เจ้าหญิงแสงแดด กับ เจ้าชายสายฝน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

แสงแดด และ สายฝน จะอยู่พร้อมกันได้ไหม?

เนื้อเรื่อง

           วันและเวลา ที่เลยผ่านเนินนานมาแล้ว ยังมีเจ้าหญิงที่แสนจะงดงาม และใจดี อ่อนโยน ซึ่งเธอชื่อว่า เจ้าหญิงแสงแดด  เธอได้ใช้ชีวิตอยู่ อย่างโดดเดี่ยวทามกลางธรรมชาติ ที่สวยงาม เช่นตัวเธอ วันแล้ว วันเล่า ผ่านพ้นไปอย่างเดิม ๆ เธอจะพูดคุยกับ ดอกไม้ สายน้ำ ท้องฟ้า พื้นดิน สัตว์ต่าง ๆ จนกระทั่ง แมลงน้อยใหญ่ เธอจะพร่ำพูดทุกวัน ว่าจะมีวันไหนไหมที่ฉันจะไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเช่นนี้ จนกระทั่งวันหนึ่ง ได้มีเจ้าชายรูปงาม หล่อเหลา จิตใจดี เกิดหลงเข้าไปในดินแดนที่เจ้าหญิงอาศัยอยู่อย่างบังเอิญ เจ้าชายมีชื่อว่า เจ้าชายสายฝน เจ้าชายได้เดินไปสะดุดเข้ากับก้อนหิน ทำให้เจ้าชายเกิดล้ม ลงมาทับกับเจ้าหญิงซึ่งกำลัง นั่งคุยอยู่กับดอกไม้ ใบหญ้า ทำให้เจ้าหญิงตกใจมาก ส่วนเจ้าชายก็ตกใจไม่แพ้กัน เมื่อเห้นว่าตนได้ล้มทับกับผู้ใด เมื่อเจ้าชายได้เห็นเจ้าหญิงเป็นครั้งแรก ก็เกิดหลงรักเจ้าหญิงขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าหญิงเมื่อได้เห็นเจ้าชาย ก็ตกหลุมรักเจ้าชายเช่นกัน แต่ด้วยว่าเจ้าหญิง ไม่เคยได้พบผู้ใดมาก่อน จึงทำให้เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้มันเรียกว่าอะไร เจ้าชายได้กล่าวคำขอโทษ กับ เจ้าหญิง และได้เอ่ยถามชื่อเธอออกไป เจ้าหญิงจึงตอบกลับไปว่า ท่านเป็นผู้ใด แล้วท่านเข้ามาในดินแดนห่างนี้ได้อย่างไร เจ้าชายได้แต่อมยิ้ม และไม่มีคำตอบใด ตอบออกมา จนกระทั้งเจ้าหญิงได้ถามคำถามเดิมอีกครั้ง เจ้าชายจึงตอบไปว่า ท่านยังไม่ได้ตอบคำถามเราเลยนะ แล้วจะให้เราตอบคำถามท่านได้อย่างไร เมื่อเจ้าหญิงได้ยินเช่นนั้น จึงรีบตอบ บอกชื่อไป ว่าเราชื่อเจ้าหญิงแสงแดด เมื่อเจ้าชายได้ฟัง จึงตอบไปว่า ชื่อของท่านชั่งไพเราะมาก ส่วนเราชื่อ เจ้าชายสายฝน เราบังเอิญเข้ามาในดินแดนของท่านอย่างไม่รู้ตัว เราก็ไม่รู้ว่าเข้ามาได้อย่างไร แต่รู้อีกทีเราก็ได้ล้มทับท่านไปแล้ว แล้วท่านเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บตรงไหนหรือป่าว เจ้าชายเอ่ยถามเจ้าหญิง เราไม่เป็นไร แล้วท่านล่ะ เราก็ไม่เป็นไรเช่นกัน นับจากวันนั้น เจ้าชายจึงได้อยู่เป็นเพื่อน เจ้าหญิงทุกวัน ความรู้สึกที่ทั้งสองมีให้กัน มันมากขึ้น เรื่อย ๆ แต่ทั้งสองก็ไม่เคยรู้ตัวว่าความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไร เช้าวันหนึ่งเจ้าหญิงตื่นขึ้นมา และได้เดินออกมาเพื่อ พูดคุยกับ สิ่งต่างที่เธอเคยทำประจำ แต่ครั้งนี้ได้ออกมาบอกกับสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นว่า ต่อไปเราจะไม่พูดกับพวกเจ้า แล้วนะ เราจะพูด คุย กับเจ้าชายของเราเท่านั้น พวกเจ้าไม่ต้องรอเราเหมือนทุกครั้งแล้วนะ เราเบื่อที่จะคุยกับพวกเจ้าแล้ว เราจะมาบอกพวกเจ้าแค่นี้แหละ เราไปนะ เมื่อทุกสิ่งได้ยินเช่นนั้น ทำให้พวกมันเศร้าใจเป็นอย่างมาก ดอกไม้ที่เคยสวย สดใส ออกดอกบานสะพรั่ง ก็แห้งเหี่ยว ล้มตายเป็นจำนวนมาก ใบหญ้าที่เคยเขียวชะอุ่ม ก็แห้งจนไม่เหลือความเขียว สัตว์น้อย ใหญ่ก็ ไม่ออกมา โปรดติดตามต่อไป........