❖| fic ดาบพิฆาตอสูร x oc |อจินไตยคมดาบนิจิริน ❖
เเม้นม่านหมอกบดบังวิศัยทัศย์ เเต่คมดาบนิจิรินยังคงกวัดเเกว่งซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเม่งเอ๊ยคำสถบหยาบคายของชินาสึกาวะคนพี่ดังขึ้นในความคิดนาง พลันความโกรธก็พุ่งปรี๊ดอย่างไม่ทราบสาเหตุ เดี๋ยวจะรำฟอเรนให้ดู!
ผู้เข้าชมรวม
221
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
❖無知
ไม่รู้ ย่อมไม่ผิด
Fic yaiba
❖อจินไตยคมดาบนิจิริน❖
เเม้นม่านหมอกบดบังวิศัยทัศน์การมองเห็น เเต่คมดาบนิจิรินยังคงกวัดเเกว่งซ้ำเเล้วซ้ำเล่า จิตวิญญาณเเห่งความกลัวเเละสัญชาติญาณการเอาตัวรอดกำลังร่ำร้องให้เธอลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่างเพื่อให้สามารถหลุดพ้นจากสถาณการณ์อันวินาศสันตะโรนี้
วิชากระบี่กระบองถูกระลึกมาใช้อย่างจำเป็น
เอ้า! ยก ก้าว ชิด จ้วง เเทง!
‘มันต้องมันไม่ใช่เเบบนี้เซ่!!’คิดเเล้วก็พลันจะร่ำไห้ เเต่มือเล็กกำดาบไว้เเน่นไม่ยอมปล่อย ทันใดนั้นเอง ‘เเม่งเอ๊ย’เสียงสถบหยาบคายของชินาสึกาวะคนพี่ดังขึ้นในความคิด
พลันความโกรธาพิโรธอย่างหาสาเหตุไม่ได้ พุ่งปรี๊ดทะลุกระโหลกไปเเทงดาวบนฟ้าก็บังเกิด
เดี๋ยวจะรำฟอเรนให้ดู! เซอร์ฟเวียดนามด้วยนะ เถื่ิอนๆมีซาวเอฟเฟคประกอบเเบบอลังการฉูดฉาด ถึงเเม้ไอ้ที่เรียนมาจะมีไว้รำเเสดงไม่ใช่ใช้จ้วงสิ่งมีชีวิตก็เถอะ
อามิตตาพุธ พุธโธ พุธโธ…
❖
editorial : ปฐมบท
ทริปเรียนเเลกเปลี่ยนวัฒณธรรมที่จัดขึ้นด้วยเงินสนับสนุนขององค์กรยูเนสโก้นำพาให้‘คะนิ้ง โอรสรัน’หญิงสาวสัญชาติไทยเเต้ๆต้องบินข้ามฟากมาเเดนปลาดิบ เพื่อทำหน้าที่นักเรียนเเลกเปลี่ยนที่ดี เธอตั้งใจไว้ว่าจะฉวยโอกาศนี้เที่ยวชมหนึ่งในประเทศมรดกโลกอันสวยงามให้หนำใจ
กล้องโพลาลอยด์ราคาเเพงขายไตถูกยกขึ้นถ่ายตามสถานที่ต่างๆอย่างไม่มีหยุดพัก ทั้งอันองค์ประกอบภาพที่จัดอย่างดิบดีทำให้รูปถ่ายถ่ายทอดความรู้สึกเเละสื่อถึงบรรยากาศได้เป็นอย่างดี
ทว่า…
ก็ดันเกิดเหตุบังเอิญหลงทางกับไกด์นำเที่ยวอย่างช่วยไม่ได้ ขณะกำลังพยายามเก็บรูปดอกฟูจิที่บานสะพรั่ง คะนิ้งในวัยเพียงสิบหกย่างสิบเจ็ดปีได้เเต่ยืนงง โฉมสะคราญเเทบจะกรีดร้อง GPSก็ไม่เเม้เเต่จะสามารถใช้งานได้ สัญญาณอินเทอร์เน็ตก็ถูกตัดขาดอย่างน่าสงสาร
จิตวิญญาณนักสู้ นำทางกายบางเดินดุ่มๆหอบสัมภาระ ลัดเลาะเเมกไม้นานาพัณธ์ุที่เธอไม่คิดจะสนใจมันไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย
ที่ปลายเเสงสว่างยามตะวันใกล้ลับขอบดิน เเผ่นหลังใครบางคนกำลังยืนกวาดลานกว้างหน้าประตูวัดโบราณก็ปรากฏขึ้น ไม่รอช้า หญิงสาวก็เดินเข้าไปใกล้หวังเพียงเพื่อจะขอความช่วยเหลืิอ เเต่อนิจจาเธอได้เเต่ความประหลาดใจจนเจียนจะบ้า!
“はぁ?”
‘ห้ะ!?’
ญี่ปุ่นเเท้ๆไม่มีไทยผสม! เวรกรรมบ้านพ่อ เธอพูดภาษาญี่ปุ่นไม่เก่ง!
❖
Tag# พูดคุยกันโหน่ย นิยายเรื่องนี้กระเสือกกระสนเเต่งขึ้นมาเพื่อความบรรเทิง ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยเด้อ
BY อุๆกะๆ อุๆ
❖NIlPKa#
ผลงานอื่นๆ ของ อุๆกะๆ อะๆ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ อุๆกะๆ อะๆ
ความคิดเห็น