ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Yoseob&B2uty) Can you hear me?

    ลำดับตอนที่ #1 : เสียงที่ไม่อยากได้ยิน

    • อัปเดตล่าสุด 22 เม.ย. 58



    กรี๊ดดดดด~  กรี๊ดดดด~
     
    เสียงกรี๊ดของเหล่าดังผู้หญิงในโรงเรียน
    มัธยมปลายแห่งหนึ่งดังเซ็งแซ่ไปทั่วบริเวณ
    เพียงแค่มีคนๆนึงก้าวลงมาจากรถบีเอ็มดับ
    เบิ้ลยูสุดหรู
     
    "เฮ้อออ~ เด็กพวกนี้ จะกรี๊ดอะไรกันนักหนา"
     
    พ่อบ่นขณะที่จอดรถอยู่ถัดมาจากรถหรูคันนั้น
     
    "หนูลงไปได้รึยังคะ?" 
     
    ฉันที่นั่งอยู่ในรถถาม
     
    "ป่ะๆ เดี๋ยวเราต้องไปเจอลุงของหนูก่อน  
    เขาจะได้ดูแลหนูได้"
     
    "ค่ะ" 
     
    พูดเสร็จฉันก็สวมเฮดโฟนเพื่อตัดเสียง
    รบกวนต่างๆที่จะได้ยินก่อนลงจากรถ
     
    เมื่อมาถึงหน้าห้องพักครู
     
    "บิวตี้  ถอดเฮดโฟนออกก่อนลูก"
     
    พ่อพูดพลางทำท่าทางที่เป็นสัญลักษณ์ให้ฉัน
    เข้าใจและฉันก็ทำตามคำสั่ง
     
    'ใครกัน? เด็กใหม่งั้นหรอ?'
     
     เสียงหนึ่งดังขึ้นมาให้ได้ยิน  
    ฉันหันไปมองต้นเสียง
    พบว่าเป็นครูผู้หญิงคนหนึ่งกำลังมองฉันอย่างสงสัย
     
    'ท่าทางจะเด็กใหม่  ดูดี  เรียบร้อยใช้ได้'
     
    และเสียงที่สองก็ตามมา
    คงเห็นครูผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆครูคนนั้นแน่ๆ
     
    ใช่แล้วล่ะ ... ฉันมีสัมผัสพิเศษคือ
    สามารถได้ยินเสียงความคิดของคนอื่น  
     
    ฉันได้รับสัมผัสนี้ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ  
    หลังจากได้รับอุบัติเหตุและผ่าตัดจน
    รอดชีวิตมาได้ ต่างจากแม่ของฉัน
    ที่ย้ายขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ถาวร  
    ทิ้งให้ฉันกับพ่ออยู่ด้วยกัน2คน 
     
    ถึงแม้ว่าฉันจะกลายเป็นคนพูดน้อย
    และไม่สุงสิงกับผู้คน  
    พ่อก็เป็นคนเดียวที่เข้าใจฉันมากที่สุด  
    ไม่เคยบังคับ และดูแลฉันเป็นอย่างดี
     
    "ฝากดูแลบิวตี้ด้วยนะ"
     
    พ่อพูดกับลุงที่ดำรงตำแหน่ง
    ผู้อำนวยการโรง
    เรียนอินเตอร์แห่งนี้
     
    "ได้สิ  นายก็ดูแลกิจการของนายไปเถอะ
    อย่าห่วงทางนี้เลย"
     
    "บิวตี้  ขอบคุณลุงสิ" พ่อบอก
     
    'ท่าทางเรียบร้อย  คงไม่สร้างปัญหาให้ฉันหรอกน่า'
     
     เสียงความคิดของลุงดังขึ้น
     
    "ขอบคุณค่ะ  
    หนูจะไม่สร้างปัญหาให้ลุงไม่สบายใจค่ะ"
     
    "โห~ อย่างที่นายเคยบอกจริงๆ  
    เธอได้ยินเสียงความคิดฉันด้วย  แฮะๆ"

    ลุงพูดกับพ่อ
     
    "อ้อ! อีกเรื่องนึง ลูกสาวฉันจำเป็นต้องใช้เฮดโฟน.."
     
    "อ่าๆ เรื่องนั้นฉันเข้าใจ
     ฉันอนุญาต เดี๋ยวจะบอกครูที่ปรึกษาเธอให้อีกที"
     
    ลุงบอกกับพ่อ  แล้วก็หันมาหาฉัน
     
    "หนูไปที่ห้องเรียนได้แล้ว  
    ฉันจะโทรบอกที่ปรึกษาหนูให้เอง ห้องB นะ"
     
    "ค่ะ"

    แล้วฉันก็หยิบเฮดโฟนขึ้นมาสวมแล้ว
    เดินออกจากห้องนั้น
     
     
    class B
     
    "เอ้าๆ  ทุกคนนั่งที่กันได้แล้ว"
     
    ครูเคาะโต๊ะหน้าห้องสองสามที  
    จนนักเรียนที่อยู่ในห้องนั่งที่ของตัวเอง
    จนครบ จึงเริ่มพูด
     
    "วันนี้เรามีเพื่อนใหม่  เข้ามาเลยจ่ะ"
     
    ได้ยินประโยคหลังฉันก็เดินเข้ามาในห้อง
     
    "เอ่อ  บิวตี้จ๊ะ ถอดเฮดโฟนออกก่อนได้มั้ย?"
     
    ฉันทำตามที่ครูสั่ง
     
    "อ่า~ แนะนำตัวเลยจ่ะ"
     
    "ฉัน พัคบิวตี้ ย้ายมาจากมัธยมL"
    ฉันแนะนำตัว
     
    'เรียบร้อยเชียว ยัยเด็กใหม่'
     
    ฉันมองยัยผู้หญิงผมเปียหน้าห้อง  
    คงเป็นความคิดยัยนี่สินะ
     
    "เอาล่ะ ไปนั่งที่ได้  อืมมม~
    ไปนั่งตรงนู้นแล้วกันจ๊ะ"
     
     ครูชี้ไปที่โต๊ะว่างหลังห้อง  
    ที่ข้างๆมีผู้ชายคนนึงนั่งอยู่
    เอ๊ะ! ผู้ชายที่ลงจากรถหรูเมื่อเช้านี้นี่หน่า

     
     
    "โยซอบจ๊ะ  ครูฝากดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ"
     
    "ได้ครับ"  ^____^
     
    อ๋อ~  ยิ้มมีเสน่ห์ขนาดนี้สินะ  
    ถึงได้มีผู้หญิงตามกรี๊ดทั้งโรงเรียน
     
    หวังว่าโรงเรียนใหม่คงไม่ทำ
    ให้ชีวิตอันแสนสงบสุขของฉันวุ่นวายนะ
    ไม่งั้นฉันคงอกแตกตายแน่ๆ  ฟู่~







    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×