ฟิคHxH ผีเสื้อติดกับใยรักแมงมุม [Kurokura x oc]

ผีเสื้อติดกับใยรักแมงมุม

บทนำ

เมื่อผีเสื้อบินมาติดกับใยแมงมุม มันจะพยายามทุกวิธีทางเพื่อหนีรอดออกไป แต่แมงมุมนั้นเป็นประเภทหวงเหยื่อแบบสุดๆ เมื่อได้เหยื่อที่หมายตาเอาไว้แล้ว จะไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไปได้เป็นอันขาด....

จะกักขัง และห่อหุ่มด้วยใยสีขาว...

และกอดรัดด้วยขาของแมงมุม...

จะกัดกิน และเก็บเอาไว้ข้างกายจนวินาทีสุดท้าย...มิให้หนีหายไปไหน...

เปลือกตาที่หนักอึ่ง ค่อยๆเปิดขึ้นมาท่ามกลางความมืดครึ้มของสถานที่โดยรอบ ที่เป็นพนังหินเก่าๆ ทั้งความอับชื้น และความเก่าครึก พอมองตรงไปที่ปลายเท้าจะเห็นลูกกรงเหล็ก

คิดอะไรได้ไม่ยากเลยว่าสถานที่ๆตนอยู่ ณ ตอนนี้คือ "ห้องขัง" อย่างแน่นอน

ดวงตาสีมรกตกลมโตมองไปรอบๆอย่างใช้ความคิด และกำลังประมวลผลอยู่ว่า ตนนั้นมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไร แต่พอคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็ทำให้ร่างของหญิงสาวลุกขึ้นมานั่งในทันใด ผมสีมิ้นท์ที่ยาวเลยไหล่ลงมานั้นยุ่งเล็กน้อย 

แต่เพราะรีบลุกขึ้นมานั่ง ทำให้ผ้าสีขาวที่ใช้คลุมร่าง "ที่เปลือยปล่าว" ของเธอไหลลงมาทำให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียน และหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่อยู่พอสมควร ตามร่างกายที่โผล่พ้นขึ้นมา จะทั้งคอ แผ่นหลัง หน้าอก หรือแม้แต่ใต้รมผ้านั้น ตามร่างกายต่างมีรอยแต้มสีแดงๆ เหมือนแผลห่อเลือด ดูน่ากลัว

มือบางดึงผ้าสีขาวที่ตกลงไปขึ้นมาคลุมปิดหน้าอกตัวเอง ตอนนี้เธอเริ่มจำได้รางๆ แล้วว่าเมื่อคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น ยิ่งคิดถึงมันก็อยากจะลุกหนีแต่ทำไม่ได้ เพราะรู้สึกปวดที่บั้นท้าย และเอวเป็นอย่างมากจนลุกไม่ขึ้น

แต่ต่อให้ไม่มีอาการปวดเมื่อยพวกนี้ จะอยากลุกหนีก็ทำไม่ได้ เพราะที่มือข้างขวานั้น มีข้อมือเหล็กล็อกเอาไว้อยู่ และมีโซ่เหล็กที่ลากยาวจากข้อมือไปติดอยู่ที่หัวเตียง

ในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรอยู่คนเดียว เธอนั้นได้ลืมไปเสียสนิทเลยว่าเตียงเก่าๆที่เธอนอนอยู่นั้นไม่ได้มีเธอนอนอยู่แค่คนเดียว

"เอ๊ะ!?"

น้ำเสียงหวานร้องอุทานออกมาเมื่อจู่ๆก็มีแขนใหญ่เข้ามากอดเธอจากทางด้านหลังพร้อมกับสัมผัสแปลกๆที่แผ่นหลังของเธอ ราวกับโดนขบกัด และดูดเล็กน้อยให้มีรอย เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

"ดะ เดียว...พอแล้ว..."

น้ำเสียงหวานนั้นพยายามห้ามผู้กระทำ พร้อมกับพยายามแกะแขนที่กอดรัดตนอยู่ แต่แขนแกร่งนั้นไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อยเลย กลับกันดันดึงร่างของหญิงสาวให้เข้าไกล้มากกว่าเดิมจนจากที่นั่งอยู่บนเตียงกลายมาเป็นนั่งอยู่บนตักของคนข้างหลังแทน ริมฝีปากที่ขบกัด และดูดอยู่นั้นค่อยๆเคลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนที่จะมากระทำเช่นเดิมที่คอของหญิงสาว เธอนั้นสะดุ้งจะหดคอหนีแต่ก็ไม่เป็นผล

"ละ..ลู...ลูซิเฟอร์..ซัง...อะ...โอ้ย!"

