กลอนเกี่ยวกับเพื่อน

เนื้อเรื่อง

กลอนเกี่ยวกับเพื่อนฝากไว้ให้เพื่อนที่กำลังจะจากกัน
<เราแต่งเองนะ>

ทะเลหมอกดอกหญ้าภูผาและฟ้าใส
นกน้อยกลอยจัยสายยัยและมัยตรี
นี่คือสายยัยรักที่มักไม่หลีกหนี
หยิบยื่นสิ่งดี่แด่เพื่อนที่ห่างไกล


ความผูกพันจะติดตามไป"ยำเตือน"
ไม่ว่ากี่ปีกี่เดือน
ความเป็นเพื่อนยังคงงดงาม


ที่ผ่านมาไม่ว่าสุขหรือว่าทุกข์
รู้แต่เพียงชีวิตสนุกและมีคุณค่า
ต่างเติมเต็มฝันหัยกันตลอดมา
ได้รู้ซึ้งถึงคำว่า"เพื่อนแท้"
ที่รักแน่หมดใจ


ความเป็นเพื่อนยังคงเหมือนเดิม
ความคิดถึงยังต่อเติมไม่ขาดหาย
ความห่วงใยยังล้นใจ...ไม่มีคลาย
ห่างกันก็เพียงกาย...แต่สายใยของใจ
เรายังผูกไว้ด้วยกัน


ฉันมีรอยยิ้มมาฝาก
ถึงไม่มีค่ามากมายมลายพรรณ
จะยิ้มแบบนี้ให้เทอร์ทุกๆวัน
เพราะว่าเธอคือเพื่อนฉันที่แสนD


เพราะรักจึงมอบ
เพราะชอบจึงหั้ย
เพราะรักจากจัย
มอบหั้ยแด่เทอร์



คำคมฝากไว้

รักเดียวทำมั้ยให้โง่
รักเป็นโหล่
โก้กว่าจะตาย


คิดถึงคนอยู่ไกลตา
เขาจะรู้ไหมว่าฉันคอย
ห่วงใย

ฝากไว้  เพื่อน...จึงงดงามในความรู้สึกเสมอ
เรื่องราวความผูกพันในความเป็นเพื่อน  มิมีจางหายไป
จากความทรงจำ  ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด
เพื่อนยังคงเป็นเพื่อนตลอดไป