la felicidad ..ความสุขของฉัน | TaeNy YulSic - la felicidad ..ความสุขของฉัน | TaeNy YulSic นิยาย la felicidad ..ความสุขของฉัน | TaeNy YulSic : Dek-D.com - Writer

    la felicidad ..ความสุขของฉัน | TaeNy YulSic

    ฟิคสั้นที่ทำให้ต้องอ่านไปยิ้มไป จบแล้วนะคะ คอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะ ^^

    ผู้เข้าชมรวม

    4,011

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    4.01K

    ความคิดเห็น


    11

    คนติดตาม


    35
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  29 พ.ค. 56 / 16:07 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      'แทยอน' ประธานชมรมดนตรีสุดเท่ห์ที่มาพร้อมรอยยิ้มโปรยเสน่ห์ กลับต้องเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสาวตายิ้มนามว่า 'ทิฟฟานี่' สมาชิกชมรมคนใหม่ ทั้งที่อยู่ใกล้ๆอยากยิ้มให้แต่ก็ไม่กล้า 'เก๊กไว้น่าแทยอนให้เค้ารู้ความรู้สึกนี้ไม่ได้'

       

       

      แต่เพียงไม่นานระยะห่างที่ลดน้อยลง ความอ่อนโยนที่เพิ่มมากขึ้น รอยยิ้มที่ขาดไม่ได้ ทั้งคู่จะลงเอยกันเช่นไร..

       

       

      ชมรมดนตรีที่ดูเหมือนสบายๆนั้นการเข้าเป็นสมาชิกไม่ง่ายอย่างที่คิด เนื่องจากมีนักศึกษามากมายที่เข้ามาเพื่อใกล้ชิดกับรุ่นพี่ที่แอบปลื้ม

       

      และแล้ววันรับสมัครก็มาถึง..

      มีนักศึกษามากมายที่ต้องเดินหน้าจ๋อยออกจากชมรมทำให้คนที่รอหวั่นใจไม่ใช่น้อย แต่ไม่ใช่กับเธอคนนี้

       

       

      "คนต่อมา 'ทิฟฟานี่ ฮวัง' " เสียงขานชื่อดังออกมาจากชมรม

       

      "สวัสดีค่ะ ฉัน ทิฟฟานี่ ค่ะ" คนตายิ้มไม่พูดไม่จาเริ่มร้องเพลงที่เตรียมมาทันที เมื่อร้องจบคนตัวเล็กถึงกับตกอยู่ในภวังค์ชั่วครู่ 'เสียงร้องนั่น คงไม่ใช่หรอกมั้ง' ก่อนร่างสูงจะเรียกสติกลับมา

       

      "เออๆ รับคนนี้" ร่างเล็กรีบเอ่ยปาก

       

      "ยินดีด้วยสมาชิกคนใหม่" ซูยองกล่าวพร้อมเสียงปรบมือ

       

       

      ทิฟฟานี่เป็นสมาชิกคนแรกของวันที่ผ่านการคัดเลือกเข้าชมรม

       

       

      "เห้ยโทษทีว่ะชั้นมาสาย ไอ้แทเป็นไรวะ?" ยูริหันไปถามซูยองที่ยืนอยู่ข้างๆ เมื่อเห็นคนตัวเล็กเหม่อลอย

       

      "ปกติมันไม่เคยเหม่อลอยแบบนี้นี่หว่าไอ้ซู"

       

      "มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ฟังทิฟฟานี่ร้องเพลงอะ"

       

      "ใครวะ ทิฟฟานี่?" ทั้งสองกระซิบกระซาบกัน ไม่มีท่าทีว่าคนตัวเล็กจะรู้ตัว

       

       

      เช้าวันต่อมา มีการเรียกประชุมสมาชิกในชมรมจึงมาพร้อมกัน 'จะมีการแข่งขันร้องเพลงในชมรม สมาชิกเก่าต้องจับฉลากเพื่อจับคู่มาเป็นคู่ของตนในการแข่งขันครั้งนี้'

      แทยอนที่จับฉลากเสร็จก็เงียบไป ซูยองเห็นท่าแปลกๆจึงชะโงกหน้าไปดูกระดาษในมือ เห็นว่าเป็นชื่อ 'ทิฟฟานี่' จึงเรียกฟานี่มาหา

       

       

      "ซูยองจับได้ฉันหรอ?" ร่างบางยิ้มตาปิด

       

      "เปล่าหรอก แทยอนต่างหาก" ร่างสูงพูดพร้อมเบ้ปากไปทางคนตัวเล็ก ทำให้ทิฟฟานี่ต้องเดินเข้าไปหา

       

      "แทยอนอา~ เราเป็นคู่กันแล้วนะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมส่งตายิ้มให้ คนเหม่อลอยถึงกับสะดุ้งกับสรรพนามที่ใช้เรียกเธอ และสีหน้าของคนข้างๆ

