คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : { chanyeol x you } love house 1
ว่า เด็กอ้วนในวันนั้นจะเป็นเทพบุตรใรวันนี้ ซังฮวาคนนี้กลุ้ม แล้วเค้าจะจำได้มั้ยเนี่ยว่าเราทำอะไรไปบ้างตอนเด็ก คิดแล้วอยากย้อนไปแก้ไข ไม่อยากจะเชื่อ บอกสิว่าฝัน หล่ออ่ะ ใช่เลย
อ่า เราต้องหาโอกาสสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนบ้านละ ตอนเด็กขนาดนั้นใครจะจำได้เนอะบางทีเขาอาจจำเราไม่ได้มั้ง ทำไมต้องมีมั้งด้วยเนี่ย แต่ที่แน่ๆอดีตคืออดีต อนาคตคืออนาคต ตอนนี้ต้องอยู่กับปัจจุบัน งั้น ฉันทำคุกกี้ไปฝากคุณป้าและคุณยายดีกว่า ทำเผื่อข้างบ้านด้วย อร้ายยย
ทำไมฉันเป็นผู้หญิงแบบนี้เนี่ย คุณคนค่อยจัดคุกกี้ลงในกล่องสีชมพู สองกล่อง อย่างประณีต
งั้นโทรไปหาคุณป้าดีกว่า “ฮัลโหล คุณป้าค่ะ ซังทำคุกกี้ค่ะ เดียวจะเอาไปให้คุณยายคุณป้าชิมนะค่ะ”
( หนูทำเองเลยหรอ ป้าอยากชิมจะแย่อยู่แล้ว )
“ งั้นหนูจะนั่งแท็กซี่ไปด้วยนะค่ะ “
( นั่งแท็กซี่คนเดียวอันตรายนะจ่ะ ซัง )
“ ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูดูแลตัวเองได้ “
( แต่ป้าเป้นห่วงนะ พาเพื่อนไปด้วยสิ จะได้ดูแลกัน)
“ ป้าค่ะ หนูอายุ23แล้วนะ “
( แต่หนูเป้นผู้หญิงนะ )
“ งั้นหนูลองโทรหาเพื่อนก่อนแล้วกันค่ะ สวัสดีค่ะ”
( จ่ะ สวัสดี ) ตึ๊ด คุณป้าวางสายไป
ทำไมอ่ะ ทำไมไม่ให้ฉันไปฉันโตแล้วด้วย แค่นั่งแท็กซี่ไปโรงพยาบาลเข้าใจว่ามันไกลแต่ฉันคิดถึงคุณยายและป้านี่ ป้าอาจจะกลัวขโมยขึ้นงั้นไปฝากข้างบ้านดูให้แล้วกัน
แล้วข้างบ้านฉันเพิ่งมีหลังเดียว = = อะไรเนี่ยทั้งหมู่บ้านมีสองหลัง ฉันตัดสินใจเดินไปกดออดหน้าบ้าน กรึ๊งงงงงงงงงงงงง ประตุค่อยเปิดออกมา ชานยอลนั้นเอง
“ นี้ พอดีฉันจะออกไปธุระข้างในเมืองน่ะ ฝากบ้านด้วยนะ “
“ในเมืองหรอ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาไปด้วยได้มั้ย ฉันไปคนเดียวกลัวหลง”ชานยอลพูดจบและยิ้ม
“ อืม แล้วใครจะเฝ้าบ้านฉันและนายล่ะเนี่ย”
“ ก็คุณแม่ไง ป่ะไปกัน “ชานยอลไม่รอฉันพูดจบก็เดินไปโบกรถแท็กซี่
แท็กซี่ก็จอด “ ไปใหนครับ “
“ ไปโรงพยาบาลค่ะ “
“ ไปส่งรถแล้วครับ “ อีๆ #@%@^@$^@@$
“ ส่งรถไปทางใหนค่ะ “’
“ คังนัมครับ “
“ งั้นขอติดรถไปด้วยสิค่ะ”
“เอ่อ ผมไม่ไปคังนัมแล้วครับ “
“แล้วไปใหนต่อหรอครับ “
“ โรงพยาบาลก็ได้ครับ”แค่นั้นล่ะเล่นตัว เสียเวลา
“ป่ะไปกันเถอะ “เปิดประตู ให้ฉันนั่งและเขาก็มานั่งข้างฉัน
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ถ้ามันนานก็ไม่แปลกหรอก ก้บ้านฉันห่างจากโรงพยาบาลตั้งหลายกิโลเลย
