ข้านี่แหละฮูหยินของประมุขเจียง เจียงเฉิง x oc

บทนำ

"ไม่จริงน่า....จบแบบค้างคาแบบนี้น่ะนะ ไม่ยุติธรรมเลย"

     น้ำเสียงหวานปนตัดพ้อของหญิงสาวดังขึ้นในห้องนอนที่เงียบสงบ ร่างของหญิงสาวในวัย 20 ปีต้นๆ แทบจะหมดเรียวแรงทิ้งตัวลงไปนอนกายหน้าผากอยู่บนเตียงในทันที ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงของเธอนั้นหายไปไหนหมด แต่ว่าหลังจากที่ได้อ่านนิยายเรื่องโปรดในเล่บจบไป มันก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกหมดซึ่งเรี่ยวแรงในทันที

หลังจากที่เมื่อเช้าหลังจากที่ได้ตื่นนอนทำธุระส่วนตัวต่างๆนาๆจนเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว จู่ๆก็ได้มีพัสดุถูกส่งมาที่ห้องของเธอ หญิงสาวใช้เวลาคิดอยู่ครู่นึงว่าตนได้สั่งซื้ออะไรไป ก่อนที่จะนึกขึ้นได้แล้วรีบกลับเข้าห้องมาแกะกล่องพัสดุออกทันที

ของที่ถูกส่งมานั้นก็คือหนังสือนิยายเรื่องโปรดเล่มสุดท้ายที่เธอนั้นเฝ้ารอคอยมาตลอดอาทิตย์นึงเต็มๆ มือบางรีบแกะห่อกันกระแทกออกไป กลิ่นกระดาษใหม่ลอยมาเตะจมูก สัมผัมของหนังสือใหม่ที่น่าสัมผัสนั้นมันทำให้เธอรู้สึเป็นสุขเหลือเกิน คนที่ไม่ได้รักหรือชอบการอ่านหนังสือแบบเธอคงไม่มีทางเข้าใจได้หรอว่าตอนนี้รู้สึกเป็นสุขขนาดไหน

ปกหนังสือที่ออกไปในโทนสีขาวเหลือ ภาพของตัวละครที่นั่งเด่นสง่าอยู่ที่กลางปก สวยงามสมกับการรอคอยเหลือเกิน หญิงสาวใช้เวลาทั้งวันหลังจากนั้นในการอ่านนิยายเรื่องนี้จนจบ

“คู่ของวั่งเซี่ยนก็ดีอยู่หรอก ไม่สิ ดีมากๆเลยกว่าจะได้ครองคู่กันนั้นช่างยากลำบาง แต่ก็คงมีแค่คู่นี้คู่เดียวนั้นแหละมั้งที่สมหวังไปถึงฝั่งอยู่ครู่เดียว”

แต่ความรู้สึกที่ได้รับกลับมาหลังจากที่อ่านจนจบแล้วนั้น มันบอกไม่ถูกเลยว่าเธอควรรู้สึกยังไง จะว่าจบดีมันก็จบดีไม่สุด แถมอะไรหลายๆอย่างสำหรับเธอมันคือค้างคาเป็นอย่างมาก

“อาเหยากับหมิงเจวี๋ยถูกผนึกไปด้วยกัน อย่างน้อยๆก็คงร้อยปีกว่าที่ดวงวิญญาณของพวกเขาจะเป็นอิสระ ส่วนหลานซีเฉินนั้น ก็เก็บตัวไม่ยุ่งกับใครอีก เนี่ยหวายซังเองก็น่าสงสาร แต่เล่นละครเก่งเหลือเกินนะ จินหลิงเองก็ต้องขึ้นเป็นประมุขต่อ ทั้งที่อายุยังน้อยอยู่เลยแท้ๆ ส่วนเจียงเฉิงก็ยังไม่ได้แต่งฮูหยินเสียทีจนจบเรื่องราวแล้ว”

รู้สึกว่าเรื่องหลังนี้จะไม่ค่อยน่าหลักใจเท่าไรนะ

ค้างคา ความรู้สึกเดียวที่รู้สึกได้เลยก็คือมันค้างคา มีแต่คู่ของตัวเอกเท่านั้นที่สมหวังแล้วจบสวย แล้วตัวละครอื่นๆละ ปล่อยลอยแพแบบนั้นเนี่ยนะ

“อ็ากกกกกกกกกก!! โลกมันไม่ยุติธรรม!!”

ตึงๆๆ ปัก!!

“โอ็ย! เจ็บ!?”

