"กล้าลองดีกับฉันเหรอ..ยัยบ้า!!"ผมตวาดด้วยความโมโหเมื่อยัยตัวเล็กนี่เป็นคนแรกที่กล้าลองดีกับผม
"ทำไม...คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ...ห๊า!!"ฉันใช้สองมือผลักไอ้บ้าผมแดงจนเขาเซไปข้างหลังเล็กน้อย ย้ำ เล็กน้อย คนหรือรูปปั้นเนี้ยขนาดผลักสุดแรงแล้วยังไม่เขยื้อนเลย
"อยากลองดีนักใช่ไหม!!.....ได้...เดี๋ยวพี่จัดให้!!"ผมพูดจบก็คว้ายัยตัวเล็กเข้ามาบดจูบด้วยความเร้าร้อน แล้วใช้ลิ้นแทรกเข้าไปหาความหวานในปากของร่างบาง
"อื้อออ...."ฉันทั้งทุบ ทั้งข่วน ทั้งตีแต่หมอนั้นก็ไม่เขยือน ทั้งๆที่ปกติฉันสามารถล้มผู้ชายตัวใหญ่ได้ง่ายๆแท้ๆราวกับว่าหมอนั้นดูดวิญญาณฉันไปจนไม่มีเรี่ยวแรงเหลือเลย แล้วทุกอย่างก็มืดสนิท
"ถูกจูบแค่นี้ก็สิ้นฤทธิ์แล้วเหรอ"ผมถามด้วยความแปลกใจที่จู่ๆยัยตัวเล็กก็ทรุดลงไปในอ้อมกอดของผม
"เฮ้..ยัวตัวเล็ก!!!"ผมเรียกร่างบางด้วยความตกใจเมื่อเธอหมดสติไป อาจเป็นเพราะรสหวานที่ได้สัมผัสทำให้ผมเผลอจูบเธอแบบไม่ให้เธอได้หายใจ
"ขอโทษ..."ผมเอ่ยคำขอโทษด้วยความรู้สึกผิดแล้วอุ้มยัยตัวเล็กของผมวางลงที่โซฟาตัวยาวอย่างเบามือ ผมก้มลงจูบที่หน้าผากมนแล้วนั่งมองเธอจนผลอยหลับไป
"ถ้าแค้นนัก...ก็ทำให้รักซะเลย"
"ความแค้นนี้....สิบปีก็ไม่มีวันหาย...ชิ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น