พันธสัญญารักนักปราบผีสาว (ฟรี)

ลำดับตอนที่ #62 : ภาค2 ตอนที่4 กระบี่เล่มใหม่ของฮาสึโนะ 2

ภาค2 ตอนที่4 กระบี่เล่มใหม่ของฮาสึโนะ 2

“เฟรนดี้แล้วชื่อของกระบี่เล่มนี้ล่ะ?” ฮาสึโนะถาม

“อืม… กลืนจันทร์ ชื่อของมันก็คือกระบี่กลืนจันทร์” เฟรนดี้คิดอยู่สักพักก่อนที่เธอจะตอบออกไป

“กลืนจันทร์… ชื่อของนายคือกระบี่กลืนจันทร์สินะ ดี!! ต่อจากนี้ไปฉันปทุมมา แก้วมณี จะเป็นคู่หูของนายเอง”

กระบี่กลืนจันทร์สั่นรับทันที เมื่อฮาสึโนะพูดชื่อจริงเพื่อทำสัญญากับมัน

“ไหนขอฉันดูรูปร่างของนายหน่อยสิ”

ว่าแล้วฮาสึโนะก็ชักกระบี่ออกมาทั้งเล่มทันที และครั้งนี้มันก็ไม่ได้แผ่ออร่าที่ชั่วร้ายและน่ารังเกียจออกมาให้ฮาสึโนะรำคาญอีกแล้ว เหมือนกับว่ามันได้ยอมรับฮาสึโนะเป็นเจ้าของของมันแล้ว

ความเงาดำและน้ำหนักของตัวกระบี่นั้นมันสมบูรณ์แบบ จนทำให้ฮาสึโนะหลงรักมันทันที เพราะกระบี่เล่มนี้เหมือนกับว่ามันได้สร้างขึ้นมาเพื่อตัวเธอโดยเฉพาะ

ฮาสึโนะรู้สึกได้ราวกับว่ามันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเธอทันทีที่เธอได้สัมผัสกับมัน และนั่นก็ทำให้เธอสามารถแสดงพลังของกระบี่ได้เกิน200%

ซึ่งนี่ก็ต้องยกความดีความชอบให้กับเฟรนดี้ที่เป็นช่างฝีมือในการตีกระบี่เล่มนี้ขึ้นมาและทำให้มันสามารถเข้ากับฮาสึโนะได้เป็นอย่างดี

“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ฉันเคยได้ยินมาว่าพวกกระบี่อสูรหรือกระบี่ปีศาจนั้นจะต้องดื่มเลือดของผู้สร้างเพื่อทำให้ตัวกระบี่มันเสร็จสมบูรณ์ เพราะงั้นอย่าโกรธกันเลยนะเฟรนดี้!!”

ว่าแล้วฮาสึโนะก็ฟันใส่เฟรนดี้ทันที ซึ่งเฟรนดี้ก็ใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางประกบกระบี่เอาไว้ได้ก่อนที่มันจะเข้าถึงตัว

“หึๆ แก้วแกคิดจะรื้อสะพานหลังจากข้ามเหรอ?” เฟรนดี้ถามพร้อมกับหัวเราะอยู่ในลำคอ

“เปล่าสักหน่อย ผีกระบี่อสูรมันเข้าสิงฉันต่างหากล่ะ”

ฮาสึโนะตอบปฏิเสธหน้าตาเฉยพร้อมกับกดกระบี่หนักขึ้นไปอีก

“ฮึ! นักปราบผีถูกผีสิงนี่มันคงจะเป็นเรื่องตลกที่สุดในรอบปีที่ฉันเคยได้ยินเลย”

เฟรนดี้รู้สึกขำกับมุกตลกของฮาสึโนะพร้อมกับหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาดื่มจนหมด

“ดี!! ฉันจะเป็นคนไล่ผีให้เธอเอง”

ว่าแล้วเฟรนดี้ก็วางถ้วยน้ำชาพร้อมกับร่างกายของทั้งคู่ที่หายไป...

