❖| fic ดาบพิฆาตอสูร x oc |อจินไตยคมดาบนิจิริน ❖ - นิยาย ❖| fic ดาบพิฆาตอสูร x oc |อจินไตยคมดาบนิจิริน ❖ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ❖| fic ดาบพิฆาตอสูร x oc |อจินไตยคมดาบนิจิริน ❖

    เเม้นม่านหมอกบดบังวิศัยทัศย์ เเต่คมดาบนิจิรินยังคงกวัดเเกว่งซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเม่งเอ๊ยคำสถบหยาบคายของชินาสึกาวะคนพี่ดังขึ้นในความคิดนาง พลันความโกรธก็พุ่งปรี๊ดอย่างไม่ทราบสาเหตุ เดี๋ยวจะรำฟอเรนให้ดู!

    ผู้เข้าชมรวม

    227

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    227

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    8
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.ค. 67 / 16:26 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    ❖無知

    ไม่รู้ ย่อมไม่ผิด

     

     

    Fic yaiba 

    ❖อจินไตยคมดาบนิจิริน❖

     

     

     

    เเม้นม่านหมอกบดบังวิศัยทัศน์การมองเห็น เเต่คมดาบนิจิรินยังคงกวัดเเกว่งซ้ำเเล้วซ้ำเล่า จิตวิญญาณเเห่งความกลัวเเละสัญชาติญาณการเอาตัวรอดกำลังร่ำร้องให้เธอลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่างเพื่อให้สามารถหลุดพ้นจากสถาณการณ์อันวินาศสันตะโรนี้

    วิชากระบี่กระบองถูกระลึกมาใช้อย่างจำเป็น 

    เอ้า! ยก ก้าว ชิด จ้วง เเทง!

    ‘มันต้องมันไม่ใช่เเบบนี้เซ่!!’คิดเเล้วก็พลันจะร่ำไห้ เเต่มือเล็กกำดาบไว้เเน่นไม่ยอมปล่อย ทันใดนั้นเอง ‘เเม่งเอ๊ย’เสียงสถบหยาบคายของชินาสึกาวะคนพี่ดังขึ้นในความคิด

    พลันความโกรธาพิโรธอย่างหาสาเหตุไม่ได้ พุ่งปรี๊ดทะลุกระโหลกไปเเทงดาวบนฟ้าก็บังเกิด

    เดี๋ยวจะรำฟอเรนให้ดู! เซอร์ฟเวียดนามด้วยนะ เถื่ิอนๆมีซาวเอฟเฟคประกอบเเบบอลังการฉูดฉาด ถึงเเม้ไอ้ที่เรียนมาจะมีไว้รำเเสดงไม่ใช่ใช้จ้วงสิ่งมีชีวิตก็เถอะ

    อามิตตาพุธ พุธโธ พุธโธ…

     

     

     

    editorial : ปฐมบท

     

    ทริปเรียนเเลกเปลี่ยนวัฒณธรรมที่จัดขึ้นด้วยเงินสนับสนุนขององค์กรยูเนสโก้นำพาให้‘คะนิ้ง โอรสรัน’หญิงสาวสัญชาติไทยเเต้ๆต้องบินข้ามฟากมาเเดนปลาดิบ เพื่อทำหน้าที่นักเรียนเเลกเปลี่ยนที่ดี เธอตั้งใจไว้ว่าจะฉวยโอกาศนี้เที่ยวชมหนึ่งในประเทศมรดกโลกอันสวยงามให้หนำใจ

    กล้องโพลาลอยด์ราคาเเพงขายไตถูกยกขึ้นถ่ายตามสถานที่ต่างๆอย่างไม่มีหยุดพัก ทั้งอันองค์ประกอบภาพที่จัดอย่างดิบดีทำให้รูปถ่ายถ่ายทอดความรู้สึกเเละสื่อถึงบรรยากาศได้เป็นอย่างดี

    ทว่า…

    ก็ดันเกิดเหตุบังเอิญหลงทางกับไกด์นำเที่ยวอย่างช่วยไม่ได้ ขณะกำลังพยายามเก็บรูปดอกฟูจิที่บานสะพรั่ง คะนิ้งในวัยเพียงสิบหกย่างสิบเจ็ดปีได้เเต่ยืนงง โฉมสะคราญเเทบจะกรีดร้อง GPSก็ไม่เเม้เเต่จะสามารถใช้งานได้ สัญญาณอินเทอร์เน็ตก็ถูกตัดขาดอย่างน่าสงสาร

    จิตวิญญาณนักสู้ นำทางกายบางเดินดุ่มๆหอบสัมภาระ ลัดเลาะเเมกไม้นานาพัณธ์ุที่เธอไม่คิดจะสนใจมันไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย 

    ที่ปลายเเสงสว่างยามตะวันใกล้ลับขอบดิน เเผ่นหลังใครบางคนกำลังยืนกวาดลานกว้างหน้าประตูวัดโบราณก็ปรากฏขึ้น ไม่รอช้า หญิงสาวก็เดินเข้าไปใกล้หวังเพียงเพื่อจะขอความช่วยเหลืิอ เเต่อนิจจาเธอได้เเต่ความประหลาดใจจนเจียนจะบ้า!

    “はぁ?”

    ‘ห้ะ!?’

    ญี่ปุ่นเเท้ๆไม่มีไทยผสม! เวรกรรมบ้านพ่อ เธอพูดภาษาญี่ปุ่นไม่เก่ง!

     

     

     

    Tag# พูดคุยกันโหน่ย นิยายเรื่องนี้กระเสือกกระสนเเต่งขึ้นมาเพื่อความบรรเทิง ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยเด้อ 

     

    BY อุๆกะๆ อุๆ

    ❖NIlPKa#

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น