Lawer2014

ลำดับตอนที่ #10 : EPISODE 10 PEACEFUL, THE GREATEST LINE OF WAR

           “แล้วอะไรทำให้นายเปลี่ยนใจหละเนมุ เชอร์วอเซอร์?” ในห้องบัญชาการของเรือนจำลอลเวอร์ ทุกอย่างกำลังอยู่ในสภาวะตึงเครียดอามิตกใจจนพูดไม่ออกเมื่อเห็น imaginary liquid กำลังไหลผ่านแขนเหล็กซ้ายของเนมุ    “ที่จริงพ่อผมก็เคยเป็นคนไม่ดีมาก่อน เพราะตอนนั้นครอบครัวผมกำลังถึงจุดตกอับเพราะสงคราม เมื่อผมเกิดมาผมพิการแขนซ้ายแต่เกิด แต่ตอนนั้นก็มีผลวิจัยมาว่าผมเป็นมนุษย์ที่สามารถเก็บ imaginary liquid ไว้ในร่างกายได้มากกว่าคนปกติเมื่อผมอายุได้ราว 12 ปีพวกเขาก็ปลูกถ่ายแขนใหม่ให้ผม และได้ใส่ imaginary liquid ไปด้วยซึ่งมันสามารถสร้างเองได้ใหม่เรื่อยๆ ผมเริ่มถูกใช้ในการทดลองต่างๆ จนแม่ผมที่เคยเป็นลอลเวอร์ก็รู้เข้า จึงพาผมหนีออกมาในตอนนั้นพ่อผมก็เกิดสำนึกแล้วก็ได้เข้าช่วยแม่ของผม... ด้วยชีวิตพ่อผม... เขาใช้บางอย่างหน้าตามันเป็นลูกกลมๆ ผมไม่เคยเห็นมันมาก่อนเมื่อพวก rioter เริ่มแห่กันมาช่วงนั้นเกิดการก่อการร้ายล่าอนานิคมพอดี พอผมเขาได้ใช้สิ่งประดิษฐ์อันนั้นระเบิดแสงของ imaginary ออกมาตอนนั้นผมรู้ได้การทำงานของเครื่องจักร... และมนุษย์หยุดลงในรัศมีราว 500 กิโลเมตร แม่ผมให้ผมขึ้นยานหลบหนีไปที่บ้านอีกจักรวาลหนึ่งจากนั้นแม่ผมก็กลับไปตามหาพ่อ สิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นคือแสงนั่นค่อยๆ ขยายออกและผมก็ไม่ได้เจอกับพ่อและแม่อีกเลย...”

            “อืม...ฟังอย่างนี้ก็อดสงสารไม่ได้แหละนะ แต่ว่าชั้นก็ยังให้เธอไปไม่ได้จนกว่าจะได้ดูนี่ซะก่อน” ปานาสต้าหันกลับไปเปิดภาพสดที่ A00 เป็นตอนที่ชาล์ลอตที่ใส่ชุดเจ้าหญิงกำลังขึ้นบนระเบียงกับซีกฟรีตเพื่อจะพูดอะไรบางอย่างด้านล่างมีประชาชนมากมาย “ทุกท่านครับ... นี่คือเจ้าหญิงผู้สืบสายเลือดเพียงคนเดียวแห่งราชวงศ์ กริเบลล์ ที่หายไปและจะเป็นผู้เซ็นสัญญาสงบศึกของทุกจักรวาลเพื่อความสงบสุขและปราศจากความระแวงซึ่งกันและกัน! และวันนี้พวกเราได้เชิญสภาจักรวาลของแต่ละส่วนมาในการประชุมครั้งนี้ นับว่าเป็นโอกาศอันดี...” เนมุ ตกใจอย่างมากเมื่อเห็นชาล์ลอตยืนนิ่งอย่างไม่มีทีท่าขัดขืน “มันเกิดอะไรขึ้นหละเนี่ย...” “ที่จริงสัญญานั่นหนะเป็นของปลอมชั้นว่า พวก rioter กำลังรอโอกาสวางแหเพื่อจับนักการเมืองไว้เป็นตัวประกันและเข้ายึดทุกจักรวาลในทีเดียว... ตอนนี้หนะทางกองทัพหลายจักรวาลได้สั่งซื้ออัสไปเป็นจำนวณมาก นายคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกมันเริ่มเดินเครื่อง” “งั้นต้องรีบแล้ว! อามิตามมา!” เมื่อเนมุวิ่งไปปานาสตาก็รีบหันเก้าอี้มา “เดี๋ยว! นายคิดว่าสภาพพวกนายตอนนี้หนะจะชนะพวกมันที่มีเป็นล้านได้? เอานี่ไป” ปานาสต้าโยนการ์ดบางอย่างกับบัตรผ่านจักรวาลสำคัญให้เนมุ “การ์ดนั้นไว้ใช้กับสิ่งประดิษฐ์ของพ่อนายให้ไปเอาที่ R32 นะ ขอให้โชคดี... อ่อ... แล้วก็นะฝากขอโทษแม่นายด้วยที่ชั้นทำอะไรไม่ได้เลย” เนมุยิ้มและวิ่งต่อเพื่อกลับไปหาพวกอาสึนะ