ร่างบางพยายามเรียกชื่อคนข้างหลังเพื่อให้เขาหยุด เพราะตอนนี้ทั้งเขา เเละเธอต่าง "เปลือยเปล่า" ด้วยกันทั้งคู่ และตอนนี้เธอก็นั่งอยู่บนตักของเขา มันทำให้ก้นของเธอนั้นไปโดน "มังกรยักษ์" ของเขาเข้า จนทำเธอสะดุ้งพยายามจะลุกขึ้นหนี แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขากอดล็อกเธอเอาไว้อยู่

แต่ดูเหมือนชายหนุ่มคนข้างหลังนั้นจะไม่พอใจอะไรสักอย่าง เขาจึงกัดเข้าที่คอของเธอเข้าจนเธอร้องด้วยความเจ็บ แต่เขาก็ยังใจดีไม่ได้กัดจนจมเขี้ยวให้มีเลือดไหลออกมาแต่อย่างใด แค่ทำให้รู้สึกเจ็บเพียงเท่านั้น

เขายังอยากทะนุทะนอมเหยื่อชิ้นโปรดตัวนี้ไปนานๆอยู่นะ...

"เมื่อคืนผมว่าผมพูดชัดไปแล้วนะ ว่าให้เธอเรียกผมว่าอะไร...."

ชายหนุ่มที่มีเส้นผม และดวงตาสีดำเอ่ยขึ้นมา ผมหน้าม้าที่ปกติจะปัดขึ้นไปให้เปิดหน้าผาก ตอนนี้มันกลับตกลงมาทำให้ใบหน้านั้นดูอ่อนเยาว์ขึ้นกว่าตอนปัดผมขึ้นไป ที่บริเวณหน้าผากนั้นมีสัญลักษณ์ลอยสักสีม่วงหมือนกับไม้กางเขน หรือลัทธิที่หันหลังให้กับพระเจ้า

"แค่ตื่นมาก็ลืมแล้วหรอ...แย่จริงๆ...."

ดวงตาสีดำนั้นปิดลงพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมา รอยยิ้มที่ถ้าคนไม่รู้จักเขามาก่อนคงมองว่าเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่กลับตัวหญิงสาว และคนที่รู้จักคนๆนี้จะรู้ว่า...

มันเป็นรอยยิ้มอาบยาพิษชัดๆ...

"ขอโทษค่ะ...คุโรโร่ซัง คุณช่วยปล่อยฉันก่อนได้ไหม ท่าแบบนี้มันไม่ค่อยจะไม่ดี- อ็าย!!"

เสียงหวานเผลอร้องออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่น่าอาย เพราะความตกใจที่จู่ๆมือหนาก็กดร่างของเธอให้นั่งติดกับตักของเขา จนก้นของเธอนั้นโดนเข้ากับ "มังกรยักษ์" ของเขาเข้าเต็มๆ

ถึงแม้เมื่อคืนจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ "มังกรยักษ์" ของเขานั้นเข้ามาในตัวเธอก็เถอะ แต่เวลามันมาโดนตรง "น้องสาว" ของเธอกี่ทีๆก็ไม่ชินสักที

มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นมาปิดปากตัวเองด้วยความอาย ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจพร้อมกับหน้าที่แดงขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนที่คิ้วจะขมัดเข้าหากันด้วยความโกรธ

"คุณ!!"

"อย่าให้ผมต้องพูดซ้ำดีกว่านะ เช้านี้ผมมีประชุมกับพวกลูกน้อง อยากได้ยินคำน่ารักๆที่เธอใช้เรียกเมื่อคืนอีกจัง ช่วยพูดให้ฟังชัดๆหน่อยสิ"

ใบหน้าของ คุโรโร่ ลูซิเฟอร์ ยกยิ้มร้ายขึ้นมา ดวงหน้าที่ดูเหมือนคนอ่อนโยนนั้นมันช่างขัดกับการกระทำ และคำพูดของเขาเสียเหลือเกิน จนหญิงสาวนั้นเหนื่อยใจที่จะโต้เถียงกับคนๆนี้ จนใบหน้าสวยนั้นหงิกงอลงเล็กน้อย และมองเขาอย่างโกรธเครือง และเธอเลือกที่จะเงียบ

"หึ..."

