แม่ที่ถูกลืม

     สวัสดีค่ะ เป็ดน้อยฯ กลับมาแล้วนะคะ คิดถึงกันมั้ยเอ่ย วันนี้มีนิยายเรื่องใหม่มานำเสนอค่ะ เกี่ยวกับความรักที่แม่มีต่อลูก และลูกก็... อุ๊ย! ไม่สปอยล์ดีกว่าค่ะ เอาเป็นว่าเรื่องนี้มีตัวเอกที่ไม่ใช่นางเอกหรือพระเอกที่เคยเขียนมานะคะ แต่เป็นตัวเดินเรื่องที่แตกต่างจากเรื่องอื่นที่ผ่านมาค่ะ และนั่นก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่มีพระเอกนางเอกนะคะ พล็อตนิยายเรื่องนี้คิดได้ตอนกินข้าวค่ะ กินกี่มื้อก็คิดทุกมื้อเลยค่ะ ฮ่าๆ ออกจะดราม่านิดนึงนะคะ อย่าว่ากันเลย อยากลองเขียนในแนวนี้บ้างค่ะ ชอบไม่ชอบยังไงก็ติชมกันได้นะคะ ไม่ว่ากันค่ะ

แนะนำตัวละครค่ะ

เมขลา ซ่อนแก้ว หรือเมย์ หญิงสาวผู้เติบโตมาในสลัม มีแม่เป็นแม่ค้าขายข้าวแกง เธอฝันอยากมีชีวิตที่ดี กินหรูอยู่สบาย ไม่ต้องทนอึดอัดคับแคบเหมือนในสลัมอย่างที่เป็นอยู่มานานแสนนาน จนอายุได้สิบแปดปีก็ปีกกล้าขาแข็ง ด่าทอผู้เป็นแม่ และสุดท้ายก็หนีออกจากบ้านไป

เสี่ยมงคล ชายวัยกลางคนที่รับเลี้ยงดูเมขลาเป็นอย่างดี ทั้งให้ที่กินที่อยู่ให้กับเธอ และส่งเสียให้เธอได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยดีๆ แต่สุดท้ายเขากลับถูกเธอทรยศ

ปกรณ์ ศิระเวชกุล หรือกรณ์ นิสิตหนุ่มคนรักของกมลวรรณ ซึ่งเป็นที่หมายปองของเมขลา เพราะเขาเป็นคนที่มีฐานะทางบ้านดี ไม่มีอะไรที่ด่างพร้อย ทำให้เมขลาอยากได้ทุกอย่างที่เป็นของเขา แม้กระทั่งความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง

กมลวรรณ ตั้งสวัสดิกุล หรือกวาง เพื่อน(ที่ไม่)สนิทของเมขลา คนรักของปกรณ์ ซึ่งเป็นผู้เตือนสติเมขลามาตลอด แต่เมขลาก็ไม่ฟัง และชอบลงไม้ลงมือกับเธอตลอด

ปล. ภาพเหล่านี้เอามาใช้ประกอบการจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้แอบแฝงหรือพาดพิงถึงผู้ใด ถ้าพิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