Teenager Love Asylum อันตรายพื้นที่ลี้ภัย ขอวางหัวใจไว้ที่เธอ

Teenager Love Asylum

อันตรายพื้นที่ลี้ภัย ขอวางหัวใจไว้ที่เธอ

เ

“ฉันโคตรเกลียดคำว่าความทรงจำเลยนายรู้มั้ย…”

“ทำไม ผมว่าคำนี้ในภาษาไทยมันก็เพราะดีนะ”

“ก็ถ้านายพูดคำว่าความทรงจำเมื่อไหร่ นั่นก็แปลว่าสิ่งนั้นที่นายกำลังพูดถึงมันกลายเป็นอดีตไปแล้วไง”

“แต่อดีตที่ยังหลงเหลืออยู่ในชีวิตเรา ยังไงมันก็ยังสวยงามอยู่เสมอไม่ใช่เหรอ”

“ไม่เลย การที่เราทิ้งอะไรไว้ข้างหลัง ไม่มีทางที่สิ่งนั้นจะสวยงามและไม่เจ็บปวดได้หรอก”

“งั้นพี่คงต้องเหนื่อยหน่อยนะ ที่ต้องทำให้ทุกอย่างก้าวเดินไปพร้อมพี่อยู่ตลอดเวลา” 

“อืม ฉันเหนื่อย…แต่ฉันก็พยายามทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้ให้เป็นปัจจุบันอยู่เสมอแหละ…” 

“ที่พูดนี่หมายความรวมถึงผมด้วยป่ะ?” 

“อย่ากวนให้มันมาก คนกำลังเข้าโหมดซึ้งอยู่ไม่เห็นหรือไง!!”

****************************************

เรื่องราวในนิยายเรื่องนี้มีไรท์เตอร์ที่ร่วมสร้างสรรค์ผลงานทั้งหมด 2 คน ด้วยกัน คือ Candy Moon และ WISeulgi หวังว่านิยายเรื่องนี้จะสามารถสร้างความเพลิดเพลินและให้ข้อคิดที่เป็นประโยชน์กับรี้ดเดอร์ทุกคนในบางเรื่องได้ อ่านแล้วอยากเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์สามารถกดเฟบเพื่อติดตาม คอมเมนท์ด้านล่าง หรือกดเป็นกำลังใจให้ไรท์ได้นะคะ หวังว่าทุกคนคงจะชอบนิยายเรื่องนี้กันนะ ^^

-Character-

กานพลู

“ใครบอกว่าเกิดเป็นลูกครูแล้วต้องเรียบร้อย อย่างน้อยฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ลิมิเต็ดอิดิชั่นแหละวะ ว่าแต่นายน่ะ...แกะเปลือกอมยิ้มเป็นใช่มั้ย”

อาเฮา

“ชอบจังนะไล่ให้ผมไปไกลๆเนี่ย ถ้าวันหนึ่งที่ผมย้ายไปประเทศที่ 3 ไกลๆแล้วไม่ได้กลับมาไทย วันนั้นพี่จะรู้สึก....”

เบเบ้

“อยากเป็นหมอต้องดื่มเป๊บทีน แต่ถ้าจะสอบเลขให้คะแนนชนะออสตินฉันต้องทำยังไงอ่ะคะ T^T ฮือออ อีก 0.2 คะแนนเท่านั้นฉันก็จะเป็นที่ 1 ของห้องม.6/3 แล้ว!"

ออสติน

“ถ้าอยากกู้ศักดิ์ศรีที่แพ้คะแนนสอบเลข 3 ปีรวดน้อยกว่าผม ก็บอกคนคนนั้นว่าให้เข้ามาสอนชมรมคณิตศาสตร์โอลิมปิกด้วยกันสิ :)”

เซียมซี

“อะไรๆก็ต้องถึงมือฉันทุกทีแหละน่า อยากจะบ้ากับสี่คนนี้จริงๆเลย คู่ตัวเองก็ไม่มีเหมือนชาวบ้านยังจะมาเพิ่มงานให้เซียมซีคนนี้อีกหรือไง”

จักกรี (จั๊กกะแหลน)

“ถึงจะเป็นเด็กม.3 แว้นๆนั่งอยู่หลังห้อง แต่ข้าก็มองเกมทุกคนออกหมดแล้วกัน แล้ววันหนึ่งพวกรุ่นพี่จะต้องเป็นหนี้บุญคุณไอ้จั๊กกะแหลนคนนี้”

T
B