       

      "อ อ๋อ อืม" คนตัวเล็กตอบไปอย่างอ้ำอึ้ง

       

      "แทยอนไม่อยากคู่กับฟานี่หรอ?" ร่างบางเอียงคอถามพร้อมทำหน้ามุ่ย

       

      "ป ป เปล่าหรอก ฉันคิดอะไรเพลินๆน่ะ ไปซ้อมกันเลยดีมั้ย" แทยอนเปลี่ยนเรื่อง

       

       

      การซ้อมเป็นไปด้วยความอึดอัด แทยอนที่ต้องกลั้นยิ้มเวลาฟานี่เข้ามาใกล้ และฟานี่ที่กำลังคิดว่าแทยอนอาจจะไม่ชอบเธอ

       

      "แทยอนอาา~" คนตายิ้มเรียกเสียงหวาน

       

      "คะ?" คนตัวเล็กถึงกับตกใจกับคำตอบรับของตัวเองที่หลุดปากออกไป

       

      "น่ารักจัง คิคิคิ" ร่างบางเอาแต่หัวเราะกับตัวเอง ทำให้คนข้างๆหน้าขึ้นสี

       

      "อะไรน่ารักหรอ?" คนตัวเล็กพยายามทำเสียงเรียบปกปิดความเขินอายของตัวเอง

       

      "แทยอนไง คิคิ ไปกินไอติมกันนะ" ไม่พูดเปล่าร่างบางจับแก้มคนตัวเล็กส่ายไปมา ทำให้อีกคนต้องก้มหน้างุด

       

       

      เมื่อถึงร้านไอศครีมทิฟฟานี่จัดการสั่งไอศครีมแล้วลากแทยอนมาที่โต๊ะ เมื่อไอศครีมมาเสริฟแทยอนก็ยังไม่ยอมกินยังคงจ้องหน้าทิฟฟานี่อยู่อย่างนั้น 'ใช่เธอรึเปล่า รอยยิ้มนั้น ใช่เธอรึเปล่า'..

       

      "แทยอนคะ แทยอนอา แทยอน แท แท แท แท" ร่างบางเรียกสติคนที่กำลังเหม่อให้กลับมา

       

      "คะ?"

       

      "แทไม่ชอบไอติมหรอคะ?"

       

      "เปล่าหรอก" แทยอนพูดยิ้มๆ

       

      "งั้นทานเยอะๆนะคะ อ้ามมม" ทิฟฟานี่พูดพร้อมยกช้อนไอศครีมขึ้นไปที่ปากคนตัวเล็กที่ตอนนี้คงกลั้นความเขินไว้ไม่อยู่อีกแล้ว

       

      "หวานจัง" แทยอนกระซิบกับตัวเองเบาๆ แต่ไม่รู้เลยว่าคนข้างหน้าเธอกำลังเก็บอาการไม่อยู่เพราะได้ยินทุกคำพูดของคนตัวเล็ก

       

       

      เช้าวันต่อมา

       

      "ไอ้แท เห้ยไอ้แท แทยอน แทงกู ฮุฮูหู่"

       

      "ไอ้ยูลพอเหอะน่า ไม่ได้ผลหรอก" ซูยองที่นั่งมองการกระทำของยูริเอ่ยขึ้น

       

      "มันเป็นอะไรวะไอ้ซู นั่งเหม่อแล้วยังยิ้มคนเดียวอีก เรียกก็ไม่ได้ยิน" ยูริสงสัยในอาการแปลกๆของแทยอนที่ไม่เคยเกิดขึ้นตั้งแต่คบกันมา

       

      "เอ้า ซูยอง กับเอ่อ.." ร่างบางที่เพิ่งเดินเข้ามาในชมรมกล่าวทัก

       

      "มาโน่นแล้วไง คนที่ทำให้แทงกูของพวกเราเป็นแบบนี้" ซูยองกระซิบ

       

      "ฟานี่มาแล้วหรอ ลืมแนะนำไปเลย นี่ยูริ"

       

      "สวยจัง" ยูริพึมพำ

       

      "ยูล นี่ของเพื่ิอน!" ซูยองกระซิบพร้อมตบต้นแขนยูริไปทีหนึ่ง

       

      "รู้น่าา ฉันหมายถึงคนข้างหลังต่างหาก" ยูริกระซิบตอบพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์

       

      "ฉันยูริเรียกสั้นๆว่ายูลก็ได้นะ" ยูริพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้คนมาใหม่

       

      ทิฟฟานี่ที่พอจะรู้ทันจึงพูดแทรกขึ้นมา

      "อ้อลืมไป นี่เจสสิก้าเพื่อนสนิทฉันเอง"

