คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : EPISODE 7 THE TRUE HERO IS BORN
“intercept mode? มันหมายความว่ายังไง” อามิถามเมื่อได้ยินเนมุพูดชื่อสิ่งที่เธอใช้มันขึ้นมาจากนั้น เนมุก็เริ่มเล่าเรื่องของมันให้ฟัง “ไอเจ้าของสิ่งนี้เป็นเหตุผลที่ชั้นมาที่ V74 นี้คนสร้างมันชั้นเองก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่ที่รู้ๆ ก็คือเขาต้องการให้ชั้นใช้มันหยุดการต่อสู้ของลอลเวอร์ มันเป็นอุปกรณ์ที่จะเร่งระบบประสาททั่วร่างกายให้ทำงานประสานให้ดีขึ้นรวมถึงสมองส่วนที่มนุษย์ใช้จินตนาการด้วยนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงมีพละกำลังเพิ่มขึ้นมหาศาล "งั้นยิ่งไม่ได้ ชั้นต้องรีบคืนให้นาย...” การพูดของอามิหยุดลงเมื่อเนมุยกมือขึ้นให้เธอหยุดพูด “inform reader เมื่อมันได้ลงทะเบียนกับใครแล้วหนะไม่มีทางเปลี่ยนผู้ใช้ได้หรอกนะ” เมื่ออามิได้ยินอย่างนั้นเธอจึงลดมือลงและมองไปที่กำไลของเธอ “เจ้าสิ่งนี้... มันจะช่วยได้จริงๆ หรอ...” “โอยๆ...” “เนมุเป็นไรมั้ย?” อามิเห็นเนมุเหมือนมีอาการปวดหัว “เธอช่วยหยิบเข็มในกระเป๋าเสื้อให้หน่อย เร็วๆ” เมื่ออามิไปหยิบเข็มฉีดยามาเนมุก็รีบเอาเข๋มนั่นมาแทงที่แขนเขา “นั่นนายจะทำอะไรหนะ!?” “ทำไม่ให้สมองชั้นระเบิดมั้ง?” อามิเงียบเนมุค่อยๆ ดูดบางอย่างออกมาจากตัวเขามันไม่ใชเลือดแต่เป็นของเหลวบางอย่างที่เปลี่ยนสีได้ตามเวลา “ใหนๆ เธอก็เห็นแล้วชั้นจะเล่าให้ฟัง สิ่งนี้มันเรียกว่า imaginary liquid” “imaginary? อีกแล้วหรอ?” “ใช่มันเป็นของเหลวที่มาแทนเลือดบางส่วนตั้งแต่ชั้นเกิดมันเป็นตัวนำกระแสไฟฟ้าชั้นดีและหาได้เฉพาะคนที่อยู่ในแถบ R30 เท่านั้น แต่ตัวชั้นดันผิดพลาดทางพันธุกรรมร่างกายของชั้นผลิตมันมากเกินไปจนมันไปแทนที่เลือดที่เลี้ยงสมอง ชั้นก็เลยมีอาการปวดหัวแบบนี้บ่อยๆ ไง” “แล้วทำไมไม่บอกบางทีพวกเราอาจจะช่วยได้!?” “ไม่เคยมีใครช่วยได้... ไม่แม้แต่พวกเธอ ตอนนี้ชั้นไม่เหลืออะไรนอกจากภารกิจที่ทำอยู่”
“งั้นหรอ... นายมองข้ามพวกเรามาตลอดสินะ” อามิลุกขึ้นและเดินหนีออกไปจากห้องทันที เนมุพยายามลุกขึ้นไปตามขอโทษแต่ไม่ใหวจนอาสึนะเดินเข้ามา “ไงเนมุโดนยิงไม่เจ็บมากนะ ชั้นรู้เรื่องทั้งหมดจากหมอแล้วหละ” “ครับ...” “และแน่นอนว่ารวมถึงเรื่องที่นายคุยกับอามิด้วย ไม่คิดจะไปขอโทษเธฮหน่อยหรอ?” “ผมขอโทษจริงๆ ครับคุณอาสึนะผมแค่ไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง และต้องมารับกรรมแทนผม” “ไม่หรอกตอนนี้เราก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว แยกก็ตายรวมก็รอด จะพายเรือต้องพายทั้งสองฝั่งถ้าภายเพียงคนเดียวด้านเดียวเรือก็ยังจะหมุนอยู่จุดเดิมนั่นแหละ สิ่งที่ชั้นจะพูดก็คือ เปิดใจยอมรับบ้างรวมถึงสิ่งที่อยู่ในตัวนาย” เมื่อพูดจบอาสึนะก็หยิบของบางอย่างขึ้นมาให้เนมุเป็นแหวนสีทองมีจอแก้วอยู่ตรงกลาง “มันจะช่วยเธอในการคุมเจ้านั่น” “แล้วคุณรู้ได้ไงว่ามันได้ผลหละครับ” อาสึนะที่กำลังจะเดินออกไปหันกลับมายิ้มให้และชูมือขวาของเธอก็มีแหวนแบบเดียวกันอยู่ “หรือว่าคุณอาสึนะเองก็?” “ปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจากอามิด้วยนะแม่นั่นชอบตีโพยตีพายตลอดเลย อ่อ... แล้วก็อย่าลืมพาเธอไปเดทหละเดี๋ยวจะแห้วซะก่อน ฮ่าๆ” เนมุหน้าแดงเมื่อได้ยิน “เธอหนะควรเข้าใจความรู้สึกผู้หญิงด้วยนะว่าพวกเราหนะไม่ชอบโดนเมิน” จากนั้นอาสึนะก็ออกจากห้องไป เนมุต้องนอนคิดคนเดียวอีกครั้งจนขวัญเดินเข้ามาเยี่ยมต่อในไม่กี่นาทีให้หลัง และเธอก็เริ่มคุยด้วยสีหน้าเศร้าอย่างไม่รอช้า “เนมุชั้นไม่รู้จะทำยังไงดี... ชั้นทำใจสู้กับพี่ชั้นไม่ได้... ตอนนี้ทุกครั้งที่ชั้นนึกถึงหน้าพี่ก็ไม่มีแรงแม้แต่จะยกดาบขึ้นสู้ชั้นทำไม่ได้...” “ขวัญ...”
ทางด้านอามิที่กำเดินหน้ามุ่ยกำลังกลับไปที่กลุ่มของลอลเวอร์ก็มีบางอย่างติดตามเธอไปด้วยเมื่อถึงที่ซ่อนสิ่งที่ติดตามเธอมาก็เผยตัวเป็นหุ่นยนต์ของเซอรานโน่ “อัสหรอ! ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้”
จักรวาล X??
“นายคอยดูให้ดีนะนินสิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง ของจักรวาล” นินกับชายคนหนึ่งกำลังยืนมองที่หน้าจอโฮโลแกรมที่กำลังฉายภาพเป็นอามิที่ยืนตรงหน้าพวกอัส แล้วชายคนนั้นก็หันมา “แล้วนายจะได้เห็นว่าสิ่งที่ไม่อ่อนแอแบบแกหนะมันเป็นยังไง” นินได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกโกรธแค้นแต่ก็เก็บไว้ไม่แสดงมันออกมาแล้วชายคนนั้นก็เดินออกไป
กลับไปทางอามิ อัสเริ่มลงมาล้อมตัวเธอไว้อามิพยายามติดต่อกับแม่ของเธอแต่ก็มีคลื่นรบกวนเมื่อเธอจะวิ่งฝ่าอัสก็บังทางไว้ อัสทั้ง 5 ตัวที่ล้อมตัวเธอได้ขยับเป็นท่าเดียวกันคือสบัดแขนขวาและสร้างดาบขึ้นมาจาก gasite ในตัวมันแล้ววิ่งเข้าหาอามิเริ่มสู้ดาบของเธอฟันอัสตัวขาดไป 2 ตัวแต่มันก็รวมและสร้างตัวเองขึ้นมาใหม่อามิสังเกตุว่าท่าไม่ดี “intercept confirm” เธอได้ใช้ intercept mode อีกครั้งแต่ผลก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอัสยังลุกขึ้นมาเรื่อยๆ เหมือนไม่มีวันตายอามิเริ่มโดนดาบของมันฟันและเกิดบาดแผลตามร่างกาย
อาสึนะที่กำลังจิบกาแฟอยู่ที่ร้านห่างๆ ก็ได้รับการแจ้งมาจากที่ซ่อนตัวว่าอามิกำลังสู้กับอัสคนเดียว “อาสึนะนี่เธอมัวทำอะไรอยู่! อามิจะแย่แล้วนะ!” อาสึนะวางถ้วยกาแฟของเธอลงแล้วตอบอย่างสบายใจ “รอไปอีกซักพัก นั่นเป็นคำสั่ง” “เธอจะรออะไรของเธอเนี่ยนั่นลูกเธอนะ” “ชั้นรู้แต่ฮีโร่ตัวจริงกำลังจะมาแล้วอีกไม่ช้า ให้เวลาเขาหน่อย” “ฮีโร่?เธอเพี้ยนอะไรเนี่ย” อาสึนะตัดสายทิ้งและนั่งดื่มกาแฟของเธอพร้อมกับคิดในใจ “ใหนขอดูซิความมุ่งมั่นของเธอหนะ เนมุ...”