“ อ่า ซังฮวา เธอชื่อคุ้นเนอะ”เราเคยรู้จักกันต่างหาก
“ หื้ม ทำไมฉันไม่คุ้นชื่อนายเลยอ่ะ ชานยอล”ฉันตอบไป ขืนเขาจำฉันได้งานก้งอกสิ ตอนเด็กฉันแกล้งเขาสารพัดเลยล่ะ คิดแล้วก็อยากจะบ้าตาย
“ อ่า อาจจะชื่อเหมือนคนรุ้จักฉันมั้ง “ฉันชานยอลเกาหัวและยิ้ม
“งั้นฉันขอตัวไปเอาคุกกี้ให้คุณป้ากับคุรยายก่อน ส่วนนายรออยู่นี้นะ “พูดจบฉันก็เดินไป
ชานยอลเอื้อมมือมาจับมือคุณไว้ “ ไม่ ฉันไปด้วยนะ กลัวหลงและก็อยากไปเยี่ยมคุณป้าคุณยายเธอด้วย นะให้ฉันไปด้วยนะ” ชานยอลจับมือ นี้ มือหรือก้นเด็กทำไมนิ่มจัง -///-
“ อืม ไปก็ไป “คุณและชานนยอลก็เดินจับมือกันเข้าไปในลิฟท์ คนก็เข้ามาเรื่อยจนหลังของคุณพิงไหล่ชานยอล ชานยอลกลัวเสียหลักจึงจับไหลคุณไว้ -///- โอ้ย พ่อคุณ ชิดมาก
ตอนนี้คุณรู้สึกว่าก้อนเนื้อข้างซ้ายของคุณเต้นเป้นจังหวะ แทงโก้ได้เลย ตึกตัก ตึกตัก โอ้ยทำไมมันดังขนาดนี้ กรึ๊งง เสียงเหมือนสวรรณ์มาโปรด ลิฟเปิดออกชั้นที่คุณจะลงพอดี ทุกคนก็ถยอยออกมา จนคุณเสียหลักเล็กน้อย แต่ชานยอลก็ประคองคุณไว้ เหมือนฉากในละครทีวีเลย ><
“ อ่า ซังฮวา ซัง ซัง เอธได้ยินฉันมั้ย “
“ห้ะ “ ตอนนี้หน้าชานยอลห่างกับคุณเพียงคืบเดียว ดวงตา จมูก ปาก
“ ฉันคิดว่าเธอจิตหลุดออกจากร่างไปแล้วสะอีก “ชานยอลทำท่า โล่งอก
“ งั้นไปหาคุณป้าและคุณยายกัน “คุณเดินไปสอบถามพยาบาลถามห้องของเธอแต่พยาบาลไม่สนใจคุณเลยพลางสนใจชานยอลที่ยืนรอข้างหลัง = = ช่วยสนใจฉันด้วยค่ะคุณ ชานยอลเริ่มเอะใจ เลยเดินมาหาฉันพวกพยาบาลทำหน้าหงอย ชิ ให้มันรู้ไป นี้ของใคร คุรสอบถามนางพยาบาลอีกครั้ง และเดินไปยังห้องของคุณยายที่นอนพักกับชานยอล
คุณมาถึงหน้าห้องคุณบรรจงเคาะประตู ก๊อก ก๊อก
“ มาแล้วค่ะ ใครค่ะ”เสียงคุณป้า
“ อ่า ซังเองค่ะ “พูดจบคุณป้าเปิดประตูและกอดฉันให้หายคิดถึง
“ อ่า นั้นใครจ่ะ เพื่อนหนูหรอ”
“อ่อ ชานยอลไง เขาเพิ่งย้ายมาใหม่ก็เลยขอให้หนูเป็นเพื่อนเที่ยวรอบเมืองน่ะค่ะ”
“ งั้น เข้ามาเลยจ่ะ ชานยอล ซัง” คุณและชานยอลก้าวเข้ามาในห้อง
“ คุณยายค่ะ หนูคิดถึงคุณยายที่สุดเลย”คุณกอดคุณยาย คุณยายกอดตอบ
“นี้ กอดแรงเดียวยายหายใจไม่ออกนะ ซัง” คุณป้าเอย
“ ก็ซังคิดถึงคุณยายนี้ค่ะ “คนมาคิดถึงนี้ ฉันละออกจากกอดและมานั่งข้างเตียง
“ ไม่เป็นไรหรอก โซฮยอน ให้หลานกอดหน่อยจะเป้นไรไป”และคุณยายก็ลูบหัวฉัน
“นี้ พาหนุ่มมาไม่คิดจะแนะนำให้ยายรู้จักหน่อยหรอห้ะ”
“ หนุ่มที่ใหน นี้เพื่อนซังเอง ปาร์คชานยอลค่ะ เขาเพิ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านเรา”