       

      "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" เจสสิก้าพูดพร้อมส่งยิ้มสวย

       

      ทิฟฟานี่ปล่อยให้ยูริได้คุยกับเจสสิก้า และแอบเดินไปหาแทยอนที่นั่งเหม่ออยู่ ไม่พ้นสายตาของซูยองจึงรีบสะกิดยูริให้หันไปดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไป

       

      "แทยอนอาา~" เสียงหวานกระซิบข้างหูคนตัวเล็ก

       

      "ค คะ ฟานี่"

       

      "แทยอนคิดอะไรอยู่หรอคะ นั่งเหม่อเชียว" ฟานี่พูดพร้อมจิ้มแก้มคนตัวเล็ก

       

      "คิดถึงฟานี่อยู่มั้งคะ" แทยอนพึมพำ

       

      "เอ๋ คิดถึงฟานี่??"

      (ฟานี่เคยไม่ได้ยินอะไรมั้ยเนี่ย--)

       

      ถึงตอนนี้คงไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วเพราะสีหน้าของทั้งคู่ก็คงอธิบายทุกอย่างได้แล้ว

       

      "เป็นไงล่ะไอ้ยูลชัดรึยัง" ซูยองพูดพร้อมยักคิ้ว

       

      "เข้าใจล่ะ ไอ้ขี้เก็กตกหลุมรัก" คนพูดหัวเราะคิกคัก

       

      "คุยอะไรกันหรอคะ?" เจสสิก้าที่ยืนอยู่ข้างๆถาม

       

      "ก็ไอ้แทกำลังตกหลุมรักฟานี่อยู่ยังไงล่ะ"

       

       

       

       หลังการแข่งร้องเพลงเรื่องของทั้งคู่ก็เป็นที่เลื่องลือไปทั่ว ทำไมน่ะหรอ ก็คนบ้าที่ไหนเค้าร้องเพลงเศร้าได้หวานเยิ้มขนาดนั้น

       

      ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนาไปถึงขั้นไหนแล้วน่ะหรอ ตอบไม่ได้เหมือนกันคงต้องดูต่อด้วยกันแล้วหล่ะ

       

       

      "ทุกคนนน ฉันกับสิก้าจะไปทะเล ไปด้วยกันนะ" เสียงโวยวายของยูริดังมาแต่ไกล

       

      "ไอ้ยูลตะโกนไมวะ"

       

      "เอ้าไอ้ซู แกอยู่คนเดียวหรอเนี่ย แทกับฟานี่อะ"

       

      "อยู่บ้าน" ซูยองตอบหน้านิ่ง แต่คนฟังอีกสองคนตอนนี้หน้าเหวอไปแล้ว

       

      "ไม่ต้องตกใจหรอกไอ้ยูล สิก้า ฮ่าๆไปหามันกัน"

       

       

      ณ บ้านแทยอน

       

      "ฟานี่อาา เค้าหิวแล้วอะตื่นเถอะนะนะนะ"

       

      "อื้อ แทหิวก็ไปทานสิคะ" ร่างบางพูดจบก็นอนต่อ

       

      "แทรอทานพร้อมมิยองไงคะ"

       

      "เอ๋ มะ มะ มิยอง หรือว่า" ยังไม่ทันที่ทิฟฟานี่จะสงสัยอะไรต่อ ริมฝีปากนิ่มก็ถูกประกบอย่างนิ่มนวลและอ่อนโยน

       

       

      'จูบนี่มัน.. หมาน้อย หมาน้อยจริงๆหรอ ทำไมไม่บอกฉันล่ะ'

       

       

      แทยอนถอนริมฝีปากออกอย่างแผ่วเบา

       

      "จำได้หรือยังมิยอง จำหมาน้อยของมิยองได้มั้ย" คนตัวเล็กพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมน้ำใสๆที่คลออยู่เต็มดวงตา

       

      "อื้อ ไอ้หมาบ้าา" คนพูดหน้าแดงก่ำเป็นมะเขือเทศ

       

      "เย่ๆๆ มิยองอาา ใครจะลืม first kiss ของตัวเองล่ะเนอะ" แทยอนพูดพร้อมแลบลิ้น ทิฟฟานี่ตีแขนแทยอนด้วยความหมั่นไส้

       

      "ถ้ารู้ว่าจูบแล้วจำได้จูบไปนานละ หึหึ ไปทานข้าวกันนะคะมิยองอาา" แทยอนพูดพร้อมหอมแก้มทิฟฟานี่ไปฟอดใหญ่แล้วจึงจูงมือกันลงไปทานอาหารเช้า

       

       

      ซูยอง ยูริ เจสสิก้า เมื่อมาถึงบ้านแทยอนก็ไม่รอช้าเดินตรงเข้าบ้านทันที และทั้งสามก็ต้องตะลึงกับภาพที่เห็น..

