ที่ช่วงดวงดารารายที่ปลายฟ้า

ลำดับตอนที่ #1 : ที่ช่วงดวงดารารายที่ปลายฟ้า

บทที่ ๑ ที่ช่วงดวงดารารายที่ปลายฟ้า

ฉันทลักษณ์ กลอนสุภาพ

          ก่อนท้องฟ้าก่อนเวลาจะปรากฏ

ก่อนทั้งหมดจะงามหยดสว่างไสว

ก่อนอัมพรจะโชติช่วงกว่าดวงไฟ

ก่อนผกายจะโปรยปรายอย่างสมดุล

มีกำเนิดระเบิดเกิดท้องฟ้า

ที่เวลาจักรวาลนั้นเริ่มหมุน

ที่นี้แหละสุริยะจะอรชุน

จากกองฝุ่นพะเนินทั่วทุกมุมไป

          ที่ช่วงดวงดารารายที่ปลายฟ้า

ยังมีหมู่ชีวาจะอาศัย

ทั้งยังหมู่อสุราบนฟ้าไกล

ที่หลับใหลยาวนานหลายล้านปี

กว่าหมู่ธาตุประกอบกันรวมเป็นเยื่อ

รวมเป็นเนื้อเป็นสัตว์ในพนาสี

แล้วเรียนรู้ส่งทอดตามวิธี

ด้วยเหตุนี้จึงเกิดวิทยา

          แล้วเปลี่ยนแปลงเป็นมนุษย์สุดฉลาด

แสนเปรื่องปราดใช้ปัญญาแก้ปัญหา

สมองของหมู่ชนได้พัฒนา

รู้รักษาเผ่าพันธุ์มานานปี

ตั้งรกรากถิ่นฐานการเกษตร

อุปโลกน์สร้างเขตขัณฑสีม์

แดนใดไร้สงครามเจริญดี

แดนใดมีสงครามเจริญลง

          หลายพันปีต่อมาวิทยาศาสตร์

ได้วิวัฒน์งามสง่าอย่างพญาหงส์

เทคโนโลยีสะดวกยิ่งกว่าเกวียนกง

ล้มตัวลงนอนสบายไร้การงาน

ศิลปะที่มีมาตลอดช่วง

ตลอดดวงดาวนี้ไม่มีปัญหา

ยามทุกข์ยากตรากตรำทำงานมา

ยามพักผ่อนกายาศิลป์จึงมี

          ณ ตอนนี้อารยธรรมมนุษย์

ประเสริฐสุดในสรวงดวงดาวนี้

ทั้งชั้นฟ้าจักรวาล ฤๅ จะมี

หมู่ชนที่เจริญกว่าปัญญาชน

มนุษย์จึงเริ่มสำรวจตรวจทุกที่

ทั้งสุรีย์ดวงโสมแลทุกหน

ธุมเกตุดาวเคราะห์น้อยอ้วนกลมมน

ดาวมีชลธารใสหรือไฟโต

          ดาวดวงไหนไปแล้วก็ไปเล่า

ที่จอมเชาว์สำรวจก็มากโข

ยังไม่เจออารยะใดใหญ่โต

เท่าโลโกของเจ้าจอมปัญญา

จอมปัญญานามว่าดาราสิทธิ์

ชายผู้คิดโครงการสำรวจหา

อารยะอื่นใดในจักรดารา

เพื่อเผยแผ่ปัญญาของหมู่ตน

          ดาราสิทธิ์กับเพื่อนนักวิทยาศาสตร์

เหล่านักปราชญ์นักบินเหล่าต้นหน

เหล่าทหารเกษตรกรและหลายคน

ขึ้นเรือยนต์ลอยมาหวังสิ่งเดียวกัน

เพื่อเผยแพร่อารยะที่เรียนรู้

ความเป็นอยู่ที่ดีกว่ากะทันหัน

แต่ไม่พบถึงตอนนี้หลายคืนวัน

ยังขยันทำงานเดินทางไป

          แล้วสัญจรมาถึงกลุ่มเนบิวล่า

บริเวณที่ราชามารหลับใหล

เหล่ามนุษย์ในยานก็ตกใจ

สะดุ้งในความใหญ่ของอสุรา

มันตัวใหญ่กว่าสัตว์ใดที่เคยพบ

นิ่งสงบน่าสะพรึงเจ้ายักษา

กายกำยำดำดกขนมูรธา 

เจ้าหลับไหลยาวนานกว่าทุกอารยัน