be not love sure that i love youปิ๊งรักหักมุมสองหนุ่มอันตราย
อยู่ๆนายซามูไรหนุ่มหล่ออันดับ2ของโรงเรียนก็มากล่าวหาว่าฉันชอบเค้า โดยที่ไม่ฟังเหตุผลใดๆทั้งสิ้นส่วนคนที่ฉันชอบน่ะหรอ...เค้าน่ะเป็นหนุ่มต้องห้ามของโรงเรียนเชียวนะแล้วนี่ความรักของฉันจะเป็นยังไงต่อไปนะ
ผู้เข้าชมรวม
476
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นี่คือจุดเริ่มต้นเรื่องความรักบ้าๆบอๆของฉันค่ะ
"เฮ้...เฮ้!!! เธอน่ะ"
ฉันสะดุ้งเล็กน้อยและตื่นจากฝันกลางวันของฉันทันทีและหันไปมองตามเจ้าของเสียงที่เรียกฉัน เล่นเอาฉันถึงกับตาค้างเลยทีเดียว
"ฉะ...ฉันหรือ นายเรียกฉันหรือเปล่า?"
อยู่ๆห้องๆทั้งห้องก็เงียบลงอย่างน่าประหลาด เหมือนทุกคนกำลังตั้งใจฟังบทสนทนาของฉันกับเขาคนนั้นอยู่
"ช่ายแล้ว เธอน่ะล่ะ.... นี่เธอเป็นคนเอาของพวกนี้มาให้ฉันหรอ"
อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็เรื่องของพวกนั้นนั่นเอง
"ช่ายแล้ว ฉันเป็นคนไปวางเอาไว้ตรงนั้นเองพอดีมีรุ่...."
"อ้อ ^^เธอชอบฉันอย่างนั้นล่ะสิ"
"หาO_O ไม่ใช่นะๆ คือพอดีว่ามี..."
"ไม่ต้องอายหรอกน่า ฉันรู้นะว่าเธอชอบฉันก็เธอน่ะชอบแอบมองฉันอยู่ตลอดเลยนี่นา เอาเถอะๆฉันชินแล้วล่ะ ใครๆก็มักจะชอบฉันแบบนี้ล่ะ"
อ๊าก!!!~ ทำไมไอ้บ้านี่มันถึงหลงตัวเองได้ขนาดนี้นะ
"เธออยากได้เบอร์ฉันมั้ย?"
"หาO_O"
"ฉันถามว่าเธออยากได้เบอร์ฉันหรือเปล่า"
"เบอร์...บะเบอร์อะไร ของนายอ้ะ ฉันไม่เอาหรอก"
"งั้น เธออยากเดทกับฉันหรือเปล่า"
"นี่นาย!!O_O "
ฉันจ้องมองหน้าผู้ชายคนตรงหน้าอย่างผู้พ่ายแพ้ ไอ้บ้านี่มันมีชื่อว่า"ซามูไร"ฉันได้แต่จ้องหน้าหล่อๆนั่นแต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้เพราะสายตาที่เค้าจ้องมองเล่นเอาฉันเสียววูบไปทั้งตัวเลยทีเดียว อ๊าก!!! นี่นายทำไมไม่หัดฟังเหตุผลกับใครเค้าบ้างนะ T^T ฉันไม่ได้ชอบนายๆ เข้าใจมั้ย ทำไมไอ้หนุ่มหล่ออันดับ 2 ถึงได้เป็นคนที่เข้าใจอะไรยากแบบนี้นะ
และนี่ก็เช่นกัน.....
"เออ ฉันขอแนะนำอย่างเป็นทางการ นี่น้องสาวฉันชื่อ........."
"ฉันรู้จักเธอแล้ว"
ฉันเงยหน้าขึ้นมองบุรุษร่างสูงตรงหน้า พี่โอเคจ้องมองหน้าฉันกลับนิดนึงก่อนจะหันไปมองพี่เกล้าพี่ชายบ้าๆบอๆของฉันต่อ
"แกรู้จักกันได้ไงฟะ"
"นาฬิกาเธอสวยดีนะ"
พี่โอเคไม่ได้ตอบคำถามของพี่เกล้าแต่หันมามองที่ข้อมือฉันแทน
"เอ่อๆ แหะๆ ขอบคุณค่ะ "
"TOT ปล่อยฉันนะพี่เกล้า"
ฉันกำลังจะเดินเข้าห้องแต่อยู่ๆไอ้พี่ชายบ้าๆของฉันก็ดึงมือฉันเอาไว้และพูดคำบ้าๆนั่นออกมา
"เฮ้ย อยู่คุยกันก่อนดิ นี่ไงเจ้าชายสีน้ำตาลที่แกเฝ้าพูดถึงทั้งวันอ่ะ"
อ๊าก!!~ไอ้พี่ชายบ้าแกพูดอะไรออกมาน่ะ รู้ตัวไหม
"O_O"
ฉันได้แต่ทำหน้าอึ้ง แต่คนที่อึ้งยิ่งกว่าก็คือ...........
"-_-^ พูดถึงฉันเนี่ยนะ"
พี่โอเคจ้องหน้าพี่เกล้าอย่างแน่นิ่ง
"เออพูดถึงแกนั่นล่ะ ก็ยัยน้องฉันน่ะสิ^^ มันเฝ้าถึงพูดถึงแกตลอดเวลาที่มันเจอหน้าฉันเลยล่ะ จนฉันเนี่ยเอือมชื่อแกไปเลยว่ะเค"
โอ๊ยไอ้พี่ชายบ้าไหนแกบอกแกหวงฉันนักหนาไงวะ แล้วทำไมูดแบบนี้วะ
พี่โอเคจ้องหน้าฉันเล็กน้อย ก่อนจะขยี้ผมสีน้ำตาลนั้นให้ยุ่งเล็กน้อยและคิ้วสีดำนั้นก็ขวดเข้าหากันจนยุ่ง ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าเวลาเค้าคิดอะไรก็ตามเค้าก็จะเอามือมาขยี้ผมตัวเองตลอด
"เฮ้อ!!"
แล้วพี่โอเคก็ถอนหายใจยาวๆออกมา...ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปอีกทางหนึ่ง
"เฮ้ย!! ไอ้เค เมิงคิดว่าไงวะ น้องกรูเป็นไงบ้าง แล้วเมิงชอบน้องกรูป่าววะ"
พี่เกล้าตะโกน ตามหลังพี่โอเคไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด แกถามอะไรออกไปรู้ตัวมั้ยไอ้พี่ชายบ้า>O<
"..............."
พี่โอเคเงียบไม่ตอบอะไร แต่ค่อยๆหันมายิ้มให้ฉันนิดนึง ก่อนจะหันหลังเดินเข้าห้องไป ย๊ากๆๆ ไอ้ยิ้มนั้นมันเป็นยิ้มให้ควาหวังหรือยิ้มเยาะเย้ยหรือมันคืออะไรกันแน่นะ
ผลงานอื่นๆ ของ แพรรี่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แพรรี่
ความคิดเห็น