       

      แทยอนที่ตอนนี้กำลังทำตัวเหมือนลูกหมา อ้อนทิฟฟานี่อยู่ที่โต๊ะอาหาร

       

      "อะอะ มิยองอ่า ป้อนเค้าหน่อยนะ"

       

      "หมาบ้า กินเองไม่เป็นรึไงห้ะ"

       

       

      "ว่าไงไอ้ขี้เก๊ก อ้อนเป็นลูกหมาเลยนะ ฮ่าๆ" ยูริพูดพร้อมขำกลิ้ง ก็ไม่เคยเห็นเพื่อนตัวเล็กในมุมนี้มาก่อนนี่หน่า แต่ขำได้ไม่เท่าไหร่ก็รู้สึกถึงนิ้วยาวที่กำลังบิดเอวอยู่

       

      "ยูลคะ ทำไมไปขำเพื่อนแบบนั้นล่ะคะ" เสียงที่ทำให้ยูริรู้สึกเย็นยะเยือก

       

      "เค้าขอโทษนะตัวเองเค้ากลัวแล้วว เค้าไม่ได้ตั้งใจอะ ก็มันไม่เคยเห็นนี่หน่า"

       

      "ฮ่าๆๆๆ นี่มันลิงกลัวเมียชัดๆเลย ฮ่าๆๆๆ" ซูยองยังคงขำไม่หยุดกับท่าทางของยูริ

       

      "อะแฮ่มม! พวกแกมาทำอะไรกันเนี่ย?!" คนตัวเล็กตวาดกลบเกลื่อนความเขินอาย

       

      "ก็มาชวนหมาน้อยกับฟานี่ เอ้ยแทกับฟานี่ไปเที่ยวทะเลกันน่ะ ไปด้วยกันนะ" ยูริยังคงแซวไม่หยุด

       

      "ไม่เข็ดใช่มั้ยคะยูล เลิกแกล้งเพื่อนได้รึยัง!" มือที่เลื่อนจากเอวตอนนี้อยู่ที่หูของยูริเรียบร้อยแล้ว

       

      "เลิกแล้วค่ะ ก็เค้าอิจฉาอ่ะ เจี๊ยกๆ" ไม่พูดเปล่าคนเจ้าเล่ห์เอาจมูกถูแก้มเจสสิก้าด้วยท่าทางขี้อ้อน

       

      "ไอ้ลิงบ้า~" เจสสิก้าตบไหล่ยูริด้วยความเขิน

       

      "พอๆ เลี่ยนไปหมดละ" ซูยองตัดบท

       

      "ว่าแต่ไอ้แทนี่เกิดอะไรขึ้น แล้วชุดพวกแก.."

       

      ทั้งสองคนยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าทำให้ซูยองคิดไปถึง... เอ่อ

       

      "มิยองอ่าไปอาบน้ำกันนะคะ ส่วนพวกแกรออยู่นี่แหละเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟัง" แทยอนทำเสียงแข็ง

       

      "อะจ้าา แต่อย่าอาบน้ำกันนานนะ คิคิ" ซูยองและยูริพูดพร้อมกันและหัวเราะอย่างสนุกสนาน

       

      "ยูลคะ วันๆเคยคิดอย่างอื่นบ้างมั้ยคะ!"

       

      "คิดอะไรอะ สิก้านั่นแหละคิดอะไรคะ?"

       

       

      ยูริพูดท่าทางทะเล้น ทำให้บ้านเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ไม่นานแทยอนกับทิฟฟานี่ก็ลงมา

       

      แทยอนเล่าเรื่องราวให้ทุกคนฟังเรื่องที่เธอกับฟานี่เคยชอบกันมาก่อน แล้วก็.. first kiss ที่เธอมีร่วมกับทิฟฟานี่ ทำใหทุกคนอึ้งไปอีกเช่นเคย

       

       

      "ว่าแต่ทำยังไงถึงจำกันได้ล่ะเนี่ย?"

       

      "เอ่อ.. ก็.. ก็.." แทยอนตอบตะกุกตะกัก คนข้างๆก็ก้มหน้างุดซ่อนหน้าที่ขึ้นสีอยู่ตอนนี้

       

      "อ๋ออ พอจะเข้าใจละ แกนี่มันไม่เบาเลยนะคิมแท ฮ่าๆๆ" ยูริยังไม่เลิกแซวแต่ครั้งนี้ดูเจสสิก้าจะชอบใจ

       

      "โหแค่จูบนี่จำได้เลยหรอฟานี่ ไอ้แท แกนี่มันเด็ดแต่เด็กเลยว่ะจูบแบบลืมไม่ลง 5555 ฉันว่าแล้วว่าทำไมถึงรับเข้าชมรมง่ายจัง"

       

       

      ตอนนี้ทั้งสองคนเขินจะทำอะไรไม่ถูกแล้วล่ะ

       

       

       

       

      คืนก่อนไปทะเล ทุกคนมารวมตัวกันที่บ้านของแทยอน ยูริ เจสสิก้า และซูยองแยกย้ายกันเข้าห้องไปเก็บกระเป๋า

       

      แทยอนเปิดประตูเข้ามาในห้องของตัวเอง

       

      "มิยองอาา จัดกระเป๋าเสร็จรึงยังคะ?"

