BETRAY
You have walked into my
way then left me a pain.
You not only take my
money but also take my heart.
You are the worst man I
have seen.
And you are the man I
love the most.
" My lovely
swindler "
หลายคนคงเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับแก๊งค์ต้มตุ๋น
ถูกหลอกเงินกันไปตั้งมากมายหลายแสน
สำหรับคนที่ไม่เคยโดนก็มักจะพูดว่าคนที่เป็นเหยื่อนั้นโง่แสนโง่
แต่ถ้าคุณได้เจอกับตัวเอง
คุณก็คงพูดอะไรไม่ออกเหมือนกันกับผมในตอนนี้
ผมไม่ปฏิเสธเลยว่าผมมันเป็นคนโง่ที่ถูกต้มจนเปื่อยแล้วถูกเชิดเงินไปเป็นจำนวนมากเอาการอยู่
แต่ผมคงจะไปแจ้งความโดยทันที ถ้าหัวใจ จิตวิญญาณ
และความรู้สึกต่างๆของผมยังเป็นของผม
ความรู้สึกถูกหักหลัง ถูกหลอกลวง
อกหัก และเสียคนรักประดังประเดเข้ามาพร้อมๆกัน จนทำให้สมองผมแทบระเบิด
หยดน้ำตามากมายที่ไหลออกมาในตอนนี้ก็ไม่สามารถบอกความรู้สึกของผมได้หมด
ไม่มีจดหมาย
ไม่มีข้อความ ไม่มีการบอกลา รวมไปถึงบัตรเอทีเอ็มและบัตรเครดิตของผมที่ไม่มีอยู่ในกระเป๋าตังค์อีกต่อไป มันให้ความรู้สึกว่างเปล่าโดยแท้จริง
ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นนักต้มตุ๋นที่โหดร้ายที่สุด
และน่ารักที่สุดในเวลาเดียวกันในความคิดของผม ทุกช่วงเวลาที่ผมได้ใช้กับเขานั้นมันทำให้ผมมีความสุข
มันทำให้ผมคิดจริงจังไปฝ่ายเดียวว่าเขาจะเป็นคนรักที่ดีที่สุด
และเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
I realize that when I am with you I can smile
more and my happy level got high.
Now, without you I am just an empty box.
Empty Lonely and worthless.
ผมจับมือเขา เขาจับมือผม และสะบัดมือผมออก ผมรู้สึกถึงความเคว้งคว้าง
ไร้ที่ยึดเหนี่ยว
การจากกันแบบไม่มีแม้แต่คำลาสักคำจากคนรักนั้นสร้างแผลรอยใหญ่ให้ผมอย่างยากที่จะรักษา
ผมยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้
เขายิ้มให้ผมด้วยรอยยิ้มที่น่ารักดูดี
เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนส์นั่นดูเข้ากับเขามาก คงเป็นเพราะส่วนสูง
ผิวขาวและสายตาที่มองตรงมาที่ผมด้วยรอยยิ้ม มันทำให้ผมรู้สึกสะดุดตา
และเดินเข้าไปหาเขาเหมือนต้องมนต์สะกด
“สวัสดีครับ มาที่นี่คนเดียวแสดงว่าต้องมีเรื่องที่ไม่สบายใจ ใช่มั้ยครับ”
เขาถามผมทันทีที่ผมนั่งลงข้างเขาแล้วสั่งเครื่องดื่ม
“ก็นิดหน่อยครับ
เครียดเรื่องงาน ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น” ผมตอบและยกเครื่องดื่มตรงหน้าขึ้นดื่ม
และวางมันลงเมื่ออีกคนเริ่มพูดเรื่องของตัวเอง
“งั้นหรอครับ
ผมถูกบอกเลิกมาครับ ห้ามหัวเราะนะครับ หึหึ” เสียงแปร่งๆพูดขึ้น
เขาคงหัวเราะให้กับโชคชะตาชีวิตของตัวเองก่อนจะดื่มเข้าไปอึกใหญ่
“ผมถามได้ไหมครับว่าเลิกกันเพราะอะไร
เผื่อผมจะช่วยคุณได้” ผมแกล้งถามอย่างเป็นคนดี โดยที่ในใจนั้นเต้นอย่างลิงโลด
“เพราะเขาทนนิสัยห่วยๆของผมไม่ได้ครับ
ความจริงความรักของผมมันก็ไม่ต่างอะไรกับแก้วร้าวที่รอวันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แล้วมันก็แตกออกวันนี้แหละครับ ถึงแม้ว่าจะรักแค่ไหน
สุดท้ายก็ต้องทนมองความรักนั้นพังลงต่อหน้าต่อตา น่าเศร้าใช่มั้ยหละครับ” เขาตอบผมด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
และดวงตาที่แสนเศร้าสร้อยที่ไม่เหมาะกับใบหน้าหล่อเหลานั่นเอาเสียเลย
สองมือจากคนแปลกหน้าสองคนค่อยๆเลื่อนเข้าหากัน และมือเล็กก็ถูกกุมไว้ด้วยมือที่ใหญ่กว่าของอีกคน
Cheated me with you smile.
