คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ชดเชย
Xson Talk
“คุณหนูน้องพิณไปโกรธอะไรใครมาคะเนี่ย เดินไปไม่ฟังใครเรียกเลย”
ป้าอรถามขึ้นทันทีที่ผมเดินเข้าบ้านมา จะเป็นเพราะใครกันอีกล่ะนอกจากผมที่ทำให้ยัยตัวเล็กงอนจนไม่ยอมคุยกับผมตลอดทาง แถมมาถึงก็ลงจากรถแล้ววิ่งขึ้นไปยังชั้นบนทันที งานนี้มีได้ง้อยาวแน่ๆไอ้เอ็กซ์สันเอ๊ย
“ก็ผมนี่แหละครับป้า”
ผมบอกป้าอรก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องรับแขกอย่างเหนื่อยใจ ก่อนที่แม่บ้านจะนำน้ำมาวางบนโต๊ะกระจกด้านหน้าของผม ก่อนจะโค้งให้ผมแล้วเดินออกไป
ผมถอนหายใจหนักๆก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่ม จะไม่ให้ผมถอนหายใจแบบนี้ได้ไงละก็ยัยตัวเล็กเล่นงอนผมจนไม่พูดไม่จากับใคร แถมพอมาถึงก็ขึ้นไปหมกตัวเองอยู่แต่บนห้องและช่วงนี้งานที่บริษัทก็ต้องเข้าไปเคลียร์งานที่ผมค้างไว้เพราะว่ารีบไปหาเธอ ไหนจะงานที่ผับอีกที่ผมไม่ยอมเข้าไปตรวจงานและคุมงานจนโดนไอ้เพื่อนบ้าโทรมาบ่นเล่นซะหูผมนี่แทบชา
“ป้าครับผมไปดูงานที่ผับก่อนนะ อย่าลืมให้ตัวเล็กทานอะไรด้วยนะครับ ไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่ออกจากโรงแรมแล้ว”
“ได้ค่ะ”
ผมเดินออกไปสั่งป้าอรก่อนจะออกรถจากบ้านทันที เพื่อมุ่งตรงไปยังบริษัททันที แต่ในหัวของผมก็ยังคงเต็มไปด้วยเรื่องของยัยตัวเล็กไปหมด
“คุณทิพย์เตรียมเอกสารที่ผมต้องตรวจมาไว้ในห้องทำงานผมด้วยนะเดี๋ยวผมกลับมาดู”
ผมเดินเข้ามาสั่งงานเลขาทันทีเมื่อเดินเข้ามาที่หน้าห้องทำงานของผม ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปผับเพื่อที่จะได้เคลียร์งานล่วงหน้า แต่ก็ต้องชะงักเท้าเมื่อถูกเรียกไว้
“จะออกไปเลยหรอคะ”
“ใช่ทำไมหรอ”
ผมถามเธอกลับไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับผมแต่เธอก็น่าจะรู้ดีว่าผมให้เธอได้แค่เลขาของผมเท่านั้น ใช่! ผมรู้ว่าเธอคนนี้สวยและเป็นที่สนใจของหนุ่มๆหลายคนไม่หนึ่งในนั้นไม่ใช่สำหรับผมคนนี้
“เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะ”
ผมหันหลังเดินกลับมาโดยไม่สนใจสายตาอันเชื้อเชิญของเธอเลยสักนิด เพื่อที่จะบอกให้เธอรู้ว่าเสน่ห์ของเธอใช้ไม่ได้กับคนอย่างผม
Pinpleng Talk
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
“มาแล้วค่ะ”
ฉันเดินออกไปเปิดประตูเกือบจะทันทีเมื่อมีเสียงเคาะประตู แต่พอเปิดออกไปก็พบกับป้าอรที่มาพร้อมกับแม่บ้านอีกคนที่ถือถาดอาหารมา แต่แปลกแฮะทำไมพี่เอ็กซ์สันถึงไม่ได้มาหาฉัน เพราะแต่ก่อนถ้าฉันเป็นอย่างนี้เขาจะต้องรีบมาง้อฉันแต่นี่ไม่ ใช่สิ! ฉันไม่ใช่ยัยตัวเล็กที่เขารักอีกแล้วนี่นาแล้วเขาจะมาสนใจคนอย่างฉันทำไม
“ทานอะไรหน่อยนะคะคุณหนูน้องพิณ คุณหนูบอกว่าคุณหนูน้องเพลงยังไม่ได้ทานอะไรมาเลย”