       

      "แทแทเค้าขี้เกียจอะ ไม่จัดแล้วได้มั้ย~"

       

      "หมีอ้วนขี้เกียจจังเลยนะ" แทยอนพูดพร้อมหยิกแก้มทิฟฟานี่ แล้วจึงเดินไปจัดกระเป๋าให้

       

      "นี่มันอะไรคะ" คนตัวเล็กพูดพร้อมหยิบชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วชูขึ้น

       

      "ก็บิกินนี่ ทำไมหรอคะ?" ทิฟฟานี่พูดหน้าเฉยแล้วหันไปดูทีวีเหมือนเดิม ทำให้แทยอนที่นั่งอยู่ที่พื้นหน้าบึ้ง

       

      "ถ้าจะใส่แบบนี้ก็ไม่ต้องไป!" แทยอนพูดจบก็รับรู้ได้ถึงแรงกระแทกจากด้านหลัง

       

      "หมาอะไรขี้หึงจัง" พูดจบจมูกเรียวก็ฝังลงบนแก้มนุ่ม มือยังซนเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็ก

       

      "ทำแบบนี้แน่ใจหรอคะ" แทยอนหันกลับมาจ้องหน้าคนมือซน

       

      "แน่ใจอะไรหรอคะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมชนจมูกกับคนตัวเล็ก

      ทั้งสองคนหยอกล้อกันจนทิฟฟานี่ล้มลงไปนอนกับพื้น ตอนนี้กลายเป็นแทยอนที่คร่อมร่างบางอยู่

       

      "ยั่วแทเองนะยัยหมี" หน้าทั้งสองใกล้กันไม่ถึงคืบ ริมฝีปากบางที่อยู่ตรงหน้า ถึงจะผ่านมากี่ปีก็ยังทำให้คนตัวเล็กใจสั่นเสมอ

      แทยอนประกบริมฝีปากลงไปอย่างนุ่มนวลแต่แฝงด้วยความเร่าร้อน ไม่นานกางเกงตัวบางของทิฟฟานี่ถูกถอดออก ร่างบางร้องครางออกมาเบาๆ

       

      "อะอื้ม อะ แทแทอาา พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้านะอื้อ"

       

      "มิยองเริ่มก่อนนะคะ" คนพูดไม่หยุดการกระทำลงง่ายๆ

       

       

      "แกร๊ก ดินเนอร์สะ สะ เสร็จ เอ่อ.. สงสัยจะยังไม่เสร็จ "

       

      "อะไรวะไอ้ซู อะไรยังไม่เสร็จ"

       

      "ซูยองเป็นอะไรของเธอเนี่ย"

       

      ยูริและเจสสิก้าหงุดหงิดที่ซูยองพูดไม่รู้เรื่องจึงเปิดประตูเข้าไปเพื่อจะบอกแทยอนกับทิฟฟานี่เอง

       

      "ลงไปกินข้าวก ก ก สงสัยอิ่มแล้วเนอะไอ้ซู"

       

      "อะไรของพวกเธอเนี่ย" เจสสิก้าโผล่หน้าเข้าไปและกรี๊ดออกมา ทำให้ทั้งสองรีบผละออกจากกัน

       

      "ย๊าาา! พวกแกเข้ามาทำอะไรกันเนี่ย ทำไมไม่เคาะประตู!"

       

      "จะมาตามไปกินข้าว ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะทำอะไรตั้งแต่หัวค่ำแบบนี้อะ(--")"

       

      "พวกฉันรอข้างล่างนะ เร็วๆล่ะ"

       

      "แทแท ฟานี่ไม่อยากกินข้าวอะ ฟานี่อยากกินแท" ทิฟฟานี่กระซิบแต่ดังพอที่อีกสามคนที่ยืนอยู่จะได้ยิน

       

      "เอ่ออ ฉันว่าฟานี่คงไม่หิวอะเนอะยูล"

       

      "ใช่ๆสิก้า ยูลว่าไอแทก็คงไม่หิวเหมือนกัน"

       

      "ฉันเห็นด้วยกับแกสองคนว่ะ เจอกันพรุ่งนี้เช้าละกัน กู๊ดไนท์ อย่าตื่นสายล่ะ"

       

       

       

      ทั้งสามพูดจบก็รีบปิดประตูห้อง ลงไปทานอาหารเย็น แล้วจึงแยกย้ายเข้าห้องนอน

       

      เมื่อเข้ามาในห้อง เจสสิก้าถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

       

      "เป็นอะไรคะสิก้า ตกใจหรอคะ?"

