Oh Baby ! หนูมีลูกศิษย์เป็นผีค่ะ

ข้อมูลเบื้องต้น

เฌอแตม คือชื่อของคุณครูท่านนี้ เธอพึ่งจบจากการเรียนมหาวิทยาลัยสายครู ซึ่งเธอได้เป็นครูสอนเด็ก
ประถมปีที่ 2 ของโรงเรียน รัฐบาลแห่งหนึ่ง เธอเป็นคนสวย ขาว ผมยาว หน้าเรียว ตาสวย ทุกอย่างดูดี และ
เธอก็มีสัมผัสที่ 6 สามารถเห็นวิญญาณต่างๆได้ เธอเห็นบ่อยมากจนเธอไม่กลัวแล้ว ! และเรื่องราวครั้งนี้ทำ
ให้เธอได้พบกับความลับบางอย่างภายในครอบครัว และได้มิตรภาพที่ดีงามกลับมาอีกด้วย

เนื้อเรื่อง

เริ่มต้นที่ชั้นเรียนประถมศึกษาปีที่ 2

ขณะนี้เป็นเวลา 16.00 น. ซึ่งเด็กนักเรียนทุกคนได้กลับบ้านกันหมดแล้วดิฉันเป็นคุณครูประจำชั้น
เรียนนี้ค่ะ ชื่อว่า เฌอแตม ดิฉันชอบการดูแลเด็กค่ะจึงเลือกมาเป็นคุณครูของเด็กประถมต้น เป็นวัย
ที่กำลังซุกซนและน่ารัก แต่บางทีก็ดื้อจนเหนื่อยเหมือนกัน แต่ฉันมองว่าวัยเด็กประมาณนี้เป็นวัยที่สดใสและไร้เดียงสา ไม่หลอกลวงค่ะ ตอนนี้ดิฉันกำลังทำงานและตรวจการบ้านต่างๆของเด็กนักเรียน ขณะที่กำลังตรวจอยู่นั้น ดิฉันก็เห็นมีเงาเด็กคนหนึ่งค่ะ คิดว่าคงเป็นเด็กนักเรียนที่ยังไม่ได้กลับบ้าน หลงเหลืออยู่ จึงหันไปดู ปรากฏว่าเป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งค่ะน่ารักมากเลย แต่ว่าไม่เคยเห็นที่นี่ค่ะ ดิฉันมีสัมผัสที่ 6 ค่ะจึงรว่าเด็กคนนี้คงเป็นวิญญาณเด็กแต่ว่ามาที่นี่ทำไมกันนะ ต้องไปคุยซะหน่อยแล้ว (ดิฉันเห็นวิญญาณพวกนี้จนชินไม่กลัวแล้วหละ)

"หนู.. ทำไมมาที่นี่หละครับ มีอะไรหรือเปล่า ?"

"คุณครูครับ ผมอยากเรียนที่นี่ ผมอยากเรียนอยู่กับครู"
ดิฉันตกใจไปซักพักเพราะไม่เคยมีวิญญาณตนไหนขออะไรแบบนี้

"จะมาเรียนกับครูทำไมครับ ทำไมต้องเป็นครูหละ"

"ก็ผมอยากเรียนกับครูง่า ครูให้ผมเรียนน๊าครับบ T^T"
เอ่อ ดิฉันทำวิญญาณร้องไห้แล้วอ่ะ ทำไงดี T0T

"ก็ได้ครับ แต่ว่ามีครูห็นหนูคนเดียวนะ บางทีหนูเรียนที่นี่อาจจะไม่มีเพื่อนนะ"

"ไม่เป็นไรครับ *0* ผมอยู่กับครูก็ได้ ไปไหนมาไหนกับครู ผมก็มีเพื่อนเป็นครูไงครับ"
เอาหละสิ -__- เหมือนดิฉันเอาวิญญาณมาเลี้ยงยังไงยังงั้นเลย

"งั้นโอเคจ่ะ ครูจะให้หนูเรียนอยู่ที่นี่นะ"

"ครับ แต่ว่าผมยังไม่มีที่อยู่เลยอ่า ขอไปอยู่บ้านครูด้วยนะครับ *0*"
เอ่อ.. ให้ผีไปอยู่บ้าน มีใครอยากให้ไปอยู่บ้างคะ T^T

"ก็ได้จ่ะ T^T แต่ว่าอย่าซนนะ" เอาวะอยู่ก็อยู่

"คร้าบบบ *0*"

ณ ที่บ้าน T^T

ดิฉันได้จุดธูปบอกเจ้าที่แล้วว่าจะขอให้มีวิญญาณเด็กผ่านเข้าบ้านไปได้และเค้าก็เข้ามาได้ละ
ตอนนี้ดิฉันเหมือนกันว่ามีลูกเลยค่ะ แต่แกก็ไม่ซนนะ เป็นเด็กดี เราก็นอนพร้อมกันค่ะ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า แกหลับไวมาก ตอนหลับหน้าตาดูมีความสุขดี ^_^

