(Dongwoon&B2uty) Close up me!

ลำดับตอนที่ #2 : งานแต่งงานของเรา

"เฮ้อออ" 

ฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่10 ของวันนี้  วันที่ฉันไม่อยากให้มาถึงที่สุด

'วันแต่งงาน'

ทั้งๆที่ก็เตรียมใจไว้แล้ว แต่ทำไมยังรู้สึกหดหู่ยังไงพิกล

 

"นี่! ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิ บิวตี้  เมื่อกี้ฉันเดินออกไปข้างนอก เจ้าบ่าวแกนี่ยิ้ม ปากจะถึงหูอยู่ละ"

จีมินเพื่อนสนิทของฉันบ่น พลางจับชุดแต่งงานที่ฉันใส่อย่างชื่นชม

"ดูสิ เขาอุตส่าห์ออกแบบชุดแต่งงาน

ให้แกเชียวน่า~  คนอะไรน่ารักชะมัด><"
 

 

ฉันก้มมองชุดที่เจ้าบ่าวของฉันออกแบบให้

ฉันไม่เถียงหรอกนะ ว่าชุดที่เขาออกแบบมันสวย เริ่ดเวอร์จริงๆ

จะว่าไปฉันกับเขาก็ยังไม่เคยเจอหน้ากันเลย ขนาดวัดตัวฉันเขายังส่งคนมาวัดตัวแทนเลย

มันเลยทำให้ฉันเป็นกังวลหากถึงเวลาที่ต้อง   เจอกันตรงแท่นพิธี
 

 

"สวัสดีหนูบิวตี้" อาจารย์ที่เคยสอนฉันในวิชา

เลือกบริหารธุรกิจ  เดินเข้ามาทักฉันในห้องแต่งตัว
 

 

"สะ  สวัสดีค่ะอาจารย์ อาจารย์จำหนูได้ด้วยเหรอคะ?" 

ไม่ผิดหรอกที่ฉันถามไปแบบนั้น เพราะฉันเรียนสถาปัตย์ แค่เรียนบริหารฯเป็นวิชาที่เลือกเรียนเท่านั้น 
 

 

"ฮ่าๆ ต่อจากนี้ไปไม่ต้องเรียกอาจารย์แล้วนะ"

 

"ทะ ทำไมล่ะคะ?"

 

"ก็เรียก 'คุณพ่อ' แทนน่ะสิ"

 

"คะ?"

 

"พ่อเป็นพ่อของดงอุนน่ะ  มารับหนูไปเข้าพิธี"

พูดจบท่านก็เดินเข้ามาฉัน พร้อมกับยกศอกเพื่อให้ฉันได้ควง ฉันมองอย่างงงๆ

"พ่อของหนูไม่อยู่ แต่พ่อคนนี้จะทำหน้าที่ให้เองนะ"

ท่านยิ้มให้ฉันอีกครั้ง "วันนี้หนูสวยมากเลยนะบิวตี้"

 

เมื่อได้ยินประโยคทั้งหมดจากท่าน ฉันก็เข้าใจ  จึงยิ้มกลับไปแล้วควงแขนท่านทันที

 

"พร้อมรึยัง?" คุณพ่อถาม  ฉันจึงพยักหน้าก่อนตอบไปว่า

 

"ค่ะ  พร้อมแล้ว"

 

เมื่อเดินเข้างาน เสียงดนตรีก็ได้บรรเลงขึ้น

ผู้คนมาร่วมงานที่นั่งอยู่ทั้งสองฝั่งต่างมองฉันที่กำลังเดินบนพรมแดง
พร้อมกับคุณพ่อของดงอุนเป็นตาเดียว  
ทำให้ฉันรู้สึกเกร็งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
 เมื่อมาถึงครึ่งทางฉันเหลือบมองเจ้าบ่าวของฉันที่แท่นพิธี
 เขาดูดีเหลือเกิน ชุดสูทสีงาช้างที่เป็นสีเดียวกับชุดของฉัน
ทำให้เขาดูเหมือนเทพบุตรที่อยู่บนสวรรค์ ยิ่งแววตาที่เขาจ้องมองมาที่ฉันแบบไม่

กระพริบนั้นอีก โอยยย จะละลายตรงนี้ซะให้ได้เลย -, .-  

 

ดงอุนเดินลงมาจากแท่นพิธีเพื่อรับฉันจากคุณพ่อของเขา  
เขาส่งมือให้ฉันจับ  ในตอนนั้นฉันลังเลเล็กน้อย  
ก่อนที่คุณพ่อจะยกมือของฉันให้ดงอุนจับ