       

      "เปล่าค่ะยูลแต่กลัวพรุ่งนี้จะสายน่ะสิ"

       

      "ถ้าเค้าจะสายเราก็สายด้วยดีมั้ย?"

       

      "ไอ้ลิงบ้าา!" เจสสิก้าทุบยูริด้วยความอาย

       

      "สิก้าคิดไรอะ ทะลึ่งเหมือนกันนะเรา" ยูริพูดพร้อมหัวเราะกับความคิดของสิก้า

       

      "จะบ้าหรอ! ก็ยูลอะคิดอะไร" เจสสิก้าหน้าแดงก่ำ

       

      "ป่ะ ไปอาบน้ำกัน" พูดจบยูริช้อนตัวเจสสิก้าเข้าไปในห้องน้ำ เจสสิก้ากอดคอคนตัวสูงไว้แน่น ยูรินั่งลงในอ่างอาบน้ำทั้งที่ยังอุ้มร่างบางไว้และบดริมฝีปากลงบนริมฝีปากบาง บทรักของทั้งคู่คงดำเนินต่อไปอย่างไม่มีท่าทีจะจบลงง่ายๆ

       

       

      "โอ้ยเสียงดังจริงทั้งซ้ายทั้งขวาเลยนะ เกรงใจกันหน่อยสิพวกบ้า!" ซูยองทนฟังเสียงครางจากห้องข้างๆไม่ไหวจึงใส่หูฟังและนอนหลับไป

       

       

       

       

       

       

      "ตื่นนนนนน ตื่นนนน" เสียงซูยองตะโกนโวยวายพร้อมเคาะประตูทั้งสองห้อง

       

      "เมื่อคืนนอนกันกี่โมงกี่ยามล่ะเนี่ย ฉันล่ะเบื่อจริงๆ" ร่างสูงได้แต่พึมพำ

       

      "อ่าา จะโวยวายทำไมเนี่ย" คนตัวเล็กปิดขี้เกียจ ก่อนจะหันไปมองคนข้างๆที่กอดเธอไว้แน่น

       

      "น่ารักเหมือนเดิมเลยนะหมีน้อย" แทยอนคิดในใจ แล้วก็ปลุกหมีน้อยของเธอขึ้นจากความฝัน ไม่นานทุกคนก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ

       

       

      เช้าวันนี้ทุกคนดูร่าเริงเป็นพิเศษ เว้นแต่ซูยองที่ยืนมองอย่างเอือมๆ จนทนไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา

       

       

      "แบบนี้ฉันว่าทะลงทะเลไม่ต้องละม้างงงง"

       

      "อะไรซูอิจฉาก็บอกเหอะ"

       

      "ใช่ๆอิจฉาก็บอกก" ยูริพูดพร้อมหันไปกอดคนข้างๆ

       

      "พอเลยไอ้ลิง รีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะสาย" เจอสิก้าเอฟเฟคเข้าไปยูริถึงกับเงียบไปตลอดทาง

       

       

       

      ณ บ้านพักตากอากาศของยูริ

       

       

      เจสสิก้าที่ตั้งแต่เอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องก็เอาแต่เงียบจ้องหน้ายูริ ตอนแรกทุกคนก็สงสัย อยากจะถามเจ้าตัวอยู่หรอก แต่ทิฟฟานี่ห้ามไว้เพราะกลัวว่าจะโดนสิก้าเอฟเฟคกันหมด

       

       

      "ยูลคะ" เสียงเย็นวาบดังขึ้นบนโซฟาห้องรับแขก เจสสิก้ากำลังดูทีวีอยู่กับทิฟฟานี่แต่ดูก็เหมือนไม่ดูหรอก ตาลอยเหมืิอนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา

       

      "จ๋าาา~" ยูริที่กำลังทำอาหารเย็นรีบวิ่งออกมาจากในครัว

       

      "สิก้าหายงอนเค้าแล้วใช่อ้ะปุ่วว" ยูริทำแก้มป่องอ้อนเจสสิก้า

       

      "พาผู้หญิงมาที่นี่บ่อยมั้ยคะ?" ไอเย็นวาบปกคลุมห้องรับแขก ทิฟฟานี่รีบเดินไปเรียกแทยอนและซูยองมาแอบดูเหตุการณ์

       

      "ก็มีแต่เพื่อนๆเท่านั้นแหละค่ะ พวกไอ้แทไอ้ซูเนี่ยแหละ" ยูริทำท่าจะกอดแต่โดนเอฟเฟคซะก่อน

