้าย วันนี้เปิดเรียนแล้ว TOT ให้ตายเถอะ อย่างนอนขี้เกียจตื่นสายๆบ้าง แต่ช่างมันเถอะปีนี้ ก็อยู่ ม.8 แล้ว ปีสุดท้ายแล้วซิทีจะเป็นเด็กนักเรียน ดูแก่จัง…
เมื่อคืนก็ไม่รู้ไปผล็อยหลับอีท่าไหน ตื่นมาอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงซะแล้ว ตอนแรกก็คิดว่าฝันอยู่แต่พอไปห้องแม่วี เท่านื้นแหละ
ความว่างเปล่า…
ทำให้ฉันเข้าใจว่างเรื่องเมื่อคืนนี้ มันเกิดขึ้นจริงๆ ไม่ใช่ความฝัน!
ฉันผลิกข้อมือตัวเองดูเวลา ห๊า! O_O จะแปดโมงแล้ว
แต่ทำไมตอนนี้ ฉันยังเดินไม่ไปถึงไหนสักที เพิ่งจะออกจากบ้านได้ไม่ถึง 1 เมตร นี่…ฉันคิดอะไรวุ่นวายเยอะในหัวไปหมดเนี่ยTOT ว่าแต่เทพที่พ่อส่งมา ยังไม่เห็นสักกะตัวเลย -*- แล้วฉันทำภารกิจที่พ่อให้ทำได้ยังไงเนี่ย!
“เมี้ยวๆ เมี้ยว!”ฉันหันไปตามเสียงร้องของแมวดำตัวหนึ่ง ที่ลอดออกมาจากรั้วบ้านสีขาวฉัน
“น่ารักจัง*O*”ฉันเข้าไปอุ้มเจ้าแมวเมี้ยวสีดำไว้
“เอาไงดี สงสัยจะเร่ร่อนใช่ไหม แต่ตอนนี้ฉันต้องรีบไปโรงเรียนแล้ว เอาไงดี งั้นไปโรงเรียนกับฉันนะเจ้าแมว ห้ามดื้อห้ามซนเด็ดขาด เข้าใจไหม^^”
“เมี้ยว!”เอาเป็นว่ามโนว่าแมวเข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดก็พอ-O-
ณ โรงเรียน
“แฮ่กๆๆ”เหนื่อยชะมัด วิ่งมาตั้งไกล กว่าจะได้ขึ้นรถเมล์ 8โมง สายจะแย่ละ ตอนนี้ก็เข้าเรียนกันหมดแล้วด้วยทำไงดี อยู่หน้าห้องก็จริง แต่ไม่กล้าเข้าไปเลย –O-
“อ้าว ไอริสเพิ่งมาถึงโรงเรียนเหรอ?”
“แฮ่กๆๆ อ้าว… เพิ่งมาถึงห้องเรียนเหมือนกันเหรอจิโร่ ^^”ชายหนุ่มตรงหน้า คือเพื่อนร่วมห้องฉันเอง
“เปล่า ฉันมาถึงตั้งนานละ เมื่อวานไปกินส้มตำมา รสเผ็ดมากๆเลยนะ แซ่บสุดๆ ฉันรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนตั้งแต่เมื่อคืนละ แต่ก็ไม่เป็นไร แต่พอกำลังเริ่มเรียนคาบแรกฉันปวดท้องสุดๆ เลยขอครูออกมาห้องน้ำ เธอรู้ไหม ไอริสฉันนะถ่าย…”
“พอๆ ขอหยุดไว้แค่นี้ก่อน ที่ฉันจะจินตนาการตามคำพูดหมด-O-”
“วันนี้เราจัดที่นั่งกันใหม่นะ รู้รึยัง^^”
“แล้วฉันละ!”
“เหลือที่ว่างล็อคกลางที่มีสามที่นั่ง หลังสุดของห้อง เหลืออยู่ 2 ที่ ไปนั่งตรงนั่นสิ”
“อ๋อ ขอบใจมากๆ จีโร่^^”ฉันตบบ่าจิโร่เป็นการขอบคุณ
“ดะ เดี๋ยวนะๆ เธอไม่ต้องใส่วิกแล้วเหรอ”
“หือ?!?” เอ่อ… ตอนเช้าลืมใส่วิกผมมา เฮ้ย!..เดี๋ยวก่อนนะ
ฉันมองเงาสะท้อนในกระจกหน้าห้อง
ผมก็สีดำ!
