ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 20 งานแสดงดนตรีครั้งยิ่งใหญ่
และแล้ว วันที่มาอิรอคอยก็มาถึง วันที่เธอจะแสดงความสามารถด้านดนตรีอันสุดยอดของเธอ ให้เพื่อนๆและทุกคนได้ประจักษ์กัน
ในขณะนั้นชายหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน กำลังเดินว่อนอยู่ในงานโรงเรียนอย่างตื่นเต้น เพื่อจะตามหาเวทีที่แฟนสาวของเขาจะแสดง
"เอ~ เวทีใหญ่ในห้องประชุมงั้นเหรอ ต้องยิ่งใหญ่แน่ๆเลย"
แล้วฟูจิก็เดินไปทางห้องประชุม ระหว่างทางเขาได้พบกับ จูนิชิ โยโกะ
"สวัสดีจ้า!!! ฟูจิคุง"
"สวัสดีครับ คุณจูนิชิ"
"นี่จะไปดูมาอิเหรอ??"
"ครับ"
"งั้นไปด้วยกันนะ ฉันก็จะไปดูมาอิเหมือนกัน"แล้วทั้งสองก็เดินไปที่ห้องประชุมด้วยกัน
ด้านหน้าประตูโรงเรียน ม.ปลายฮาคุโฮ
"พี่มาอิ แสดงไวโอลินที่งานนี้สินะ ส่วนทางไปห้องประชุม คงต้องถามพี่สต๊าฟเอาแล้วกัน" เด็กหญิงผมสีน้ำเงินเข้ม ยูคิมูระ ซากุระโกะ ที่กำใบปลิวงานโรงเรียน ม.ปลายฮาคุโฮไว้แน่น เธอก็มางานครั้งนี้ด้วยเช่นกัน
ทางฝ่ายมาอิและอาจารย์คิริซากิ
"คุณทาคิอุจิ ตั้งสติดีๆ อย่าตื่นเต้นนะคะ" อาจารย์คิริซากิที่อยู่หลังเวทีกับมาอิกำลังแนะนำลูกศิษย์ของเธอ
"ค่ะ หนูจะทำให้ดีที่สุดค่ะ"
ทางฝ่ายอิจูอิน คุรุมิ ที่เตรียมแผนมาจัดการ มาอิ โดยเฉพาะ ยืนยิ้มร่าหน้าประตูโรงเรียนม.ปลายฮาคุโฮ และเดินเข้าไปอย่างสง่าผ่าเผย แถมพูดจาแบบไม่เกรงใจรุ่นพี่ม.ปลายเอาเสียเลย
"หลบไปสิ พวกยายแก่เกะกะ" แล้วคุรุมิก็เดินผ่าฝูงสาวๆม.ปลายเข้ามาในงาน
คุรุมิไม่รู้ตัวเลยว่า นารุมิ พี่สาวฝาแฝดของเธอก็เเอบตามมาด้วย
และแล้วเวลาสำคัญก็มาถึง
"ต่อไป เป็นการแสดงไวโอลินของ ทาิคิอุจิ มาอิ อัจฉริยะด้านดนตรี แห่ง ม.ปลายฮาคุโฮค่ะั"
ทาคิอุจิ มาอิขึ้นเวทีอย่างภาคภูมิใจ เมื่อเธอเดินมาถึงเวที เสียงปรบมือก็ดังขึ้น
"พี่มาอิ!!! พยายามเข้านะึคะ!!!" ซากุระโกะตะโกนลงมาจากที่นั่งคนดู ทำเอาผู้ชมครึ่งค่อนห้องประชุมหันมามองเธอ เธอจึงเงียบลง
มาอิเริ่มบรรเลงเพลง Rhythm of the Rain ที่เธอซักซ้อมมาอย่างเต็มที่ เพลงของเธอสะกดคนดูให้ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดแห่งเสียงไวโอลินอันไพเราะของเธอ
"สุดยอด มาอิจัง" ฟูจิรำพึงเบาๆขณะฟังเสียงบรรเลงไวโอลินไปด้วย
จนเมื่อเพลงบรรเลงไวโอลินของมาอิจบลง เสียงปรบมือของผู้ชมก็ดังกระหึ่ม
แต่!!