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมโต้ตอบอะไร คุโรโร่จึงยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะยอมปล่อยหญิงสาวให้ลงไปนั่งกับเตียงดีๆ  ขายาวๆก้าวลงจากเตียงลงไปโดยไม่มีอะไรปกปิด จนหญิงสาวที่มองตามอยู่นั้นต้องหันหน้าหนี

คุโรโร่หยิบเสื้อผ้าของเขาที่กองอยู่ที่พื้นขึ้นมาสวมใส่ ก่อนที่จะเดินตรงมาที่เตียงที่หญิงสาวนั่งอยู่ เขายืนมองเหมือนคาดหวังอะไรสักอย่าง แต่ฝ่ายหญิงสาวนั้นไม่ยอมพูดหรือสบตาเขาอยู่ดี

พรึบ!!

"อ้ะ!?"

แค่พริบตาเดียวมือของคุโรโร่ก็ยืนไปดึงสายโซ่เหล็กที่ล็อกที่มือข้างขวาของหญิงสาวขึ้นมา ทำให้มือของเธอนั้นถูกดึงไปหาเขา มือข้างนึงของคุโรโร่ดึงสายโซ่เพื่อให้หญิงสาวถูกดึงมาไกล้เขา มืออีกข้างก็ยื่นไปรับแผ่นหลังของเธอเอาไว้ และด้วยระยะเพียงแค่ยนี้ ทำให้ใบหน้าของทั้งคู่นั้นไกล้กันมากจนสัมผัมได้ถึงลมหายใจ

"ผมรอฟังอยู่นะ ไอริส...."

ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนอ่อนโยนนั้น ถึงจะดูเหมือนเป็นคำขอร้องหรือออดอ้อน แต่สำหรับหญิงสาวแล้วมันคือ "คำสั่ง" ดีๆนี่เอง

ในชีวิตนี้ของ  ไอริส อาปาตูร่า ไม่เคยพบเจอใครที่น่ากลัวด้วยคำพูดแบบเขาคนนี้มาก่อนเลย และเธอเองก็รู้สึกผิดอย่างแรงที่ก่อนหน้านี้ เธอไปตอบรับงานให้เข้าหาคนๆนี้

ไม่อย่างนั้นเธอก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก สถานที่ ที่เธออยากจะลืมมันไปซะ บ้านเกิดที่มีแต่ความทรงจำที่เจ็บปวด เธออุส่าออกไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่านี้ได้แล้วแท้ๆ แต่เธอก็กลับต้องมาจมปรัก และโดนขังอยู่ที่นี่ ใน"รังแมงมุม" แห่งนี้

ไอริสจ้องมองไปที่คุโรโร่อย่างวิตกกังวล เธอรู้ดีว่าความสามารถของเธอนั้นไม่อาจสู้คนๆนี้ได้ เพราะไม่อย่างนั้นเธอคงไม่มาอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก ตอนนี้คงมีแต่ต้องยอมเขาไปก่อน

แต่อย่าให้เขาเผลอเด็ดขาด เมื่อมีโอกาส เธอจะหนีไปให้ไกลจากเขาเลย..... เธอคือผีเสื้อที่จะกางปีกบินอย่างอิสระ จะไม่ยอมให้ใครมากักขัง และจะไม่อยามที่จะถูกเจ้าแมงมุมตัวนี้กลืนกินด้วย...

"ที่รักคะ"

ระหว่างผีเสื้อที่พยายามจะดิ้นให้หลุดจากกับดักใยแมงมุม

กับแมงมุมที่พยายามจะกักขังผีเสื้อเอาไว้ ไม่ให้หลุดหนีไปได้

ใครจะเป็นฝ่ายที่จะเหนื่อยจนยอมแพ้ไปก่อนกันนะ....

---

สาระภาพก่อนเลยว่า ไรท์ไม่เคยดู HxH มาก่อนเลย แต่ที่มาแต่งเรื่องนี้เพราะ ไรท์โดนความหล่อของคุโรโร่ตกเข้าให้ล้วนๆ 

พอไปหาฟิคนิยายของพี่แกกับocอ่านมันก็ไม่แทบไม่มีเลย เพราะงั้นเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อนสนองความต้องการของตัวเองล้วนๆ

ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ ไรท์ไม่ใช่แฟนอนิเมะ แต่ก็พยายามหาข้อมูลมาแต่ง ถ้ามีไรท์ผิดพลากสามารถบอกไรท์ได้นะคะ เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง หรือพลังเน็นในเรื่อง

แล้วก็อย่าหวังกับฉาก NC กันมากนะคะ ไรท์แต่งไม่เป็น แต่ก็จะพยายาม

มีใครรู้ไหมว่าสัญลักษณ์ที่หน้าผากของคุโรโร่มันเรียกว่าอะไร ไรท์จะได้เรียกถูก

---