ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2--พบเจอ
เกวียนเล็กๆเทียมม้าเล่นเข้ามาจนถึงเขตเมืองเอดินเบิร์กซึ่งไม่ขึ้นกับเมืองใด
ที่นี่มีเมืองที่เชื่อมต่อกับแผ่นดินเดมอสแผ่นดินปีศาจของจ้าวแห่งปีศาจเอวิเดสซึ่งเขาว่ากันว่ามนต์ของจ้าวปีศาทจะเสื่อมลงเมื่ออยู่
ภายใต้แสงสว่างแห่งเอดินเบิร์ก
เฟรินมองออกไปทางด้านนอกทำให้เห็นร้านรวงต่างๆเต็มไปหมดทำให้เจ้าตัวปากไม่อยู่สุขพูดออกมาว่า
\"เขามีตลาดนัดกันหรือไงกันเนี่ย\"
แต่เจ้าตัวยุ่งไม่ได้รับคำตอบพอมองออกไปก็เห็นเกวียนติดกันเป็นทางยาวด้านหน้านั่น
ทำให้คนอย่างเฟรินเดอเบอโรว์อยู่นิ่งไม่เป็นต้องออกไปเดินสักหน่อย
\"พ่อฉันออกไปเดินเล่นข้างนอกนะ\" ไม่ว่าเปล่าเจ้าตัวรีบกระโดดลงจากเกวียนทันทีดดยไม่ได้รอรับคำตอบของคำถามนั่น
\"สองเค\" เสียงนั่นบอกราคาค่าไอศกรีมที่อยู่ในมือ
\"พี่สาวเขามีงานอะไรกันอยู่หรอ\" เฟรินอดหยุดปากไม่ได้
\"ก็วันนี้เขามีการรับสมัครนักเรียนโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์กไงเล่า\"
เฟรินได้รับคำตอบเหมือนที่พ่อจอมวุ่นของเขาบอกก็โอเคแล้วอย่างน้อยพ่อก็ไม่ได้โกหก
\"พี่สาวพอรู้เรื่องเจ้าชายฟรานซิสบ้างไหม\"เจ้าตัวดียังไม่หายสงสัยกับเรื่องที่พ่อของตนพูดค้างไว้
\"เท่าที่ฉันรู้ก็เป็นพระนัดดาของไฮคิงแห้งบารามอสมีสิทธิขึ้นเป็นพระราชาของบารามอสแต่ว่าจู่ๆก็หายไปมีข่าวลือว่าพระองค์น่ะถูกจอมปีศาจ
จับตัวไป\"
คำตอบนั่นไม่ค่อยทำไห้เฟรินพอใจเท่าไหร่ทำให้เฟรินเดินเลี่ยงออกมาจากร้านนั้นเพื่อจะกลับเข้าไปในเกวียน
โดยไม่รู้เลยว่ามีแววตาถึง4คู่จ้องมองอยู่ซึ่ง1ใน4คู่นั่นเป็นแววตาที่คึดถึงและโหยหาเป็นที่สุด
\"เอ้านี่เจ้าเฟริน...อ่านซะ\" มาดัสโยนหนังสสือเล่มนึงวางแปะอยู่หน้าเฟริน
\"อะไรเนี่ยพ่อ...เฉลยข้อสอบของปราญชน์เลโมที\" เฟรินมองอย่างงงๆ
\"พ่อไปเอามาจากไหน\"เจ้าตัวยุ่งไม่วายถาม
\"ช่างเหอะยังไงๆแกก็ต้องเข้าไปให้ได้ละกัน\"ผู้เป็นพ่อกำชับ
\"เออๆ...ก็ได้\"เฟรินรับโดยเสียมิได้
------------------------------------------
\"โธ่นั่นขนาดผมตอบมั่วๆยังๆได้เข้าอีก\" เฟรินคุยฟุ้ง
\"แกเงียบๆไปฉันจะไปซื้อหนังสือให้แก\"มาดัสพูดไม่มองหน้า
เจ้าตัวยุ่งพยักหน้ารับคำแล้วเดินออกไปอีกทาง
เขาเดินเข้ามาในร้านขายคทาบุคคลที่ทำให้เฟรินเหลือบตามองคือเด็กชายที่อายุไม่น่าเกินไปกว่าเขากำลังถือคทาที่กำลังส่องแสงอยู่ใบหน้านั่นยิ้มมาอย่างเป็นมิตรแต่เฟรินกลับคิดว่าคนๆนี้ไม่ธรรมดาแน่
มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาสีเขียวมรกตนั่นและผมสีน้ำตาลปลิวสลวย
หลังจากนั้นมีคนกลุ่มใหม่เดินเข้ามาในร้าน เจ้าชายมาดมากนั่น......