งั้น… ฉันก็ไม่ต้องเป็นนางพญาผมขาวแล้วซิ ดีใจสุดๆ ^^
“ดีใจๆๆๆๆๆๆๆ”
“ไปทำอะไรมา -*-”
“ไม่รู้สิ ว่าแต่นายสังเกตฉันด้วยเหรอ? =O=”
“ก็ปกติ เธอใส่วิกดีซะที่ไหน เห็นผมขาวๆยาวๆโผล่ออกมาตลอด –O- เด่นซะขนาดนั้น”
“ทำไม ไม่เตือนกันบ้างT^T”
“นึกว่าแฟชั่นนี่ - -^”
“ช่างมันเถอะ เข้าห้องดีกว่า”
“เดี๋ยวๆ เธอช่วยพยุงฉันเข้าห้องที ฉันขี้จนขาอ่อนหมดเลยTOT”
“ฮ่าๆ มาๆ^O^”ฉันเข้าไปพยุงจีโร่ เข้าห้อง
“นี่นายขาสั่นมากเลยนะ -*-”
“ก็มันพวรดพราดแบบห้ามไม่อยู่ ไหลแรงยิ่งกว่าน้ำ ออกจนหมดไส้ แล้วก็…”
“พอๆ เห็นภาพละๆ U_U”
“ยัยผีดิบเข้าเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยซินะ”
“ดูซิ ไปทำอะไรกับจิโร่มา”
“จิโร่ เทพบุตรของฉัน ไม่ตกกับดักอะไรยัยผีเน่า”
ช่างเป็นการนินทาที่ได้ยินเต็มสองรูหู ทำไมไม่เข้ามาพูดใกล้ๆเลยละ -*-
“เฮ้! ไอ้จี ไปทำอะไรวะ ขาสั่นเชียว”ผู้ชายในห้องทักขึ้น
“นั่นสิ เราไปทำอะไรมากันเนอะ ไอริส^^”จีโร่หันมายิ้มให้ฉันในระยะประชิด
“กะ กะ ใกล้เกินไปแล้วยะ -////-”
“ฮ่าๆ^O^”ดูเหมือนพวกผู้ชายในห้องจะชอบใจเอามาก
“นี่ ไอริสไม่ได้ใส่วิกแล้วนะเว้ย!”จีโร่พูดให้กลุ่มผู้ชายที่นั่งๆนอนๆอยู่บนโต๊ะเรียนฟัง ดีนะที่ครูหายไปไหนก็ไม่รู้ ฉันถึงได้ลากอีตานี่ เข้ามาในห้องได้
“จริงๆเหรอ! ไหนๆ ไอริส สะบัดผมซิ O_O”หนึ่งในกลุ่มเพื่อนพูดขึ้น
“แน่นอนแล้วยะ ดูให้ดีๆนะ”
ฟึ่บ!
(อันเนื่องมาจากผมนางเองยาวเกินไป สะบัดแล้วเสียงจึง ฟึ่บ! น่าเกลียดจริงTOT:writer)
ซุบซิบๆ
ฉันได้ยินคนในห้องซุบซิบจนดังระงมไปทั่วห้อง เออ… ปกติฉันคงทำผมขาวโผล่จนสังเกตเห็นได้ชัดสินะ U_U
“นี่ ชั่วโมงเรียนนะ กลับที่นั่งตัวเองได้แล้ว!”
“แว้กกกกกกกกก ครูมาแล้วจีโร่ ไปละนะ”ฉันรีบผละจีโร่ออกแล้ววิ่งไปยังที่นั่งที่เหลืออยู่หลังห้อง มีใครไม่รู้นั่งก้มหน้าอยู่ เอาเป็นว่าฉันจะนั่งใกล้ๆแล้วกัน เผื่อจะได้คุยกันได้^^
ฉันนั่งลงเก้าอี้ตัวตรงกลาง เออ… นอนหลับรึไงเนี่ย ต้องสะกิดซะแล้วเดี๋ยวคุณครูจะดุเอา
“สวัสดีจ้ะ วะวหวา เย้ย!! O[]O”
“=_=”
“O[]O”
“-*-”
“ตกใจอะไร ยัยซาตาน”
“นะ นะ นายไปนั่งที่อื่นได้ไหมT^T”
“ฉันน่าจะเป็นคนพูดประโยคนั้นมากกว่านะ”
“ฉันไม่อยากนั่งกับคนอย่างนายTOT”
“ช่วยถามฉันด้วย ว่าอยากนั่งกับเธอรึเปล่า อีกอย่างฉันชื่อ อะนูบิส ไม่ใช่นายๆๆๆ มีชื่อให้เรียก”
“กระดากปากTOT”
“ว่าไงนะ -*-” แล้วดวงตาสีดำมืดคู่นั้น ทำให้บรรยากาศรอบข้างฉันดูมืดมนขึ้นมาทันที
“ช่างเป็นบุคคลอันตรายเสียจริงT^T”
“ชักฉุนแล้วนะ!”
“
งดอัพ วันนี้ลาป่วยฉุกเฉิน อากาศเปลี่ยนบ่อยต้องรักษาสุขภาพนะ^^
อาจจะอัพช้าหน่อยนะ เพราะคราวนี้คุณแม่กลับมาอัพสองเรื่องพร้อมกันนะ มาแวะๆเวียนๆกันไปอ่านกันนะ อาจจะมีคำผิดตกลงบ้างแต่ ช่างมันกันเถอะนะลูกๆ ขอแม่อัพให้หมดก่อนแล้วกันนะจ๊ะ^^
1 comment = 1 ล้านกำลังใจ
SHRTANI ✤ COMMAND
{ Next CHAPTER [4] }
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น