นิยาย ระทมขมรัก (มีอีบุ๊ก+เปิดจองเล่ม) : Dek-D.com

*******

“ขมแท้งลูกแล้ว พอใจหรือยัง!”

“เธอทำอะไรลูกของฉัน ...ตอบมาสิขม เงียบทำไมล่ะ ฉันถามว่าเธอทำอะไรกับลูกของเรา!” ภากรแทบขาดสติเมื่อได้ยินเช่นนั้น

...ได้โปรดอย่าเป็นความจริง เขาภาวนาขอให้มันเป็นเพียงแค่เรื่องโกหกจากปากของผู้หญิงหน้าโง่ก็พอ!

“ขมกินยาขับเลือด เพราะขมรู้ว่าคุณไม่ได้ต้องการให้เด็กมาเกิด คุณไม่เคยอยากมีลูก ไม่อย่างนั้นคงไม่สั่งให้ขมไปฉีดยาคุมหรอก จริงไหมคะ”

******

“คุณมันบ้าและเอาแต่ใจตัวเอง” แทนที่ชมจันทร์จะดีใจเมื่อรู้ว่าภากรพามาสถานที่สวย ๆ แถมยังอยู่ติดทะเล แต่กลับด่าเขาเป็นประโยคแรกเมื่อรถยนต์คันหรูจอดสนิท

หญิงสาวจำได้ว่าเคยมาเที่ยวที่นี่แล้วหนหนึ่งตอนที่มารดากับคุณชวาลรักกันใหม่ ๆ ตอนนั้นภากรโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อทราบว่าบิดาพาผู้หญิงมาเหยียบบ้านพักตากอากาศที่มารดาของเขาเป็นเจ้าของจนถึงขั้นขับรถตามมาด่ากันถึงหัวหิน นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอกับเขาได้เจอหน้ากัน ตอนนั้นภากรเพิ่งเรียนจบและกลับมาอยู่เมืองไทยได้เพียงแค่ไม่กี่วัน เธอยังจำภาพที่เขาอาละวาดเป็นเด็ก ๆ เพราะว่ารับไม่ได้ที่บิดาพาผู้หญิงมาที่นี่

“เธอมันก็โง่ไม่เข้าเรื่อง” เขาด่ากลับด้วยท่าทีสะใจเมื่อรู้ตัวว่าเป็นฝ่ายเหนือกว่าเห็น ๆ

“บางที...ขมอาจจะแกล้งโง่เพื่อตบตาผู้ชายอย่างคุณก็ได้นี่คะ ใครจะไปรู้” ชมจันทร์สวมบทผู้หญิงอวดเก่งเพื่อกันไม่ให้เขารังแกเธออยู่ฝ่ายเดียว ต่อไปนี้ไม่ว่าภากรจะมาไม้ไหนเธอก็พร้อมรับมือกับคนอย่างเขา

“อ๋อเหรอ แกล้งโง่ แกล้งทำตัวให้ดูน่าสงสาร แต่พอลับหลังฉัน...เธอก็ไปแอบทำตัวเหมือนที่ศาพูดไว้ใช่ไหม”

“ใช่! ขมชอบทำตัวไม่ดีลับหลังคุณ แม่เป็นยังไงขมก็เป็นแบบนั้น พอใจหรือยังคะ” น้ำเสียงกระแทกแดกดันอย่างตั้งใจประชด อยู่ด้วยกันสองคนแต่เขากลับเอ่ยถึงผู้หญิงคนนั้น เขามันไม่เคยนึกถึงจิตใจของเธอเลย

“ลงจากรถเดี๋ยวนี้!” ภากรหงุดหงิดจนแทบคลั่งเมื่อได้ยินหญิงสาวพูดจาไม่น่ารักใส่ แถมยังฟังดูเหมือนตั้งใจยั่วโมโหกันชัด ๆ เขารีบลงจากรถ อ้อมมาทางฝั่งที่ชมจันทร์นั่งแล้วเปิดประตูเพื่อกระชากแขนของเธอให้ลงมา จะได้พาเข้าบ้านไปปราบพยศผู้หญิงอวดเก่งที่กล้าทำปากดีใส่เขา

...คิดว่าตัวเองเป็นใคร ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เงินสามารถซื้อได้!

