ชีวิตที่เลือกเอง

คนเราต้องการอะไรกับตัวเองหนักหนา

บางครั้ง ถามตัวเอง ซ้ำไปซ้ำมา  ดีเกินไปหรือเปล่า

เลวเกินไป หรือ เปล่า

ชีวิตเรามีอะไรผิดผลาดมากมายขนาดนั้นเหรอ

 

ทำไม???

กรรมเก่าเหรอ

ชีวิตถึงเป็นแบบนี้

 

หรือว่า

กรรมที่ทำใหม่

 

เป็นลูกที่ดี แบกภาระหลายๆ อย่างไว้บนไหล่

แล้วไง???

ได้อะไรคืนมาบ้าง

 

เป็นแฟนที่ดี

แล้วโดนหักหลัง??

แล้วไง... ได้อะไรนอกจากความโง่บ้าง

 

เป็นคนที่ดี

จริงใจ

แล้วไง.???  ได้อะไรนอกจากความหลอน

 

เป็นพนักงานที่ดี

รักงาน แล้วไง???

 

มีอะไรหล่ะ...

ผลตอบแทน อยู่ตรงไหน

ตรงที่พยายามทำ

หรือ ตรงที่โดนกระทำ

 

ความเจ็บปวดที่ได้รับ

ใครล่ะ จะรับผิดชอบ

ตัวเราเองทั้งนั้น

ดี..เผื่ออะไร

รัก จริงใจ..เผื่อ

 

หาเหตุผลให้ตัวเอง

ประกอบความโง่ในการใช้ชีวิต

ที่ผ่านมาทำถูกหรือผิด

ไม่รู้.......

ลอยๆ  ขาดความเชื่อมั่น

ผลที่ได้รับ....

กรรมทั้งนั้น.........

 

ก็คงใช่

ดีเกินไป

รักเกินไป

จริงใจเกินไป

ตั้งใจเกินไป

ทำอะไรเกินตัว

ไม่มีความพอดี

 

ลดๆ ลงมา

ขำ...ตัวเองทำได้ซะที่ไหน

หากึ่งกลางให้ตัวเอง ไม่เคยเจอ

 

กรรม กรรม กรรม กรรม

ท่องจำคำนี้ปลอบใจตัวเอง

กรรม ก็แปลว่าการกระทำ

ทุกสิ่งก็ล้วนเกิดจากเรากระทำ

เถียงใครไม่ได้

อุทธรณ์ใครได้ที่ไหน

ตัวเองทั้งนั้น.........

เหตุเกิดจากตัวเอง

ใจตัวเอง

สิ่งที่ตัวเองเลือกทั้งนั้น

 

ความเจ็บปวดทั้งหลายที่เกิดขึ้น

เกิดจากใจฉันทั้งนั้น

พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า

เหตุเกิดที่ไหนให้ดับที่นั่น

เหตุเกิดจากใจฉันแล้วฉันจะดับยังไง

ดับด้วยการสิ้นชีวิต

พระท่านก็บอกเป็นบาป

ดับด้วยการไม่คิด

ติดกิเลสความเป็นคนซะล้นพ้น

ดับไม่ได้

ยัง...คงวนเวียนต่อไป

ในความคิดที่เวียนวน

คิดไม่มีสิ้นสุด

ขาดความเชื่อมั่นในการกระทำความดีอย่างสิ้นเชิง

ละความดี

มุ่งมั่นทำความเลวดีไหม

ทำไงล่ะ

เริ่มตรงจุดไหน

เริ่มไม่ถูก

จะไปขโมยจิตวิญญาณโจรผู้ร้ายที่ไหน

ไม่ใช่ตัวตน

 

ขนาดทำสิ่งที่ดี ผลลัพธ์ยังออกมาอย่างนี้

แล้วถ้าฉันทำชั่วล่ะ

คงไม่ต้องทุกข์ระทม

มากมายทวีคูณกว่านี้เหรอ

 

สำนึกยังย้ำเตือน

ยังบอกฉันเสมอว่า

เป็นลูกที่ดี รักครอบครัว

ก็ได้ความรักและไว้ใจกลับคืนมา

ถึงจะเหนื่อยหนักกว่าคนอื่นซะหลายเท่า

 

เป็นแฟนที่ถูกหักหลัง

ถึงต้องใช้ความรักและเข้าใจ

ใช้คำว่าอภัยเป็นยาเยียวยาซะนาน

แต่สุดท้ายก็ได้ความรู้สึกดีและจริงใจจากเค้ากลับมา

แล้วไม่ใช่เหรอ

เป็นคนรักงาน ตั้งใจทำงาน

ฉันก็ได้ความภูมิใจกับมา

เป็นคนจริงใจ ไม่คิดร้ายกับคนอื่น

ถึงแม้นฉันจะไม่ได้รับอะไรกลับมาจากคนนั้น

แต่อย่างน้อย ฉันก็สามารถมองหน้าใครโดยไม่ละอาย

ฉันยืนอยู่บนโลกใบนี้

สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด

ฉันไม่เคยเบียดเบียนใคร

ฉันไม่เคยเหยียบใคร เพื่อความสำเร็จของตัวเอง

ไม่ต้องละอายต่อคนบนโลกใบนี้

ไม่ต้องแอบซ่อนตัวเองอยู่ในมุมมืด

ยืนได้อย่างสง่าผ่าเผย

 

แม้นเวลานี้อาจจะทุกข์

กับบางสิ่งที่ไม่ได้ดังใจ

เหมือนโดนฟ้าดินกลั่นแกล้ง

เหมือนโชคชะตาไม่เข้าข้าง

แต่ไม่เคยมีวันและเวลาไหน

ที่ฉันจะต้องอยู่กับความละอายใจ

แม้นแต่วินาทีเดียว

 

ปลอบใจตัวเอง

หาหนทางบำบัดหัวใจที่ว้าวุ่น

ความรู้สึกสับสน

ด้วยการ

คิดใหม่

สร้างความสุขใจให้ตัวเอง

คิดแบบปลง ปลง

คงดีที่สุด

คิดซะ….

 

อาจจะเพราะเกิดมามีกรรม

กรรมที่ไม่รู้จักคิดและปล่อยวาง

สร้างความวุ่นวายให้ตัวเองไม่รู้จักจบจากสิ้น

ไม่หยุด คิด ไม่หยุด ทำ

สิ่งที่ทำร้ายตัวเอง ด้วยการหยุดใจ

ยังคงทำ ทำ ตามอารมณ์ ปราศจากเหตุผล

ยังคงวนเวียนทำ

แล้วหวังจะให้พ้นกรรม

แล้วฉันจะพ้นมันได้ไหม

ชีวิตที่เต็มไปด้วยกรรม

กรรมที่เต็มไปด้วยการกระทำ

การกระทำที่ฉันเลือกทำเอง