       

      "แล้วนี่ของใครคะสิก้าเจอมันอยู่ในห้อง กลิ่นนี้ไม่ใช่ของยูลแน่ ใช่ มั้ย คะ?" เจสสิก้าหยิบผ้าเช็ดหน้าสีหวานออกมา

       

      "ของฉันเองค่ะ" ร่างสูงเพรียวที่เดินเข้ามาสร้างปริศนาให้เจสสิก้าอย่างมาก

       

      ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามานั่งลงข้างๆยูริแล้วกระซิบอะไรบางอย่าง.. "เล่นเกมกับฉันหน่อยนะ"

       

      "ยูล นี่ใคร?" เจสสิก้าที่ตอนนี้หน้าเปลี่ยนสีเพราะความโกรธ

       

      "คิดถึงจัง" สาวปริศนาพูดพร้อมหอมแก้มยูริ เจสสิก้าที่ทนไม่ไหวกำลังจะลุกออกจากตรงนั้น

       

      "แฟนพี่นี่ขี้หึงจังเลยนะ แค่ลองใจดู"

       

      "เธอว่าไงนะ? ยูลคะผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?"

       

      "อ อ เอ่อ"

       

      "ฉัน ยุนอา น้องสาวสุดที่ร้ากก ของพี่ยูลค่ะ" ยุนอาหยิกแก้มยูริที่ไม่สบอารมณ์ส่ายไปมา

       

      "ใครบอกจะเล่นกับแกไอ้ยุน สิก้าอาา เค้าไม่รู้เรื่องจริงๆนะ"

       

      "ก็เก๊าคิดถึงเตงอ้ะ แต่เดี๋ยวนี้พี่เก๊าเป็นลิงขี้อ้อนไปละอ๋อไม่เท่เลย" ยุนอาพูดจาล้อเลียนท่าทางขี้อ้อนของยูริ

       

      "อธิบายให้สิก้าฟังก่อนเลย ไม่งั้นพี่แกตายแน่ไอ้ยุน" ซูยอง แทยอน ทิฟฟานี่ เดินออกมาจากครัวหลังจากที่แอบฟังอยู่นาน

       

      "เอ้าอยู่กันหมดเลยอ่อเนี่ยพี่แท พี่ซู แล้วก็.."

       

      "นี่ทิฟฟานี่ แฟนพี่เอง" แทยอนพูดพร้อมกระชับมือทิฟฟานี่

       

      "โห่พี่แท น่ารักอ้ะ" ยุนอามองทิฟฟานี่ตาเยิ้ม

       

      "หยุดเลยไอ้ยุน มิยองอย่าไปมองตามันนะเหมือนพี่ไม่มีผิด" แทยอนกระชับกอดแน่นเรียกเสียงหัวเราะจากคนในห้องยกเว้นเจสสิก้า ไม่นานเสียงเย็นวาบก็ดังขึ้นอีกครั้ง

       

      "ใช่ เหมือนพี่ไม่มีผิด" ยุนอาที่เห็นว่าเจสสิก้าคงไม่หายงอนง่ายๆ จึงรีบไปนั่งข้างๆพร้อมเกาะแขนเจสสิก้า

       

      "พี่สะไภ้ก๊าบบ หายงอนพี่ยูลน้าา เค้าเล่นคนเดียวพี่ยูลไม่รู้เรื่องคับผม" เจสสิก้าคงต้องยอมแพ้ให้กับตาหวานๆและท่าทางขี้อ้อนที่ถอดจากพี่สาวของยุนอา

       

      "หยุดเลยไอ้ยุน เป็ดน้อยหายงอนเค้าแล้วใช่มะ" ยูริลากยุนอาออกมาแล้วเข้าไปนั่งแทนที่พร้อมดึงคนตัวเล็กมานั่งตัก

       

      "อื้อ ลิงบ้าา"

       

       

      มื้ออาหารเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ยุนอาพาแฟนมาเปิดตัวกับยูริและพี่ๆ สร้างเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดีเพราะซอฮยอนคนนี้ปราบเธออยู่หมัด ยูริที่เอาใจเจสสิก้าเป็นพิเศษ และแทยอนกับทิฟฟานี่ที่ชอบหนีเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัวจนซูยองแซวอยู่บ่อยๆ มื้ออาหารจบลงทุกคนแยกย้ายกัน แทยอนกับทิฟฟานี่ออกมาเดินเล่นที่ชายหาด ซูยองขอไปนอนพักหลังจากเหนื่อยกับการขับรถ ยุนอากับซอฮยอนกลับโซลหลังจากมาพักที่นี่ก่อนนานแล้ว ยูริกับเจสสิก้าอยู่ในห้องพัก

       

       

      "สิก้าอาา~"

       

      "หืม"

       

      ยูริเดินเข้ามากอดเจสสิก้าจากด้านหลัง

       

      "สวยเนอะ"

       

      "อื้ม"

       

      "ชอบทะเลมั้ย?"