******

วันรุ่งขึ้นฮาสึโนะเดินเข้าไปในห้องเรียนพร้อมกับรอยฟกช้ำและผ้าพันแผลตามตัว เธอเป็นเหมือนกับคนที่ถูกทำร้ายมาอย่างหนัก และควรจะไปนอนอยู่ในโรงพยาบาล3เดือนเพื่อหยอดน้ำข้าวต้มซะมากกว่าจะมาเดินอยู่ในห้องเรียน

คนในห้องเรียนต่างก็มองดูฮาสึโนะพร้อมกับที่มีเสียงกระซิบกระซาบ

“นี่! ฉันว่าหลังจากที่เธอโดนทานากะปฏิเสธ เธอจะต้องพยายามทำร้ายร่างกายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจแน่ๆเลย”

“ไม่ล่ะ!! แผลขนาดนั้นมันน่าจะเป็นการกระโดดตึกฆ่าตัวตายแต่ไม่สำเร็จซะมากกว่า”

“หว่า!! น่ากลัวอ๊ะ”

“ฉันว่าถ้าเป็นไปได้พยายามอย่าเข้าไปใกล้เธอจะดีกว่า”

“อืม...ฉันก็คิดเหมือนกัน”

ว่าแล้วคนทั้งห้องก็ต่างไม่กล้าเข้าใกล้หรือมองดูฮาสึโนะ เพราะพวกเขากลัวว่าฮาสึโนะจะเข้ามาคุยกับพวกเขา และถ้าพวกเขาไม่คุยด้วยเธออาจจะคิดฆ่าตัวตายอีกครั้งก็เป็นได้

และนั่นจะทำให้พวกเขาไม่สามารถทนรับกับความรู้สึกผิดหลังจากนี้ได้อย่างแน่นอน แล้วยิ่งเป็นการทำให้เพื่อนร่วมห้องของตัวเองฆ่าตัวตายด้วยแล้ว พวกเขาคงยากที่จะมีหน้าอยู่ต่อไปในสังคมได้ เพราะถ้าเกิดมีคนถามพวกเขาว่า

“นายเป็นคนที่ทำให้เพื่อนร่วมห้องของนายฆ่าตัวตายใช่ไหม?”

อ่า!! อยู่ดีๆคุณก็กลายเป็นคนเลวที่บังคับขู่เข็ญให้เพื่อนร่วมห้องฆ่าตัวตายขึ้นมาทันที

“ไม่นะ!! เธอฆ่าตัวตายไปเอง ฉันไม่เกี่ยว” แต่ใครจะยอมเชื่อคุณล่ะ? ใช่ไหม?

เพื่อนร่วมห้องของฮาสึโนะต่างก็เลือกที่จะขยับตัวไปนั่งโต๊ะที่อยู่ห่างออกไปเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง จนฮาสึโนะถูกทิ้งเอาไว้ที่มุมห้องคนเดียว

ฮาสึโนะมองเพื่อนร่วมห้องพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เพราะบาดแผลของเธอไม่สามารถรักษาได้ด้วยเวทมนต์ปกติทำให้วันนี้เธอต้องเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับผ้าพันแผลที่ติดอยู่ตามตัว

“พวกเขาถอยห่างออกไปเพราะกลัวว่าจะทำให้บาดแผลของฉันติดเชื้อสินะ”

ฮาสึโนะส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้กับความน่ารักของเพื่อนร่วมห้อง

“อืม...นี่เขาเรียกว่าอะไรนะ...ซึนเดเระ อืมใช่!ซึนเดเระ เพื่อนร่วมห้องของฉันเป็นซึนเดเระ”

ว่าแล้วฮาสึโนะก็ตัดสินใจว่าการกระทำทั้งหมดของเพื่อนร่วมห้องของเธอว่าเป็นพวกปากไม่ตรงกับใจไปเป็นที่เรียบร้อย