จักรวาล R32

                เนมุกับพวกได้แยกทางกันโดยทางเนมุ อามิ บรานโด้ มาเรีย และขวัญได้มาทาง R32 เพื่อหาสิ่งประดิษฐ์ของพ่อเขาที่หายไปตอนสงคราม 7 ปีที่โอซาก้าประเทศญี่ปุ่น “มาเรียเธอแน่ใจนะว่าอยากมากับเรา?” บรานโด้ถามขึ้น ในตอนที่พวกเขากำลังค่อยๆเดินในตัวเมืองแทบจะไม่เหลือซากทุกอย่างเป็นเถ้าถ่านอากาศเย็นมากเพราะเป็นดาวที่ใกล้ตาย ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตเมื่อไปถึงศูนย์วิจัยเก่าของ rioter พวกเขาก็ค่อยๆ เดินข้าไปทุอย่างเริ่มมืดทุกคนหยิบไฟฉายขึ้นมาส่องทางในซากปรักหักพังนั้น มีเศษเหล็กเอนไปมาเกิดเสียง เมื่อคู่กับบรรยากาศที่มืดสนิทชวนขนลุก กับเวลาอันน้อยนืดที่จะไปช่วยชาล์ลอตกลับมา เมื่อเข้าไปถึงใจกลางเนมุอึ้งและยืนนิ่งจนเผลอปล่อยไฟฉายของเขาตกลงกับพื้น “พ่อ... แม่...” สิ่งที่เขาเห็นคือรูปปั้นพ่อกับแม่ของเขาที่อยู่คู่กันโดยพ่อของเขากำลังชูบางอย่างขึ้นฟ้าและแม่ของเขามีท่าทางเหมือนกำลังคุ้มกันพ่อของเขาทั้งสองคนเหมือนถูกเคลือบด้วยโลหะบางอย่าง เมื่อเนมุก้มลงมองกับพื้นเขาก็เห็นสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนั้น มันยังเปล่งแสงออกมาเล็กน้อยเนมุก้มลงไปหยิบขึ้นมา และเมื่อหยิบขึ้นมาเสียงประหลาดก็ดังขึ้นกลางห้องนั้น “เนมุ... นั่นลูกหรอ...” “ผี!!! ไม่เอาผี!!” อามิตกใจจนกระโดดไปแอบหลังเนมุ คนอื่นจึงมองด้วยสายตาที่เหนื่อยใจ “นั่นคุณพ่อหรอครับ?” “ใช่... เราสองคนติดอยู่ในเหล็กนี่หนะแต่อย่าเพิ่งทำอะไรนะ เนมุช่วยหันไปทางขวาหน่อย” “เมื่อเนมุหันไปก็เห็นภาพลางๆ ของพ่อตัวเองกำลังพูดคุยกับตัวเอง “เอ๋ ถ้าพ่ออยู่นี่แล้วในรูปปั้นนั่นหละ?” “นั่นก็พ่อเองหละแต่ว่าติดอยู่ใน gasite เพราะผลข้างเคียงจาก image frame หนะ” “แล้วทำไมพ่อถึงสร้างภาพตัวเองขึ้นมาได้หละ” “หลังพ่อใช้ไอนี่ก็รู้สึกเหมือนกลายเป็นมนุษย์พลังจิตหนะ แล้วร่างกายทางกายภาพยังอยู่ดีในสภาพแช่แข็งใต้ gasite ที่ทำงานอยู่ก็แค่จิตใต้สำนึกแหละพ่อก็แค่เอาส่วนนั้นสั่งให้เครื่องทำโฮโรแกรมทำงานเอง” “แล้วแม่หละครับ...” “หลับอยู่หนะ... เดี๋ยวปลุกให้” พ่อของเนมุเดินไปที่รูปปั้นของแม่เนมุแล้วเคาะสองสามทีที่หัว “อะไรกันค่ะคุณเนี่ย” “เนมุมาหาเธอยังนอนนิ่งอีกนะ” “เนมุ...? เนมุ!!! ลูกแม่เป็นไงบ้างจ๊ะ แอ๊ก...!” แม่ผู้รักลูกโผเข้ากอดเนมุแต่ก็ทะลุผ่านตัวไป “นี่แม่เองก็เป็นแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย” “ใช่แล้วหละ พวกเราเป็นแบบนี้มา 7 ปีเต็มเลยนะเบื่อจะแย่อยู่แล้ว” “พอก่อนเถอะ ว่าแต่ลูกกับเพื่อนที่กลัวผีมีอะไรให้ช่วยหละอุสาห์ตามหาเราจนเจอ” พ่อของเนมุแทรกขึ้นมา เนมุจึงตอบกลับ “คือพวกเราต้องการยืมอุปกรณ์ของพ่อไปหยุดพวก rioter นะครับ” “ไม่ได้เด็ดขาด” “ทำไมหละครับ!?” “ลูกก็เห็นสภาพพ่อกับแม่แล้วหนิว่าเป็นยังไง ยังจะเอามันไปใช้อีกหรอ?! มันอันตรายมากนะ” “ผมจะเสี่ยง” “นี่ลูก...!” “ฟังนะครับ ผมเสี่ยงตายมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วนับตั้งแต่เป็นลอลเวอร์ต่อจากแม่ แล้วตอนนี้ทั้งเพื่อนผม ทั้งจักรวาลกำลังจะโดนทำลายจนเหมือน R32 จนหมดสิ้น ขอให้เข้าใจเรื่องนี้ด้วยนะครับคุณพ่อคุณแม่” “.........อืม เข้าใจแล้วแต่ว่าพ่อมีคำเตือนนะ” “อะไรครับ?” “อย่าฝืนมันอย่าฝืนสิ่งที่ออกมาจาก image frame” “แม่เองก็อยากจะขออะไรลูกอย่างหนึ่งได้มั้ย...?” “ครับ?” “รอดกลับมานะลูกลูกต้องรอดกลับมานะ” “ครับผมสัญญา” ว่าแล้วเนมุก็ก้มลงหยิบ image frame เมื่อมือเขาได้สัมผัสมัน เขาก็รู้สึกแปลกๆ ที่หัวนิดหน่อยเหมือนเห็นบางอย่าง แต่เขาก็เก็บมันแขวนไว้ที่ข้างเอว ก่อนที่ทุกคนจะออกไปขวัญก็หันกลับมาและนึกบางอย่างออก “คุณพ่อคุณแม่เนมุค่ะ ชั้นสัญญาว่าจบเรื่องนี้แล้วจะพาพวกคุณกลับไปเจอเนมุในสภาพของมนุษย์ให้ได้ค่ะ”