"ช่วยบรรเลงเพลงอื่นให้ฟังหน่อยได้ไหม ทาคิอุจิ มาอิ!!!!!" เสียงของเด็กหญิง ศัตรูหัวใจคนสำคัญของเธอ อิจูอิน คุรุมิ ดังขึ้น
มาอิได้แต่ยืนตะลึงบนเวที เธอไม่นึกว่าคุรุมิจะมาจริงๆ
'แล้วฉันจะเล่นเพลงอะไรดีล่ะ' เธอคิด
"ว่าไงล่ะ ไหนบอกว่า เป็นอัจฉริยะด้านดนตรีไง เล่นออกมาสิ!!" คุรุมิยังคงกวนประัสาทมาอิ
ขณะเดียวกัน นารุมิก็มาถึงห้องประชุมพอดี เธอได้ยินเสียงคุรุมิ จึงรู้ว่า เธอมาสายไปเสียแล้ว
"เล่นออกมาสิ ทาคิอุจิ มาอิ" คุรุมิคะยั้นคะยอ
"คุรุมิหยุดเถอะ ขอโทษแทนน้องสาวฉันด้วยค่ะ ทุกท่าน คุณมาอิไม่ต้องบรรเลงก็ได้ค่ะ" นารุมิกล่าวคำขอโทษแทนน้องสาวต่อหน้าผู้ชมที่ชมการแสดงไวโอลินทุกคน
"ไม่ค่ะ ฉันจะบรรเลง ทุกท่านคะ เพลงที่ฉันจะบรรเลงต่อไปนี้ คือ Some Where My Love ค่ะ" มาอิตอบอย่างมั่นใจ
แล้วมาอิก็บรรเลงเพลงอย่างมั่นใจ สร้างความตกตะลึงให้กับผู้ชมทุกคน และ เมื่อเธอบรรเลงจบ เธอก็ได้รับเสียงปรบมือที่ดัังกว่าตอนแรก 10 เท่า เธอภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก
อิจูอิน คุรุมิ ที่อับอายเหลือเกินจึงเดินออกมาจากห้องประชุมอย่างหงุดหงิด
"นารุมิ ไม่น่าขัดฉัน.."
"เพี๊ยะ!!!"
นารุมิตบหน้าคุรุมิอย่างแรง
"เธอทำบ้าอะไร คุรุมิ เธอทำไปทำไม????" นารุมิถามน้องสาวฝาแฝดของเธอ
คุรุมิได้แต่เงียบอยู่อย่างนั้น
"กลับกันเถอะ นารุมิ"
"ตอบฉันมาก่อนสิ คุรุมิื" นารุมิถามน้องสาวเธออีกรอบ ตอนนี้เธอเสียใจมากๆ ที่น้องสาวทำเรื่องแย่ๆไป เพราะ ผู้ชายที่แอบชอบเพียงคนเดียว
"ฉันบอกให้กลับ!!!" คุรุมิตะโกนสั่ง ทำให้นารุมิสะกดน้ำตาที่คลอเบ้าไว้ไม่อยู่ เธอจึงยกมือปาดน้ำตา
"เธอ...ไม่ใช่คุรุมิคนเก่า"
แล้วนารุมิก็เดินกลับไปคนเดียวด้วยความเสียใจที่สุด
"หึ..นารุมิงี่เง่า" แล้วคุรุมิก็เดินตามไป แต่ทั้งสองก็ไม่ได้พูดจากันเลยระหว่างเดินทางกลับ
ฝ่ายมาอิ
ทั้งฟูจิ ซากุระโกะ และโยโกะ ต่างวิ่งมาให้ของขวัญและกล่าวชื่นชมมาอิ
"พี่มาอิ เจ๋งที่สุด บรรเลงเพลงที่ไพเราะมากๆ ทำเอายัยเด็กคนนั้นอึ้งไปเลย" ซากุระโกะกล่าวชื่นชมพี่สาวแสนน่ารักแถมกระโดดเข้าไปกอดมาอิ ทำเอามาอิอมยิ้ม
"สมน้ำหน้า ยัยคุรุมิ" โยโกะพูดพร้อมแลบลิ้น
"ชูสึเกะคุง" มาอิหันหน้ามาหาฟูจิ ซึ่งชายหนุ่มก็เอาแต่ยิ้มมาตั้งแต่เธอบรรเลงเพลงที่คุรุมิท้าให้ฟัง
"มาอิจังของผม อัจฉริยะด้านดนตรีที่สุดเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมยิ้ม
"ขอบใจนะ ทุกคน"
วันนี้ถึงจะกดดันเรื่องคุรุมิ แต่ทำให้มาอิเติบโตทางด้านจิตใจมากขึ้น เธอมีความสุขที่สุดในวันนี้ ที่ได้ทำสิ่งที่เธอรักและได้อยู่กับคนที่เธอรักและรักเธอด้วย...