Pretend crying to get my pity.
ผมรักเขามากที่ผู้ชายคนหนึ่งจะมีความรักได้ ผมไม่รู้ว่าเขาจะรักผมบ้างไหม
ผมไม่เคยอ่านใจเขาได้เลย ผมรู้แค่ว่าเขาส่งยิ้มให้ผมทุกๆวันที่เราอยู่ด้วยกัน
เขาหัวเราะในมุกตลกที่ผมเล่าให้เขาฟังเพื่อปลอบประโลม และรักษาแผลใจให้เขา
แต่ตอนนี้ผมก็รู้แล้วหละว่าทุกๆรอยยิ้ม
และทุกเสียงหัวเราะที่เขามีกับเรื่องของเรามันเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ สายตา
ท่าทางที่ทำเหมือนรัก ความรู้สึกของเขาที่บอกกับผมล้วนไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้
มันก็แค่เรื่องหลอกลวงสนุกๆที่คนที่เป็นคนรักกันจะไม่มีทางทำ
ซึ่งเขาไม่ได้คิดแบบนั้นกับผม
เขาคิดแค่ว่ามันเป็นงานที่เขาแสนจะรัก
เขาคงสนุกกับการที่ได้เล่นกับความรู้สึกของคนไปเรื่อยๆ มีเงินใช้
ได้มีชีวิตที่หรูหรา เปลี่ยนหน้ากากและความรู้สึกไปวันๆ พบเจอเหยื่อรายแล้วรายเล่า
อาจจะเจอเหยื่อที่โง่แสนโง่อย่างผมที่หลงเชื่อเพียงแค่รอยยิ้ม ลมปาก และความสงสาร
หรืออาจจะเจอคนที่ฉลาดจนเขาต้องหนีไปอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้
เหมือนตอนนี้ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
I took you home. I console you with my sweet
words.
Your smile and laugh are so bright but I know it
all fake.
ตื่นมาด้วยดวงตาที่บอบช้ำ มีชีวิตประจำวันเหมือนคนซังกะตาย กินข้าวคนเดียว
เดินกลับบ้านคนเดียว ห้องแชทที่ว่างเปล่า ไร้ชื่อคู่สนทนา แต่เหลือเพียงข้อความบางส่วน
คำหวาน คำหยอกเย้า และความทรงจำที่เหลืออยู่ผ่านตัวอักษร
ที่เมื่อเปิดอ่านน้ำตาก็พาลจะไหลอยู่ตลอดเวลา และเมื่อเข้านอนน้ำตาก็ไหลลงมาอีกรอบจนหลับไป
ผมค้นพบว่าไม่ว่าจำทำอะไรเพื่อไม่ให้สมองคิดฟุ้งซ่าน
แต่สมองผมกลับยิ่งฟุ้งซ่าน ถึงแม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆของเขากับผม
แต่ทุกกิจกรรมในชีวิตปะจำวันของผม ล้วนมีเขาอยู่ในนั้นทั้งหมด
ความทรงจำที่มีแต่เขามักฉายทับซ้อนกับทุกกิจกรรมที่ผมทำเสมอ
บ่อยครั้งที่ผมเหม่อลอย
และทำอะไรไปอย่างไร้จิตวิญญาณ นั่นเพราะเขาคนนั้นคงขโมยมันไปด้วยนั่นเอง
ผมคิดว่าผมคงต้องใช้เวลาจัดการกับเรื่องนี้อีกมากเลย
กว่าผมจะกลับไปมีชีวิตปกติเหมือน “
ยู ยองแจ ” คนเดิมได้ ช่างน่าสมเพชตัวเองจริงๆ
I have to spend so long time to forget you.