\"นายจะมองคทานั่นโดยไม่ซื้อหรอเดอะทีฟ\" เจ้าของนัยน์ตาเขียวมรกตเอ่ยขึ้น
\"นาย......\"
\"โร เซวาเรส เดอะเบ็กการ์ ออฟทริสทอร์
\"นาย...ขอทานนั่นนายสอบผ่านด้วยหรอ\"แววตาสีน้ำตาลฉายแววแห่งความเป็นมิตรมากขึ้น
เฟรินมอง\"นายขอทาน\"นั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า
\"นายเป็นขอทานแน่หรอดูยังไงก็ไม่ยักเหมือน\"
เสียงหัวเราะนั่นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่สนใจกับคำหยอก
\"นายเองก็เหมือนกันดูไม่เห็นเหมือนหัวโขมยเลย\"
----------------------------------
\"พ่อเดี๋ยวฉันไปซื้อดาบมาก่อนนะ\"เสียงเจ้าตัวยุ่งดังขึ้นพร้อมกับร่างของเจ้าของเสียงที่หายตามไปด้วย
เฟรินเดินมองที่ร้านขายดาบนั่นอยู่ตั้งนานแต่ตากับเหลือบไปเห็นสิ่งที่น่าสนใจกว่าดาบแต่เป็นชายผู้หนึ่งที่ดูงามสง่าทำให้เฟรินมีความรู้สึกอย่างนึงเข้ามาในหัวใจของเขาโดยที่เขาไม่สามารถอธิบายได้
คุ้นเคย.........
ราวกับเจอกันมานานแล้ว......
อบอุ่น..........
ร่างนั้นเดินตรงเข้ามาหาเฟริน
\"นายจะมาซื้อดาบใช่มั้ย\" เสียงนั้นทำให้เฟรินสะดุ้งขึ้นจากพวังค์
\"ใช่....\"เฟรินเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้า
ร่างที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นผู้ชายที่ดูแล้วน่าจะเป็นผู้ใหญ่ทั้งๆที่ความอ่อนเยาว์ของใบหน้านั่นไม่ต่างจากเขาสักเท่าไหร่
นัยน์ตาสีน้ำตาลดูมีแวววร่าเริ่งผมสีน้ำตาลอ่อนยาวเกือบถึงกลางหลัง
\"นายสนดาบนี้มั้ยล่ะ\" ไม่พูดเปล่าร่างนั้นยกดาบเล่มหนึ่งขึ้นมา
เฟรินกลับยิ่งรู้สึกถูกใจกับดาบที่เขายื่นให้มันเหมือนจุดประกายไฟในร่างออกมา
\"ดาบผ่าปฐพี....\"
\"นายช่วยรับมันไว้ได้มั้ย\"เสียงนั้นพูดอีก
\"แต่ว่า....\"เฟรินทำท่าปฏิเสธเพราะจู่ๆก็มีคนเอาดาบมาให้แบบนี้มันรู้สึกไม่ค่อยดี
\"ช่วยกรุณารับไว้ด้วย...\"ร่างนั้นพูดอีก
ทำให้เฟรินไม่ได้ปฏิเสธไปพร้อมกับรับดาบนั้นมาไว้ในมือ
\"นาย...ชื่ออะไร\" เฟรินพูดขึ้น
\"เลออง.....เลออง โฟร์ริซ\" เขาพูดขึ้นแล้วเดินออกไป
\"ฉันมั่นใจว่าเราน่าจะได้อยู่หอเดียวกัน..เฟริน เดอเบอโรว์\" เลอองพูดแล้วเดินหายไปท่างกลางฝูงชน
ทิ้งให้เฟรินยืนงงว่า \"เขาไปบอกชื่อตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่!!!!!!\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น