เพราะรับไม่ได้กับบทสรุป จึงนอนดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงจนเรียวขายาวๆนั้นไปเตะโดนกำแพงเข้าพอดี จนทำให้หนังสือที่วางอยู่บนที่ว่างข้างๆหัวเตียงตกลงมาใส่หน้าของหญิงสาวอย่างพอดิบพอดี เจ็บจนน้ำตาคลอเบ้าเลย

“วันนี้มันดวงซวยชัดๆ หือ?…..เล่มนี้มัน”

ลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับจับสันจมูกตัวเองแก้อาการเจ็บ ก่อนที่จะพบว่าหนังสือที่ตกลงมาใส่หน้าตนก่อนหน้านี้นั้นก็คือ หนึ่งในหนังสือนิยายเรื่องโปรดเช่นกันเพียงแต่เป็นเล่มที่ 3 ปกของหนังสือเล่มนี้จะแตกต่างจากปกที่เธอพึ่งได้อ่านไปเมื่อครู่ สีโทนของหนังสือจะเป็นสีเข้ม พร้อมกับภาพวาดของสายฝนที่โปรยปรายลงมา พร้อมกับร่างของตัวละครชายที่อยู่ในชุดสีม่วง ในหน้าคมสัน แววตาดูดุดันกำลังจ้องมอองมา

“เจียงเฉิง…..”

ชื่อของหนึ่งในตัวละครเอกของเรื่องถูกเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่หญิงสาวได้สังเกตดูว่าปกนิยายเล่มนี้นั้นหน้าปกคือใคร เขาคือหนึ่งในตัวละครเอกที่น่าสนใจคนนึงเลย เพราะจากชีวิตที่เขาต้องพบเจอ ทั้งนิสัยของเขา ทำให้ตัวละครตัวนี้ดูมีเสนห์ในแบบของมัน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นตัวละครตัวนี้ก็เป็นเนื่งในตัวละครที่น่าสงสารเช่นเดียวกัน

“ถ้าสามารถเปลี่ยนเรื่องราวให้มันดีกว่านี้ได้ก็คงจะดีสิ”

ความคิดแบบเด็กๆถูกเอ่ยออกมาจากความต้องการของเธอเอง แต่แน่นอนว่ามันก็ได้แค่เป็นความคิดในหัว เธอจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรมันได้ละ เธอไม่ใช่คนแต่งเรื่องนี้เสียหน่อย แต่เธอก็อดคิดเล่นๆไม่ได้จริงๆว่าถ้าได้มีโอกาสเปลี่ยนเธอจะเปลี่ยนะไร

“ถ้าหากว่าเปลี่ยนได้ละก็ หลักเลย อาเหยาต้องมีตอนจบที่ดีกว่านี้ แล้วก็เจียงเฉิงเองก็……..นอกจากจะให้เขาคืนดีกับเว่ยอิงแล้ว ก็คงอยากให้เขารีบแต่งงานเร็วๆละมั่ง หึๆ”

ใบหน้าหวานหัวเราะออกมากับความคิดของตนเอง ก่อนที่มือบางจะยื่นขึ้นมาซับน้ำตาที่คลบเบาด้วยความเจ็บก่อนหน้านี้เสียก่อน นัยน์ตาสีดำสนิทค่อยๆลืมขึ้นช้าๆ เมื่อตาของเธอนั้นหายจากการมีน้ำตามาบดปังแล้ว ภาพทุกอย่างก็กลับมามองเห็นชัดอีกครั้ง

ชัดเสียจนเธอสามารถมองเห็นชายในชุดสีม่วง ผู้มีใบหน้าดูดุดันกับสายตาคมกริบที่กำลังจ้องมองมาอยู่ตรงหน้า……

_______________________________________________________________________________________

เตือนก่อนอ่าน

ฟิคเรื่องนี้เป็นเหตุการ์ก่อนในฟิคเรื่อง “พยานรักแฝดหยกโบตั๋น” เป็นเหตุการ์ที่เกิดขึ้นก่อนในโลกใบเดียวกัน ใครที่ไม่เคยอ่านมาก่อนก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้เพราะมันไม่ได้สปอยอะไรกันมาก

ฟิคเรื่องนี้จะมีบางตัวละครที่ถูก เปลี่ยนเพศไป เพื่อให้สามารถดำเนิดไปสู่เรื่องราวอีกฟิคนึงได้ 

และนิสัยของพระเอกอย่งเจียงเฉิงอาจจะมีความoocอยู่บ้างไม่ตรงตามนิยาย ซีรี่ย์ หรืออนิเมะซะทีเดียว และเนื้อเรื่องจะบอกเล่าว่านางเอกทะลุไปในนิยาย แต่การดำเนิดเรื่องไรท์จะอ้างอิงตามซีรี่ย์นะคะ เพื่อไม่ใช้มันซับซ่อน และเข้าใจได้ง่ายที่สุด

สงสารเจียงเฉิงที่ยัยเรื่องจบแล้วก็ยังไม่มีคู่หรือมีเมียสักที ดูตัวมากี่ครั้งๆก็ล่ม เพราะงั้นไรท์จึงส่งนางเอกไปให้เป็นคู่กันซะเลย ตระกูลเจียงจะได้มีทายาดสืบต่อไปได้^^

(บทนำมันหายอ่ะไม่รู้เป็นเพราะอะไรเลยต้องมาเขียนใหม่เลยเนี่ย

เขียนใหม่เมื่อ 19/ต.ค/64)