“งั้นเอาไปไว้ข้างล่างเถอะค่ะ เดี๋ยวน้องพิณลงไปทานนะคะ ขออาบน้ำก่อนนะคะ”
“ค่ะ เดี๋ยววันนี้ป้าทำทับทิมกรอบน้ำกะทิมะพร้าวอ่อนให้ทานนะคะ”
“สุดยอดไปเลยค่ะป้าอร”
“งั้นรีบๆลงมานะคะ”
“ค่ะ”
หึ! ลาบปากแล้วไงวันนี้ที่จะได้กินทับทิมกรอบน้ำกะทิมะพร้าวอ่อนของหวานสุดโปรดที่ป้าอรชอบทำให้ทานตอนเด็กๆจนกลายเป็นของโปรดของฉันไปเลยทีเดียว แอบกระซิบหน่อยนะว่า...ไม่มีร้านไหนทำอร่อยได้เท่าป้าอรอีกแล้ว แถมไม่ได้ทานมาตั้งนานงานนี้มีได้ทานแทนข้าวกันบ้างแหละ
------------------------------------------ 50% ---------------------------------------------------------------------
ฉันอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนจะลงไปทานอาหารที่แม่บ้านได้เตรียมเอาไว้ให้ ก่อนจะเดินเข้าไปหาป้าอรที่ตอนนี้กำลังจัดเตรียมของเพื่อที่จะทำของหวานสุดโปรดให้ฉันทาน (เมนูนี้ทานมากๆน้ำหนักมีขึ้นไม่รู้ตัวกันเลยทีเดียว)
“ป้าอรคะ น้องพิณขอทำบ้างได้ไหมคะ”
ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาเห็นป้าอรและพี่แจงที่ตอนนี้กำลังช่วยกันทำอย่างสนุกสนานจนฉันอยากจะลองทำบ้าง เผื่อว่ามันจะสนุกเหมือนภาพที่ฉันกำลังเห็นอยู่
“ได้ค่ะ แต่คุณหนูน้องพิณต้องล้างมือก่อนนะคะ”
“รับทราบค่ะ”
ฉันเดินไปล้างมือที่อ่างใกล้ๆก่อนจะมาลงมือทำเมนูของหวานสุดโปรด โดยมีป้าอรกับพี่แจงที่คอยช่วยสอนฉันทำในขั้นตอนต่างๆพร้อมกับมีเสียงหัวเราะของเราทั้งสามคนดังออกมาเป็นระยะและรอยยิ้มแห่งความสุขและดูอบอุ่นทำให้ฉันคิดถึงบ้านขึ้นมาทันที แต่จะให้ทำไงได้ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่ประเทศไทยเลยนี่นา
“ทำอะไรกันครับ เสียงดังไปยังหน้าบ้านเชียว”
เสียงปริศนาดังขึ้นจนเราทั้งสามคนถึงขั้นกับหยุดหัวเราะและหันไปมองทางต้นเสียงพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย หึ! ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเสียงนี้คือใคร แน่นอนว่าคนคนนี้จะต้องเป็นไอ้คุณชายเจ้าของบ้านอย่างแน่นอน
พอเห็นหน้าเขาฉันก็หันหน้ากลับมาทันที และสนใจของโปรดที่อยู่ตรงหน้าที่ตอนนี้เราทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแค่นำทุกอย่างใส่ลงในถ้วยเพียงแค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วหละ
“ทำทับทิมกรอบน้ำกะทิมะพร้าวอ่อนค่ะคุณหนู”
“ของโปรดสาวน้อยเลยน่านา”
เขาเอ่ยขึ้นก่อนจะมาหยุดอยู่ข้างๆฉันที่ตอนนี้กำลังจะนำน้ำกะทิราดลงในถ้วยที่ฉันใส่ส่วนผสมทุกอย่างลงไปเรียบร้อยแล้ว แต่พอกำลังจะตักน้ำแข็งใส่ลงในถ้วยก็ต้องชะงักเมื่อมือของฉันตอนนี้ถูกเขาจับไว้ซะก่อน จนฉันต้องหันไปมองหน้าเขาอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ก่อนที่เขาจะยอมปล่อยมือออกช้าๆก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ยังไม่หายโกรธพี่อีกหรอคะ”
“...”