วันรุ่งขึ้น

ตอนไปโรงเรียนแกเกาะชายเสื้อดิฉันตลอดเลยค่ะ เพราะเด็กนักเรียนเยอะ แกคงจะกลัวคนเยอะๆ
จริงสิ เด็กคนนี้ยังไม่มีชื่อค่ะ ดิฉันเลยตั้งให้ ตั้งชื่อว่า.. ไอคิว ชื่อน่ารักดีเนาะ ^0^ จะได้เป็นเด็กฉลาด ฮ่าๆ

ตอนนี้ก็เข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จแล้วค่ะ ได้เวลาเข้าห้องกันแล้ว จะอธิบายกับเด็กนักเรียนว่ายังไงดีนะ เพราะดิฉันเอาโต๊ะ-เก้าอี้ มา 1 ชุด เด็กนักเรียนก็สงสัยว่าเอามาให้ใคร ?

"เด็กนักเรียนค้า วันนี้เราจะมีสมาชิกเพิ่มมาหนึ่งคนนะ"

"ใครอ่ะครับ/ค่ะ *0*"
เด็กๆดูสนใจมากทีเดียว
"เค้าเป็นเทวดาตัวน้อยๆ จ๊ะ จะมาคอดูแลปกป้องพวกเราตลอดที่เรียนห้องนี้ 1 เทอม"

"ว้าวว" นี่คือเสียงของเด็กนักเรียนทั้งห้อง ดูให้ความสนใจกับเทวดาตัวน้อยมากแต่หารู้ไม่ว่าที่จริงแล้วคือเจ้าไอคิวนั่นเอง

"แต่ว่าถ้าใครทำตัวไม่ดีเทวดาตัวน้อยก็จะลงโทษนะจ๊ะ"

"คร้าบบ/ค่ะ" เด็กๆขานรับอย่างอารมณ์ดี

หลังจากนั้นไม่นาน ไอคิวก็เริ่มปรับตัวให้เข้ากับห้องเรียนที่ดิฉันสอนได้แกดูมีความสุขดีค่ะเวลามีกิจกรรมต่างๆ เด็กๆไม่รู้หรอกว่า บางทีทำกิจกรรมไอคิวก็จะไปร่วมวงด้วย ดูแกสนใจมากเลย และดูมีความสุขกับการที่ได้อยู่ร่วมกัน

หลังจากนั้นดิฉันก็ซื้อของเล่นให้ไอคิวได้เล่น แกเป็นเด็กดีค่ะ อยู่บ้านดิฉันไม่ซนเลย แต่บางทีก็อ้อนให้อ่านนิทานให้ฟังบ้าง ให้ทำโน่นทำนี่บ้าง ตามประสาเด็กอ่านะ ดิฉันอยู่กับเค้ามาถึง 1 เทอมของการศึกษา (เทอมนี้เป็นเทอมที่ 2) ดิฉันมีความรู้สึกว่าเหมือนไอคิมเป็นน้องแท้ๆเลยหละค่ะ เพราะว่าเราเหมือนจะผูกพันกันมาก ช่วงหลังๆนี้ ดิฉันก็พาแกไปสวนสนุก แ สวนสาธารณะค่ะ ทำให้ชีวิตฉันไม่เหงาเลยตอนนี้ก็ได้เวลานอนของพวกเราแล้วค่ะ อีก 1 อาทิตย์ก็จะจบการศึกษาของ ป.2 แล้วค่ะ ต้องลาจากกับเด็กๆ และไอคิวซะแล้ว เพราะแกมาอยู่แค่เทอมเดียว ถ้าไอคิวไปแล้วก็แอบคิดถึงเหมือนกันนะคะ แต่ก็อยากให้แกไปเกิดจะดีกว่า ไม่อยากรั้งไว้

ก่อนนอนดิฉันก็ไปส่งฝันดีไอคิว ก็แตะหน้าฝากว่าเป็นไข้หรือเปล่า สบายดีไม๊ ? ปรากฏว่าดิฉันได้เห็นภาพฉายมาในความคิดค่ะว่า เป็นรูปของแม่ดิฉันท้อง และเป็ยช่วงที่ดิฉันได้ไปเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งดิฉันอยู่หอไม่ได้มาดูแลแม่ค่ะ และภาพที่เห้นอีกภาพก็คือคุณแม่ล้มระหว่างไปเข้าห้องน้ำค่ะ ต้องส่งตัวเข้าโรงพยาบาล ผลปรากฏว่าคุณแม่แท้ง..

ดิฉันก็ตกใจเหมือนกันค่ะวาทำไมคุณแม่มีน้องไม่โทรมาบอกกันบ้างเลย แล้วที่เศร้ากว่านั้นก็คือคุณแม่แท้ง แล้วภาพพวกนี้ก็หายไปทำให้ฉันรูกสึกตัวค่ะ แต่ทำไมถึงมีภาพพวกนี้ออกมาหลังจากที่แตะตัวของไอคิวหละ ?

และอยู่ๆ ไอคิวก็พูดขึ้น
"พี่เฌอแตม รู้แล้วใช่ไหมว่าหนูเป็นใคร.."
ดิฉันก็รู้ทันทีค่ะว่า ไอคิวคือน้องชายของฉันที่คุณแม่แท้งไป..