เหตุการณ์ยังไม่จบเพียงแค่นี้ ติดตามตอนต่อไปด้วยนะ
ในขณะนั้นชายหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน กำลังเดินว่อนอยู่ในงานโรงเรียนอย่างตื่นเต้น เพื่อจะตามหาเวทีที่แฟนสาวของเขาจะแสดง
"เอ~ เวทีใหญ่ในห้องประชุมงั้นเหรอ ต้องยิ่งใหญ่แน่ๆเลย"
แล้วฟูจิก็เดินไปทางห้องประชุม ระหว่างทางเขาได้พบกับ จูนิชิ โยโกะ
"สวัสดีจ้า!!! ฟูจิคุง"
"สวัสดีครับ คุณจูนิชิ"
"นี่จะไปดูมาอิเหรอ??"
"ครับ"
"งั้นไปด้วยกันนะ ฉันก็จะไปดูมาอิเหมือนกัน"แล้วทั้งสองก็เดินไปที่ห้องประชุมด้วยกัน
ด้านหน้าประตูโรงเรียน ม.ปลายฮาคุโฮ
"พี่มาอิ แสดงไวโอลินที่งานนี้สินะ ส่วนทางไปห้องประชุม คงต้องถามพี่สต๊าฟเอาแล้วกัน" เด็กหญิงผมสีน้ำเงินเข้ม ยูคิมูระ ซากุระโกะ ที่กำใบปลิวงานโรงเรียน ม.ปลายฮาคุโฮไว้แน่น เธอก็มางานครั้งนี้ด้วยเช่นกัน
ทางฝ่ายมาอิและอาจารย์คิริซากิ
"คุณทาคิอุจิ ตั้งสติดีๆ อย่าตื่นเต้นนะคะ" อาจารย์คิริซากิที่อยู่หลังเวทีกับมาอิกำลังแนะนำลูกศิษย์ของเธอ
"ค่ะ หนูจะทำให้ดีที่สุดค่ะ"
ทางฝ่ายอิจูอิน คุรุมิ ที่เตรียมแผนมาจัดการ มาอิ โดยเฉพาะ ยืนยิ้มร่าหน้าประตูโรงเรียนม.ปลายฮาคุโฮ และเดินเข้าไปอย่างสง่าผ่าเผย แถมพูดจาแบบไม่เกรงใจรุ่นพี่ม.ปลายเอาเสียเลย
"หลบไปสิ พวกยายแก่เกะกะ" แล้วคุรุมิก็เดินผ่าฝูงสาวๆม.ปลายเข้ามาในงาน
คุรุมิไม่รู้ตัวเลยว่า นารุมิ พี่สาวฝาแฝดของเธอก็เเอบตามมาด้วย
และแล้วเวลาสำคัญก็มาถึง
"ต่อไป เป็นการแสดงไวโอลินของ ทาิคิอุจิ มาอิ อัจฉริยะด้านดนตรี แห่ง ม.ปลายฮาคุโฮค่ะั"
ทาคิอุจิ มาอิขึ้นเวทีอย่างภาคภูมิใจ เมื่อเธอเดินมาถึงเวที เสียงปรบมือก็ดังขึ้น
"พี่มาอิ!!! พยายามเข้านะึคะ!!!" ซากุระโกะตะโกนลงมาจากที่นั่งคนดู ทำเอาผู้ชมครึ่งค่อนห้องประชุมหันมามองเธอ เธอจึงเงียบลง
มาอิเริ่มบรรเลงเพลง Rhythm of the Rain ที่เธอซักซ้อมมาอย่างเต็มที่ เพลงของเธอสะกดคนดูให้ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดแห่งเสียงไวโอลินอันไพเราะของเธอ
"สุดยอด มาอิจัง" ฟูจิรำพึงเบาๆขณะฟังเสียงบรรเลงไวโอลินไปด้วย
จนเมื่อเพลงบรรเลงไวโอลินของมาอิจบลง เสียงปรบมือของผู้ชมก็ดังกระหึ่ม
แต่!!