พร้อมกับพูดว่า
 

"ดูแลน้องดีๆนะ" ดงอุนยิ้มแล้วตอบ
 

"ครับ"
 

 

เราจับมือกันแล้วเดินขึ้นไปบน

แท่นพิธีพร้อมกัน  ในตอนนี้ใจของฉันมันเต้นรัวแทบหลุดมา

กองตรงหน้าอยู่แล้ว

 

ประธานจึงกล่าวเริ่มพิธี

 

"ต่อจากนี้ไป คุณซนดงอุน คุณจะยอมรับ คุณบิวตี้ เป็นภรรยาที่

จะเคียงคู่กับคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่ายามทุกข์ยามสุข  ยามแข็งแรงหรือป่วยไข้ คุณจะรับหรือไม่"

 

"รับครับ"

ดงอุนกล่าวทันทีที่ประธานกล่าวจบ

 

"ต่อจากนี้ไป คุณบิวตี้ คุณจะยอมรับ

 คุณซนดงอุน เป็นสามีที่

จะเคียงคู่กับคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่ายามทุกข์ยามสุข  ยามแข็งแรงหรือป่วยไข้ คุณจะรับหรือไม่"

 

ฉันแอบถอนหายใจเบาๆหนึ่งครั้งก่อนจะตอบ

"รับค่ะ"

ฉันตอบรับด้วยเสียงสั่นๆ

 

"ต่อจากนี้ไป คุณซนดงอุนและคุณบิวตี้ คือสามีภรรยากันแล้วนะครับ  เชิญบ่าวสาวสวมแหวนและมอบจุมพิตให้แก่

กันได้ครับ"

 

"ห๊ะ!!  ต้องจุมพิตด้วยเหรอคะ?"

 

ฉันหันไปถามประธานพิธี  แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ  เจ้าบ่าวของฉันก็ดึงฉันเข้าไปไกล้ๆเขา

 

"งานแต่งงาน เขาก็มีจุมพิตกันทั้งนั้นแหละ"

เขากระซิบบอก 

 พร้อมกับหยิบแหวนทองคำขาวที่ประดับเพชร

เม็ดเล็กสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของฉัน

แล้วเขาก็ส่งมือข้างซ้ายมาตรงหน้า

 

"อื้อ  ตาคุณสวมแหวนให้ผมแล้ว"
 

ฉันจึงมองหาแหวนของเขาทันที แล้วยัยจีมินก็ส่งกล่องที่มีแหวนอยู่ข้างในมา ให้ฉัน  ฉันเอื้อมหยิบแหวนด้วยมือสั่นๆ

 

"หยิบดีๆนะแก อย่าให้ร่วง"
เสียงจีมินกระซิบบอกเมื่อเห็นมือที่สั่นของฉัน
 

ฉันจึงตั้งสติแล้วสวมแหวนให้เจ้าบ่าวของฉันได้โดยปราศจากการผิดพลาดใดๆ

เมื่อสวมแหวนเสร็จ  เราสองคนเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างมองหน้ากัน

อย่างไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้วอยู่ๆก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา
 

 

"ดงอุนอ่า~ จูบเจ้าสาวหน่อยสิ!"

"ใช่ๆ  จูบเลยๆ ๆ ๆ" แล้วก็มีเสียงกองเชียร์ตามมาติดๆ 
 

 

"นี่  เรามาจูบๆ กันซะจะได้จบๆม่ะ" ดงอุนถามฉัน เหมือนว่าการจูบเป็นเรื่องปกติ 

 

"แต่  แต่ว่า...อุ๊ป!!"

 

ยังไม่ทันพูดจบดงอุนก็จุ๊บปากฉันอย่างรวดเร็ว

สร้างเสียงแฮให้แก่เหล่าบรรดากองเชียร์ที่ คอยอยู่ทันที
 

 

"เป็นอันว่าจบพิธีแล้วนะครับ"

 

หลังจากนั้นฉันก็ถูกลากไปถ่ายรูปกับแขกที่มาในงานอย่างไร้สติ =_=
เพราะมันหลุดไปตั้งแต่ที่โดนเจ้าบ่าวหมาดๆ

ขโมยจูบแรกไป (เขาเรียกว่าจุ๊บมั้ย? -_-)ทั้งที่เพิ่งเจอกันไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ 
 

โอยยย~ ตกลงเขาเป็นผู้ชายจริงแท้และ

แน่นอนมั้ยเนี่ยยย *0*