ที่ช่วงดวงดารารายที่ปลายฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : ยักษ์อยู่มาก่อนเนิ่น

บทที่ ๒ ยักษ์อยู่มาก่อนเนิ่น

ฉันทลักษณ์ กาพย์ยานี ๑๑

          ยักษ์อยู่มาก่อนเนิ่น

นานเก่าเกินเผ่ามนุษย์

กำเนิดแต่นานสุด

ในหมู่ชีพสัตว์นานา

ยักษ์มีแต่กำเนิด

ที่ระเบิดมโหฬาร์

ยักษีคือนรา

บังเอิญเกิดจากดวงดาว

รวมครบจบระบบ

จากดวงภพเล็กใหญ่พราว

เป็นกายชีพสูงยาว

เสาวภาคย์ทั้งกำยำ

ยักษ์ใหญ่รู้เห็นสิ้น

ทั้งผืนดินฟ้าหรือน้ำ

ยักษ์ทราบทุกทุกความ

เป็นไปได้ในจักรวาล

          ด้วยเจ้าชรามาก

เริ่มอยู่ยากในสังขาร

แต่เรื่องประสบการณ์

มหามารย่อมรู้ดี

เห็นแล้วซึ่งภายหน้า

จึงหันมาที่ยานนี้

กล่าวถ้อยร้อยวลี

เป็นกวีภาษาคน

โอ้เอยมนุษย์หนา

แท้จริงว่าอย่าสับสน

ชีวิตใช่ของตน

แลใช่เกิดที่ดวงดาว

โลกเจ้าแค่ที่หนึ่ง

 ใช่ที่พึ่งถาวรยาว

จะไม่ได้กลับดาว

เพราะพวกเจ้าถึงเวลา

          อารยะใดใหญ่แล้ว

สร้างเมืองแก้วงามหนักหนา

เจริญสุดในนภา

ต้องถึงคราล้มหายไป

อารยันเจ้าก็ด้วย

ข้าคงช่วยใครไม่ได้

เผ่าพันธุ์หมู่ต่อไป

จะยิ่งใหญ่ในโลกหน้า

มนุษย์ฉงนหนัก

นี่เจ้ายักษ์รู้ภาษา

ความหมายของอสุรา

จะแปลว่าอะไรกัน

มนุษย์ไม่ทราบความ

ที่กล่าวตามอย่างมาดมั่น

ออกยานหาอารยัน

ต่อไปพลันไม่ฟังเลย