I try and try.
Every day pass by slowly.
คงจริงอย่างที่ใครหลายคนพูดไว้
เวลาไม่ช่วยให้ลืมใคร เพียงแต่เวลาจะช่วยให้ความทรงจำนั้นเลือนรางลงไป
และผมก็ใช้ตัวเองเป็นสิ่งพิสูจน์ซึ่งก็คงจริงอย่างนั้น
เวลาที่ล่วงเลยมานี้มันทำให้ทุกอย่างจางลงไป ภาพของเขาค่อยๆจางไป หยดน้ำตาที่เคยไหลบ่าก็เหือดแห้งไปตามสติที่เริ่มคืนกลับมามากขึ้น ผมออกไปเจอเพื่อน เจอผู้คนมากมาย
กลับไปใช้ชีวิตเยี่ยงคนปกติ ผมได้เงินจากการทำงานมาชดใช้เงินที่ผมเสียไป
ผมรู้ว่างานที่ผมทำมันทำเงินให้กับผมได้มากแค่ไหน และคนที่เข้าหาผมล้วนหวังผลประโยชน์จากกระดาษแผ่นบางๆของผมที่มีค่ามหาศาลพอจะเปลี่ยนชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาให้สบายไปตลอดชาติ
ผมเพียงแค่ทำความเข้าใจ ยอมรับ และอยู่กับมันให้ได้
ตอนนี้ผมมีความสุขในชีวิตที่กลับมาเป็นปกติสุขแบบนี้
ผมเริ่มออกเดินทางท่องเที่ยวจากเงินเก็บก้อนมหาศาลของผม ใช้เวลาไปกับการถ่ายรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ
พบปะผู้คนต่างเชื้อชาติ ต่างศาสนา ต่างวัฒนธรรม ลองทำอะไรใหม่ๆที่แปลกประหลาดและสนุกสนาน
ร้องเพลงกับคุณป้าชาวตะวันตกในบ้านที่ผมไปพักอยู่
เต้นรำกับลูกสาวนักดนตรีชื่อดังในหมู่บ้านเล็กๆ ดื่มไวน์องุ่นสดจากไร่ในเมืองที่เต็มไปด้วยไร่องุ่น
ทดลองทำเค้กช็อกโกแลตกับพ่อครัวระดับโลกในตลาดขนมปังแห่งหนึ่ง ป่วยจากอากาศที่เย็นจัดจนต้องเข้าโรงพยาบาลไปให้คุณหมอฉีดยาสักเข็มสองเข็ม
และช่วงเวลาสุดท้ายของวัน เวลาที่หัวถึงหมอน และตัวอยู่บนเตียงนุ่ม
ผมก็อดไม่ได้เลยที่จะคิดถึงเขา
...
คนที่ทำให้ผมกลัวการมีความรัก และในขณะเดียวกันก็ร้องเรียกหามัน
ถึงจะทำใจให้ลืมแค่ไหน
แต่สิ่งที่สะท้อนก้องไปมาอยู่ในหัวสมองผมตลอดเวลาทุกคืน ทุกวันที่ผ่านมา คือ
“.. ชเวจุนฮง กลับมา ได้โปรด กลับมาหาผม ...”
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร
คุณจะเป็นสิบแปดมงกุฏที่ติดค่าหัวอันดับหนึ่ง หรือผู้ชายที่หลอกผมว่าอกหัก
หรือคนที่ยิ้มและขำเวลาผมเล่าเรื่องตลก คุณก็ยังจะเป็นคุณ จุนฮง
คุณยังจะเป็นผู้ชายที่มีรอยยิ้มสดใส คุณยังจะเป็นคนที่ผมรักเสมอ
คุณสิบแปดมงกุฎที่รักของผม
Everything is dim but one thing that is
crystal-clear in my head is
"Please come back to me my baddest
swindler"
…
STORY
FROM YOO YONGJAE
WHO
ONLY FOOLS FOR ‘ CHOI JUNHONG ’
#LOJAE
BY xT_rek
ฝากคอมเม้นต์ด้วยนะ
แต่งโล่แจครั้งแรกค่ะ 555555 ไปคุยกับไรท์เตอร์ก็ได้นะคะ
ที่แอคทวิตนี้เลย @xT_rek
นี่ทำให้รู้สึกอีกฟิลเลยอ่ะ