“ สวัสดีครับ “ชานยอลฉีกยิ้ม โชว์ฟันสวย ยิ่งกว่าเป้นพีเซนเตอร์โฆษณา ยาสีฟัน
“ จ้า พ่อหนุ่ม” คุณยายยิ้ม และยังคงลูบหัวฉันอยู่
“คุณยายซังเอาคุกกี้มาฝากยายด้วย”ค่อยหยิบคุกกี้ มาจองกล่องมาป้อน คุณยาย
“อร่อยมั้ยค่ะ “คุณยายทำหน้าบูดไม่พอใจ
“ไม่อร่อยหรอ”คุณยายยิ้ม
“อร่อยที่สุดเท่าที่ยายเคยกินมาเลย ชานอยลลองชิมสิ”ชานยอลโค้งขอบคุณและหยิบคุกกี้เข้าปาก “ อร่อยมากเลย เธอทำเองหรือเนี่ย”อร่อยขนาดนั้นเลยหรอ ฉันค่อยหยิบคุกกี้เข้าปากอร่อยจริงๆด้วย ฝีมือเรานี้ก็ใช่ได้เลย
“ใหน ป้าขอชิมหน่อยสิ “ป้าค่อยหยิบคุกกี้เข้าปาก
“หื้ม อร่อยมากๆเลย กินแล้วนึกถึงซูยอลแม่เธอเลย ซัง”แม่พ่องั้นหรอ ตายแล้วฉันลืมเปิดเมลว์คุยกับท่าน งั้นตอนเย็นหนุจะไปดุค่ะ
“ อ่า นี้ได้เวลาคุณยายพักผ่อน พวกหนูก็จะไปเที่ยวด้วย งั้นขอตัวนะค่ะ”ฉันโค้งลาและชานยอลก็โค้ง
“แล้วเจอกันใหม่ในครับ”ชานยอลยิ้มและเดินออกนอกห้องพร้อมกับฉัน
“นี้ เราไปใหนก่อนดี “ฉันพูดขึ้น
“ ไปห้างกันมั้ย ฉันอยากรุ้เผื่อฉันจะมาซื้อของใช้ไง”ชานยอลพูด เอ่อใช่
“ งั้นไปก่อน “ฉันกับชานยอลเดินลัดเลาะและไปออกไปทางถนนใหย่เดินข่ามถนนไปห้าง
“ นี้ ชานยอล ฉันไม่มีตังค์นะเอามาแค่ค่าแท็กซี่ไปกลับ”ไม่ได้งกจริงๆแค่ไม่มีตังค์
“ฉันเลี้ยงก็ได้ “ชานยอลยิ้มและโอบไหล่ >//<
“ อืม ไปดูอะไรดีล่ะ
“ไปดูหนังสือแล้วกัน ฉันจะไปหาอะไรมาอ่านตอนอยุ่บ้านด้วย”ชานยอลโอบฉันเดนเข้าร้านหนังสือ
“ นายชอบอ่าหนังสือแนวใหน เป้นพิเศษมั้ย”
“ อืม ได้ทุกแนวนะ “
“งั้นหรอ “
“ ซังฮวา แป๊ปนะ รอตรงนี้นะ “ชานยอลพูดจบและเดินไปออกจากร้านไปตรงร้านอาหารร้านหนึ่ง ชานยอลกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง สวยมาก สัดส่วนไม่ต้องดูไม่ใช่ไม้กระดานแบบฉันแน่นอน ดูทำท่ามีความสุข เอาเข้าไป ลืมฉันไว้ได้ยังไงเนี่ย ถึงฉันจะไม่หุ่นดีแบบนั้น แต่ก็สวยแซ่บนะเฮ้ย ลืมกันเห็น ทิ้งกันได้ไง ซาวน์มา คนรักกันไม่น่าจะทำได้ลง ความซื่อตรงไม่มีบ้างเลยหรือไร ทำไมเพลงเก่าจัง ช่างเถอะไรท์ชอบ ฉันต้องแอบฟังเสียแล้ว
“ นี้ ชานยอลมากับใครหรอ”เสียงผู้หญิงหน้าอกตูมกล่าว
“ อ่อ มากับเพื่อนน่ะ เฮ้ย ลืม ซังได้ไงแป๊ปนะ “อุ้ยตายแล้ว ชานยอลจะมา รีบวิ่งด้วยความเร็วแสงไปหน้าร้านหนังสือ
“ ซังรอนานมั้ย “หื้ม แฮ่กๆ ไม่นานแต่เหนื่อย ไม่น่าวิ่งเลย
“ ไม่หรอก ชานยอลมีธุระกับเพื่อนชานยอลอยู่กลับเพื่อนก็ได้เรากลับคนเดียวได้”พร้อมชำเลืองมองเพื่อนชานยอลที่ยิ้มแบบมีชัย และเดินหันหลัง โอ้ย นางเอกจริงๆ อิอิ
“เดียวก่อน “นั้นไง ต้องตามเรา
“ มีอะไรหรอ “ หันกลับมาอย่างนางงาม สวยค่ะสวย
