ภายในห้องกว้างแสนหรูหรามีเตียงขนาดใหญ่ถูกตั้งวางอยู่โดยมีผู้ชายร่างหนานอนคลุมโปรงอยู่ก่อนจะต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะผ้าห่มที่คลุมร่างอยู่นั้นถูกกระชากออกอย่างไม่โอนอ่อน ผู้หญิงในชุดราตรีแสนสวยเข้ารูปทำให้เห็นเอวโค้งเว้ายืนอยู่ปลายเตียงพร้อมกับเดินเข้าไปหาตัวของผู้ชายร่างหนาอย่างไวหลังจากดึงผ้าห่มออกจากร่าง
" ไอรา เราจะสั่งปลดเจ้า "
ผุ้ชายร่างหนาที่อยู่ในชุดนอนลุกขึ้นนั่งพร้อมกับจ้องไปที่ตาผู้หญิงหน้ายามเรียวจมูกโด่งตาสีฟ้าผิวสีน้ำผึ้งที่ยืนอยู่ตรงหน้า
" ได้เพคะ แต่พระองค์ต้องไปงานเลี้ยงเต้นรำตามที่ฝ่าบาททรงรับสั่ง "
ไอราพูดพร้อมทำความเคารพก่อนจะเดินถอยหลังเดินออกจากห้องไปก่อนที่ผู้ชายจะรีบวิ่งไปคว้าแขน
" โอเค เราล้อเล่น เจ้าจะไปไหน "
" หม่อมฉันจะไปเรียกนางรับใช้มาแต่งตัวให้เพคะ "
ไอราพูดพร้อมกับเลิกคิ้วข้างหนึ่งทำหน้าสงสัยกับการกระทำของอีกคน
" แต่ปกติเจ้าเป็นคนแต่งให้เรานี้ "
" พระองค์เพคะ เราควรทิ้งระยะห่างเพคะ ในอีกไม่กี่เดือนพระองค์ก็จะอภิเษกสมรสแล้ว "
ไอราพูดพร้อมกับแกะมือออกก่อนจะเดินถอยหลังออกห่าง
" งั้นเราไม่ไป "
ผู้ชายร่างหนาเดินกลับไปที่เตียงก่อนจะไปนั่งลงตรงเตียงแสนกว้างอันหรูหรา
" อยากทำอะไรก็ทำเลยเพคะ "
ไอราพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องไปโดยทิ้งอีกคนให้นั่งอยู่อย่างนั้นบานใหญ่ถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง
" เจ้าจะ แต่ง "
ยังพูดไม่จบประจบประโยคก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ใช่คนที่ตัวเองอยากเจอ
" รัชทายาท เจ้าควรรู้หน้าที่ของตัวเองนะ "
ผู้ชายร่างกำยำในชุดสูทผูกไท้ทั้งตัวมีเครื่องประดับระยิบระยับเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนร่างหนาที่ไม่ยอมที่จะลุกจากเตียง
" ท่านพ่อ "
ผู้ชายร่างหนาก้มหัวทำความเคารพก่อนจะนั่งลงที่เตียงของตัวเองเช่นเดิม
" เจ้ายังไม่หายโกรธพ่อเรื่องที่จะให้แต่งงานงั้นหรือ "
" พระองค์ไม่เคยเห็นใจหม่อมฉัน หม่อมฉันเป็นลูกนะ "
" แต่ข้าเลือกระหว่างลูกกับแผ่นดินไม่ได้ ข้าต้องปกครองพวกเขา "
" รัฐมนตรีมีอำนาจต่อรองกับท่านที่เป็นพระราชางั้นหรือ "
" เจ้าไม่มีทางรู้ว่า จุดยืนหรือตัวตนของใครสักคนเป็นยังไง ถ้าเจ้าไม่ลองเป็นคน ๆ นั้น "
พระราชาเดินเข้าไปหาลูกชายก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ พร้อมกับเอามือตบบ่าลูกชายเบา ๆ เจ้าต้องยอมรับมันมันเป็นโชคชะตา
" โชคชะตาของหม่อมฉันคือ ไอรา "
ผู้ชายร่างหนาหน้าตาจริงจังพร้อมกับหันหน้าไปหาพ่อของตัวเอง
" เอาสิ ถ้านางยอมแต่งกับเจ้า ฟาโรห์ ข้าให้เวลาเจ้าภายใน 1 เดือน "
พระราชาผู้เป็นพ่อพูดจบก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องทันที
" แต่ "
คนร่างหนาลุกขึ้นคร้าน แต่ก็ต้องนั่งลงตรงที่เดิมเพราะอีกคนเดินออกไปโดยไม่สนใจ ประตูยังไม่ปิดสนิทก็มีผู้หญิงมีอายุเดินเข้ามาในห้องก่อนจะเดินเข้าไปหาฟาโรห์ที่นั่งก้มหน้าอยู่ที่เดิม
" แม่นม "
ฟาโรห์ตาลุกวาวเมื่อเห็นผู้หญิงสูงวัยเดินเข้าไปหาพร้อมกับสวมกอดเช่นคนสนิทกัน
" พระองค์ ทรงทำตามที่เสด็จพ่อสั่งเถิดเพคะ ไอรารอพระองค์อยู่พร้อมกับองค์ชายโลเวล "
" แต่เราไม่อยากแต่งงานกับนาง เราไม่อยากไปงานเต้นรำ "
" พระองค์ทรงหมายถึง เอลล่า หรือเพคะ "
" พระองค์ทรงทำตามใจตัวเองไม่ได้ทุกเรื่องหรอกเพคะ "
" แต่เรามีคนที่เรารักแล้ว "
ฟาโรห์พูดพร้อมกับมองหน้าแม่นมของตัวเอง
" หลานสาวของหม่อมฉัน หลานสาวของหม่อมฉันใช่ผู้หญิงที่พระองค์ปรารถนาหรือเพคะ "
แม่นมพูดพร้อมกับยิ้มให้กับฟาโรห์ที่ขึ้นชื่อว่ารัชทายาทแต่ก็ยังเป็นเด็กสำหรับเธอเสมอคนที่เธอเลี้ยงมากับมือตั้งแต่แรกเกิด
" ท่านรู้ "
" แต่นางคงไม่ยอมง่าย ๆ หรอกเพคะ พระองค์ทรงรู้ว่านางรักอิสระ เพียงใด "
" แต่นางเป็นคนของข้า "
" แต่ชีวิตและหัวใจของนางเป็นของนางเพคะ "
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ภาษาทางการไม่ค่อยแข็งแรงขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามน้าาา <3
ฟาร์โรห์
ความคิดเห็น