       

      "ค่ะ"

       

      "ชอบที่นี่มั้ย?"

       

      "ชอบค่าา"

       

      "แล้วชอบเค้ามั้ย?"

       

      "หึ" เจสสิก้าส่ายหัว

       

      "เค้าไม่ได้แค่ชอบแต่เค้ารักยูลนะ" เจสสิก้าหันหลังมาประกบริมฝีปากบางเบา

       

      "เค้าก็รักสิก้านะ รักที่สุดในโลกเลย"

       

      "ลิง"

       

      "คะ"

       

      "ไม่ทิ้งเค้านะ"

       

      "ไม่ทิ้ง"

       

      "ไม่เบื่อเค้านะ"

       

      "ไม่เบื่อค่ะ"

       

      "ไม่ อื้อ" ยูริประกบริมฝีปากลงเบาบางแต่แฝงด้วยความเร่าร้อน

       

      "ไม่อะไรทั้งสิ้นแล้วนะ ยูลอยู่กับสิก้าตลอดไปจนกว่าสิก้าจะเบื่อเลยนะ เชื่อใจยูลนะ"

       

      "ค่ะ"

       

       เจสสิก้าโน้มคอยูริลงมาประกบริมฝีปากที่มากไปด้วยความหมาย ยูริช้อนตัวเป็ดน้อยของเธอเข้าห้องริมฝีปากยังคงไม่ละจากกัน บทรักของทั้งคู่ได้เริ่มขึ้น คำบอกรักที่ออกจากปากทั้งคู่ครั้งแล้วครั้งเล่า และดูจะไม่หยุดลงง่ายๆ

       

       

       

       

      ภาพคนสองคนเดินกุมมือกันไปตามชายหาดส่วนตัวของยูริ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะคงบอกปริมาณความสุขของทั้งคู่ได้ดี

       

      "แทแท"

       

      "คะ"

       

      "มีคนบอกฟานี่ว่า 'ความรักก็เหมือน น้ำทะเลที่วิ่งเข้าหาชายหาดตลอดชีวิต โดยที่ชายหาด อยู่กับที่' แทว่าจริงมั้ย?"

       

      "เอางี้ ถ้าหมีเป็นน้ำทะเลอะ แทไม่ได้เป็นชายหาดนะ แทเป็นทรายที่อยู่บนชายหาด เมื่อน้ำทะเลซัดเข้าฝั่งมันจะพาทรายพวกนั้นออกไปกับมันด้วย แล้วทรายพวกนั้นก็อยู่กับน้ำทะเลตลอดไปเลยนะ"

       

      "หมาบ้า ถามแค่นิดเดียวตอบซะยาวเลยนะ" ทิฟฟานี่หันหน้าหนีเพราะเขินอายในคำตอบ เพราะแทยอนไม่เคยปากหวานขนาดนี้มาก่อน

       

      "แทรักมิยองนะ"

       

      "อื้อ"

       

      "รักจริงๆนะ"

       

      "อื้อ"

       

      "รักมากๆเลยนะ"

       

      "อื้อออ"

       

      "มิยองรักแทมั้ยอะ"

       

      ทิฟฟานี่เงียบไม่ตอบอะไร

       

      "ไม่รักหมาน้อยของมิยองหรอ?"

       

      ตายิ้มที่ทำเอาแทยอนใจละลายมากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ครั้งนี้มาพร้อมริมฝีปากที่ประกบลงอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากที่แทยอนหลงไหลและรอเวลาที่มันจะกลับมาอยู่บนริมฝีปากของเธอเหมือนเดิม เหมือนรสจูบครั้งแรกที่เธอทั้งสองไม่เคยลืม

       

      "รักนะหมาขี้เก๊ก"

       

      "ขอบคุณนะคะ มิยอง ความสุขของแท"

       

       

       

      ----------------------------------------------------------------

       

      จบแล้วนะกับฟิคหวานๆ ชอบไม่ชอบยังไงก็คอมเม้นกันด้วยนะ

      เรื่องต่อไปอยากได้แนวไหนก็เม้นไว้ได้เลย ถ้าใส่ได้จะใส่ไปให้นะคะ

      ขอบคุณที่รออ่านกันจนจบเรื่องนะคะ :-D

      ฝากติดตามฟิคเรื่องอื่นๆของไรท์ด้วยนะคะ :-D

      http://my.dek-d.com/pbjg/writer/view.php?id=916745

      http://my.dek-d.com/pbjg/writer/view.php?id=911730

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×