"อืม.. พี่รู้แล้ว"

"ที่หนูมาอยู่กับพี่เพราะว่า หนูอยากรู้ว่าพี่ของหนูเป็นคนแบบไหน จะใจดีไหม"

"และหนูก็แอบน้อยใจว่า ทำไมหนูถึงไม่ได้เกิดมานะ ก่อนหนูจะมาเจอพี่หนูเหงามาก ไม่มีใครดูแล ไม่มีใครเล่นด้วย หรือคุยด้วยเลย"

"จนตลอดเวลาที่หนูอยู่กับพี่ หนูมีความสุขมาก พี่เติมเต็มชีวิตหนูให้สดใสขึ้น ถ้าเลือกได้หนูจะไม่อยากให้แม่ล้ม และได้เกิดมาอยู่กับครอบครัวนี้.."

"ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลาที่หนูจะต้องไปแล้ว ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราเกิดมาอยู่ด้วยกันอีกนะพี่เฌอแตม"

หลังจากนั้นดิฉันก็ร้องไห้เลยค่ะ แล้วก็เอาไอคิวเข้ามากอด เราทั้งคู่เสียดายที่ต้องจากกัน..
หลังจากวันนั้นดิฉันก็ได้ไปหาแม่ที่บ้าน (วันนี้เป็นวันเสาร์) โดยพาไอคิวไปด้วยเพราะถ้าจะให้อยู่บ้านคนเดียวก็ยังไงๆ อยู่

ดิฉันก็ได้ถามแม่ว่า ทำไมไม่เคยบอกว่ามีน้อง น่าจะโทรมาบอกกันบ้าง

แม่ดิฉันก็บอกว่าก็เห็นดิฉันเรียนอยู่เลยไม่อยากรบกวน ค่อยบอกตอนคลอดก็ได้ แต่ว่าแท้งซะก่อนแล้วแม่ก็ทำหน้าเศร้าๆ

ไอคิวก็ดูท่าว่าจะร้องไห้ด้วยแหละ ดิฉันก็เลยต้องปลอบไอนิดหน่อย
ดิฉันก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับไอคิวให้แม่ฟัง พอแม่ฟังจบแม่ก็บอกกับไอคิวว่า แม่ขอโทษที่แม่ทำให้หนูไม่ได้เกิดมา ถ้าเลือกได้แม่จะไม่ล้มในตอนนั้นแน่นอน

หลังจากนั้นก็ซึ้งกันไปพักหนึ่งเลยค่ะ นั้งคุยสุข ทุกข์ต่างๆ ของแม่
แล้วเราก็กลับบ้านของดิฉันกัน..

หลังจากนั้น 1 อาทิตย์

ตอนนี้ได้เวลาที่ไอคิวจะไปจากฉัน ไปเกิดแล้ว เราก็ได้ร่ำลากันอย่างเต็มที่ในวันนั้นเราพาแม่มาด้วยค่ะ เพราะว่าจะให้มามายืนส่งไอคิวก่อนจากกัน
หลังจากที่รน่ำล่กันแล้ว ไอคิวก็ค่อยๆหายไปก่อนหายไป ไอคิวได้ยิ้มให้พวกเรา ซึ่งตอนนั้น ทั้งดิฉันและแม่ก็เห็นไอคิว ทั้ง 2 คน

หลังจากนั้นดิฉันก็เริ่มปรับตัวกับการจากไปจของไอคิว ดิฉันก็ไปทำบุญให้ไอคิวบ่อยๆค่ะ เพราะว่าแกจะได้ไปเกิดไวๆ และหลังจากนั้น 1 ปีดิฉันก็ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งเป็นคนดีค่ะเราได้คบกันและจากนั้นอีก 4 ปีเราก็แต่งงานก็ จนดิฉันท้อง และคืนหนึ่งก่อนที่จะพบว่าตัวเองท้องได้ฝันว่า

ไอคิว ! ได้มาในฝัน ยิ้มให้ฉัน และพูดว่า ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับพี่สาว ดูแลหนูให้ดีๆ นะหนูจะมาเป็นลูกของพี่ ^___^

แล้วฝันนั้นก็หายไป เมื่อตื่นเช้ามา สามีดิฉันบอกค่ะ ว่าตอนกลางคืนดิฉันยิ้มด้วย
คงเป็นความดีใจของดิฉันเรื่องฝันนั้น..

หลังจากนั้น 9 เดือนดิฉันก็ได้คลอดออกมาค่ะ เป็นเด็กผู้ชานที่แสนจะน่ารัก และดิฉันก็ได้ตั้งชื่อว่า ไอคิว เหมือนกับชื่อเก่าของเขา และต่อจากนี้ดิฉันสัญญาว่าจะดูแลเด็กคนนี้เหมือนตอนที่ยังเป็นวิญญาณเลยค่ะ

_______________________.จบบริบูรณ์
ดีไม่ดีอย่างไรติชมด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะที่หลงเข้ามาอ่าน หุหุหุ