จักรวาล A00 ประเทศฝรั่งเศส เมืองปารีส วังกริเบลล์

                ในขณะที่เนมุเสียเวลาไปมากการประชุมก็ได้เริ่มขึ้นในส่วนลึกของราชวัง นักการเมืองมากหน้าหลายตาจากหลายจักรวาลนั่งประชุมด้วยสีหน้าที่ดูมีความหวังเว้นแต่ชาล์ลอตที่นั่งครุ่นคิดแต่เรื่องที่วนอยู่ในหัว “สิ่งที่วนในหัวของชั้น... มีแต่เรื่องเลวร้ายของลอลเวอร์เต็มไปหมดเลย ทั้งการแย่งชิง เข่นฆ่า แต่ทำไมคุณขวัญถึงต่างออกไปหละ สับสนไปหมดแล้ว ทั้งเรื่องที่เราเป็นเจ้าหญิงเราก็จำได้แค่นั้นแต่จำเรื่องก่อนหน้าไม่ได้เลย...” ซีกฟรีดเข้ามาในห้องและเริ่มทำการเปิดการประชุม “ผมรู้สึกเป็นเกรียติมากที่ได้พบกับทุกท่านการประชุมสงบศึกครั้งนี้จะเป็นประตูสู่การเดินทางครั้งใหม่ของมวลมนุษย์และจะหยุดสงครามโดยสิ้นเชิงและจะทำให้พวกต่อต้านกฎหมายออกไปจนหมดและ ในฐานะเจ้าภาพผมจึงต้องขอให้เจ้าหญิงได้กล่าวอะไรบ้างนะครับ เชิญครับ...” “เอ่อคือ... ชั้น... ชั้นเองก็จะ... ร่วมกับทุกๆ คนเช่นกันค่ะ” ทุกคนปรบมือให้จากนั้นเจ้าหน้าที่ภายในก็ได้แจกจอแก้วและปากกาสำหรับกระดานกระจกนั้นแล้วก็มีหินศิลาที่ทำจากหินอ่อนสลักรายละเอียดสัญญาและรายชื่อผู้ลงนาม “ขอเพียงแค่ทุกคนเซ็นชื่อลงไปพวกเราก็จะได้พบกับสันติสุขของจริง” เมื่อเหล่านักการเมืองกำลังจะวางปลายปากกาลงบนกระดาน ก็เกิดแรงสั่นสะเทือนที่ค่อนข้างแรง ซิกฟรีดสังเกตุท่าไม่ดีจึงรีบพูดลดความแตกตื่น “ทุกท่านไม่ต้องห่วงนะครับอาจจเป็นเพียงแผ่นดินใหวอ่อนๆ” ทันใดนั้นในสมองของชาล์ลอตก็รู้สึกบางอย่าง “พวกเขา... มาแล้ว... ทุกคน... มาด้วยเหตุผลเดียวกัน... เหล่าลอลเวอร์... กำลัง... จะช่วยทุกคน...”

“ชาล์ลอตตตตต!!!”