หลายชั่วโมงต่อมาที่อามิพยายามสู้กับพวกอัส ก็ทำให้หมดแรงตาของเธอพร่ามัวร่างกายเธอเต็มไปด้วยบาดแผลตอนนี้เธอได้แค่สกัดพวกอัสไม่ให้เข้าใกล้เธอแต่ภายในจิตใจของเธอตอนนี้ย่ำแย่สุดๆ “ให้ตายสิ... นี่ไม่มีใครรู้จริงๆ หรอว่าเราจะเป็นตายยังไง มองไม่เห็นอะไรเลย... หมดแรง... ชั้น... ชั้น... อยากมีคนอยู่ข้างๆ ให้ช่วย...” เมื่อถึงจุดที่สุดของอามิเธอก็ล้มทั้งยืนแต่เธอยังเอาดาบผลักตัวเองไว้อัสเริ่มเข้ามาและกำลังจะฆ่าอามิทิ้งเมื่อดาบของพวกมันจะถึงตัวอามิก็มีแสงยาวเป็นเส้นขนาดใหญ่เฉี่ยวตัวเธอไปตัดดาบของพวกอัสทิ้งพวกมันเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายคนที่เป็นคนยิงพวกมันก็คือเนมุที่ออกมาด้วยสภาพที่มีผ้าพันแผลบนลำตัว อามิหันไปมองเห็นเพียงแค่เงาดำๆ แต่ยังพอเดาออกจากปืนที่ถือ “เนมุ...? คนบ้านายจะมาทำไม...” “ก็มาช่วยคนที่ชั้นนัดเดทไว้ไงหละ ถ้าผิดสัญญาชั้นคงไม่ใช่ลูกผู้ชายแน่” “intercept confirm Nemu Zerwarzer registered” เสียงของ intercept mode ดังขึ้นแสงที่เปลี่งประกายของเนมุเสมือนสายรุ้งที่สร้างความหวังภายหลังพายุฝนเขาเปลี่ยนปืนของเขาเป็นดาบชุดเปลี่ยนเป็นเสื้อคลุมตาของเขาข้างหนึ่งกลายเป็นแสงนั่นเขาเดินเข้ามาหาพวกอัสด้วยความแค้นถึงที่สุด "ระบบหาจุดอ่อนอัตโนมัติทำงานได้" ในตาของเขาเริ่มเกิดการล๊อคเป้าไปที่ตัวอัสทั้งหมดและเจอบางอย่างที่เหมือนกับเตาพลังงานเล็กๆ กลางตัวของมันเขาเพียงพุ่งเข้าหาและโจมตีด้วยดาบเดียวหุ่นตัวหนึ่งในพวกนั้นก็ระเบิดหายไปในพริบตาและไม่ก่อตัวขึ้นมาใหม่อีกในจังหวะนั้นเนมุอยู่ข้างๆ อามิพอดีเขาจึงยิ้มและพูดกระซิบข้างหูเบาๆ “แปปนึงนะ...” “เนมุทำไมนายถึง...” “ชั้นไม่ได้บอกหนิว่ามันมีอันเดียว” เนมุหันกลับไปเขาค่อยๆ เดินแต่ร่างกายของเขาเหมือนสามารถย้ายไปมาได้เมื่อเขาถึงตัวอัสอีกตัวเขาก็ฟันมันขากสองท่อนผ่านจุดอ่อนของมันและระเบิดข้างๆ ตัวเขาไปเลยและเมื่อเขากำลังจะข้ามไปจัดการตัวอื่นๆ อัสเลิกตอบโต้แล้วเปิดประตูมิติจากนั้นถอยกลับไป เมื่อเนมุเห็นอามิกำลังจะล้มลงพื้นก็รีบไปคว้าตัวไว้ “อามิ! อามิ! ไม่เป็นไรนะชั้นอยู่นี่แล้ว” “คนบ้า... ออกมาได้เสี่ยวชะมัด” “ลุกใหวมั้ย?” “ไม่ใหว...อุ้มไปหน่อยสิ” อามิขอแบบตรงๆ พร้อมกับหลบหน้าแต่เนมุก็อุ้มไปตามคำขอในท่าอุ้มเจ้าหญิงแล้วพาไปส่งถึงที่บ้าน
จักรวาล Z01
“เนมุ เชอร์วอเซอร์น่าสนใจจริงๆ” สาวผมสีฟ้าอ่อนคนหนึ่งกำลังมองรูปของเนมุในร่าง intercept ด้วยแววตาสีแดงก่ำดุจอัญมนีของเธอแล้วโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น “ค่ะ? โอ้วยินดีด้วยค่ะ งานนี้ชั้นคิดพิเศษ แน่นอนค่ะ มาเรีย เวโรนิก้า นักล่าแห่งมอสโคว์ยินดีรับใช้ค่ะ”
ความคิดเห็น