( exo ) little . b a b y ♡ ( sehun x suho ) - นิยาย ( exo ) little . b a b y ♡ ( sehun x suho ) : Dek-D.com - Writer
×

    ( exo ) little . b a b y ♡ ( sehun x suho )

    ก็เด็กมันน่ารัก น่าฟัด น่าจับตีให้ก้นลาย โอเซฮุนคนนี้จะไม่ทน !

    ผู้เข้าชมรวม

    3,288

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    3.28K

    ความคิดเห็น


    115

    คนติดตาม


    87
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 ธ.ค. 56 / 15:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    © Tenpoints!

    ฝากรูป


    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


    ฝากรูป


    “นี่! จุนมยอนอย่าดื้อสิ อาบอกให้มากินข้าว”

     

    “น้องจุนไม่ดื้อ! ก็น้องจุนบอกว่ายังไม่หิวอาเซฮุนอย่าดื้อสิ”
     

    เด็กมันก็เถียงกลับแถมยังขึ้นไปยืนบนเตียงท้าวสะเอวมองหน้าโอเซฮุนคนนี้อย่างหาเรื่อง อยากจะเอาตีนก่ายหน้าผากให้รู้แล้วรู้รอด ไอ้กิริยาเรียบร้อยน่ารักต่อหน้าชาวโลกนั้นเซฮุนยังแทบไม่เคยสัมผัสเวลาอยู่ด้วยกันเลยซักครั้ง

     

    เด็กน้อยน่ารักเมื่อหลายสิบปีก่อนตอนนี้กลายเป็นเด็กแก่แดดเถียงคำไม่ตกฟากอย่างนี้ไปแล้ว แถมยังสร้างภาพเก่งเป็นที่หนึ่ง อยู่กับคนอื่นเป็นเด็กน่ารักมุ้งมิ้งแต่พออยู่กับอาเซฮุนคนนี้ทีไรก็แทบไม่ต่างจากปีศาจตัวน้อยๆเลยซักนิด

    “ทำตัวเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายน่ะเป็นมั้ย”

     

    เอ่ยถามออกไปด้วยความเหนื่อยใจแต่คำตอบที่ได้กลับมาแทบอยากจะจับคนพูดมาตีให้ก้นลาย

     

    “ก็เป็นนะ .. แต่ไม่ใช่กับอาอ่ะ”

     

    “ไม่ต้องมาทำหน้าเหมือนอยากจะตีน้องจุนเลยนะ อ๊ะ! ปล่อยน้องจุนนะ อาเซฮุนโรคจิต!

     

    โดนพูดดักเมื่อเห็นว่าเซฮุนทำหน้ายักษ์ใส่ มือเล็กๆนั่นก็กำหมัดเข้าหากันราวกับถ้าเข้ามาจุนมยอนจะสู้อะไรทำนองนั้น ตัวเล็กเป็นลูกแมวแค่นั้นคิดว่าเซฮุนจะสนใจเหรอ? ไม่มีทางซะล่ะ เมื่อเหลือบตาไปมองนาฬิกาลายปิกาจูบนหัวเตียงของเด็กแสบตรงหน้าก็พบว่าเลยเวลากินข้าวมานานแล้วเซฮุนเลยจัดการรวบเด็กดื้อตรงหน้าอุ้มพาดบ่าแล้วแบกออกจากห้อง

     

    แต่มีหรือที่เด็กมันจะยอมก็ดิ้นไปจนต้องตีก้นนิ่มๆนั่นไปแรงๆหนึ่งที แล้วก็ได้เสียงแหกปากโวยวายดังลั่นออกมา แต่เซฮุนก็ไม่คิดจะสนใจยังคงแบกจุนมยอนพาดบ่าไปตามระเบียงทางเดินเพื่อพาไปกินข้าว

     

    “หยุดนะ!! น้องจุนไม่กินน ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้อาบ้า ไอ้อาโรคจิต ไอ้อาหัวถั่วงอก ปล่อยๆๆๆ”

     

    เมื่อเห็นว่าดิ้นไม่ได้ก็ต่อสู้ด้วยการจิกทึ้งผมสีทองซีดของคนเป็นอาจนเซฮุนรู้สึกแสบๆหนังหัวแล้วก็จัดการตีก้นนิ่มนั่นไปอีกที แต่แทนที่จะหยุดกลับไปการกระชากหัวกลับมาจนรู้สึกแสบเกินจะทนได้

     

    “จุนมยอน! หยุดกระชากหัวอาเดี๋ยวนี้ ! ถ้าไม่กินข้าวกันกินอาแทนมั้ยห้ะ! อาจะป้อนให้ถึงปากเลยล่ะ”

     

    สิ้นคำขู่เด็กมันก็หยุดดิ้นทันทีแถมตัวขาวๆนั่นยังแดงเถือกไปหมด .. แสดงว่าเขินหนัก

     

    “อ่ะ.. ไอ้อาบ้า!

     

    แหวใส่แล้วทุบไหล่เซฮุนอีกสองสามทีแต่ก็ไม่มีอาการขัดขืนจนกระทั่งพาไปกินข้าวเรียบร้อยร้อยจุนมยอนก็ยังนั่งก้มหน้าก้มตาแดงไปทั้งตัวอยู่เหมือนเดิม พอกินเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นห้องไปเลย

     

    ดูท่า.. เซฮุนจะได้วิธีจัดการกับเด็กดื้อแก่แดดแล้วล่ะ (:



    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



    ฝากรูป
    ฝากรูป
     

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    ฟิคเรื่องนี้คืออะไร .. อะไรก็ไม่ยู้ -///-
    มันมีอารมณ์อยากกินเด็ก มันจะไม่ทนความมุ้งมิ้งของจุนเหมียน
    เพราะงั้นไม่รอดๆ ‘5555555555555

    แต่ช้าแต่ฟิคเรื่องนี้ไม่ใช่ออลซูโฮแต่อย่างใด
    ก็แค่เด็กมันน่ารักไง คนอื่นๆก็เลยรักแค่นั้นเอ๊งงงงงง
    ส่วนคู่อื่น.. ไม่มี? .. ไม่รู้ไม่ชี้ – 3-

    เมาท์มอยและด่าไรท์เตอร์กันได้ที่ #ฟิคกินเด็ก
    Ps. ฟิคเรื่องนี้หาได้มีแก่นสารไม่ แต่งไว้แก้เบื่อเฉยๆเพราะฉะนั้นอย่างจริงจังกับมัน ..
    Ps2. เพราะมันไม่มีแก่นสาร .. พลอตมันจึงเรื่อยๆไปจนออกทะเล ..
    Ps3. ฟิคเรื่องนี้หาได้แต่งเพื่อดองฟิคอื่นไม่แต่อย่างใด .. นะจริงจริ๊ง




    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    มีแฟนเพจแบบคนอื่นเขาแล้วแหละ #เย้

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น