“ปล่อยขมนะ บอกให้ปล่อยไง”

“ถ้าแน่จริงก็ดิ้นให้หลุดสิ เก่งนักไม่ใช่เหรอ”

เมื่อคิดอะไรไม่ออกว่าควรตอบโต้เขาด้วยประโยคไหนจึงกัดเข้าที่ต้นแขนของเขาหนัก ๆ ทำเอาชายหนุ่มร้องโอดโอยเสียงหลงเมื่อได้รับความเจ็บปวด

“โอ๊ย... ฉันเจ็บนะผู้หญิงบ้า!”

“คุณสิบ้า! พาขมมาที่นี่ทำไม หวงบ้านหลังนี้มากไม่ใช่เหรอคะ” เมื่อนึกขึ้นได้ว่าควรพูดอะไรออกไปจึงสวนกลับทันที ส่งผลให้ภากรจ้องมองตาขวางอยู่ชั่วขณะเหมือนกำลังใช้ความคิดไตร่ตรองประโยคที่เธอพูด

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเมื่อเรื่องราวเก่า ๆ ได้พุ่งกลับเข้ามาในความคิด ยอมรับว่าวันนั้นเขาใจร้อนและใช้อารมณ์มากจนเกินไป ช่างเถอะ...ในเมื่อเรื่องมันผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว ครั้นจะเก็บมาถือสาก็คงบ้าเกินบรรยาย มันคือความจริงที่เขาเคยหวงบ้านริมทะเลหลังนี้เพราะว่ามันคือบ้านของมารดา แต่ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ก็คงไม่บ้าจนถึงขั้นขับรถเป็นเวลาหลายชั่วโมงเพื่อตามมาด่าผู้หญิงหน้าด้านอย่างปรางทิพย์

“เธอยังจำเรื่องวันนั้นได้อยู่อีกเหรอ”

“จำได้สิคะ โดยเฉพาะตอนที่คุณโดนพ่อตบปาก”

“แล้วใครกันล่ะ ที่เป็นคนเอาผ้าห่อน้ำแข็งมาประคบให้ฉัน ...เราหยุดพูดเรื่องนี้กันเถอะ ไม่มีประโยชน์ที่ต้องเอ่ยถึง”

*******

“น้ำเข้าตาฉัน” ภากรปล่อยมือข้างหนึ่งเพื่อขยี้ตาตัวเอง

“สมน้ำหน้า”

“เมื่อกี้เธอสมน้ำหน้าฉันใช่ไหม...” จ้องหน้าเธออย่างต้องการเอาคืน แต่คงไม่ใช่วิดน้ำใส่ เพราะวิธีที่เขาคิดจะทำมันสนุกและสะใจกว่ากันตั้งเยอะ!

“แถวนี้ก็ไม่ได้มีคนอื่นอยู่ด้วยนี่คะ แล้วคุณคิดว่าขม...สมน้ำหน้าใคร” หญิงสาวทำปากดี ในเมื่อตั้งใจแล้วว่าจะทำตัวไม่น่ารักให้ภากรเกลียด เธอก็ต้องทำต่อไปจนกว่าเขาเลิกมายุ่งด้วย

“จริงด้วยสิ แถวนี้ไม่มีใครเลยนอกจากเราสองคน ...อยากลองมีเซ็กซ์ในสระว่ายน้ำไหมล่ะ”

“จะบ้าเหรอ โคตรทุเรศ!” เขามันเป็นผู้ชายไร้ยางอายไปแล้วหรือไง ต่อให้ไม่มีใครอยู่ก็ไม่สมควรทำเรื่องแบบนี้ในสถานที่กลางแจ้ง ถึงเขาไม่อายแต่เธออายและจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด หวังว่าภากรจะแค่พูดจาข่มขู่กันเท่านั้น

“สามแสน”

“คุณพูดบ้าอะไร” เธอรู้ว่าเขาหมายถึงเงินค่าตัวสำหรับการมีเซ็กซ์ในสระว่ายน้ำ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ

“อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่อง” ภากรหัวเราะในลำคอราวกับสะใจที่ตัวเองเป็นฝ่ายเหนือกว่าเห็น ๆ

เผียะ!

“เลวมาก!”

แนะนำตัวละครในเรื่อง