กระต่ายป่ากับนายพราน - กระต่ายป่ากับนายพราน นิยาย กระต่ายป่ากับนายพราน : Dek-D.com - Writer

    กระต่ายป่ากับนายพราน

    เพื่อนๆทราบไหมคะ ว่าทำไมต้องมีกลุ่มดาวกระต่ายป่าและกลุ่มดาวนายพราน (นิทานเรื่องนี้ ไม่มีความเป็นจริงแต่อย่างใด)

    ผู้เข้าชมรวม

    1,666

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    1.66K

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  5 พ.ย. 49 / 21:01 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


      กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ตั้งแต่สมัยที่สัตว์ทุกชนิดสามารถพูดจากันอย่างมนุษย์ได้  ยังมีฝูงสัตว์ขนปุยตัวเล็กๆอาศัยอยู่ในถ้ำกลางป่า ลับตาผู้คน พวกมันเป็นสัตว์ที่ขี้อายและรักสงบ   ไม่มีมนุษย์คนใดที่เคยเห็นสัตว์ชนิดนี้เลย

      จนกระทั่งวันหนึ่ง มีเด็กชายชื่อว่า โอไลออน ได้เดินทางเข้าป่าเพื่อเก็บฟืน ระหว่างทางนั้น เขาบังเอิญมองเห็นสัตว์ตัวเล็กๆ เคลื่อนที่อย่างว่องไว เข้าไปในพุ่มไม้  โอไลออน เห็นดังนั้น จึงใช้มือทั้งสองข้างของเขาตะครุบจับมันขึ้นมา โอไลออนตกใจมากเพราะสัตว์ที่อยุ่ในมือของเขานั้น มีหูยาวเรียว และไม่มีหาง หน้าตาของมันก็แปลกๆ โอไลออนจับมันใส่ในย่ามของเขาเพื่อนำกลับไปที่หมู่บ้าน

      หลังจากที่เขาเก็บฟืนเสร็จ  ขณะนั้นเอง โอไลออนได้ยินเสียงเจ้าสัตว์ประหลาดที่เขาจับมาร้องขึ้น   มันวิ่งออกมาจากย่ามของเขาด้วยความรวดเร็ว โอไลออนรีบวิ่งตามและจับมันไว้ได้อีกครั้งหนึ่ง   เจ้าตัวประหลาดนั้นร้องขึ้นว่า

      "ท่านจับฉันมาทำไม  ปล่อยฉันไปเถอะนะ" 

      โอไลออนแปลกใจมากที่สัตว์ตัวนั้นพูดได้ และมันกำลังพูดกับเขา

      "เจ้าพูดได้หรือ เจ้าเป็นสัตว์อะไรกัน เราไม่เคยเห็นเลย"

      "ฉันเป็นกระต่ายป่า เพื่อนพ้องของฉันกลัวมนุษย์  ถ้ามนุษย์รู้ว่าเรามีอยู่จริง พวกมันต้องออกตามล่าเรา"กระต่ายน้อยพูดด้วยความกลัว

      "ทำไมฉันถึงเอาเธอกลับไปไม่ได้ล่ะ"

      "โอไลออน   ถ้าเป็นท่าน ท่านอยากจะจากครอบครัวเพื่อนฝูงไปในที่ที่มันเสี่ยงอันตรายต่อตัวท่านรึเปล่า ฉันก็เหมือนกัน  มันเป็นธรรมชาติของฉันที่ต้องอยู่ในป่าแห่งนี้"

      "เจ้ารู้จักข้าได้ยังไง" โอไลออนสงสัยมาก แต่กระต่ายป่าไม่ตอบ

      "ได้โปรดเถิด ปล่อยฉันไปเถิด  แล้วฉันจะตอบแทนท่าน" 

      "ก็ได้ ฉันจะปล่อยเจ้าไป" โอไลออนใจอ่อนเมื่อนึกถึงคำพูดของกระต่าย

      "ท่านสัญญากับข้าได้ไหม ว่าท่านจะไม่บอกใครเรื่องพวกเรา"  กระต่ายน้อยถาม โอไลออนเป็นคำถามสุดท้าย

      "อืม ข้าสัญญา" เมื่อโอไลออน ว่าดังนั้นแล้ว เจ้ากระต่ายก็กระโดดโลดเต้นจากไป

                                      ......... "แล้วข้าจะตอบแทนท่าน ท่านโอไลออน".........

      จากวันนั้นมา โอไลออนไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด ที่เขาต้องเสียสัตว์ประหลาดของเขาไป เรื่องของกระต่ายไม่เคยเล็ดลอดออกมาจากปากของโอไลออนเลย  เขาไม่เคยบอกใครว่ามีสัตว์รูปร่างประหลาดๆขนปุกปุยอยู่ในป่า 

                                                          ...โอไลออนรักษาสัญญา...

      ผ่านไปหลายร้อยปี มีนายพรานรุ่นใหม่หลายคนที่ค้นพบกระต่ายป่า ขณะที่พวกเขาออกล่าสัตว์ กระต่ายกลายเป็นเพียงสัตว์ธรรมดาๆตัวหนึ่งเท่านั้น

         ในวันนี้หากคุณมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน แล้วคุณเห็นกลุ่มดาวนายพราน อันมีดาวโอไลออนเป็นดาวฤกษ์สว่างไสว ลองมองไปทางทิศใต้สิ  คุณจะได้เห็นกลุ่มดาวกระต่ายป่า  เหมือนกับตอนที่กระต่ายป่าวิ่งจากโอไลออนมา เพื่อกลับไปหาครอบครัวของมัน 
                                      
                                          ....กระต่ายป่าได้ตอบแทนโอไลออนแล้ว....
      ..................................................................................................................................

      นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
      1.คนเราควรรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับผู้อื่น
      2.ทำดีย่อมได้ดี
      3.ควรมีความเมตตากรุณาต่อผู้อื่น

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×