"ช่วยบรรเลงเพลงอื่นให้ฟังหน่อยได้ไหม ทาคิอุจิ มาอิ!!!!!" เสียงของเด็กหญิง ศัตรูหัวใจคนสำคัญของเธอ อิจูอิน คุรุมิ ดังขึ้น
มาอิได้แต่ยืนตะลึงบนเวที เธอไม่นึกว่าคุรุมิจะมาจริงๆ
'แล้วฉันจะเล่นเพลงอะไรดีล่ะ' เธอคิด
"ว่าไงล่ะ ไหนบอกว่า เป็นอัจฉริยะด้านดนตรีไง เล่นออกมาสิ!!" คุรุมิยังคงกวนประัสาทมาอิ
ขณะเดียวกัน นารุมิก็มาถึงห้องประชุมพอดี เธอได้ยินเสียงคุรุมิ จึงรู้ว่า เธอมาสายไปเสียแล้ว
"เล่นออกมาสิ ทาคิอุจิ มาอิ" คุรุมิคะยั้นคะยอ
"คุรุมิหยุดเถอะ ขอโทษแทนน้องสาวฉันด้วยค่ะ ทุกท่าน คุณมาอิไม่ต้องบรรเลงก็ได้ค่ะ" นารุมิกล่าวคำขอโทษแทนน้องสาวต่อหน้าผู้ชมที่ชมการแสดงไวโอลินทุกคน
"ไม่ค่ะ ฉันจะบรรเลง ทุกท่านคะ เพลงที่ฉันจะบรรเลงต่อไปนี้ คือ Some Where My Love ค่ะ" มาอิตอบอย่างมั่นใจ
แล้วมาอิก็บรรเลงเพลงอย่างมั่นใจ สร้างความตกตะลึงให้กับผู้ชมทุกคน และ เมื่อเธอบรรเลงจบ เธอก็ได้รับเสียงปรบมือที่ดัังกว่าตอนแรก 10 เท่า เธอภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก
อิจูอิน คุรุมิ ที่อับอายเหลือเกินจึงเดินออกมาจากห้องประชุมอย่างหงุดหงิด
"นารุมิ ไม่น่าขัดฉัน.."
"เพี๊ยะ!!!"
นารุมิตบหน้าคุรุมิอย่างแรง
"เธอทำบ้าอะไร คุรุมิ เธอทำไปทำไม????" นารุมิถามน้องสาวฝาแฝดของเธอ
คุรุมิได้แต่เงียบอยู่อย่างนั้น
"กลับกันเถอะ นารุมิ"
"ตอบฉันมาก่อนสิ คุรุมิื" นารุมิถามน้องสาวเธออีกรอบ ตอนนี้เธอเสียใจมากๆ ที่น้องสาวทำเรื่องแย่ๆไป เพราะ ผู้ชายที่แอบชอบเพียงคนเดียว
"ฉันบอกให้กลับ!!!" คุรุมิตะโกนสั่ง ทำให้นารุมิสะกดน้ำตาที่คลอเบ้าไว้ไม่อยู่ เธอจึงยกมือปาดน้ำตา
"เธอ...ไม่ใช่คุรุมิคนเก่า"
แล้วนารุมิก็เดินกลับไปคนเดียวด้วยความเสียใจที่สุด
"หึ..นารุมิงี่เง่า" แล้วคุรุมิก็เดินตามไป แต่ทั้งสองก็ไม่ได้พูดจากันเลยระหว่างเดินทางกลับ
ฝ่ายมาอิ
ทั้งฟูจิ ซากุระโกะ และโยโกะ ต่างวิ่งมาให้ของขวัญและกล่าวชื่นชมมาอิ
"พี่มาอิ เจ๋งที่สุด บรรเลงเพลงที่ไพเราะมากๆ ทำเอายัยเด็กคนนั้นอึ้งไปเลย" ซากุระโกะกล่าวชื่นชมพี่สาวแสนน่ารักแถมกระโดดเข้าไปกอดมาอิ ทำเอามาอิอมยิ้ม
"สมน้ำหน้า ยัยคุรุมิ" โยโกะพูดพร้อมแลบลิ้น
"ชูสึเกะคุง" มาอิหันหน้ามาหาฟูจิ ซึ่งชายหนุ่มก็เอาแต่ยิ้มมาตั้งแต่เธอบรรเลงเพลงที่คุรุมิท้าให้ฟัง
"มาอิจังของผม อัจฉริยะด้านดนตรีที่สุดเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมยิ้ม
"ขอบใจนะ ทุกคน"
วันนี้ถึงจะกดดันเรื่องคุรุมิ แต่ทำให้มาอิเติบโตทางด้านจิตใจมากขึ้น เธอมีความสุขที่สุดในวันนี้ ที่ได้ทำสิ่งที่เธอรักและได้อยู่กับคนที่เธอรักและรักเธอด้วย...
เหตุการณ์ยังไม่จบเพียงแค่นี้ ติดตามตอนต่อไปด้วยนะ
To be continued
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น