Relationship สายใยแห่งความทรงจำ
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็ได้พบกับผู้ชายหล่อลากที่บอกว่าตัวเองคือเพื่อนสนิทของฉันทั้งๆ ที่ฉันจำอะไรไม่ได้ แต่ทำไม ปากเขาบอกว่าเพื่อนแต่แววตามันมีอะไรที่มากกว่านั้นล่ะ?
ผู้เข้าชมรวม
99
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
...ข้าจะให้ชีวิตมนุษย์แก่เจ้า...
..ช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่ ข้าอนุญาตให้เติมเต็มความปรารถนาได้สามประการ..
...ความปรารถนา ที่จะเป็นความฝันที่เดิมพันด้วยชีวิตมนุษย์ของเจ้าเอง...
...เอาล่ะ ความฝันแบบไหนล่ะที่เจ้าอยากจะทำให้เป็นความจริง?...
(เกริ่นอันนี้ไม่เกี่ยว แต่ก็มีส่วนไม่น้อย~)
ฉันลืมตามองเพดานสีขาวอย่างงงๆ ที่นี่ที่ไหน? แล้ว... ฉันเป็นใครหว่า?
ภาพสุดท้ายที่จำได้คือ เด็กผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีเทา ตาสีน้ำตาล หน้าตาดู... บรรยายไม่ถูก เหมือน...ไม่ใช่มนุษย์โลก
"นา นาฟื้นแล้ว"
ใครคือนา? ฉัน?
"นี่ดินเองไง เพื่อนสนิทของนา นา ฉันขอโทษ ฉันไม่น่าแกล้งเธอเลย ขอโทษนะขอโทษ"
เพื่อนสนิท? ฉันมองตาเขาอย่างงุนงง ผมสีเทาตาสีหน้ำตาลเหมือนเด็กคนนั้นไม่มีผิด แต่ฉันจำได้ว่าเด็กคนนั้นชื่อแลมบ์นี่นา แต่ผู้ชายคนนี้บอกว่าชื่อดิน คงจะคนล่ะคนกันมั้ง?
ดินดึงมือฉันไปแนบแก้มของเขา แววตาทอประกายปวดร้าวออกมาอย่างชัดเจนเมื่อได้ยินคำถามของฉัน
"นาย เป็นเพื่อนฉันจริงๆ หรอ?"
ทำไมฉันรู้สึกว่า ไม่เห็นความห่วงใยแบบเพื่อนในแววตาของเขานะ มันเหมือนคนที่กำลังถูกความรักกัดกินหัวใจ เหมือนทุกข์ทรมานเพราะไม่อาจรักได้? เขา...ใช้สายตาแบบนั้นมองมาที่ฉัน...
"นา กินเค้กช็อกโกแลตมั้ย นาชอบมันมากนะ นี่ของโปรดเลยแหละ"
ดินทำท่าทางร่าเริงใส่ฉัน แต่พอเห็นฉันพยักหน้าแต่สีหน้าไม่ได้แสดงอะไรออกมาก็หน้าเจื่อนลงไปเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปสั่งเค้กช็อกโกแลตให้ฉัน
ใจจริงฉันอยากบอกเหลือเกินว่าฉันจำเขาได้ตั้งนานแล้ว ความรักในตัวก็จำมันได้แล้ว นอกจากนี้มันยังเพิ่มพูนมากกว่าเดิมด้วย แต่ฉันพูดออกไปไม่ได้ ถ้าฉันพูดไป... นายจะเปลี่ยนไปแน่ๆ เพราะอย่างนั้น...
ขอยื้อให้เป็นแบบนี้ไปอีกสักนิดเถอะนะ แค่วินาทีเดียวก็ยังดี...
ขอโทษจริงๆ...
เอ๊ะ ทำไมได้กลิ่นดราม่า? 555
ผลงานอื่นๆ ของ SeleneS ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ SeleneS
ความคิดเห็น