“พี่ขอโทษนะ หายโกรธนะคะน้องพิณ”
ฉันตักน้ำแข็งใส่ถ้วยพร้อมกับช้อนและเดินไปยังโซฟาที่ห้องนั่งเล่นทันทีก่อนที่จะวางถ้วยลงบนโต๊ะกระจกด้านหน้าแล้วเปิดทีวีดูการ์ตูนก่อนจะลงมือทานของหวานสุดโปรดที่อยู่ตรงหน้า โดยมีเขานั่งลงข้างๆฉันพร้อมกับพูดทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้ฉันหายโกรธเขา แต่ฉันก็ทำเป็นนั่งลอยหน้าลอยตาทานของหวานที่อยู่ตรงหน้าโดยไม่สนใจคำพูดของเขาเลยสักนิด จนอยู่ๆเสียงของเขาก็เงียบไปซะเฉยๆจนฉันต้องแอบเหลือบไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมาจนฉันถึงกับชะงักเลยทีเดียว
“เฮ้อ! ไอ้เราก็กะว่าจะพาไปเกาะล้านตอนปิดเทอมสักสามสี่วัน แต่ไม่ยอมหายโกรธสักทีสงสัยงานนี้ต้องไปคนเดียวแน่เลย”
ฉันเอาของหวานเข้าปากก่อนจะเคี้ยวไปเรื่อยๆพร้อมกับคิดเรื่องที่เขาพูดออกมาเมื่อกี้ คือว่าถ้าฉันหายโกรธเขาฉันจะได้ไปทะเลตั้งสามวัน แต่ว่าถ้าตอนนี้ฉันยังไม่ยอมหายงอนพี่เขาก็จะต้องอดไปเที่ยวทะเล แถมฉันก็กำลังจะเริ่มสอบ Final ในวันพรุ่งนี้แล้ว ก็เหลืออีกเพียงไม่กี่วันฉันก็จะได้ไปทะเลแล้ว แถมรอบนี้ยังได้ไปค้างตั้งสามวันสองคืนอีกต่างหาก จะเอายังไงดีนะ
“พิณหายโกรธก็ได้ค่ะ”
ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเหลือบไปเห็นว่าเขากำลังจะลุกออกไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่ก็ดังเพียงพอที่จะทำให้เขาสามารถได้ยินสิ่งที่ฉันพูดออกไป ก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างพอใจและทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมก่อนจะยื่นหูเข้ามาใกล้ๆฉันพร้อมกับพูดออกมา
“ว่าไงนะ”
“พิณบอกว่าหายโกรธก็ได้ค่ะ”
“หึหึ”
ฉันทำหน้ามุ่ยอย่างเจ็บใจที่ไปตกหลุมพรางของเขาที่เอามาล่ออย่างเจ็บใจ ก่อนจะมาสนใจของหวานตรงหน้าที่ตอนนี้น้ำแข็งเริ่มละลายมามากพอสมควรและตอนนี้ฉันก็ไม่มีอารมณ์ที่จะทานมันเข้าไปแล้วด้วย ฉันตักเข้าปากอีกสองคำก่อนจะยื่นถ้วยขนมหวานสุดหวงของฉันไปยังร่างสูงที่เปลี่ยนช่องเป็นดูสารคดีข้างๆอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่จะมองหน้าฉันอย่างงงๆ ก็แน่สิถ้าเป็นของโปรดของฉันอย่างนี้เขาไม่มีทางได้ทานเด็ดขาด แต่ว่ากรณีวันนี้ถือว่ายกเว้นละกัน
“ช่วยหน่อยพิณทานไม่หมด”
เขาส่ายหน้าใส่ฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่เหมือนผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กแต่ก็ยอมหยิบถ้วยไปทานอย่างอารมณ์ดี แม้ในบางครั้งเขาอาจจะดูเผด็จการมากไปนิด แต่ว่าบางครั้งเขาก็ยังเป็นพี่ชายที่น่ารักและพี่ชายที่ฉันมักจะติดเขาแจคนเดิม เหมือนกับตอนนี้ที่เขากำลังเป็นอยู่
ขอบคุณทุกความคิดเห็นและคอมเม้นท์มากนะคะ
ที่อยู่รออ่านจนมาถึงตอนนี้ ขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ
ไรท์ขอฝากทุกคนเข้าไปคนไลค์ให้ไรท์หน่อยนะ
http://www.facebook.com/linestickerthemesshop
#พูดคุยกันได้ที่ alolo24250@hotmail.com
ความคิดเห็น