“ คือเราจำทางกลับบ้านไม่ได้ ซังอยุ่กลับเราก่อนนะ” = =
“ ได้สิ แต่เพื่อนนายไม่ว่าหรอ “พลางชำเลืองไปทางผุ้หญิงคนนั้นอีกรอบ
“ ไม่หรอก โรสไม่ว่าอะไรหรอก เขามากลับแฟนเขาแล้ว “ชานยอลพูดด้วยใบหน้ายิ้มแต่ตาเศร้า โถ่ ชานยอล อกหักหรือที่รัก มาซังจะรักษาเอง
“ โรส นี้ซังฮวา เพื่อนเรา”ชานยอลแนะนำฉันให้ยัยดอก...กุหลาบ
โรสยิ้มหวานปลานจะกลืนฉันไปทั้งหัว โอ้ย ยิ้มน่ากลัวมากค่ะ
“ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ”พร้อมเอื้มือมาจับ
“ยินดีทีได้รู้จักเช่นกันค่ะ แต่ขอโทษด้วยลืมเอาแอลกอฮอล์มาค่ะ” อิอิ
“ นี้ เธอว่าฉันสกปรกหรอ ชานยอลดีสิ”ยัยโรสเอามือเกาะแขนชานยอลพร้อมเอาดุมดูมถูแขน
“ เฮ้ย ฉันไม่ได้ความอย่างนั้นะคุณโรส พอดีมือฉันสกปรกน่ะเพิ่งไปโรงพยาบาลมาน่ะค่ะ”
“ อ่อ ค่ะ ชานยอลกินไรยัง เดียวโรสเรียกเอง “ยัยกุหลาบกำลังผลักชานยอลเข้าร้าน
“ ชานยอล ซังจำได้ว่าลืมปิดน้ำ ต้องรีบกลับบ้านอ่ะ “ ชานยอลพยายามแกะมือตุ๊กแกยัยดอก...กุหลาบเน่าออก
“ อ่า ใช่ไปกันเถอะ บาย โรส”
“บาย”
ฉันกับชานยอลเดินออกจากห้างกัน
“นี้ ชานยอลไปใหนดี”
“อ้าวไม่กลับบ้านหรอ เปิดน้ำทิ้งไว้เปลืองแย่”ฮาฮ่า คุณหัวเราะลั่น
“ ไม่เปลืองหรอก ฉันปิดแล้ว “
“ใหนเธอบอกว่ายังไม่ปิดไง ร้ายนะเรา”ชานยอลเอามือมาขยี้ผมคุณจนฟู
“ หัวฉันฟูหมดแล้ว นี้ ตาฉัน” คุณพยายามจะไปขยี้หัวเขาบ้างแต่ชานยอลสูงกว่าคุณตั้งสิบกว่าเซน เกิดมาเตี้ยมีกรรม
“ ฮาฮ่า “ ชานยอลหัวเราะ และตบมือ ชอบใจ
“หึ้ย ชิ” คุณสะบัดบ๊อบ
ชานยอลเอามือมาโอบไหล่คุณไว้ .///. “ ไม่เปลี่ยนเลยนะซัง “หื้ม อะไร
“ เมื่อกี้ นายว่าไงนะ ชานยอล”หูฉันไม่ฟาดใช่มั้ย เขาบอกว่าไม่เปลี่ยนแสดงว่า เขาจำฉันได้
“ นายบอกว่าไม่เปลี่ยนเลยนะซัง “ชานยอลหัวเราะ และตบมือชอบใจ
“ ฮาฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่สักหน่อย ฉันบอกว่า ไม่หิวเหรอซัง”
“ หิวนะ แต่ร้อนอ่ะ เราไปกินข้าวที่อื่นกันเถอะ” คุณโบกรถแท็กซี่และขึ้นรถไปกับชานยอลไปยัง ร้านอาหารร้านหนึ่ง
“ อ่า ว่าแล้วต้องร้านนี้ ต๊อกโบกี สองครับ”
“นายรู้ได้ไงฉันชอบกินต๊อกโบกี “
“ หื้ม ฉันสั่งให้ฉันต่างหากยัยหลงตัวเอง “ชิ คุณย่นจมูก
“ ฮาฮ่า ล้อเล่น ฉันสั่งให้เธอนั้นล่ะ ก็เมนูยอดฮิตร้านนี้ก็ต๊อกไม่ใช่หรอ”เอ่อ ใช่
“นายรู้ได้ไงว่าฮิต “
ชานยอลยิ้มและชี้มือไปทางป้ายเมนู
“ อ่อ อย่างนี้นี้เอง “
#จบไปอีกหนึ่งตอน ไรท์ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่เลยเอามายาวๆให้รีดเดอร์อ่านกันไรท์ทำเต็มที่
เปิดเทมอแล้ว ย้ากกกกกกกกก
ความคิดเห็น